BillTrantos

Είμαι το μεγαλύτερο fangirl του Σουηδού κωλοπαιδερά, αλλά σαν τον VH έπαιξε μόνο ο VH ?

Τα κλειδιά, ειδικά σε κιθάρες άνω των 350ε, φταίνε από σπάνια έως ποτέ. Springs κοίτα και σετάρισμα γέφυρας. Πέραν αυτού, όλοι οι τύποι που βλέπαμε με Strats και τους θαυμάζαμε το ξεχειλώνανε το tremolo χάνοντας κούρδισμα live, αλλά δεν πειράζει, it's rock 'n' roll που λένε και στο Murica.

Δεν έβλεπε κανέναν ο τύπος

O Lee το έγραψε, πάντα θα είναι το κομμάτι του, αλλά εδώ ο Zakk στα καλά του έδωσε τιτάνιο performance. 22 ετών παρακαλώ!

Μιας και μιλήσατε για βουνά...

Δεν πίνω καφέ, δεν καπνίζω και αλλάζω χορδές κάθε εξάμηνο. ??

@gkourmoul1 Το πρώτο σου ποστ το είδα, αλλά μετά είδα τις ακρότητες του Superfunk και τρόμαξα/ξεχάστηκα! ?

Είπα να το τονίσω γιατί μας διαβάζουν και παιδιά που τώρα ξεκίνησαν να ασχολούνται και δε θέλω να μένουν λανθασμένες εντυπώσεις. Η πλειοψηφία των κιθαριστών που γνωρίζω προσωπικά παίζει με χορδές μηνών και παραδόξως ακούγεται κομπλέ. ?

Εγώ είδα να γράφεις για οδηγούς πίστας κυνηγάνε αυτό το 5% και αλλάζουν χορδές κάθε 3 μέρες. Αυτό δεν ισχύει. Μπορεί να ίσχυε όταν δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, τώρα δεν ισχύει. Το να μην αλλάζεις χορδές κάθε φορά που πιάνεις την κιθάρα δε σημαίνει ούτε ότι δεν είσαι απαιτητικός από τον ήχο σου, ούτε ότι δεν παίρνεις το μέγιστο από αυτές.

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Το είδος μουσικής και η ποσότητα ντιστόρσιο παίζουν τεράστιο ρόλο στο θέμα χορδή. Οι περισσότεροι κιθαρίστες των ειδών που ακούω αλλάζουν χορδές όποτε σπάνε, ή όταν έχουν tour/recordings. Και μιλάμε για επαγγελματίες με δισκογραφία, όχι παίκτες όπως εγώ. Και όταν μιλάω για recording, εννοώ ότι αλλάζουν όταν ξεκινάνε να γράφουν και τελειώνουν με το ίδιο σετ. Εκτός αν χρειάζεται κανείς 3-4 βδομάδες να γράψει κιθάρες, που τότε απλά θα έπρεπε να έχει κάτσει σπίτι του να μελετήσει αυτά που έγραψε. Προφανώς και αν είχα unlimited budget και προσωπικό τεχνικό θα άλλαζα χορδές όποτε έβγαινα να παίξω, αλλά μην πηγαίνουμε και στα άκρα.

Είσαι καλλιτέχνης Σπύρο, αποτέλεσμα πολύ υψηλού επιπέδου. Φαντάσου να περπατάς σε κάνα σοκάκι στην Κρήτη και ξαφνικά να ακούς από κάπου να παίζεται ζωντανά τέτοια μουσική. ? ?

Επειδή μου το ξαναείπαν αυτό, εκτός forum, θα το αφήσω μερικές μέρες το κομμάτι και θα ξανακούσω με πιο "φρέσκα" αυτιά, για να κοιτάξω λίγο καλύτερα τη μίξη. Κι εμένα οι κιθάρες μου φαίνονται κάπως δυνατά.

Θα γυρίσω λίγο στα social media γιατί έχει φύγει λίγο (έως πάρα πολύ) η κουβέντα. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τον Holdsworth, τον οποίο θεωρώ μια μουσική διάνοια που ίσως δεν ξαναδώ παρόμοια όσο ζω, τουλάχιστον στην ηλ.κιθάρα. Αυτός ο άνθρωπος ήταν σπουδαίο μουσικό μυαλό, πήγε τη μουσική και την κιθάρα μπροστά, αλλά όταν έφυγε από τη ζωή τα παιδιά του έκαναν GoFundMe για να καλύψουν τα έξοδα της κηδείας του. Κοινώς, πέθανε στην ψάθα, όπως και αρκετοί άλλοι τεράστιοι που όσο ήταν ζωντανοί δεν γινόντουσαν κατανοητοί, ώστε να εκτιμηθούν αντίστοιχα. Αν ο Holdsworth ήταν σήμερα 25 ετών, με τόσους τρόπους διαθέσιμους να ακουστείς, είμαι σίγουρος ότι θα είχε γίνει αρκετά διασημότερος και θα είχε βγάλει πολύ περισσότερα χρήματα από τη μουσική. Ας μη βλέπουμε μόνο τα αρνητικά σε κάτι, υπάρχουν άνθρωποι που είναι ξεχωριστοί και δε θα τους μαθαίναμε αλλιώς. Το πρώτο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Guthrie Govan, ο οποίος είναι φανταστικός εκτελεστής, ίσως από τους καλύτερους ever κι όμως χρειάστηκε τις πρώτες μέρες του YouTube για να εμφανιστεί στο ευρύ κοινό.

Μερικές διορθώσεις, half time feel στη γέφυρα, αλλαγές στο solo.

Η Βικάρα δίνει πόνο

Έχω μόνο μια Tele με 3 saddle vintage style γέφυρα ??? Κάτι έκανα τελικά, θα το ακούσετε σύντομα.

Είναι και αυτό και το ξέρεις κι εσύ. Αυτά από μένα, καλό ντιμπέι.

Πες μου τώρα ως άνθρωπος που έχει σχεδόν τα τριπλά μου χρόνια, υπάρχει λόγος να τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε; Η φάση εδώ είναι "μικροί-μεγάλοι στο ίδιο καφενείο", αν δεν είναι πείτε το να το μάθουμε.

Γενικά δε θέλω να μετέχω στη συζήτηση γιατί απέχω με τους περισσότερους τόσο πολύ σε αντίληψη επί του θέματος που θα ήταν σαν να μιλάμε 2 διαφορετικές γλώσσες. ΑΛΛΑ Ο Al Di Meola την εποχή που ξεπετάχτηκε (late 70s) δέχτηκε τρομερή κριτική για το πόσες νότες παίζει, για το ότι δεν κάνει πολλά bends, γιατί παίζει φουλ πένα, κλπ, από ανθρώπους που τους έβαζες να γράψουν 12άρι βλουζ και ακόμα κι εκεί κουνούσανε. Άσχετα λοιπόν με την καταξίωση που έζησε ο Di Meola γιατί είχε τα καλαμπαλίκια να κλείσει τα αυτιά του και να γράψει 20+ δισκάρες, ήταν ο ζρέντερ της εποχές του.

Ώρα για λίγο ΖΡΕΝΤ του διαβόλου

Μου θύμισε λίγο τα γκαζάτα κομμάτια του Al Di Meola, τέλη 70s-αρχές 80s. Φοβεροί όλοι!

Τώρα που πιάσαμε τις 80ίλες. Κρίμα που διαλύθηκε το χέρι του Vito, ήταν φοβερός.