AuditoryDriving

αχαχαχαχαχαχ έτσι :)

Όχι, καμμία σχέση γι αυτό που θες. http://www.ehx.com/products/chillswitch/instructions

Φυσικά και υπάρχει - Boss LS-2, βάζεις στη μία λούπα τα πετάλια σου, την άλλη την αφηνεις άδεια και επιλέγεις το mod Α+Β mix. Δεν το έχω το πετάλι αλλά έχω κάνει παρόμοια πατέντα με κονσόλα. Γενικά σου ανοίγει νέους δρόμους. Προσοχή, μερικά πετάλια δεν συνεργάζονται στο παράλληλο γιατί παίζει Phase cancelation : Πχ εχω ένα Electroharmonix Small CLone chorus (αγάπη) και αν το βάλεις παράλληλα αντι να πετυχαίνεις μίξη πετυχαίνεις να αλλάξεις τον χαρακτήρα του chorus. Γενικά τα modulation πετάλια είναι μυστήρια, μπορεις όμως να βρεις απο φορουμ ποια κανουν στην περιπτωση σου - είναι αυτά που παιζουν σε παράλληλες λουπες ενισχυτών. Προσοχή σε πετάλια που αναστρέφουν την φάση: αν πχ ενα drive αναστρεφει τη φαση στην εξοδο του και το προσθεσεις στο αρχικό σημα, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι λιγο hollow καθως θα ακυρωθουν οι κοινες συχνότητες. Μια μέρα θα το αγοράσω και γω μουαχαχαχαχαχαχ :):) Καλή τυχη και κρατα μας ενημερους για το αποτελεσμα :)

ΤΟ γέλιο είναι ότι αν κάναμε θρεντ για ροκ ΑΝΤΙ-συμβολα θα εμφανιζόταν ακριβώς τα ίδια ονόματα αλλά από άλλους συμφορουμίτες. Τα άτομα αυτά αρκετά συχνά διχάζουν. Αλλά για να πω τη γνωμη μου πάνω σ ατό που λέει ο Ray (παρότι συμφωνώ μαζί του) δεν έχουμε ολοι στον ίδιο βαθμό έλεγχο στη ζωή μας ούτε την ίδια ψυχοσύνθεση -και τα πράγματα μπορεί να γίνουν ασφυκτικά γρήγορα καμμιά φορά. Όσο δε συμφωνώ με την αυτοκαταστροφή, άλλο τόσο βλεπω την ειρωνία του να είσαι ο Lemmy (\m/) ή ο Richards και να μην εχεις πάρει ακόμη πρέφα. Για μένα θα προτιμούσα να μέινω σε πιο επιφανειακά πράγματα, όπως πχ να αναφέρω ώς σύμβολο κάποιον που με έκανε να θέλω να ακούσω ροκ - αλλιώς μπαίνουμε σε πολύ λεπτές (μπασο) γραμμές :) Papandrew! 10 εκατομύρια groupies δεν μπορεί να κανουν λάθος!

Πάντως υπάρχουν και ειδικές χορδές για χαμηλά κουρδίσματα όπου η χορδή ειναι φτιαγμένη ωστε να εχει μικρότερο πλάτος ταλάντωσης (γιατί με κανονικές χορδες σε low κουρδισμα θα χτυπάνε εύκολα στα τάστα) Δες πχ αυτές http://www.musiciansfriend.com/accessories/ghs-gb-low-boomers-low-tune-electric-guitar-strings ΤΙς ανακάλυψα και γω πριν δθο βδομάδες όταν σε ένα τζαμάρισμα έσπασα τη μι καντίνι και ένα παιδί μου έδωσε αυτή..... που σε κανονικό κούρδισμα δεν μπορούσα να την κάνω bend ούτε χιλιοστό. Αν πας για ένα τόνο κάτω πάρε τουλάχιστον δεκάρες low, αν πας για δυο πάρε τουλάχιστον 11.... Εγώ έχω μια κθάρα τώρα για χαβαλέ δύο τόνους κάτω όλες τις χορδές με τις 11αρες low και παιζει χωρίς προβλήματα, το μανίκι δεν το πείραξα, εφτιαξα λιγο το intonation μονο. ΟΙ χορδές αυτές είναι στην ιδια τιμη με τις κανονικές - αν πας να φέρεις την κιθάρα όμως με τετοιες χορδές ΠΙΣΩ σε κανονικό κουρδισμα (πχ με 11αρες Low ενω πριν επαιζες με 9αρες) τότε θα θέλει να φτιάξεις λίγο το μανίκι (και θα σε ζορίζει πολύ στο παιξιμο μιας και οι χορδες θα είναι τσίτα)

Έγραψες Audiokostas ;D

χαχαχ :) τέτοιες ώρες waterfall-k, κουβέντα να γίνεται... Να συμπληρώσω Nick Drake και Knopfler, μηχανικούς ήχου, δισκοπώληδες, groupies χοχοχοχ κτλκτλ. και τον αγιο βασίλη - κόλαση τα live του. Ιδέες ρίχνω - εμένα το μόνο συμβολο μου είναι ο Μπουγάς (αφού ξεπέρασα τη φάση Τερλέγκα) Κλείνω. Tom Waits.

