Abraxas

Σίγουρα' date=' όμως ας πούμε με το Ash έχουμε μια ένδειξη ότι θα τονιστούν περισσότερο πρίμα και μπασσομεσαία... αυτό θα ήταν καλό με τους EJ μαγνήτες; Σημείωση: οι μανγήτες αυτοί [b']πραγματικά [/b] είναι των ίδιων προδιαγραφών μ'αυτούς που φοράει η Eric Johnson Signature. Η οποία να θυμήσω ότι είναι alder. Ο άλλος συνδιασμός είναι πιο safe, τον προτείνει και ο ίδιος ο Τζώνη Σούρας (alder/rosewood στυλ '60s strat) για τους V60LP.

Βέβαια θα ήταν πράσινη τώρα πια η κιθάρα αλλά μάλλον είσαι κοντά στην εκτίμηση! :wink:

Ρε συ' date=' θα σε σκοτώσω! Γιατί δεν αφήνεις να ψαχτούν λίγο??? Αφού ξέρεις τι κάθαρμα είμαι, κάνω αβανταδόρικες ερωτήσεις!! :lol: :lol: :lol: Λοιπόν, ναι, το 1957 θα μπορούσες να αποκτήσεις μια τέτοια Strat. Βεβαίως με one ply white pickguard, τριθέσιο διακόπτη και κλασσικό v-shape neck. [b']Μόνο όμως σαν Custom Shop color![/b] Και η πλάκα είναι η εξής: Αυτό το χρώμα πρωτομπήκε σε μια Cadilac στα τέλη του 1957. Και συγκεκριμένα σ'αυτή: http://www.curtisnovak.com/cars/cadi/T2200050.jpg Όμως ήταν διαθέσιμο ένα χρόνο πριν στους καταλόγους της Dupont! :wink:

Εγώ να ρωτήσω τη γνώμη σας για κάτι; Πως θα βλέπατε γι'αυτούς τους μαγνήτες το συδιασμό: 1) "Eric Johnson" pups + Swamp ash body + maple neck/fb 2) Suhr pups + Alder body + maple w/rosewood fb neck :?: :?: :?: :?:

Για να επιστρέψουμε στο θέμα, ένα μικρό κουιζ. Αυτός ο συνδιασμός, Lake Placid Blue με maple μπράτσο, είναι ιστορικά σωστός; Εννοείται με 21 τάστα. Ακούω απαντήσεις από τους ειδήμονες Φεντεράκηδες!! :wink:

Σωστό... μια Frankenstrat επειγόντως!!! :wink: Το να μπορείς να κόψεις τον τόνο πάντως (πάντοτε λογαριθμικά) δίνει επιπλέον δυνατότητες να προσαρμόσεις τον ήχο όπως τον επιθυμείς.

Στη δικιά μου ο δεύτερος τόνος ρυθμίζει και το bridge. :wink:

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: Χαίρομαι που η τενοντίτιδα δε δείχνει να σε επηρεάζει καθόλου! :lol: :lol: :lol:

Όπως θα είδες στις φωτό, ναι, είναι μεταλλικό. 'Γερνάει' δε καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο φεντερίσιο χρώμα... :wink:

Με 10άρες Εμένα αντίθετα δε μου ακούγονται καθόλου χάλια... νομίζω ότι έχεις ένα συγκεκριμένο ηχόχρωμα στο μυαλό σου, γιατί αν διαβάσεις και παραπάνω κανείς δεν έκανε αρνητικά σχόλια για τους Suhr (απλώς κάποιοι προτιμούσαν το άλλο σετ, θέμα γούστου). Ο συνδιασμός κιθάρας/μαγνητών/ενισχυτή ακούει τόσο πολύ σε αυξομοιώσεις του tone, attack στο δεξί, κλπ, που οι παράμετροι είναι άπειρες. :wink:

Καταπληκτική και όχι μόνο 'για τα λεφτά της'. Η αμέσως επόμενη επιλογή απ'το να βρεις μια original Les Paul Junior

Δείτε εδώ :wink:

