Flotzen

Fuchsia kaput. Τις πήραν όλες. Του χρόνου να 'μαστε καλά...

Να έχεις συμφιλιωθεί με ένα σκασμό πράγματα όπως ότι δεν θα δεις ποτέ live τον EVH, τους Pink Floyd, δεν θα πάρεις ποτέ original Les Paul '59, original MK IIC+.... Εκεί στη Gibson..... Γ@μι3στ3 με τα reissue..... Δυο νεφρά έχουμε.....

Είδα τη Fuchsia χτες και έχω διαολιστεί άσχημα... Άρεσε και στη σύζυγο...

Κατασκευαστικά και παικτικά ήταν top όργανο. Ηχητικά, λίγο (έως πολύ) ουδέτερη.

Επανέρχομαι γιατί έταξα φώτοουζ. Η Showmaster Η Carvin Η Suhr Οι ανωτέρω δεν υπάρχουν πλέον για διάφορους λόγους. Για την κατηγορία Superstrat, όμως, υπάρχει αυτή

Ανταλλάχθηκε πριν από περίπου 10 χρόνια. Μετά πήρα μια Suhr S3. Εκείνη ήταν οργανάρα... Superstrat με τα όλα της. Αν βρω φωτογραφίες, θα τις ανεβάσω.

Καλημέρα! Είχα μια για ένα φεγγάρι σε sunburst. Πολύ καλό όργανο, αλλά, όσο bright μπορείς να φανταστείς και 10 φορές άλλο τόσο.

Off topic... Τι δισκάρα το Wicked Sensation...

Εμένα, όποτε κατεβαίνω Αθήνα, με φιλεύει η αδερφούλαμ' brisket burger από Po'Boys. Εξαιρετικό, θα πω.

Τώρα αυτό θα πονέσει γιατί κάποιες αναγκάστηκα να τις πουλήσω και ήταν βαρύ. Δύο συγκεκριμένες προσπάθησα να τις ξαναπάρω, αλλά, "δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες". Θα προσπαθήσω να παραθέσω με σειρά απόκτησης σε κάθε κατηγορία. Έφυγαν: 1. NS Guitar Workshop Tele (όταν συναρμολογούσε parts από Rockinger) 2. Fender American Standard strat 2008 3. Carvin DC400 4. Gibson Les Paul Standard 2008 5. Fender Custom Shop Showmaster 6. Fender Custom Shop Custom Deluxe Tele 2012 7. Ibanez Jem 1987 8. Suhr S3 9. PRS Mira core 10. Gibson Les Paul (μια με P90s και robot tuners που δεν θυμάμαι καν λεπτομέρειες) 11. PRS Custom 22 12. EVH Wolfgang USA (ακόμα πονάω) 13. Gibson Les Paul R8 2013 (ακόμα κλαίω) Έχω ακόμα: 1. Epiphone SG (η πρώτη και οφείλω να ασχοληθώ μαζί της, έστω και σαν πειραματόζωο) 2. Suhr Custom Classic 2008 (και δεν πάει πουθενά) 3. MusicMan Axis SuperSport hardtail (και δεν πάει πουθενά) 4. Dukas Custom (η Flotzen, που είχα ανοίξει σχετικό thread, αυτή και αν δεν πάει πουθενά) 5. Tom Anderson The Classic HH 2017 (ίδια μέρα γενέθλια με τον γιο μου,4 χρόνια μεγαλύτερη, δεν πάει πουθενά) 6. Knaggs Kenai wrap (εξαιρετική, μετριάζει κατά πολύ το κλάμα για τη Les Paul, ακριβώς ένα μήνα μικρότερη απ' το γιο μου, προς το παρόν, δεν πάει πουθενά) Όταν μεγαλώσω θέλω να ξαναπάρω μια Wofgang, μια Les Paul (να βρίσκεται) και μια James Tyler για συμπληρωθεί η αγία τριάδα LA.

Βρε, έχει λογική αυτό. Απλά, και για έναν πωλητή, δεν νομίζω να είναι εύκολο να βάλει το όποιο αντικείμενο σε ένα αυτοκίνητο και να το κάνει tour στους υποψήφιους αγοραστές. Γι' αυτό λέω ότι θα ήταν πιο φρόνιμο το "έλα να συνεννοηθούμε πως θα γίνει να ελέγξω". Και, αν, μια απ' τις επιλογές είναι το να δειγματιστεί κατ' οίκον, ευπρόσδεκτο.

Γκουντ μόρνινγκ. Με το παραπάνω διαφωνώ καθέτως και καλά θα ήταν να μην δημιουργείται δεδικασμένο. Το "έλα να συνεννοηθούμε πως θα γίνει να την ελέγξω" είναι πιο ρεαλιστικό. Κατά τα άλλα, συμφωνώ με τα υπόλοιπα. Και, όπως έχω πει και σε παλιότερο θέμα σχετικά με τις αγγελίες, λίγος πολιτισμός δεν βλάπτει κανέναν. Both sides included.

Αυτοί είναι Manchester City (ουστ)... Αμανήταν United να το συζητούσαμε.

ΠΑΡ' ΤΟ ΠΙΣΩ Θα γίνει Βιετνάμ.

Πάλι ζήλεψα. Με πολλά ταιριάζει το Cubebe....

@Spyros Delta Ζήλεψα. Θα παίξω κι εγώ Varesino σήμερα. Η θέα φταίει.

Αν αυτό σημαίνει ότι είναι υποδεέστερο από άλλα σε αυτή την κατηγορία τιμής, θα διαφωνήσω. Αν σημαίνει ότι όλα είναι παραλόγως πανάκριβα, δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο.

Εννοείς ότι αυτή θα ήταν μια λογική τιμή για το συγκεκριμένο;

Γιατί αν το αγοράσω στα 229€ θα είναι σαν να το κλέβω.

Boss SDE3000 με 229€ το λες και κλοπή. Ξεκίνησαν να με τρώνε τα χέρια... Και η τσέπη...

Γι' αυτό και 'γω σταμάτησα να αγοράζω κιθάρες (που έχω 3-4 αμερικάνικες) και "μαζεύω" να πάρω Cadillac. Με γεια το όργανο @gkourmoul1! Κούκλα!

Είμαι σίγουρος ότι έχω πολύ λιγότερες γνώσεις πάνω στο είδος από όλους τους συμμετέχοντες, αλλά, προτείνω ανεπιφύλακτα το "Blues for the modern daze" του Walter Trout.

Πιθανώς , αυτά που με ξενερώνουν είναι περισσότερα απ' αυτά που με ελκύουν. Τα περισσότερα είναι παραξενιές που θα τα θυμηθώ μόνο όταν τα δω ή ακούσω. Αλλά, αυτά τα μαλακισμένα τα Grover κλειδιά που έχουν κάτι Gibson σαν αυτές του πρώτου post μου ανακατεύουν το στομάχι. Αλήθεια, αν τα δω σε κιθάρα αλλάζω πεζοδρόμιο. Σαν να βρωμάνε, ένα πράγμα. Ιου....