Dinosp

Kalisperes

get your motor running, ρε ... and γουοτέβερ καμς γιορ γουέι

Το αυτο Επίσης, οτι λέει η εικόνα...

;D ;D ;D Ξεσαλωσατε παλι χθες το βράδυ Πρόβα μετακόμισης μετα μουσικής:

Έτσι έκανα και εγώ με κατι Ζάππαs που είδα και ακουσα σε γειτονικό νήμα Kalisperes

H 1.3.3a για την ακρίβεια ΥΣ. Σας έσκισα πληκτραδες :) ΜΦΧ Θείος Γουγλης

Μια χαρά τα λες Vasmar... +1 Το αυτο

+1 (και αν βρεις να δοκιμάσεις αυτα που θέλεις, σφύρα μου ;D) Παρτο αγόρι μου, με κλειστά μάτια σε sunburst - έρωτας ειναι αυτός (αν σκέφτεσαι για κόκκινο να το ξαναδούμε το θέμα σου ;D) Μήπως όμως πρεπει να αλλάξεις τελείως και να πας σε αυτό? ;D ΥΣ1. Ειμαι παντελώς άσχετος με τα μπασικά - κακώς μιλάω ΥΣ2. Ο τύπος στο βίντεο εχει ωραίο κανάλι με σπάνια μπασακια ΥΣ3. Καταραμένο GAS

Γεια σου ωρέ Καταρράκτη με τα θαλάσσια στενά σου και τα αριστουργήματά σου http://youtu.be/-N_SqtFerjg http://youtu.be/X2eOd4OcbFs

Για τη Νταίζη

Όχι ρε γαμωτο :'( Συλλυπητήρια Σπύρο

Πίσω στην Johnny (τωρα που το σκέφτομαι, μήπως τελικά την έλεγαν Γεωργια? ;D ;D ;D) Καλές ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ εύχομαι, ολοψύχως

Hey!

Kalisperes

Μεγαλεπήβολα σχέδια για Sex και Drugs και Rock'n'roll και Rickenbacker βλέπω... Κατάλαβα Στο καφενείο με ρακες και στραγάλια θα τη βγάλουμε παλι... Έχασα κατι απευθείας μεταδόσεις χθες

Νταξει - εχει και η οροσειρα τα θέλγητρά της, τι να λέμε Ενα ακόμα, αμπσολουτ περσοναλ φειβοριτ, δια τους ταξιδεύοντες προς Βορράν "I married Isis on the fifth day of May But I could not hold on to her very long So I cut off my hair and I rode straight away For the wild unknown country where I could not go wrong..." http://vimeo.com/61341838 κονιακ? έχει βγει τέτοια μάρκα τσίπουρο? τα λέμε

γαμιεται ο μπαοκ και η οροσειρά που μας πλανεψαν τον φίλο... Ενα τραγούδι για αυτούς που ταξιδεύουν Βόρεια http://youtu.be/AqD6m55mTGU Να πιούμε καφέ and γουοτεβερε στον Μουρινιο? αύριο? έχωμεν να οργανωσωμεν δεξίωσην αναχώρησης, λαιμαι, μαέστρο ;D Kalisperes

Αλλαι αι βουλαι των ανθρώπων κι αλλα βγάζει πρώτα ο γιουτιουμπης Ε, αφού έπεσα πάνω σε αυτή τη νεα κυκλοφορία, θα την ακουσω Kalisperes

Προφανώς έχεις δίκιο, λάθος μου – ας το διορθώσουμε λοιπόν Θα πρότεινα τα εξής 1. Το περιεχόμενο του πρώτου post διαγράφεται και γίνεται ως εξής *Moderated: Σας αρέσει να διαβάζετε ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ? Εμένα ναι Εχοντας επισκεφθεί φέτος το Χουδέτσι, στην Κρήτη, για δεύτερη φορά, και έχοντας μείνει κάγκελο με τα δρώμενα στο πολύ μικρό αυτό, και άγνωστο στο ευρύ κοινό, χωριό, παραθέτω μια συνέντευξη του Ross Daly που βρήκα στο προσωπικό του site: http://www.rossdaly.gr/en/texts-recommendations/93-interview-to-gerolymatou-maria-gr" 2. Το 2ο post διαγράφεται εντελώς

Battery @ 3% Running on empty - προλαβαίνω τον Φαζιο (εδιτ. Τι κομματαρα!! που ειναι ο φορτιστής, να το ξανά-ξανά-'κουσω και να το φιρικώσω - ευχαριστω φιλε!) Καλο βράδυ - τα λαιμαι