Σε συνέχεια όσον είπαμε σ'αυτό το θέμα, παρουσιάζω εδώ τα πειστήρια του εγκλήματος... την περί ου ο λόγος κιθάρα. Οι φωτογραφίες (sorry, οι ικανότητες μου σαν φωτογράφος είναι ακόμα χειρότερες απ'αυτές σαν κιθαρίστας... :oops: και ξέχασα και να την καθαρίσω για τις φωτό... :oops: ) λοιπόν. Εδώ βλέπετε... τα συστατικά της συνταγής: Αναθέτουμε σε έναν καλό... σεφ να ανακατέψει σωστά τα υλικά, ψήνουμε αργά για 10 μέρες περίπου και το αποτέλεσμα είναι αυτό: Οι προδιαγραφές: - Σώμα Alder, πανάλαφρο - Μπράτσο one piece maple 22 τάστα - Vintage steel block tremolo, ζυγίζει 10 κιλά... - Gotoh Vintage lock tuners - Tusq nut, no string trees - Vintage mint pickguard - Τα γνωστά καλά ηλεκτρικά που πουλάει ο Rockinger, CRL, Switchcraft, κλπ Πέραν αυτών, στην κιθάρα εφαρμόστηκε μια διεξοδική διαδικασία shielding. Όλες οι κοιλότητες περάστηκαν με υγρό shielding και φύλλο χαλκού. Το pickguard με αλουμινόχαρτο. Η δε συνδεσμολογία είναι αυτή που περιγράφεται στο guitarnuts.com (συνδεσμολογία αστέρα), ενώ έχει γίνει η πατέντα του Kinman με πυκνωτή και αντίσταση σε σειρά, στο volume pot. Φύλλο χαλκού: Shielding fluid: Και το pickguard θωρακισμένο: Δυστυχώς δεν έχω φωτό από την συνδεσμολογία, προσεχώς... Όλα αυτά απέδωσαν καθώς η κιθάρα είναι πολύ πιο αθόρυβη απ'όσο... θα όφειλε. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως οι Eric Johnson είναι unpotted. Σαν κατασκευή και αίσθηση, είναι μια από τις καλύτερες Stratocaster που έχω πιάσει στα χέρια μου. Πολύ απλά το όργανο 'σπαρταράει' όταν παίζεις ακουστικά και φαίνεται να 'αναπνέει' μέσα από τον ενισχυτή. Σ'αυτό συμβάλλουν σίγουρα το πολύ tight neck pocket, το nut (στις ανοιχτές) και το τρέμολο. Κουρδισμένα ξύλα κατά τύχη; Σίγουρα ναι!! :P :D :D Το μπράτσο είναι σχετικά χοντρό, D-shape, πολύ άνετο. Μόνο η ρύθμισή του είναι a pain in the ass (ρυθμίζεται από τη βάση). Παρ'όλα αυτά, είναι ένα project ακόμα under development. Όπως θα είδατε, με μισή καρδιά, έχω βάλει το μπράτσο προς πώληση μόνο και μόνο γιατί τελικά βλέπω να με 'φτιάχνει' περισσότερο η προοπτική ενός vintage 21-fret μπράτσο... από την άλλη διστάζω πολύ γιατί δεν ξέρω αν θα πετύχω πάλι το ταίριασμα τόσο καλά... :? :?

Τι λες;; 8O Ωραίο! :D Ο David χαίρει μεγάλης εκτίμησης στη Γερμανία και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Νομίζω πρέπει να ανοίξουμε ένα θέμα για τους 'γνωστούς/άγνωστους' Γερμανούς κατασκευαστές μαγνητών: david, leosounds, etc P.S: arpegios, είσαι άρρωστος man! :lol: :lol: :lol:

Η ώρα των "αποκαλύψεων" λοιπόν. :wink: Τα σχόλια δικά σας. Σετ Νο1 (αριστερά): http://cgi.ebay.com/Eric-Johnson-style-Strat-Pickup-Set-TONE_W0QQitemZ7422214834QQihZ016QQcategoryZ46681QQssPageNameZWDVWQQrdZ1QQcmdZViewItem Τιμή αγοράς: 78 ευρώ σε δημοπρασία eBay, τώρα πλέον τα έχει μόνο προς πώληση, αρκετά ακριβότερα... :? Σετ Νο2 (δεξιά): http://www.acmeguitarworks.com/Suhr-Strat-Set-V60-Low-Peak-P662C65.aspx Τιμή αγοράς δική μου: ό,τι βλέπετε στο site + διάφορα μεταφορικά εντός και εκτός USA (μου τους έστειλε φίλος). Τιμή στην Ευρώπη 280-300 ευρώ. Λοιπόν; :D

Έτσι, έτσι, ένας ένας να πηγαίνουμε σε 'παλιομοδίτικες' λύσεις... P-90 κλπ... :D :D :D Να η δικιά μου (φωτό όταν ήταν ακόμα στο μαγαζί, στην Ολλανδία):

Καλύτερη ποιότητα κατασκευής (ακόμα και rolled off τάστα, το συζητούσαμε με τον kotsadoro αυτό :wink: ), πολύ ελαφριά και resonant. Τα μόνα περιθώρια βελτίωσης είναι τα ηλεκτρικά (αν και στη δική μου ήταν μια χαρά) και οι μαγνήτες αν θέλεις διαφορετικό ή πιο vintage ήχο. Τέλος αν χρησιμοποιείς 11άρες 8O 8O πιθανώς η γέφυρα να μην καλύπτει τις ανάγκες του intonation (λόγω κατασκευής), αλλά αυτό είναι too much. Ο καλύτερος τρόπος να πειστείς είναι να παίξεις με τη δικιά μου :wink:

H PRS ακόμα και stock, τρώει την Gibson για πρωϊνό και μετά φτύνει τα κουκούτσια. :lol: :lol: :lol:

Χαχαχαχα, σου κόλλησε ρε μπαγάσα!! :lol: :lol: :lol: Και ο ενισχυτής πουλήθηκε την επόμενη μέρα... έχεις να πεις τίποτα;;; 8) 8) 8) 8) 8)

Σωστό! :D Σ'αυτή τη συλλογή ανήκει... την είχα κατεβάσει από κάπου. Όμως δεν ξέρω αν είναι licenced, οπότε καλύτερα μεταξύ μας αυτά... pm και τα λοιπά... :wink: