έχω πάνω από 10 χρόνια σκύλο (και πάνω από 3 σκύλους) που παρακολουθούνται από γιατρό, βγαίνουν βόλτα 4 φορές τη μέρα με λουρί σε κατοικημένους και ακατοίκητους (με λουρί) χώρους, οι ακαθαρσίες μαζεύονται, δεν έχουν επιτεθεί σε κανέναν (δεν υπάρχει λόγος) αντίθετα μας έχουν επιτεθεί άλλα σκυλιά ή έχουν διαμαρτυρηθεί (ακόμα και που περνάμε δίπλα τους ή έξω από το σπίτι τους) αρκετοί.
Ο ένας μένει μέσα στο σπίτι. Προσπαθούμε όσο μπορούμε με την καθαριότητα και απολύμανση, αλλά από ένα σημείο και μετά ζούμε μαζί του και θεωρώ ότι έχουμε αντισώματα. Γενικά δεν είναι χύμα, αλλά από ένα σημείο και πέρα δεν ελέγχεται. Απλά προφυλασσόμαστε κατα το δυνατόν.
Σε παραλίες ο ένας πήγε ελάχιστες φορές. Μια φορά σε άμμο κάτω από ομπρέλα - απλά το μετανιώσαμε, εμείς, όχι οι άλλοι. Βέβαια εκείνη τη μέρα φάγαμε και 10 μπαλάκια τένις ενώ πέσανε επάνω μας 5-6 μπόμπιρες πηγαίνοντας στη μαμά τους.
Σε έρημες παραλίες, μετά τη δύση του ήλιου, έκανε μπάνιο μόνος του με μεγάλη χαρά, αλλά έως εκεί.
Προτιμώ να βρώ κάποια στιγμή μια ερημική παραλία παρά να έχω την έννοια ποιός θα έρθει και θα μου πει τι...