dimsonic

αυτός είναι καλός επίσης αλλά...δεν πολυφαίνεται το χέρι του

Αγαπημένο για όποιον θέλει να τολμήσει εδώ έχει κανα δυό για αρχή

ήταν κάτι που το έζησα έντονα στην περίοδο 1982-1983 όταν ήμουν στην ορχήστρα της λέσχης αξιωματικών στην 110ΠΜ στη Λάρισα. Η ορχήστρα θεωρούνταν επί 10ετίες ό,τι καλύτερο υπήρχε εκείνη την εποχή καθώς διοικούνταν από έναν εξαιρετικά δραστήριο αξιωματικό (στα χρόνια μου σμήναρχο) τον αείμνηστο Κ. Λιονή που έμεινε γνωστός σε όλους τους σμηνίτες και αξιωματικούς ως "θείος". Ο θείος, εκτός του ότι κατείχε τρεις ταυτόχρονα θέσεις (ΜΑΦΚ, Θέρετρα Σκοτίνας και Λ.Α.110ΠΜ είχε το προσόν να παίρνει τηλέφωνο τον εκάστοτε αρχηγό και να του λέει "θέλω τον τάδε στην ορχήστρα τώρα" Συνήθως οι προτάσεις για "μεταγραφές" γίνονταν από τους ίδιους τους μουσικούς που γνωρίζαμε ποιός και πού υπηρετεί και τι χρειαζόμασταν, αλλά συχνά οποιοσδήποτε που νόμιζε ότι ο γνωστός του ήταν "μουσικός" ειδοποιούσε τον θείο και την άλλη μέρα ο υποψήφιος ερχόταν για audition. Εκείνο τον καιρό λοιπόν είδαμε πολλά αστέρια. Που έρχονταν ξέροντας την εισαγωγή από το smoke on the water ή την αρχή της φραγκοσυριανής ήθελαν μια θέση στην ορχήστρα. Φυσικά ο θείος έσκαγε μύτη σε δυό ώρες μας ρώταγε ξερά "κάνει ρε αυτός?" και αυτό ήταν. Μια φορά είχαμε μείνει από κλαρίνο. Το κλαρίνο ήταν απαραίτητο, όπως και τα δημοτικά. Μας στέλνουν λοιπόν έναν σμηνία με τις καλύτερες προδιαγραφές. Πέμπτη μεσημέρι, όταν ήταν αργά πλέον για δοκιμές και ήδη το βράδυ παίζαμε στη λέσχη Υπαξιωματικών. Τον στριμώχνουμε στη ρεσεψιόν, βγάζει το κλαρίνο και παίζει γενικά και μονοκοπανιά όλα τα θέματα, ενώ αντίστοιχα τραγούδαγε με ενδιαφέρουσα φωνή. Οπότε ήσυχοι κανονίζουμε για το βράδυ. Ξεκινάει το πρόγραμμα με τα ελαφρά, μοντέρνα, λαϊκά σύγχρονα, κλασικά και ...πάμε στα δημοτικά. Ε...να μην μπορεί να μπεί με τίποτα. Μα με τίποτα. Να μπαίνει ένα ή δυό όγδοα μετά ή ακόμα και στην άρση και να μας πετάει συνέχεια έξω, αυτά στα 4άρια και 8άρια. Δε συζητάμε τι γίνονταν στα 9άρια και 7άρια. Ο κόσμος δεν μπορούσε να πιάσει βήμα και γρήγορα τον κάναμε στην άκρη και ο αρμονίστας έβαλε έναν κλαρινοήχο στο σύνθι και συνεχίσαμε. Φυσικά το ίδιο έγινε όταν πήγε να πεί το παπάκι που πάει στην ποταμιά που βγήκε κάτι σαν πρώϊμη έκδοση απ τα καγκέλια... Πολύ λίγοι κατάλαβαν τι συνέβη, αλλά εμάς μας έκοψε κρύος ιδρώτας... εδώ κάτι από τα λίγα που υπάρχουν στο διαδίκτυο για την ορχήστρα https://www.eleftheria.gr/πολιτισμός/item/48157-.html

ηταν πολυ άκυρος εκεινο το βραδυ σκετή απογοητευση

αν σκεφτείς ότι εκείνες τις εποχές ο περισσότερος κόσμος έπαιζε 12μετρα....