Λευτεριά στον Billy! (Πάντως έχω παρατηρήσει και γω ότι του την λέμε λίγο λόγω ηλικίας και σε άλλα τοπικς, ειναι φθηνό αλλά έτσι είμαστε οι άντρες billy, λειτουργούμε ιεραρχικά χοχοαχοαοχαοχαχαοοχ ) Λοιπόν, στο ψητό.... και το κατα δύναμην ανεξαρτήτως του πόσο μου αρέσει η μουσική του καθενός Αν πάμε για ένα, δε θα μπορούσε να μην είναι ο Rory.... Τωρα, μιας και είναι μεταμεσονύκτιες ώρες, μπορώ να γράψω λίγο παραπάνω ότι μου ρχεται στο μυαλό, οποιος δε βαριέται τις κουράσεις μου read on... :) Μετά, Mercury Και May - ειδικά για τον Brian ρισπεκτ, μιλάμε για εγκέφαλο και πολύ μετρημένο άνθρωπο, τον παρακολουθώ χρόνια... Μετά να πούμε SRV Και Jimi, Πάνω απ όλα γιατι ζούσαν και ανέπνεαν για την κιθάρα. Neil Young. Bob Dylan. Syd Barrett βεβαίως βεβαίως. Roger Waters, όσο και αν τον αντιπαθώ είναι πραγματικός ποιητής και μουσικός αρχιτέκτονας. Και όλους τους Floyd παρά τα ego τους. Clapton. Χωρίς λόγια. Janis Joplin. Lennon και McCartney (μαζι τους βάζω για να φυτιλιάσω το τοπικ που τρέχει παράλληλα) Leo Fender, Jim Marshall. Χωρις αυτους... Andy Latimer (που δεν μπορεσα να τον δω........) και Steve Rothery, μουσικάρες ηπίων τόνων, ρισπεκτ και γι αυτό. Fish. Αχιλλέας Διάκος γιατί έχει φωνή μπαρούτι. Γιάννης Αγγελάκας και όλες τις Τρύπες. Τους AC/DC γιατί δε δήλωσαν ποτέ ότι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, παρά μόνο να τον ροκάρουν αλύπητα. Rick Allen. Criss κ John Oliva. Michael Stipe - από τους πιο all round καλλιτέχνες. Lou Reed γιατί " In a 1982 interview Brian Eno made the often repeated statement that while the first Velvet Underground album may have sold only 30,000 copies in its early years, "everyone who bought one of those 30,000 copies started a band. " Crippled Black Phoenix γιατί δε μασάνε τα λόγια τους και έχουν πάντα ενα κοινωνικοπολιτικό μήνυμα να περάσουν. Spinal Tap. Samantha Fox. Andreas Papandreou (παραλίγο να ρίξει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα τότε με το δημοψήφισμα) Τους απανταχού Roadies. Και μιας και γράφουμε για διάσημα "σύμβολα" που έχουν νόημα κυρίως μέσα στο καλτ τους, να δώσουμε και ένα φόρο τιμής στους απανταχού "άσημους" ροκάδες, αυτούς με τις σκονισμένες δισκοθήκες, τις αστείες ιστορίες από λάιβ, τα soundtrack των αναμνήσεων με φίλους και γκόμενες, αυτούς που φώναζε η μάνα τους να αφήσουν την κιθάρα για να διαβάσουν και μετά η γυναίκα τους για να κάνουν καμμιά δουλειά, που οι φίλοι τους έχουν κανονικές δουλειες, αυτους που έχουν κάτι στιχάκια χαμένα απ όλους σε κάτι τετραδιάκια και φοβούνται μη τα βρει κανείς και κάτι κασσέτες μουτζουρωμένες με blanco με ηχογραφήσεις από εφηβικές προβες, αυτούς που δεν τους κατάλαβε ποτέ κανείς (αν και νιώθουν λίγο περήφανοι γι αυτό), αυτούς που επένδυσαν λίγο παραπάνω χρόνο στο ροκ απότι έπρεπε αλλά δεν το μετάνιωσαν ποτέ, αυτούς για τους οποίους η μουσική τους είναι ότι πιο κοντινό έχουν ζήσει σε θρησκευτική εμπειρία, αυτούς στους οποίους οι αστέρες που γράφουμε εδώ ωφείλουν λίγο από τη λάμψη τους ... Και τέλος, those about to rock.... (τα καλύτερα έρχονται παρά την ξηρασία των τελευταιων δεκαετιών) Το παρατράβηξα λίγο αλλά δεν έχω φίλους χοχοοοοοοχοχοχο)

"In a 1982 interview Brian Eno made the often repeated statement that while the first Velvet Underground album may have sold only 30,000 copies in its early years, "everyone who bought one of those 30,000 copies started a band." " [wikipedia] Need say no more.

Εμένα σε όσα overdrive έχω (που όμως είναι ΜΠΟΣΣ και τα δυο) το level και το gain εχουν σχεδόν πολλαπλασιαστική σχέση μεταξύ τους που φθίνει καθως έρχεται το σατουρειτιον. Αν εχεις πολύ πάνω από unity gain σε ένα πετάλι, αυτόματα καθιστάς τα level knobs των πέταλων και του ενισχυτή που ακολουθουν προοδευτικά πιο ευαίσθητα (όσο υπάρχει headroom θα λειτουργεί σχεδόν προοδευτικά). Αυτά είναι βέβαια εμπειρικά και ίσως κάνω λάθος. Αλλά μιας και το φερε η κουβέντα.. don't be against the gain. Τσίτωσε αυτό και μετά πήγαινε βάλ τα όλα στο 11.

Εγώ τα demos του el capistan τα βάζω και κοιμάμαι... πετάλι-όνειρο :)

ον τοπ οφ μαι χεντ Fence - Blues Wire Εικόνες στα σύννεφα - Υπογεια Ρεύματα Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές - Διαφανα Κρίνα και οποιοδήποτε από τρύπες (εξαιρώ δίσκους φίλων για να μην κατηγορηθώ για μεροληψία)

Γεια σου axtarmas! :) Οι στροφές είναι μόνο μία από τις παραμέτρους που καθορίζουν την ταχύτητα πρόσβασης, άλλοι είναι η ποιότητα του κοντρόλλερ, η ποσοτητα και η ιεραρχια της μνήμης cache που φοράει και οι αλγόριθμοι αναζήτησης πχ. Θα μπορούσες δηλ θεωρητικά να βρεις δίσκο των 5400 που να είναι πιο γρήγορος από έναν 7200 Τώρα εξαρτάται με πόσα tracks πχ θα δουλευεις, τι vst θα χρησιμοποιείς κτλ. Τα περισσότερα προγραμματα ηχογράφησης προφορτώνουν κατα το δυνατό δεδομενα (caching) προσπαθώντας να μειώσουν την εμπλοκή του δίσκου. Σε περίπτωση που δεν υπήρχε cache μπορεις να κανεις εναν γρήγορο υπολογισμό (χωρις vst) του στυλ τα κομματια μου θα εχουν 10 tracks παραλληλα, άρα 10 * 0.2MB / sec που θελει καθε στερεο wav, περίπου 10ΜΒ/sec κατ ελάχιστο. (Ξαναλέω αυτό ειναι υπερυπεραπλουστευμένο παράδειγμα). Εμένα παντως ο σκληρός μου με τις 7200 στροφες, σε σημεία των κομματιων που έχω πολλά τρακς επειδή έχω κρατήσει παλιότερα takes πχ πολλές φορές τα τρώει. Αν ηχογραφεις θες να σιγουρεψεις οτι δεν θα τα φαει ο δισκος εκεινη την ώρα προφανως... Θα σου πρότεινα να επενδύσεις σε καλούς σκληρούς των 7200 (νορμαλ δηλαδή, μη φας περιουσία) και σε ενα καλό case με ηχομόνωση και λαστιχάκια στους σκληρούς που μειώνουν τους κραδασμούς (δεν έχω ττετοιο κουτι, αλλα αν ξαναπαιρνα τετοιο θα παιρνα γιατι το πισι μου μονο που το ανοιγω με πιανει το κεφαλι μου) Α, περισσοτερες στροφες στο δίσκο είναι και περισσότος ηλεκτρομανγνητικός θόρυβος. Δεν ξέρω πόσο λιγοτερο θα έχει ενας 5400απο εναν 7200.. Συμπερασμα¨: δες τα benchmarks για τις επιδόσεις, και κοιτα επίσης παράμετροι όπως η ποσότητα μνήμης cache. Hint: Νομίζω οτι στις νορμαλ τιμες που σκέφτεσαι όλοι οι επώνυμοι δίσκοι είναι μια χαρά Hint2: Κοιτα να πάρεις κάτι αξιόπιστο και να κρατάς backups (άκυρο, αλλά μιας και μιλάμε για δίσκους) Καλή τύχη και καλά γραψίματα :)

