ήταν ίσως η πρώτη μουσική που άκουσα στο σπίτι.
μαζί με τα άλλα της εικόνας ήταν οι κλασσικοί δίσκοι του πατέρα μου, μια μικρή κλασική δισκοθήκη που εμπλουτίστηκε σιγά σιγά, χωρίς όμως να μην υπάρχουν τα δείγματα άλλης μουσικής από Elvis έως Xavier Cougat και Erroll Garner.....
Όμως η Σεχραζάντ ήταν το πρώτο ερέθισμα.
Οι δίσκοι που βλέπετε έχουν ηλικία μεγαλύτερη από μένα.
Ο πατέρας μου ήταν λάτρης του βιολιού και θυμάμαι την ιστορία που μου έλεγε ότι όταν πολεμούσε στο Βίτσι, γυρνώντας μετά από μια δύσκολη αποστολή, άκουσε στο ράδιο το φινάλε της Σεχραζαντ και έβαλε τα κλάματα. Λίγα χρόνια αργότερα αγόρασε το δίσκο. Και λίγο μετά ήρθα εγώ.
πρέπει να ήμουν 3 ή 4....