Συνήθως έρχεται έμπνευση σε ακατάλληλες ώρες.
Κυρίως το βράδυ πριν κοιμηθώ, όταν ξυπνάω τη νύχτα, ή το πρωί και συνήθως τότε δεν έχω κάτι να την αποτυπώσω. Εχω βάλει διάφορα στο κινητό, και μόνο δυό τρεις φορές σηκώθηκα να τα σώσω. Μετά προχώρησαν.
Πλέον δεν την ζητάω, τα τελευταία δυο χρόνια μπορώ πλέον και ξεκινάω από το μηδέν. Κάθομαι στην κιθάρα και παίζω κάτι που έχει εξελιχτεί από άσκηση, ή κάθομαι στο πιάνο και παίζω ένα δυο ακόρντα με μια υποψία θέματος. Μετά χτίζω. Πολλές φορές όμως ξεκινάω και λέω σήμερα θα φτιάξω ένα καινούργιο κομμάτι. Ξεκινάω από το ρυθμό, το ύφος, βάζω τα πρώτα ακόρντα και συνεχίζω. Παραδόξως έχει 100% επιτυχία. Εννοώ φτιάχνεται.
Το μόνο θέμα είναι να βρω την διάθεση να κάνω την αρχή. Αν γίνει, είναι σίγουρα τελειωμένο σε λίγες μέρες. Εννοείται βέβαια ότι από ένα σημείο και μετά δεν το κουράζω. Φτάνω κάπου και το αφήνω. Μπορεί να το πιάσω το απόγευμα, την άλλη ή σε μια εβδομάδα, και τότε θα βάλω κάτι και πάλι το αφήνω. Αν αποκτήσει τρελλό ενδιαφέρον μπορεί και να ξενυχτήσω μια δυο μέρες να το κλείσω.
Για μένα η ενορχήστρωση ή το ντύσιμο μετράει πάρα πολύ. Μπορεί να αφιερώσω και 2 ή 3 μήνες σε ένα κομμάτι αν θέλει δουλειά εκεί.
Γενικά πιστεύω ότι είναι μια δουλειά που όσο την παιδεύεις τόσο την μαθαίνεις καλύτερα. Φυσικά η καθαρή έμπνευση είναι ΑΛΛΗ ιστορία, αλλά σπάνια θα έχεις μια πλήρη εικόνα. Συνήθως είναι ψήγματα ιδεών και πρέπει να τα εκμεταλλευτείς κατάλληλα.