Έχω μία MIM εδώ και 13+ χρόνια... η πρώτη μου ηλεκτρική. Δεν είναι η καλύτερη που έχω, δεν ειναι η πιο ευκολόπαιχτη (η δικιά μου έχει μικρά τάστα) ΑΛΛΑ ειναι η κιθάρα που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιώ 95% του χρόνου. Και 13 χρόνια είναι κάμποσα :) Δες το serial όπως είπε ο Σταυρος και αν η κιθάρα σου καθεται στα χέρια σου χτυπα την! ΕΠίσης μη σε πιανουν κολλήματα αν ακούγεται σαν την αμερικάνικη εκτός και αν πρόκειται να παίζεις με ελάχιστο drive σε πολύ καλό ενισχυτή - δες πως νιώθεις εσύ με την κιθάρα γιατί και αμερικάνα να είναι και ιταλίδα να είναι, αμα δε σου κάθεται.... (προσωπική γνώμη αυτά!)

72 post, έχω διαβάσει (με προσοχή όμως) μόνο μερικά από τα τελευταία σας, μου φαίνεται θα τα πάρω συστηματικά από την αρχή. Δεν είναι μόνο η πληροφορία, ειναι και ο τρόπος παρουσίασης της. Ευχαριστούμε :)

Βάλε το chorus μετά το delay, με ευχαριστείς με ένα γαλακτομπούρεκο εν καιρώ.

ασε και μια κουβέντα να πέσει κάτω :) ;D ;D ;D ;D

χαχαχαχχ :):) έβλεπα ένα βίντεο και έσκασε στα προτεινόμενα, αμέσως μετά διάβασα το ποστ σου :):)

Φίλε Θανάση, άκου εδώ πετάλι που σου σηκώνεται η τρίχα [flash=200,200]

Πρέπει να ναι τα πάντα στην ίδια πρίζα - ενισχυτής και πετάλια, (και υπολογιστης αν παιζεις με κάρτα ήχου η αν συνδέεσε) αλλιώς εμφανίζεται με μεγάλη πιθανότητα το περιβόητο ground loop http://www.soundonsound.com/sos/1994_articles/aug94/groundloops.html

PRS TREMONTI ΚΑΛΗ??? ΓΙΑ ΜΕΤΑΛ?? χοχοχοχ αγνόησε με alexandro! Πας καρφί ενισχυτή η παρεμβάλλεται άλλη συσκευή? ΤΟ πρόβλημα εμφανίστηκε ξαφνικά? ΤΟ κάνει σε άλλους ενισχυτες? Δώσε λίγο ίνφο... συνήθως είναι θέμα γείωσεης με την κιθάρα :) edit : Με πρόλαβε ο φίλος clark81 :)

Μετά από αυτό, τι να γράψουμε οι υπόλοιποι.. το χω ξαναπεί, εύχομαι να βρεις το δρόμο σου :)

Φαντάσου ιστορία που θα χει να λέει ο άλλος που χασε το πατίνι... :):)

χαχαχχαχα ναι ρε dreamdancer το ξέρω :):) Πιο πολύ την ατάκα στο τέλος ψηνόμουν να γράψω :):)

Πάντως ας μην τα μπλεξουμε, το software μπορεί εν δυνάμει να είναι πολύ ανώτερο από μια πεταλιέρα και αναλογικά πετάλια, ειδικά όταν μιλάμε για offline (σε αντίθεση με την realtime / streaming επεξεργασία ) και για εφφέ που λειτουργούν καλύτερα όταν απαιτειται γνωση όχι μόνο του παρελθόντος σήματος αλλά και του μέλλοντος (μη αιτιατά, πχ τα convolution reverbs) Συνήθως οι πεταλιέρες έχουν μεν επεξεργαστές ειδικού σκοπού αλλά παρότι εξειδικευμένοι παραμένουν ακριβοί και προορίζονται για realtime τροποποίηση του ήχου. Ας μείνουμε στο πεταλιέρα vs πετάλια δηλαδή αλλιώς θα τα μπλέξουμε. Θα μου πεις τώρα ενα Pc με μια κάρτα ήχου και τάδε software δεν ειναι σαν πεταλιέρα όταν παίζω live; Ναι, σωστά. Οπότε μάλλον ας βάλουμε τον περιορισμο στη live επεξεργασία του σήματος (και όχι την offline) και την φορητότητα. Εμένα πάντως μου αρέσει να παιζω και καρφί ενισχυτή. Αλλά και με πετάλια για διαφορετικούς ήχους, όσο έχω τον έλεγχο. Μια στο καρφί και μια στον πέταλο δηλαδή ::)