TamTam

@ Έκτορα γιατί χρειάζεσαι περισσότερα? :) Η πρώτη σου πεταλιέρα βέβαια είναι διαστημόπλοιο, αλλά πάω στοίχημα ότι αν το 'χεις, βγαίνεις εξίσου καλά και χωρίς τα 100 εφέ του mobius. Τώρα βέβαια το flanger με προβληματίζει λίγο δεν σου κρύβω (τι ήχους ακριβώς το χρησιμοποιείς;) αλλά κι εγώ με 5 πετάλια παίζω (τρέμολο και vibrato είναι τα modulation μου), και μάλλον καταλαβαίνω ότι το έχεις μόνο για να "χρωματίζεις" τον ήχο. Είναι έτσι;

More good news Η Σουηδική Ακαδημία σταμάτησε τις προσπάθειες της να επικοινωνήσει με τον Μπομπ Ντίλαν, τον νικητή του φετινού Νόμπελ Λογοτεχνίας, έπειτα από πολλές αποτυχημένες απόπειρες, ανακοινωσε σήμερα η γενική γραμματέας του θεσμού Σάρα Ντάνιους. Εγκαταλείπει τις προσπάθειες να επικοινωνήσει με τον Μπομπ Ντίλαν η Σουηδική Ακαδημία - Στο κόκκινο

Ευχαριστώ μαν. ¨Εχω εμπιστοσύνη στη γνώμη σου. Αμφιταλαντεύομαι όμως, ανάμεσα σε αυτό και σε μια M5. Νομίζω ότι πιάνουν τον ίδιο χώρο... και έχουν και παραπλήσια τιμή.

Πώς το βρίσκεις ηχητικά αυτό το Ibanez delay Σουπερφάνκ μαν? Αξίζει το tap tempo του? Θέλω να πω, είναι λειτουργίσημο / βολικό? Με ενδιαφέρει για reggae dub εφέ τύπου. Σχετικά γρήγορες επαναλήψεις (σαν echo) αλλα να βρωμίζει/αλλοιώνει γρήγορα τον ήχο των επαναλήψεων με modulation.

Ελένη Λουκά, φύγε από το Νόιζ τώρα! Πέρυσι η Αλεξίεβιτς, φέτος ο Ντύλαν, το πράγμα αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον μ' αυτούς τους απρόβλεπτους Σουηδούς. Φίλος φίλου σχολίασε "Scandinavia is where the trolls come from. Just saying." Κι εδώ να πω ότι μεγάλο ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει η συσπείρωση και η αντισυσπείρωση στο φέισμπουκ. για το Νόμπελ του Ντίλαν. Ειδικά από ανθρώπους που δεν έχουν διαβάσει ποτέ λόγου χάρη Μουρακάμι ή άλλον συγγραφέα που να ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ λογοτεχνίας, ή που να έχουν ασχοληθεί ποτέ με το τι ήταν ο Ντίλαν. Κακός χαμούλης. :-) Προσωπικά, δεν τον πολυκαταλαβαίνω αυτόν τον χαμούλη. Δεν είχα ψυλλιαστεί πως το νομπελ ήτο τόσο χοτ τόπικ. Ούτε την αντισυσπείρωση στον σπουδαίο Λίοναρντ Κοέν. Τώρα αν ήταν χοτ τόπικ το νόμπελ, ή αν ήταν χοτ η έλλειψη τόπικ , δεν ξέρω , το ομολογώ. Εν κατακλείδι, νάναι καλά ο άνθρωπος να το χαίρεται. Το μόνο που σκέφτομαι, είναι κάτι που αναφέρθηκε προηγουμένως από τον Leger πριν την υποψία αψιμαχίας με τον Έκτορα που απεφεύχθη μετά την παρέμβαση του LK admin: το αν θα αποδεχόταν (διόρθωση: το εάν θα ΠΡΕΠΕΙ να αποδεχθεί) ένας τόσο σπουδαίος καλλτέχνης μια διάκριση τέτοια. Όχι με την έννοια που ανάφερε ο Leger τον Χριστιανόπουλο, αλλά με την εξής: Αν σκεφτεί κανείς ότι μετά το 2009, που ο συγκεκριμένος θεσμός έδωσε νόμπελ ειρήνης στον Ομπάμα, για τις "extraordinary efforts to strengthen international diplomacy and cooperation between peoples", δεν θα ήταν σωστό, ειδικά άνθρωποι με "ελεύθερο παρελθόν", μια τέτοια βράβευση να την επέστρεφαν πίσω; Αυτό ναι, για μένα αποτελεί θέμα συζήτησης.