Ησυχία σημερις Μια καλησπέρα πριν την καληνύχτα Kalisperes

Σε στερεοσκοπικο κατέχω μονο το τζατζίκι. Άντε και την τυροκαυτερη, ενίοτε, και υπό προϋποθέσεις Κακώς δεν το πιστεύεις. Εμεις, κύριε, είμαστε one of a kind - έχουμε τις μοναδικές μας αδυναμίες Εδιτ1; Εμ, έτσι ειναι με τη διπλή ζωή... Κάποια στιγμή μπλέκεις τα μπουτια σου Σας φιλώ (στη μούρη) - τα λαιμαι αύριο (εδιτ2; η μαλλον, αργότερα σήμερα)

Μα υπάρχει άνθρωπας εδω μέσα που του τη σπάνε τα minor blues? Αντε μη βάλω το the thrill is gone ;D ;D ;D

ΜΕΡΟΣ ΙΙ Ποια είναι η άποψή σας για τους σημερινούς μουσικούς; Για ‘μένα οι μουσικοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σ' εκείνους που όλα όσα παίζουν, όλα όσα κάνουν και η όλη συμπεριφορά τους γενικά , είναι σαν να λένε «κοίτα με» , και σ' εκείνους που όλα όσα θέλουν, όλα όσα κάνουν, με όλη την συμπεριφορά τους γενικά σου λένε «άκου την» , δηλαδή σε παραπέμπουν στην μουσική για να ακούσεις κάτι όμορφο. Η δεύτερη κατηγορία είναι εκείνη που έχει αληθινό ενδιαφέρον, όχι η πρώτη στην οποία έχουν την μουσική απλά ως ένα όχημα ανάδειξης του εαυτού τους, καθώς κάτι τέτοιο είναι άσχετο με την έννοια της μουσικής. Ενώ ο άλλος μουσικός που θέλει να μοιραστεί την ομορφιά της μουσικής με όλους τους ανθρώπους, είναι εκείνος που έχει ενδιαφέρον και ζει με την πραγματική φύση του μουσικού. Είχατε ποτέ κάποια εμπειρία με την μουσική που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα βαθμό μεταφυσική; Ναι, όλη μου η εμπειρία με την μουσική είναι μεταφυσική. Αρκεί το γεγονός ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κάθεται κρατώντας στα χέρια του ένα ξύλο και κάτι πομπές και να παράγει ήχους με αυτά, και η όλη διαδικασία που τον ταξιδεύει πέρα από τα όρια του εαυτού του , που τον πάει σε άλλους κόσμους, που μπορεί να τον κάνει να υπηρετεί κάθε πραγματικότητα , αυτό από μόνο του είναι ένα θαύμα. Φαντάσου για παράδειγμα τον εαυτό σου , ή εμένα ή οποιονδήποτε άλλο στον ρόλο ενός εξωγήινου που κατεβαίνει στη γη και αντικρίζει έναν άνθρωπο που κρατάει ένα όργανο και παράγει με αυτό ήχους. Κι ότι οι ήχοι αυτοί του προσφέρουν συγκίνηση ξανά και ξανά , θα ήταν πολύ παράξενο το θέαμα αυτό. Θα ‘λεγα ότι είναι ένα μικρό θαύμα ή ενδεχομένως ένα μεγάλο , αν συγκρίνουμε τα θαύματα ως προς το μέγεθος. Και μ' αυτήν την έννοια η μουσική είναι στο σύνολό της μια μεταφυσική εμπειρία. Έχετε γράψει πάνω από 30 δίσκους, θα θέλατε να μας πείτε για κάποια μουσική που γράφτηκε με ιδιαίτερο τρόπο; Δηλαδή αυτός ο μεταφυσικός χαρακτήρας της μουσικής έχει επηρεάσει κάποια συγκεκριμένη σας δουλειά; Ένα κομμάτι που έγραψα ήταν ιδιαίτερο για ‘μένα. Ήταν το '88 αν θυμάμαι καλά ή '89 και απλώς πήγαινα κάθε μέρα στο στούντιο, για ένα χρόνο περίπου, δυο τρεις φορές την ημέρα , 6-10 περίπου ώρες κάθε φορά. Και πήγαινα χωρίς να ‘χω κάνει καμία, μα καμία απολύτως προετοιμασία. Πήγαινα απλός κι έμπαινα μέσα με το όργανο που είχα και ξεκινούσα να παίζω. Η όλη διαδικασία εξακολούθησε να συμβαίνει μέχρι να