dimsonic

Σιγουρα δεν καταλαβα τι εννοούσες αλλα μετα κι εσυ δεν καταλαβες τι εννοούσα. Οποτε ας το αφησουμε. Παντως νομίζω και τα δυο ποστ εχουν καποια ουσια χρησιμη ως σκεψεις

Υλη αντιυλη

Ρε παιδια σαν καλος πεθερός ειπε να βοηθησει λιγο. Αντε και να κοντραρει λιγο τον ακατανομαστο

Εγω ποιον ειπα δηλαδη;

απ ότι φαίνεται είναι κάπως οικογενειακή υπόθεση καθώς ο γιός του είναι παντρεμένος με Ουκρανή. Μαζί τους ο σταθερός Guy Pratt και ο Nitin Sawhney, ο δεύτερος αρκετά γνωστός επίσης. Φυσικά έχω τις αντιρήσεις μου...(σιγά ποιός με ρώτησε), για το όνομα της συνεργασίας, το όνομα του κομματιού που ...κάπου παραπέμπει κλπ κλπ

o ένας. Αυτός με τα πολλά αυτοκίνητα

εγώ θα πω ότι πέραν του ότι είμαστε μια παρέα, ο χρόνος και η ενασχόληση όλων το έφερε να γνωρίζουμε λιγο πολύ τις δυνατότητες των άλλων, αλλά και τα ενδιαφέροντα των άλλων. Πχ στον Γιώργο είναι γνωστή η ανάγκη του να γνωρίσει πολλά όργανα, να εμπλουτίσει τις εμπειρίες του και ταυτόχρονα να μοιραστεί με τις παρουσιάσεις του τα όργανα. Πρόσφατα να θελήσει να πλησιάσει τον ήχο σε ιστορικά κομμάτια. Και οι δυό δραστηριότητες δεν είναι "έλα μωρέ να έτσι είναι και γίνεται". Είναι σοβαρές προσεγγίσεις τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Από την άλλη το να πεις δεν κάνω ένα καβερ αλλά προσπαθώ πολύ περισσότερα θέλει κουράγιο και πείσμα. Πχ εγώ δεν το κάνω, γιατί και όρεξη δεν έχω και δεν είμαι ικανός. Και στην τελική δεν αντέχω (και γι αυτό δεν θέλω) την σύγκριση με το αρχικό. Ετσι βρεθήκαμε από τον Moore και τον Trower και τον Santana στον Beck. Ο πήχυς ανέβηκε πολύ. Δεν μιλάμε για τόνο, αριστερό, δεξί. Μπαίνει και άλλη παράμετρος, το χερούλι, και δυστυχώς έχει δοθεί τέτοια δημοσιότητα στο κομμάτι οπότε οι απαιτήσεις πάνε στο θεό. Δεν είχα πολλές προσδοκίες όταν είδα το θέμα. Όμως ήταν μια ευχάριστη έκπληξη τουλάχιστον για τα πρώτα αυτά μέτρα. Και χάρηκα γιατί ο Γιώργος δούλεψε καλά το θέμα δάχτυλο που εδώ και χρόνια είναι για μένα μονόδρομος αν όχι απαραίτητη εναλλακτική. Τέλος, επειδή έγινε και άλλη πρόσφατη συζήτηση. Για τον @fusiongtrπάει αυτό, α. ναι έξω όλα μετράνε, β. έχουν γίνει στο παρελθόν και γ. (δικό μου) καλό είναι να ξεχάσουμε ότι είμαστε στον μικρόκοσμό μας και μόνο. Εκτός από τους 10-20 που φτιάχνουμε και ανεβάζουμε τακτικά υπάρχει και ο έξω κόσμος από τον κόουτς που ανεβάζει κάθε εβδομάδα, το άλλο παληκάρι που σρεντάρει μια στις τόσες με το κεμπερ, περαστικοί αξιόλογοι παίκτες που δεν μπαίνουν στις συζητήσεις, ο νικ από τη Χαλκιδική, οι ικανοί που εμφανίζονται (και ενίοτε σαρώνουν) στους διαγωνισμούς μόνο επαγγελματίες όπως ο ez, ή οι guests ή ο ραψωδός. Καλό είναι λοιπόν που και που να μας βλέπουμε έξω από την φούσκα μας όσο καλύτερους και να μας έκανε η ενασχόλησή μας με τα παικτικά μέσω του νοιζ. Με λίγα λόγια οι παίκτες να μείνουμε προσηλωμένοι σε κάτι σοβαρό που να τιμά τα προηγούμενά μας αλλά και οι "κριτές" να ζυγίζουμε τα λόγια μας. λίγες σκέψεις ήτανε

Είσαι πολύ καλός. Λίγο άδειος ο ήχος μου κάνει, αλλά είσαι πολύ κοντά. Αλλα, μεταξύ μας χε...κα αν είσαι κοντά στον ήχο. Με ενδιαφέρει ότι είσαι κοντά στο παίξιμο.

εγω ξέρω ότι μια από τις καλύτερες επενδύσεις μου ήταν ο Α6 στην dot.

ισχύει, αλλά εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια ο Trower τον εμπιστεύεται για να έχει έξω τον ήχο που εφτιαξε τότε και τώρα. Και αν αυτή είναι η επιλογή του δεν υπάρχει άλλος να ξέρει καλύτερα. Δεν θυμάμαι κάπου να έχει αναφέρει πώς το πέτυχε το 74, πιθανόν σήμερα να μην είναι διαθέσιμος ο εξοπλισμός αυτός

μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα κομμάτι που είναι όλο φτιαγμένο με πετάλια του Fuller. Αν θέλουμε να κλωνοποιήσουμε τον ηχο για μένα είναι μονόδρομος

ρε θα με πει κανένας?

ασ κετοι

να ξαναρωτήσω: γιατί όχι fulltone?

δυσκολονόητοι να πω την αμαρτία μου

εσύ είσαι ατάλαντος

όχι ρε αμα δεν μπεις και συ στον στίβω μάγχης δεν κατεβαίνουμε φούζιος με σήμα τη μπύρα

νταξ, αλλά να ψηφίζει και το κοινόν. Όπως στο σουρβαιβορ

γιατί όχι το fulltone?

στα γκούλαγκ. Σαν τον Ιβαν Ντενίσοβιτς

καλές οι συμβουλές σου αλλά κακώς απευθύνονται σε β πληθυντικό. Επρεπε να έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη. Ως προς τα δύο σκέλη εξ ίσου. Εχουμε κάνει αγώνα στο νόιζ να διατηρήσουμε ένα υψηλό επίπεδο μουσικής παραγωγής από ερασιτέχνες και να ενθαρρύνουμε σε κλίμα ευγένειας τις όποιες προσπάθειες διορθώνοντας τα λάθη. Δεν νομίζω κανείς να έχει διάθεση να ανεχθεί ούτε την σαβούρα ούτε την γείωση.