Αριστουργηματικοί στίχοι/μουσική του Bob Dylan σε μια διασκευή του Willie Nelson, πολύ κοντά στην πρωτότυπη version. Σκοτεινό groove - όλο σε Β' ενικό, μου αρέσει να σκέφτομαι ότι απευθύνεται σε γυναίκα, Το βάθος της απλότητας - οι στίχοι είναι "εύκολοι" αλλά υπαινίσσονται τα πάντα.

Φασαρία εννοούσα το να έχω λούπα για ένα πετάλι μόνο :) Καλώδια send/return και είσοδος έξοδος.

Πάντως, μπορεί το marketing του Dylan να έχει αφαιρέσει σχεδόν όλες τις studio version των κομματιών του από το YouTube, όμως είναι τόσοι πολλοί οι καλλιτέχνες που έχουν επηρεαστεί/ερμηνεύσει ή παίξει μαζί του ή χωρίς αυτόν κομμάτια του, (από τους Guns & Roses μέχρι τους Reggae καλλιτέχνες - μου διαφεύγει τώρα ποιοι και πότε- και από τον Sting μέχρι τους U2 και τον Joe Cocker ή τον Eric Burdon) που υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια του αδέσποτα. Μια ενδιαφέρουσα εκτέλεση που όμως IMHO δεν φτάνει το πρωτότυπο Και ένα ξεχασμένο διαμαντάκι με ενδιαφέρον chord progression (opening track σε εκείνο το άλμπουμ του Cocker)

Ledge, στα 20 μας δεν ξέραμε τι είναι και πώς και τότε δεν υπήρχε youtube ούτε DIY κατασκευαστές πεταλιών για να πληροφορηθούμε ούτε τα 100άδες πετάλια / επιλογές που υπάρχουν σήμερα. Παίζαμε με ό,τι παίζαν όλοι - ανάβαμε το dist σαν boost - λες και πηγαιναμε εκδρομή, Κάποιοι κιθαρίστες που θεωρούνται σπουδαίοι σήμερα στην Ελλάδα ακόμη το κάνουν :) Επίσης, πουθενά δεν έγραψα ότι το buffered bypass τρώει ήχο. Υπάρχουν Boss πετάλια που δεν τρώνε ήχο, ή έχουν μια χαρά buffer όπως π.χ. το tuner της (και πολλά καινούρια της μάλιστα). Και υπάρχουν και άλλα Boss που είναι απαράδεκτα ηχητικά, τόσο ως ψηφιακίλα όσο και και ως bypassed - ακούς τη διαφορά και με το πετάλι σβηστό, χωρίς καν να κάνεις A/B το σήμα σου. Επίσης δεν έχω πρόβλημα με το θόρυβο - δεν έγραψα κάτι τέτοιο. Παίζω με μόλις 6 πετάλια , σε φάση set and forget - delay, tremolo, vibrato και drive είναι μόνιμα ON. Πρόσθετα, άντε να ανάψω το whah ή ένα φτηνοboost πριν το drive, άντε και το POG αν θέλω άλλη ατμόσφαιρα. Με ένα 1σποτ και ένα dedicated για το POG εχω καλυφθεί. Last but not least: o Tom Robbins είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας. ::) Συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις στο σχόλιό σου συνεπώς, σόρι αν σε παρεξήγησα, απλά δεν μου αρέσει να με ερμηνεύουν. Αλλά έχεις ένα δίκιο γιατί ήταν λιγάκι αφοριστικό έτσι όπως το έγραψα. Μετά από τόσα σχόλια, ελπίζω να είναι πλέον πιο, χμ, εμπεριστατωμένο. ;D

