ξεκινάμε με τα disclaimers...
βασικά δεν μου αρέσει να φαίνομαι εδώ hater διότι δεν είμαι - αντιθέτως είμαι (και το ξέρουν όλοι εδώ μέσα καλά) από τους πρώτους που θα επαινέσουν κάτι
θεωρώ σημαντική την δουλειά του δάσκαλου (όποιου κι αν είναι και σε οποιον βαθμό συνεισέφερε).
1. Την Αννα του purple haze δεν την ξεχώρισα λόγω μάσκας
2. Δεν μιλάω από προσωπική εμπειρία, αν και ξεκίνησα την κιθάρα από τα 12, εντελώς αυτοδίδακτος (με ελάχιστη μόνο εμπειρία από τα 9 σε πλήκτρο) και ναι στους 9 μήνες κιθάρας μπορούσα να παίξω με το αυτί ό,τι άκουγα και ό,τι δίσκους αγόραζα, εκτός από πχ Mahavishnu, όσους έπαιζαν ανοιχτά κουρδίσματα και τζαζ.
Καλώς ή κακώς μιλάμε για μια εποχή (1969) όταν δεν υπήρχε internet, βιβλία ροκ μουσικής, ταμπλατούρες και συναφή και για να δεις ή να μάθεις μια E7#9 πχ έπρεπε να ξεσκονίσεις όλα τα ξενόγλωσσα βιβλιοπωλεία.
3. Η αγάπη και το ταξίδι δεν έχουν τελειώσει ποτέ ακόμα και σ αυτή την ηλικία. Αυτά δεν χρειάζεται να τα λέμε όλη την ώρα.
4. για τί πράγμα δεν πείθομαι? Βασικά τι εννοώ με το "πείθομαι". Δεν εννοώ προφανώς ότι κάποιος θέλει να με ξεγελάσει. Απλά βλέπω κάποιον να παίζει ένα κομμάτι με ένα α' επίπεδο. Δεν θα βγάλω συμπέρασμα από αυτό ή από δυο κομμάτια ότι γνωρίζει το όργανο ή ότι μπορεί να παίξει αύριο με την ίδια ευκολία ένα άλλο παρόμοιο κομμάτι. Γνωρίζει να παίζει αυτό το κομμάτι στο επίπεδο α' και ώς εκεί. Μπορεί να γνωρίζει άλλα 5, 20 ή 100. Δεν θα βγάλω συμπέρασμα. Αυτό λέω.
Και συνήθως τα βίντεο που ανεβαίνουν έξω αυτό το σκοπό έχουν, να δείξουν προς τα έξω τι καταφέρνει κανείς. Για μένα λοιπόν είναι λίγα τα δεδομένα. Για την ώρα. Οι 9 μήνες είναι σημαντικό. Αλλά μπορεί 9 μήνες να σημαίνει επί 5 ώρες τη μέρα επί 9 μήνες παίζω europa. Εκείνο που με πείθει είναι η δουλειά του δάσκαλου που φαίνεται μέσα από πολλούς μαθητές, πολλά κομμάτια, και πολλά επίπεδα και θα δώσω τα εύσημα.
Τα λέω αυτά, γιατί σήμερα με το internet, με τα βίντεο και τις μεθόδους άνευ και μετά διδασκάλου τα πράγματα έχουν προχωρήσει και έχουν πάει αλλού. Βλέπεις παιδάκια 8 χρονών να ξεσκίζουν τις 6χορδες και τις 7χορδες μόνο από βίντεο. Και μετά...συνήθως το χάος.
Θα επαναλάβω ό,τι είπα. Το κομμάτι δεν ρέει. Πατιούνται οι νότες. Και όχι απλώς δεν ρέει, δεν ρέουν και οι ας πούμε αυτοσχεδιαστικές ad lib νότες του Carlos πχ μετα τις 4 πρώτες φράσεις πριν την επανάληψη του verse, που είναι νότες που ο κάθε ερμηνευτής έχει δικαίωμα να αυτοσχεδιάσει πάνω τους.
Οι νότες είναι σωστές, δε λέω, αλλά διεκπεραιώνονται. Λείπουν οι δυναμικές, οι αναπνοές, η ελευθερία να ξεφύγει ο ερμηνευτής από το αυστηρό και προδιαγεγραμμένο. Είναι ακριβώς αυτό που συζητούσαμε πριν λίγους μήνες, το πως δυο ερμηνευτές διαβάζουν από τo πεντάγραμμο το κομμάτι και το παίζουν με δυο εντελώς διαφορετικούς τρόπους, "σωστά" και οι δυό. Και θυμάμαι καλά ότι λέγαμε ότι ένας σεσιονάς μπορεί να το παίξει άριστα για έναν μαέστρο, ενώ ένας άλλος με λιγώτερη ίσως εμπειρία στο διάβασμα να δώσει περισσότερη ψυχή.
Επαναλαμβάνω στο τέλος αυτό που είπα στο πρώτο μου ποστ, διότι το είπα εξ αρχής γνωρίζοντας πολύ καλά τι θα επακολουθήσει:
Ωραία παρουσίαση, άψογο σχετικά βίντεο, ωραίο στήσιμο, καλός ήχος, 9 μήνες με ό,τι σημαίνει αυτό και μπράβο της, αλλά ...it's a long waaaay....
Θα προτιμούσα μια γενικότερα πιό ελεύθερη προσέγγιση χωρίς να είναι ξεπατίκωμα κάθε νότας αρκεί να έρεε σωστά.
Μπράβο στην κοπέλα, και εύχομαι να συνεχίσει όπως πάει
αυτά τα ολίγα.
Πιστεύω να είμαι σαφής.
Και ελπίζω να μην χρειαστεί να δώσω και άλλες διευκρινήσεις (το λέω ιδίως για φίλους και γνωστούς εδώ μέσα) ή να επανέλθω στο θέμα.