Καλησπέρα!
Παρακολουθώ το thread απ'την αρχή του και διακρίνω, ως επί το πλείστον, ακρέες αντιδράσεις και διαμάχες και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί.
Λες και τους έχουμε κόψει μισθό (στους Pink Floyd) και δεν κάνανε καλά τη δουλειά τους.
Όντως, δεν είναι Dark Side ή The Wall ή οποιοδήποτε απ'τα άλλα παλιά μεγαλεία της μπάντας, αλλά, τη σημασία έχει;
Θα μπορούσαμε να σταθούμε στο μ'αρέσει ή δεν μ'αρέσει και όχι να το υποστηρίζουμε ή να το πολεμάμε μέχρις εσχάτων, λες και θα πέσει το σπίτι μας να μας πλακώσει.
Προσωπικά, ως μεγάλος fan της μπάντας απ' όταν ξεκίνησα να ακούω ΜΟΥΣΙΚΗ κατάλαβα ότι δεν ήθελαν καν να μας παρουσιάσουν ένα DSOTM ή ένα The Wall ή, έστω, μια συνέχεια του Division Bell, ούτε καν ένα concept album όπως συνήθιζαν.
Και στο κάτω κάτω ως fan της μπάντας και με μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό για αυτά που μου έχει προσφέρει η ΜΟΥΣΙΚΗ τους, όταν οι Pink Floyd φιλοτιμούνται να μου δώσουν έστω και μισή καινούργια νότα ή υποψία ήχου, τέλος πάντων, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κάτσω στα αυγά μου και να λέω ευχαριστώ.
Επίσης, δεν νομίζω να υπάρχουν και πολλοί που μπορούν να γράψουν σε ένα TRIBUTE ALBUM ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ RICHARD WRIGHT ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ (γιατί αυτό είναι, μην ξεχνιόμαστε, και παρεπιπτόντως προς δωρεάν διάθεση για download παντού) το Louder Than Words, που εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει για album ολόκληρο.
Ειλικρινά, ακούω το Louder Than Words τρεις μέρες τώρα ασταμάτητα και έχω τρομάξει με το πόσο άφταστο είναι από εμάς, τους απλούς μουσικούς, σχολιαστές, ακροατές, ανθρώπους, έστω ως άλλο ένα κομμάτι των Floyd σε έναν κακό δίσκο που βγήκε για εμπορικούς σκοπούς, όπως πολλοί υποστηρίζουν.
Κανένας άλλος, άλλωστε, δεν μπόρεσε να μεταφράσει τόσο εύκολα και τόσο πιστά τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις απορίες και τις ανησυχίες τόσων ανθρώπων σε μουσική ή σε μια μορφή φιλοσοφίας με μουσική, όπως οι Pink Floyd, με τον Waters ή χωρίς.
Αυτά ως σχόλιο στα σχόλια για το τελευταίο album της μεγαλύτερης μπάντας όλων των εποχών.