When EHX wanted to make a classic overdrive pedal, they asked Analog Man to help them out as we have been working on Tube Screamers longer than anyone else. We worked with the EHX management and engineers and they built this excellent pedal, to our exact specs, with the JRC4558D chip which we have used for so long. A winner at any price, it's a no-brainer at (way!) under $100. Αν θυμάμαι καλά ο Θόμαν το έχει 68 ευρώ (από 50-55 που το είχε αρχικά) Electro-Harmonix East River Drive Overdrive Pedal

Είμαι φαν του Analog Man (έχει σχεδιάσει το East R Drive). Στακάρει τέλεια με οτιδήποτε πριν ή μετά απ αυτό - και το πήρα μεταχειρισμένο -καινουριο στα 40 ευρώ...

Ρε συ αφού ο ήχος μου ήθελα να μπλουζάρει, τι να μου πει το DS1...? Σήμερα, θα χιλιοπροτιμούσα ακόμη και κάποιο Joyo Vintage OD ή το Ultimate drive, ή το EHX Εast River Drive (αυτό το έχω!) τα οποία βάζουν κάτω κάθε τζιτζίκι της Boss και από κάθε άποψη "χαρακτήρα" στον ήχο... Το DD-20 πάσο, είπα θέλω να το δοκιμάσω. Όμως "βολεύομαι" με ένα Earthquacker Devices Dispatch Master (Delay -Reverb) , που μπορεί να μην έχει Tap tempo όπως το DD-20, αλλά κοστίζει τα ίδια χρήματα και με τέσσερα knobs είναι 2 σε 1 και κάνει κυριολεκτικά τα πάντα , από ambient μέχρι U2 effects. ¨Εχω και ένα σάπιο DE7 delay , επίσης ψηφιακό και επίσης αγαπημένο, που έχει τον καλύτερο χαρακτήρα που έχω συναντήσει σε analog προσομοίωση echo - είναι Ibanez, μετράει για Boss αυτό; ;D

O Jimi ήταν τεράστιος θαυμαστής του. Εκτός από το πασίγνωστο All Along the watchtower του Dylan (που το έχουν παίξει μέχρι και οι U2) και το οποίο πρόλαβε να το ηχογραφήσει σε studio version, έχει παίξει λlive και το ακόλουθο: Στο Monterey κι ενώ μόλις είχε κυκλοφορήσει δυο μέρες (!) ο δίσκος του Dylan με το Like Rolling Stone , ο Hendrix βγήκε και άνοιξε το gig του με αυτό...

+1000 γι' αυτό με το κυνήγι των εφέ και όχι του ίδιου του οργάνου. Αυτό έκανε κι αυτός στο video και τα έβγαλε στο σφυρί τελικά, τα 40 κομπρέσορ και τα 30 εκουαλάιζερ Boss :D Για να καταλάβεις πόσο δεν σνομπάρω, το τελευταίο πετάλι που αγόρασα εδώ στο Noiz ήταν ένα Chicken Salad Danelectro. Μου ξεσκίζει το σήμα βέβαια, αλλά μ'΄αρέσει τόσο, που μάλλον θα το περάσω από Looper switch με volume control κιόλας για να το έχω σένιο engaged. Φασαρία σίγουρα, αλλά και τα δυο πεταλάκια μαζί κολλημένα, δεν θα πιάνουν περισσότερο χώρο από το Boss RT-20 ... Τώρα για τους professionals που παίζουν με Boss, αν δεν είναι endorsed, έχουν τόσους άλλους καλούς λόγους -ηχητικά μιλώντας- για να ακούγονται σπουδαία, που μέχρι και τα Boss κάνουν τη δουλειά τους. Εξάλλου, δεν είναι απαραίτητο να αρέσει σε κάποιον ο ήχος που βγάζει ακόμη κι ένας prof με Boss pedals... Απορία: τι είναι το κλον ο κλόν? ;D ;D ;D

your pleasure knows no limits Your voice is like a meadowlark But your heart is like an ocean Mysterious and dark

