dimsonic

μπα...Τι λεφτά έχει ένα διαζύγιο μπροστά στα άπαντα του DB. το προφανές είναι ότι οι κληρονόμοι εν όψει μελλοντικών εισπράξεων του καταλόγου του μακαρίτη φροντίζουν να απαλλαγούν από βάρη και ενδεχόμενες απαιτήσεις από νωρίς.

αν ήταν διαζύγιο θα έστελνα

εδώ και λίγο καιρό υπάρχει σοβαρή κατα τα φαινόμενα διένεξη περι του εάν έπαιξε και τι συνεισφορά είχε ο Robert Fripp στους δίσκους του μακαρίτη... Για την ώρα εξωδικαστικά χωρίς να αποκλείεται κλιμάκωση https://www.ultimate-guitar.com/news/general_music_news/king_crimsons_robert_fripp_in_dispute_with_bowie_estate_for_refusing_to_acknowledge_his_contributions_on_heroes__scary_monsters.html?fbclid=IwAR1PtWaaxDBxuv9LZoy9svIYEnU4QO0lXS345KAmWgqnzdui0RjTmuHpyYw

μπρούτζινη ή ατσαλι; γιατι αυτές οι πρεσαριστες δεν εχουν σουστειν. τρέμολο διβιδο ή βινταζ εξαβιδο;

κριμα... πηγα οδοντίατρο τον προηγουμενο μηνα...

γι αυτο μοιαζουν τοσο λιγο;

o γιός του Larry είναι αυτός?

eq

εφορτώθη και δοκιμάζεται ήδη!

αυτό έχω όντως το LX49, αλλά τα faders όταν πάς στα tracks επειδή δεν κινούνται τα faders μπορεί να δείχνουν εντελώς αλλού. Οπότε μέχρι να βρεις που είναι τα χαλάς . Θα ήθελα και εγώ το 1 fader αλλά φοβάμαι μήπως το μετανιώσω και μετά θέλω τα παραπάνω. απο την άλλη υπάρχει όντως ο κίνδυνος να πάρω το μεγάλο και να μην τα δουλεύω όπως στο impact. (Είναι γεγονός ότι σε τελευταία κομμάτια, περιορίζω τα tracks, αλλά ακόμα παλιά κομμάτια που τα ξαναδουλεύω, έχουν κληρονομιά ...βαριά...πχ αυτό που κάνω τώρα έχει σχεδόν 70....εκ των οποίων πολλά μπήκαν για χωρίς λόγο και τώρα, αντε να τα διώξεις)

μου αρέσει που γράφεις ότι σου αρέσει η συγκεκριμένη έκδοση και τη βάζεις και μερακλώνεις! (το παθαίνω συχνά) Πάντως τελικά είναι πολύ καλή ιδέα που και πού να επανεπισκεπτεσαι παλιά κομμάτια και να βάζεις ένα κατι τις νεο ώστε να μας δίνεται ευκαιρία να τα ακούμε ξανά. Εχει πιστεύω απίστευτο υλικό το νοιζ και ΔΥΣΤΥΧΩΣ είναι θαμένο σε παλιά νήματα (και του παλιού νοιζ).... Δεν θυμάμαι τα παλιά τύμπανα για να είμαι ειλικρινής, όμως μου άρεσε πάρα πολύ που το ξαναθυμήθηκα. (επίσης πολύ καλό να δίνουμε εμείς οι κιθαρίστες συχνά ρόλο και σε άλλους !)

ή ακόμα... σε καλύπτει σε περίπτωση που εμπλακείς σε ατύχημα και στο πίσω κάθισμα της μηχανής έχεις έναν λαμπάτο 100W?

υπερβάλλεις.... ίσως περισσότερο από τον μέσο χρήση του νοιζ, αλλά έως εκεί. Πάντως σίγουρα τα mastering rooms έχεις δίκιο. Εκεί σίγουρα είναι must, και δεν ξέρω πόσοι ακολουθούν τα χνάρια του Bob. Ενδιαφέρον επίσης το ότι δεν ζορίζει τα αυτιά του πάνω από 8 ώρες και όχι πάνω από 85 db μ.ο. Και φυσικά στις συναυλίες πάει με ωτοασπίδες.

ούτε εγώ έχω χώρο, ούτε περισσεύουν τα παραπανίσια 250, αλλά σκέφτομαι 1. μήπως με δευσμεύει το ένα fader 2. μπας και καταφέρω μ αυτό να κάνω οικονομία σε tracks και να αναγκαστώ να μάθω να φτιάχνω πράγματα με 8-15 tracks αντί για 40 και 50....

αν κατάλαβα καλά μιλάς για τις εκδόσεις 6ΧΧ που έχουν βγεί από το massdrop? Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για μοντέλα που "βασίζονται" σύμφωνα με τα λεγόμενα στα αντίστοιχα μοντέλα, αλλά σύμφωνα με πάρα πολλές αναλύσεις που έχω παρακολουθήσει σε διάφορα sites, τελικά δεν είναι. Οπότε κάποιες αποκλίσεις θα πρέπει να είναι αναμενόμενες. Προφανώς και υπάρχει λόγος να μην δέχεται η ίδια η sennheiser να βάλει το όνομά της ή τα διακριτικά της και να τα αναφέρει ως 6ΧΧ. Πάντως υπάρχει αρκετός κόσμος που γνωρίζω στη Θεσσαλονίκη που τα έχει (εγώ δεν έχω καθόλου senn), αλλά καλύτερα να ανοίξεις ένα θέμα στην κατηγορία ακουστικών στο avclub.gr. Σίγουρα κάποιος θα χαρεί να σε εξυπηρετήσει.

λιγουρεύομαι το κανονικό με τα 8 faders.... τι λετε, είναι υπερβολή? όσοι δουλέψατε με 1, τι λέτε, είναι λειτουργική μια τέτοια κατάσταση?

δεν αντιλέγω...(ξέρω ότι τα λες με βάση την παλιά συζήτηση. Εχω πειστεί, απλά πες ότι τα μαγνητόφωνα ασκούν πάνω μου μια ανίκητη γοητεία). Μου άρεσε πάντως που τον είδα -δεν τον είχα δει ποτέ- να μιλάει με τέτοια θέρμη γι αυτό που κάνει, να δικαιολογεί τι κάνει, να γουστάρει hiend (δεν νομίζω ότι το κάνουν πολλοί επαγγελματίες...πχ επιλογές σε ηχεία, καλώδια ηχείων, spl κονσόλες κλπ) και φυσικά να αναφέρεται στον Bob Clearmountain που επίσης θεωρώ μεγάλο ηχολήπτη από την εποχή του Cat Stevens και των Tears for fears. Περιττό δε να πω ότι τον Ludwig τον παρακολουθώ από τα πρώτα του πονήματα στις παραγωγές του Phil Ramone, όπου για κάποιο λόγο είχα κολλήσει στο όνομα λόγω των drums Ludwig ! Εκτοτε πάντα αναγνώριζα τον ήχο του ακούγοντας κάθε καινούργιο δίσκο και έλεγα, "αυτός δεν μπορεί σίγουρα τον έφτιαξε ο Ludwig"... ps ωραία η ιστορία με τον FZ που έπιασε την χρήση του διαφορετικού φίλτρου στο Sheik Yerbouti

αυτό ξαναπέστο...

το ειδα ολο γι αυτο και το εβαλα. Αλλωστε παρ ολη την επίμαχη φραση ο ιδιος δουλευει ακομα και με αναλογικα. Το ενδιαφερον ειναι οτι παραμενει απίστευτα χαιεντας

αμα δεν σρεντάρει ο άνθρωπος.... ε...είναι κουλός

όπως είδες, ό,τι έπαιξε ήταν 1+1, το καθένα με άλλες κιθάρες κλπ... αν είσαι προ είσαι προ το θέμα είναι με μας που δεν είμαστε. Απλά...μάτι παίρνουμε

ένα κομμάτι έξω από την μέχρι τότε εμπειρία των yes, που ποτέ δεν είχαν παίξει με click track αλλά λόγω του βάρους του ονόματος ΕΠΡΕΠΕ να κάνει τη διαφορά... ένα σωρό λεπτομέρειες, τόσο μικρές αλλά τόσο σημαντικές από τον ίδιο τον παραγωγό

REVERB-MANIA.... και όχι μόνο, για να θυμόμαστε και περι κουλών κιθαριστών...

ΝΑΙ...ΥΠΑΡΧΟΥΝ TAKE OUTS ! Στο aja...με Steve Gadd να παίζει το μέρος του 50 ways...πάνω κάτω...