πριν το live ούτε νερό θα έλεγα δεν άγγιζα. Ήταν και το ότι παίζαμε πράγματα που απαιτούσαν να είσαι alert. Ενα δυό άτομα που πέρασαν από το γκρουπ και ήταν λάτρεις του είδους ...δημιούργησαν θεματάκια εδώ και εκεί...ενώ ήταν σίγουρο ότι παικτικά το είχαν.

να υποθέσω ότι ακόμα δεν έχεις περάσει κάν στη Κέρκυρα. να υποθέσω επίσης όταν περάσεις θα μείνεις σε κάποιο νοικιάρικο διαμέρισμα. ....όπου θα βάλεις twin reverb? και στο πόσο θα κάνεις εξάσκηση. Μείνε με τον cube....και κράτα μερικά φράγκα για μπύρες στα μπαράκια που θα βγαίνεις και θα συναντάς άλλους μουσικούς. Είναι πολύ νωρίς για να δοκιμάσεις ενισχυτές και ήχους...

μου αρέσει που βλέπεις μπροστά, αλλά νομίζω έχεις βάλει πολύ ψηλά τον πήχυ. Βολεύεσαι γι αυτό που θες με έναν boss katana 100 μην πω και 50.

χάρμα! και οφθαλμών ακόμα ( γιατί σε κάνει να φαντάζεσαι!)

άκουσα το δείγμα. Χωρίς να είμαι βαθύς γνώστης του είδους (εννοώ ethnic) πιστεύω ότι είναι πολύ καλό. Προσωπικά το άκουσα πολύ ευχάριστα.

και μεις το ακούσαμε και βρήκαμε διαφορές? ένα γιατρό τώρα!

μα στο είπα:

υπάρχει βελτίωση σε λεπτομέρειες πιστεύω ότι είσαι ηχητικά προς το τσιμπημένα άκρα. μέχρι τη μέση πχ αυτό που είναι υποκατάστατο του snare (?) και βαράει σαν κλειστό hat στο κέντρο είναι σίγουρα υπερτονισμένο. Φυσικά το βραβείο τονισμού παίρνει αυτό το φλύαρο τιρουριρουριρουρι που βαράει δεξιά και βολτάρει μέχρι το κέντρο, πιστεύω ότι θέλει ακόμα χαμήλωμα γιατί τα διαστήματά του είναι μεγάλα και αυτό το πήδημα πάνω κάτω σε αποπροσανατολίζει από την μελωδία. Όταν αρχίζει το σόλο της κιθάρας το τιρουριρου είναι ήδη τιθασευμένο. Επιμένω ότι μου αρέσει πολύ το σόλο της κιθάρας. Κρίμα που δεν είσαι κιθαρίστας. θα έπαιζες παπάδες με το μυαλό αυτό... Το β μέρος δηλαδή από εκει που αρχίζει το σόλο στέκεται μόνο του αυτόνομα πιστεύω.

o Γιάνης ?

ελπίζω να έχω μάθει να παίζω σαν αυτόν

cheer up !

εμένα μου κόβεται πάντως....

γιατί τα βάζετε αυτά και μας κόβεται η διάθεση....?

κάπως έτσι.... ο τυχερός στην υπόθεση ήταν ο Getz.... να μην ξεχνάμε ότι υπήρχε και ένα αηδόνι.... https://www.facebook.com/watch/?v=1300510259985288

το πιό πιθανό θα είναι να είναι 3 drummers και πολύ λιγότερο κοινό...

μπα...καθαρά ρατσιστικο θεμα. ο λευκος αμερικανος κοντρα στους μελαψους βραζιλιανους

σιγουρα. το λεω με την εννοια οτι οι ιστορικοι δισκοι εγιναν με τους 3, 4 με την Astrud αν και τη δόξα την καρπωθηκε ο Getz περισσοτερο.

ο μεγαλος Jobim προηγήθηκε πριν αρκετα χρονια. Αυτοι οι δυο και ο Stan Getz ορισαν την bossa nova