Εμ, ΝΑΙ
Οι αποφασιστικοί ΑΝΤΡΕΣ με θεληματικό πηγούνι είναι το πρότυπό μου…
Στην πρώτη μου συνέντευξη, πριν 30 χρόνια, ένας ηλίθιος με ρώτησε. «Τέλος, ξέρεις καλά Αγγλικά?». Ναι, του είπα. «Αν μου πεις πως λέγονται τα κορδόνια των παπουτσιών, προσλαμβάνεσαι από αύριο», μου είπε.
*** I must admit I felt a little uneasy when she bent down to tie the LACES of my shoes…
Τον έγραψα στα μανιτάρια μου, ευτυχώς… edit: Αυτό είναι από το Idiot Wind και όχι από το ISIS τελικά
ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΝ
1. Πουλάμε το ΜΟΧF6 που δε χρησιμοποιούμε (η αν θέλουμε μεγαλύτερη οικονομική άνεση τη surf green tele του 62, με Adler σώμα και Brazilian rosewood μανίκι, σεταρισμένη προσφάτως με 13αρες - αν το όνειρο μας ήταν να γίνουμε μπασίστες).
2. Παίρνουμε 5* φίλους και τραβάμε για τον Δουραμπεη στο Μικρολίμανο. Φροντίζουμε να εχει λιακάδα και ελαφριά ψύχρα. (* Αν οι 3 απο αυτούς ειναι Σαουδάραβες - ήτοι ένας Γάλλος, ένας Λιβανέζος και ένας, ναι, Σαουδάραβας - το βήμα 1 μπορεί να παραληφθεί)
3. Χαιρετάμε με τον δέοντα σεβασμό τον Λαζαρου και μετά από τα τυπικά για την Αμάλ πιάνουμε τραπέζι ακριβώς δίπλα στη θάλασσα και ζητάμε τασάκια για όλους. (Βασικό βήμα, που πρέπει να γίνει πριν οποιοδήποτε άλλη δέσμευσή μας).
4. Ξεκινάμε με Γκραπες για τους Έλληνες και Ούζα για τους ξένους.
5. Αποφασιστικά και χωρίς ενδοιασμούς συμφωνούμε με την πρόταση του σεφ να "μαγειρέψει για πάρτυ μας**" αφού διαλέξουμε μεταξύ Κριθαρότου με Καραβίδες και ψητού φρέσκου Φαγκριού με Χόρτα για το κυρίως πιάτο. Δεν ρωτάμε αν υπάρχει ΛΑγκρι η ΝΤΟγκρι. Απλώς επιλέγουμε ΦΑγκρί.
6. ** Τελειώνουμε τη γκράπα μας (ή το ούζο τους) με το πρώτο πιάτο που είναι Καρπάτσιο από Λαβράκι. Θεϊκή γεύση, με άρωμα Ελλάδας…
7. Αλλάζουμε την γκράπα σε Chardonnay. To ANAX του Αντωνόπουλου φαίνεται άριστο. Δοκιμάζουμε το δεύτερο πιάτο. Φιλέτάκια τσιπούρας Μεσολογγίου στο ζουμί τους με μυρωδικά. Δύο 7Χ7 φιλετάκια, με την πέτσα τους παναρισμένη, ζουμερά με μυρωδικά. Τα λατρεύουν όλοι (πλην εμού). Εντωμεταξύ έρχεται και η σαλάτα. Βρασμένα τρυφερά χορταρικά με παναρισμένα τηγανισμένα μπαλάκια από κατσικίσιο τυρί.
8. Πριν το κυρίως πιάτο μια ακόμα λιχουδιά. Φιλετάκια μπαρμπουνιού, ψημένα στη σχάρα, με σάλτσα όπου κυριαρχούν το λεμόνι κα το σκόρδο. Ανοίγουμε τον τρίτο ΑΝΑΚΑ.
9. Το φαγκρί επιβάλει και τέταρτον ΑΝΑΚΑ. Άριστο ψήσιμο, ζουμερό και νόστιμο.
10. Γλυκό, εσπρέσσο, πληρώνουμε και φύγαμε. Δε λέμε στον γιό μας που φάγαμε ούτε πόσο πληρώσαμε. Ειδικά αν είναι Νομικάριος και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Στο σπίτι κανονίζουμε να φτιάξουμε σπανακόρυζο για την επόμενη. Πιάνουμε το μπάσο και γκρουβάρουμε μέχρις ότου ό Πητ, ο γάτος, na αλλάξει δωμάτιο. (Αυτή η γυναίκα είναι ένας άγγελος. Δε διαμαρτύρεται ποτέ. Λέω να την κρατήσω μερικά χρόνια ακόμα.)