Νομίζα ότι έκανα το point μου. Πως και είχα Boss και θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω ένα δυο της πετάλια. Αλλά μετά την έκρηξη της αγοράς, βρίσκεις καλύτερα πετάλια να κάνουν ό,τι κάνουν τα ψηφιακά Bossaάκια. Kανένα σνομπάρισμα λοιπόν - έχω φίλοςυ stonerάδες που ορκίζονται στο DS-1. Εμένα δεν μου πάει ούτε μου πήγαινε ποτέ. Μια ερώτηση: σήμερα πόσα Boss πετάλια έχεις και τι αν επιτρέπεται; :)

You do not get the point? :) When the Second World War Came to an end We forgave the Germans And we were friends Though they murdered six million In the ovens they fried The Germans now too Have God on their side I've learned to hate Russians All through my whole life If another war starts It's them we must fight To hate them and fear them To run and to hide And accept it all bravely With God on my side But now we got weapons Of the chemical dust If fire them we're forced to Then fire them we must One push of the button And a shot the world wide And you never ask questions When God's on your side

Νομίζω ότι θα πρέπει να χαιρόμαστε. Ο old Dylan είναι απλά τεράστιος και μοναδικός στιχουργός. Προφανώς κάποιοι στην Ακαδημία έχουν ακούσει (διαβάσει) τραγούδια του. ;) Θυμάμαι όταν μικρός πρωτάκουσα/διάβασα το Hurricane είχα πει ότι θα γινόταν γαμώ τις ταινίες. δεν με εξέπληξε καθόλου που έγινε ταινία εν τέλει. Υπάρχουν αμέτρητα σαν κι αυτό... στιχουργικά. Ένα αγαπημένο μου , που ξεχειλίζει μαγκιά και θυμίζει road movie: Where Are You Tonight? (Journey Through Dark Heat) | The Official Bob Dylan Site

Ray αυτό πoy ποστάρισες είναι μεγάλη αλήθεια, όμως δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στα Boss. Το να είναι buffered bypass ένα πετάλι δε σημαίνει απαράιτητα ότι "ρουφάει" τον τόνο. Έχω buffered bypass πετάλια (και φθηνά) και χρειάζονται. αρκεί να μην σε κάνουν να ακούγεσαι σα να παίζεις μέσα σε σπιρτόκουτο. :) Το ξερολας δεν απευθυνόταν σε σένα , εσύ απλά έπιασες το νήμα

