stamkosk

Φίλε καλώς ήλθες. Όπως σου ξαναείπαν και άλλοι φίλοι: 1.μην βασίζεσαι στα (καλά ή κακά) logos. πχ απορρίπτεις τις squier πριν τις δοκιμάσεις. Από τα χεράκια μου πέρασε για ένα έτος πριν την πουλήσω fender American deluxe strat (που είδα πως την έβαλες στα μελλοντικά "θέλω") και δεν μπορούσα να πιστέψω τους τόνους λούστρο που είχε το μπράτσο και κόλλαγε συνεχώς, ενώ η deluxe squier strat είναι 5 χρόνια μετά την αγορά της πάντα η αγαπημένη μου... 2. μη βασίζεσαι στις κριτικές άλλων. μιά κιθάρα που για κάποιον είναι απαράδεκτη είναι ιερό δισκοπότηρο για κάποιον άλλον... 3. το σημαντικότερο όλων: πήγαινε σε μαγαζιά και παίξε ΕΣΥ (όχι ο πωλητής) και αυτό που θα σε "φτιάξει" θα το βρεις ΕΣΥ (όχι εμείς)...

Ευχαριστώ για τη βοήθεια, το εκτιμώ. Αν και δεν μου ακούγεται απολύτως ίδιο με το αυθεντικό σε όλα τα σημεία θα με βοηθήσει στο ψάξιμο. Καλή συνέχεια

Ναι, προσπαθώ να το βγάλω, αλλά αντιστέκεται! Οι πιθανές αιτίες είναι 2: ή ο Percy Sledge δεν ξέρει να παίζει σωστά το κομμάτι του, ή εγώ. Μάλλον δεν πρέπει να ισχύει η πρώτη (!) και υπάρχει και μιά μικρή τεχνική δυσκολία να τον βρω να τον ρωτήσω. Aκούγοντας το κομμάτι, τι ακούτε; verse: C#, G#, A#m, Ε#m F#, G#, C#, G# bridge: F#, C#, C#7, F#, C#, C#7, F#, C#, Am#, F#, D#, G# Κάθε βοήθεια καλοδεχούμενη....

πω πω, όπως πάντα εντυπωσιακός

άκουσα το the loner και μου άρεσε πολύ, συνέχισε φίλε

εξαιρετική μουσική!

τελικά αγόρασε κανένας να μας πει τη γνώμη του;

Εγώ ξεκίνησα κλασική σε ωδείο στην ηλικία που αναφέρεις πως είναι τώρα το παιδάκι. Ο δάσκαλος από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε τη θεωρία, το διάβασμα παρτιτούρας, τις ασκήσεις. Σε καμία στιγμή δεν θυμάμαι να τα θεώρησα βαρετά, κουραστικά ή οτιδήποτε φοβόμαστε πως μπορεί να "διώξει" ένα παιδάκι, το αντίθετο, τα έβλεπα ως τον φυσιολογικό τρόπο να κατανοήσω τη μουσική και με κάθε μικρή κατάκτηση φτιαχνόμουν περισσότερο. Τι θέλω να πω; Ο καθένας είναι όπως τον μάθεις. Ξεκίνα το παιδάκι "κανονικά" κι αν έχει τη μουσική και το όργανο "στο αίμα του" θα ρουφάει το κάθε τι που του δίνεις... Καλή επιτυχία!

Πω πω, τι ομορφιά είναι αυτή; Συγχαρητήρια φίλε!

Εξαιρετικός παίκτης! Κι εγώ την πρώτη προτιμώ...

μήπως να δοκιμάσεις το τρέμολο μετά το delay;

Εγώ έχω καταλήξει, (μετά από πολύ ψάξιμο και πολλά ευρώ) για τον ίδιο σκοπό στο Trex Alberta II. Θα σου πρότεινα να το ακούσεις.

Έτσι για να σε φτιάξω λίγο: Λάμπρος Κατσούλης. Απίστευτος μουσικός, ψάξε τον. Κάποτε είχα τη χαρά να παίξω μαζί του. Αγαπημένο του αστείο; Σε έβαζε στο πιάνο του, σου ζητούσε να παίξεις ταυτόχρονα 10 άσχετες νότες χωρίς να κοιτά και σου τις έλεγε μία μία έτσι για την πλάκα του...

Αντίστοιχη charvel είχα κι εγώ. Όσο και να προσέξεις, η μαυρίλα θα αυξάνεται, είναι φυσιολογικό για αλουστράριστο maple.

Αν (κρίνοντας από τα είδη που σου αρέσουν) παίζεις με υψηλό gain, μη σε νοιάζουν τα ξύλα που θα έχει η κιθάρα...