ολοκληρώσω το έργο αυτό. Ήταν μια αντίδραση ως προς τον τρόπο που δούλευα, όταν κάθε μέρα πήγαινα σχολαστικός σε κάθε ηχογράφηση και τα είχα όλα προγραμματισμένα , με άριστο πλάνο κτλ.. Εκείνη την φορά έκανα ακριβώς το αντίθετο και άφηνα τα πράγματα να ακολουθήσουν την δική τους πορεία. Το έργο αυτό ονομάζεται «Ελεύθερο σημείο» , χωρίζεται σε πέντε μέρη κι έχει διάρκεια περίπου 110- 120 λεπτά. Ποιο πιστεύετε είναι το νόημα της ζωής; Το νόημα της ζωής κατά την γνώμη μου είναι να ζει ο άνθρωπος σύμφωνα με την φύση του και αυτό φαινομενικά είναι κάτι πολύ απλό.. Ωστόσο κάποιοι το ‘χουν κάνει λίγο πολύπλοκο, λίγο δύσκολο για να το δουν αυτό. Πιστεύω ότι είναι η φύση του ανθρώπου να είναι ευτυχισμένος. Όχι χαζοχαρούμενος αλλά αληθινά ευτυχισμένος. Η απόκλιση από την ευτυχία είναι απόκλιση από την ίδια την φύση μας. Αρκεί όμως ο άνθρωπος να γνωρίζει την φύση του και να την σέβεται. Πολλές φορές εμφανίζονται διάφορες αδυναμίες που σχετίζονται με το «εγώ» του ανθρώπου. Μια ιδεολογία που έχει επικρατήσει από τα αρχαία κιόλας χρόνια είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι ο κυρίαρχος της φύσης , πρέπει να είναι ό,τι ανώτερο υπάρχει στη φύση κι ό,τι καλύτερο πρέπει να δεσπόζει όλους τους άλλους, και τα ζώα , και τα φυτά , και τον πλανήτη ολόκληρο. Πιστεύω ότι οι ιδεολογίες αυτές είναι αντίθετες με την φύση και παράγουν την δυστυχία. Η άποψή μου είναι ότι αφού ο άνθρωπος είναι το ανώτερο ων στη φύση , τότε δουλειά του δεν είναι να την κυριαρχεί αλλά οφείλει να την υπηρετεί. Κι αυτό επειδή έχει τις μεγαλύτερες δυνατότητες για να φροντίζει για το καλό όλων των πλασμάτων της φύσης. Για παράδειγμα έχω εδώ τον σκύλο μου (δείχνει τον σκύλο του που κάθεται κοντά μας) , δεν θεωρώ ότι είμαι το αφεντικό του, θεωρώ ότι είμαι ο υπηρέτης του. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα μ' αυτό. Μ' αρέσει αυτός ο ρόλος και θεωρώ ότι αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος που έχω απέναντί του, κι είναι ένα χρέος που έχω απέναντί του. Γιατί εμείς οι άνθρωποι , σαν είδος, του έχουμε στερήσει το φυσικό του περιβάλλον. Δεν υπάρχει πλέον το φυσικό περιβάλλον για να ζούνε τα σκυλιά , διότι όλα τα ελέγχουμε εμείς, διότι όλα τα θέλουμε για να υπηρετήσουμε εμάς , και δεν έχουμε αφήσει χώρο για να υπάρχει αυτός ο σκύλος σαν σκύλος στην άγρια φύση. Άρα εμείς τώρα έχουμε την υποχρέωση να φροντίζουμε γι αυτόν , αφού του έχουμε στερήσει το περιβάλλον. Με ευχαριστεί να τον φροντίζω, αυτόν καθώς και τα άλλα τρία σκυλιά που έχω , όσο μπορώ. Έτσι , ακόμα κι αυτή η μικρή λεπτομέρεια , σχετίζεται με αυτό που πιστεύω εγώ ότι είναι το νόημα της ζωής. Επίσης, μου δίνει μεγάλη χαρά ,όταν βλέπω έναν άνθρωπο που πονάει , ή είναι δυστυχισμένος κτλ. κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι μπορούμε να κάνουμε κάτι, έστω κι ένα μικρό πράγμα που θα τον βοηθήσει να αισθανθεί καλύτερα . Αυτά είναι που μου δίνουν χαρά. Δεν μου δίνει χαρά να αποχτήσω λεφτά, να πάρω ένα ακριβό αμάξι κτλ.. Αυτά τα πράγματα τα θεωρώ λίγο χαζά. Η χαρά έρχεται με το να υπηρετείς τους άλλους ανθρώπους, τα ζώα , τα δέντρα και την φύση γενικά. Η μουσική μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να πιάσουν τέτοια βαθιά μηνύματα; Ως μουσικός , πιστεύω ότι όταν κάποιος μουσικός πορεύεται σύμφωνα με την αληθινή φύση του μουσικού, μπορεί να χαρίσει στους άλλους ανθρώπους εμπειρίες που για τον ίδιο είναι σημαντικές. Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους ,τους φέρνει κοντά, κι αυτό είναι επίσης μια σημαντική υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε εμείς οι μουσικοί για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Η μουσική επίσης γαληνεύει την ψυχή του ανθρώπου κι αυτό είναι επίσης μια πολύτιμη προσφορά που μπορούμε να πάρουμε. Νομίζω πως η μουσική μπορεί να βοηθήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τους ανθρώπους, ώστε να έχουν μια καλύτερη σχέση με την ίδια την φύση τους, συνεπώς και με το νόημα της ζωής. Ταξιδέψατε σε πολλά μέρη , γνωρίσατε πολλούς ανθρώπους και διαφορετικούς πολιτισμούς. Θα ήθελα να μας πείτε αν γίνατε μάρτυρα κάποιας ιδιαίτερης ιστορίας με την μουσική σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Όχι απαραίτητα δική σας αλλά κάποια που σας εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Οι μουσικοί του Αφγανιστάν είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση , ακριβώς επειδή η χώρα τους έχει ταλαιπωρηθεί πολύ , ιδίως τα τελευταία είκοσι χρόνια με τους θρησκευτικούς φανατισμούς και όλα αυτά. Αν ήσουν μουσικός στο Αφγανιστάν στα χρόνια των Ταλιμπάν και σε πιάνανε να παίζεις μουσική, μπορεί να σε σκότωναν επί τόπου και το λιγότερο ήταν να πας φυλακή. Το όργανο βέβαια θα το έσπαγαν επί τόπου , και όπου γενικά έβρισκαν μουσικό όργανο το κατέστρεφαν. Κι όλα αυτά επειδή ήταν απαγορευμένη η μουσική στο Αφγανιστάν τότε. Εμείς φιλοξενούμε εδώ κάθε χρόνο έναν άνθρωπο που διδάσκει ραμπάπ. Αυτός ζει στο Δυτικό Αφγανιστάν. Ο άνθρωπος αυτός φέτος δεν μπόρεσε να έρθει ,επειδή για να έρθει εδώ πρέπει να περάσει από το Ιράν και το Ιράκ. Δεν του έδωσαν ούτε transpierce , ούτε visa , τίποτα. Οπότε δεν ήρθε. αυτός ο άνθρωπος είναι ο μόνος μουσικός που όλα αυτά τα χρόνια τα δύσκολα δεν έφυγε απ' το Αφγανιστάν. Παρέμεινε εκεί, και για να σώσει τα μουσικά του όργανα , τα είχε κλεισμένα μέσα σε ένα μπαούλο και θαμμένα κάτω από την γη, διότι όπως είπα όπου έβρισκαν όργανο το κατέστρεφαν. Τα ραμπάπ που έβλεπες στο γραφείο μου τα είχε φέρει εκείνος, τα είχε χρόνια θαμμένα στη γη για να σωθούνε. Επιστρέφοντας λοιπόν στον ορισμό «τι είναι μουσική» κι εκείνον που είπε ότι είναι το τρίξιμο της πόρτας στον παράδεισο, η απάντησή του στο επόμενο ερώτημα «γιατί οι άνθρωποι που είναι φανατικοί οπαδοί της θρησκείας συνήθως έχουν μια αρνητική σχέση με την μουσική» απάντησε : «επειδή αυτοί ακούν το τρίξιμο της πόρτας όχι όταν ανοίγει αλλά όταν κλείνει στο πέρασμά τους». Γερολυμάτου Μαρία 9 / 8 / 2007 Στο Χουδέτσι της Κρήτης Από το Music Heaven