Γιατί τα βρίσκω βαρετά Σουπερφάνκ - στα late 80s είχαμε μόνο τέτχοια - όσοι από μας είχαμε αυτί και είχαμε καβατζώσει κανένα Ibanez tubescreamer ή κανένα TC Electronic (SCF, Parametric EQ κλπ) κάτι πήγαινε κι ερχόταν... Τα φαγα στη μάπα λοιπόν τα DS και εκείνο το (ακριβό πλέον) Feedbacker dist της Boss, με αποτέλεσμα να μη θέλω πια να τα βλέπω μπροστά μου. Όταν κάποια στιγμή, έγινε η έκρηξη της pedal culture και των "μπουτίκ" true bypass κιέτσ' , διαπίστωσα ότι υπήρχαν πλέον εκατοντάδες πετάλια που μπροούσαν να κάνουν ό,τι έκαναν τα Boss, πολύ καλύτερα. Στην πορεία, βέβαια ξαναγόρασα και δοκίμασα κι άλλα Boss (ένα RT-20, ένα drive Bassman κάτι, το Feedbacker booster, και τα πολυεργαλεία NS-2 και LN-2 , με τα δυο τελευταία λόγω του σταδιακού downsizing της πεταλιέρας μου, να μου είναι κάποια στιγμή περιττά). Που κατέληξα; Στην αρχική μου εντύπωση: ότι σήμερα (ειδικά σήμερα) βρίσκεις πανεύκολα ποιοτικότερα πετάλια από της Boss σε όλους σχεδόν τους τομείς: από drive και delays μέχρι κομπρέσορες, tremolo και κουρδιστήρια ή loopers. Επιπλέον, υπάρχουν και μοντέλα Boss που ρουφάνε/αλλοιώνουν τον τόνο απελπιστικά (όχι όλα) και αυτό από μόνο του αποτελεί ένα μείον, ειδικά όταν δεν έχεις καμιά πεταλιέρα - διαστημόπλοιο για να χρειάζεσαι και έξτρα buffer. Θα θελα βέβαια να δοκιμάσω από τα διπλά της πετάλια το DD-20 και το Space Echo, που δεν τα είχα ποτέ (και κακώς) όμως όταν υπάρχουν αντίστοιχα simulations ή πραγματικά analog delays με το μισό footprint και υπεργαμάτους ήχους στην ίδια ή μικρότερη τιμή, μάλλον θα αργήσει πολύ η μέρα που θα ξαναπατήσω πάνω σε Boss πεταλάκι. Σόρι για το σεντόνι - απάντηση, αλλά κάποιος ξερολάκος παραπάνω απάντησε αντί εμού ::) και θεώρησα απαραίτητο να εμβαθύνω λιγάκι :)

Δυνατοί! Μου αρέσουν όλα τα τραγούδια που τα χώνουν - και στιχουργικά :)

Μούρλα! Μέχρι και τα knobs είναι όλα ευθυγραμμισμένα στον μαγνητικό βορρά ;D Προσωπικά βλέπω τα πετάλια σαν εργαλεία ήχου... όχι σαν συλλογή. Καμιά φορά τυχαίνει και μαζεύω πάνω από 10 πετάλια (κρατάω σταθερά δυο drive, ένα boost, δυο delay, ένα τρέμολο , ένα βιμπράτο και τα Freeze και POG-2 που δεν πάνε πουθενά), νιώθω τύψεις και πουλάω (ωραία και σπάνια πράγματα που έχω κάνει κόπο να τα βρω)! Βλέποντας αυτά τα βίδεοζ, σκέφτηκα ότι ευτυχώς δεν έχω πια ούτε ένα Boss πετάλι, έχω να πατήσω πάνω τους από τα late 80s,

Παρακαλούμε όσοι μπορείτε, βοηθήστε με μια κοινοποίηση. https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=340235859652046&id=100009969035707&pnref=story

Εμένα πάλι μουάρεσε που τα πνευστά είναι μίνιμαλ! Όπως και το ότι είναι φυσικά πνευστά (σωστά ακούω;) και έχουν ένα φυσικό, ελαφρύ detune, σε σχέση με το αν ήταν συνθετικά. Κάνουν τον ήχο πολύ πιο αυθεντικό και λιγότερο ιλουστρασιόν. Εξαιρετική σύνθεση/ενορχήστρωση επίσης - σε σημείο που η μια λέξη να συμπληρώνει την άλλη. Δεν συμβαίνει συχνά αυτό!

Συμφωνώ απολύτως. Όπως λένε "τα στερνά κρίνουν τα πρώτα". Πολλές φορές, ειδικά για καλλιτέχνες που παρουσίασαν το magnum opus τους σε εποχές πολύ διαφορετικές (δημιουργικά) από τις σημερινές, δεν είναι πάντοτε δυνατόν να καταλάβεις αν ήταν η δική τους ιδιοφυϊα ή η ίδια η εποχή, το momentum κλπ που τους έκανε διάσημους. Ακούγεται μίζερο, αλλά ισχύει - ειδικά αν δει κανείς πώς καταληγουν πολλά από τα είδωλά μας.