Φίλε, όπως σε κάθε τι στη ζωή, μη το κρατάς μέσα σου. Κάνεις κακό στον εαυτό σου και κατ επέκταση και στη μπάντα. Πες με ανθρώπινο και φιλικό τρόπο τι σ ενοχλεί και άκου τι θα σου πούνε. Ακόμα και να μη συμφωνήσετε τουλάχιστον θα ξέρεις πως πραγματικά το βλέπουν οι άλλοι. Η δική μας γνώμη για το αν είσαι ή όχι ισότιμο μέλος της μπάντας σου δεν έχει καμιά σημασία, μόνο η δική σου και των άλλων μελών του group μετράει. Καλή τύχη...

Πάρε το polytune mini2 με κλειστά μάτια. Άμεση ανάγνωση σήματος, βελόνα που δε "χορεύει" όταν παίζουν οι άλλοι κι εσύ κουρδίζεις, υπέρ-φωτεινή οθόνη, μικρό μέγεθος. Πέρασαν πολλά από τα χέρια μου, αυτό υπερέχει.

Ίσως αξίζει να δοκιμάσεις να επικοινωνήσεις με τους dealers και distributors της Fender στην Ευρώπη: http://intl.fender.com/en-GR/dealers/distributors/

Νέα version, αν και λόγω GAS δεν θα μείνει τελική για πολύ καιρό…. Η σειρά έχει ως εξής: 1. TC Electronic polytune 2 mini 2. EHX B9 3. EHX big muff tone wicker 4. TREX Alberta 2 5. MXR super badass 6. TC Electronic spark mini 7. MXR phase 100 8. TC Electronic ditto 9. Joyo chorus 10. Joyo tremolo 11. TC Electronic flashback 12. Tc Electronic hall of fame Πεταλιέρα Palmer MI 60, τροφοδοτικό one spot.

Για μένα η απάντηση είναι απλή. Είναι όλα στο μυαλό. Εύκολα νομίζουμε πως ένα vintage όργανο κουβαλάει mojo πάνω του και με κάποιο μαγικό τρόπο θα το μεταδώσει σε μας και το παίξιμο μας, κανοντας μας να πλησιάσουμε τους Θεούς του χθες. Το ωραίο / ανεξήγητο (;) της υπόθεσης, είναι πως όποιος το πιστεύει πολύ το βλέπει να γίνεται κιόλας....

Μιά που και εγώ εργάζομαι σε κολέγιο (όχι στο συγκεκριμένο), προτείνω να μην γράφουμε ότι θέλουμε περί τοποθέτησης κολεγίων στη "μεταλυκειακή εκπαίδευση" και κατάταξης τους με δικές μας κλίμακες (!) γιατί εκτειθέμεθα... Τα όσα σωστά γράφει στη συνέχεια ο Ορφέας ισχύουν.

ε, με το ξενέρωμα που έπαθε, δεν ξαναδοκιμάζει την ίδια συνταγή...

Πρόσφατα έπαιξα σε μαγαζί τη standard plus top και έμεινα απολύτως ικανοποιημένος από την ποιότητα κατασκευής και την ομορφιά του φινιρίσματος. Το σετάρισμα ήταν λίγο ψηλό από το εργοστάσιο για μένα αλλά αυτό το ρυθμίζεις έτσι κι αλλιώς εσύ με τα δικά σου γούστα. αξιοπρεπέστατος ήχος, καθόλου μακρυά από τη δική μου gibson les paul studio και στη μισή τιμή. Το σπλιτάρισμα σε μονούς δε θα σε ενθουσιάσει, αλλά κακό δεν κάνει που υπάρχει η δυνατότητα... Αν δεν είχα αφραγκιές θα την είχα αγοράσει επί τόπου, τη συστήνω.

Καλησπέρα φίλε. Αν θέλεις πολλούς και διαφορετικούς ήχους, φτηνότερο κόστος, μικρότερο όγκο και βάρος και είσαι διατεθειμένος να περάσεις χρόνο για να τους δημιουργήσεις, προσανατολίσου στην πεταλιέρα. Στο noiz θα βρεις στις αγγελίες εξαιρετικά κομμάτια. Τα πετάλια είναι η καλύτερη λύση (για πολλούς) στο θέμα του ήχου, αλλά απαιτούν να πληρώσεις πάρα πολλά μέχρι να φτάσεις σε αυτό που ονειρεύεσαι - και οι περισσότεροι δεν το έχουμε φτάσει και μάλλον θα το αναζητούμε στον αιώνα των αιώνων.... Καλές μουσικές

Εγώ έχω βάλει εδώ και χρόνια το lsr στη strat και η βελτίωση στη σταθερότητα ήταν και είναι εντυπωσιακή, στο συστήνω.