dimsonic

μας λες να σε υποστηρίξουμε ...ηθικά

επειδή μου αρέσει και μένα και δεν είμαι σε κινητό και έχω άνεση, ας δοκιμάσω την τύχη μου...

όλα αυτα αντιμετωπίζονται με λίγο διάβασμα ή γκουγκλάρισμα. Επίσης όλα τα όργανα και κάρτες έχουν ένα βασικό διάγραμμα σύνδεσης.

παιξε το 2ο κοκ

κατα προτιμηση

το δικο μου riff παρ ολο που με καρφωσε τοτε ήταν πολύ βατο οπως καταλαβατε οποτε εβαλα τα δυνατα μου να πετυχω ίδιο ήχο στην κιθαρα μπασο και τυμπανα καθώς για backing track ουτε συζητηση. Οποτε αντι για 12χορδη ηλεκτρικη επαιξα το θεμα σε οκταβα δυο φορες το μπασο μισο νυχι μισο χερι και ελεγχο με το οριτζιναλ μεχρι να ματσαρει.

ποιος Θανασης;

το focus 3 να στείλεις...

εγω ακουω yes....

μπραβο παληκαρια. εγω σας επαιξα vintage stuff.... κι ο yameth απο κοντα...

γιατι οι αλλοι εχουν εστω αυτο;

λοιπον περαν της πλακας και επειδή ειναι μεγαλη λιστα μονο Αλεξια

υπαρχει αλλος Τριανταφυλλος εκτος του Υβ;

αυτό βασικά είναι Riff και pocket groove αλλά...ας το πάρει το ποτάμι

να βάλω κι εγώ αυτό είναι θέμα, αλλά έχει και σόλο στη μέση...

Όχι επίτηδες, αλλά αντίθετα από τα παληκάρια το βρήκα ακριβώς όσο χρειάζεται στη διάρκεια καθώς πιστεύω ότι όταν κάτι μας έρχεται στο μυαλό και το ολοκληρώνουμε ως έμπνευση (ιδίως όταν είναι μινιμαλιστικό - χωρίς υπερπαραγωγές και όργανα) πρέπει να σταματήσει όταν κάτι μέσα μας φωνάζει "εδώ, φτάνει, το κλείνω" (ίσως "πριν το χαλάσω"). Μου έχει τύχει να έχω κάτι που σε μεγάλη διάρκεια ...έχει καεί κυριολεκτικά. Επίσης το θέμα του kbd....μεγάλη ιστορία. Όταν βρεθώ κάπου που έχει πιάνο τρέχω να παίξω...οι παρευρισκόμενοι για κάποιο άγνωστο λόγο ενθουσιάζονται και αρχίζουν να ρωτάνε που και πόσο σπούδασα.... εκεί αρχίζουν τα δύσκολα, διότι άντε να τους εξηγήσεις ότι αυτό που έπαιξες....δεν ξαναπαίζεται το θεό να έχεις μπάρμπα...Κάτι που δεν γίνεται ποτέ στο σπίτι όπου έχω το "καλό" πιάνο της θυγατέρας (έστω κι ας είναι ψηφιακό..) το κομμάτι μου έφερε ψήγματα από τη Ρυθμολογία του Μάνου αν και φευγαλέα μαζί με άλλα απροσδιόριστα. Εκείνο που μετράει είναι ότι μας έφερες άλλο ένα μικρό θαυμαστό ακατέργαστο (?) διαμαντάκι.

Παρατηρήσεις 1. Ως σύνολο απόλυτα αποδεκτό. Υπεράνω του μέσου όρου 2. Αν ξέφευγε από το κλασικό μοτίβο ακόρντων τύπου stairway to heaven θα ήταν πιό ενδιαφέρον, ιδίως αν υπήρχε έστω μια γέφυρα ένα άλλο chorus η verse. Που φυσικά στερεί από ένα δυνατό lead θέμα για το κομμάτι. 3. Είσαι περισσότερο από ικανός στα ντυσίματα, εννοώ υποστηρικτικά όργανα και τις μεταξύ τους χροιές. 4. Υπάρχει υστέρηση στο θέμα αυτοσχεδιασμού, είναι θα έλεγα προβλέψιμος, χωρίς τολμηρή απόκλιση από την πεπατημένη και δεν έχει το ιδιαίτερο στοιχείο της έκπληξης που περιμένεις 5. Κλασικό μειονέκτημα επίσης το all in kbd άκουσμα που έρχεται ή το all by myself αν σε στεναχώρεσαν τα 2-5 τώρα μπορείς να επιστρέψεις στο 1. !!

ξερω... δεν κρυβεται...

ο φουζιος ολο γενοσημα μου δινει....

σε μένα δεν έπιασε... και πάλι....

άλλος το λεγε.... (και το έχω σημειώσει)

νομίζω μας το ξαναείπες ! (δεν πειράζει....εμπεδώνουμε!) (έχει γούστο να ξαναέβαλα και εγώ το Nuntucket.... και να το είπες τότε.........)

ούτε εμένα μου άρεσε το κινητικό μέρος (αν λέγεται χορευτικό). Και ούτε ήξερα ποιός εκινείτο. Μετά το κατάλαβα από τα συμφραζόμενα.

Καταλαβαίνω τι λες.... εγώ πάλι ανατρίχιασα. Ίσως από τη φάτσα που είδα ξανα όρθια με το ψεύτικο πόδι ή την καρέκλα, από τον ήχο (όσο ήταν αυτός) από το γεγονός ότι ζει και είναι εκεί. Ωραία και τα breaks με την κουδούνα εδώ... (τους mountain τους ανακάλυψα από μια κασέτα και ήμουν δεν ήμουν 15 ετών....και θυμάμαι την άκουγα κρυφά. Ο ήχος του χοντρού ήταν για το σπίτι απλώς αυστηρά ακατάλληλος)