taq

Το έχω το συγκεκριμένο πετάλι είναι αρκετά "στενό" το γκάζι του σε Fender. Θα τον απογοητευσει τα μάλλα!!! Αυτό που του κάνει σίγουρα είναι το V twin της boogie (μεταχειρισμένο μόνο άν το βρεί) ή το Ibanez το tubeking (επίσης μεταχειρισμένο) Ωραίο και "παχύ" γκάζι, και από τα 2 που ανέφερα! To tubeman παρόλο που έχει αλλαχτεί και η λάμπα του (σε αυτό που έχω εγώ) η βελτίωση ήταν τραγικά μικρή... είναι τόσο στενό σαν πετάλι που ακούγεται πάνω σε Fender μη πω πως....

Προφανώς SF δεν έχει ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση με την srtd σειρά. Για πές τα τάστα πως σου φάνηκαν??? χεχεχεχεχεχ είδες "κορώνα" ? Και τι εύκολόπαικτη που είναι στα χέρια? Οι δε μαγνήτες με την πρώτη φαίνονται να είναι μουντοί... αλλά αν λίγο δώσεις προσοχή θα ακούσεις ένα γλυκίτατο καραvintage χρώμα που έχουν και τους κάνουν απλά τόσο ΜΟΝΑΔΙΚΟΥΣ! Τσε πάλι μωρε μεζειές!!

Πωωω πωωωωωωω αυτό που λέμε διύλισες τον κόνωπα, και πέρασες γκαμήλα μέσα από βελονότρυπα!!!

WOOOOHOOOOO!!! μεγειές και από εμέ!! Καλόπαικτη, εύχομαι! (Α!!! και να μην την πουλήσεις ΠΟΤΕ!!!) είναι όπως είπες ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ στρατοκάστερ. Ότι καλύτερο βγάζει η Fender με μοντέρνα χαρακτηριστικά! Cheers!!!! ;D

Ναι σίγουρα απλά θέλει λίγο προσοχή.... γιατί κατά τα άλλα πέρα του ήχου, με βολεύει για σyγκεκριμμένη δουλειά... παίζω με τρέμολο στην στάνταρντ την Αμερικάνα μου και το κούρδισμα ( χάρη και στα lockin tuners σε συνδιασμό με το roller nut) δεν πάει πουθενά ακόμα και όταν κανιβαλίσω το τρέμολο με βιθύσματα και όσο παίρνει ανάποδο. Το ίδιο και στην fat strat deluxe. Superfunk πήρες deluxe strat???

Όταν φέρει ο Θωμάς σε 1 το πολύ μήνα θα έχει γεμίσει και όλη η Ευρώπη... Στην Ολλανδία ξεφορτόνονται και από εκεί μοιράζονται. ;)

Πολύ σωστά... επίσης το μπράτσο που ήταν επίσης ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ στην lone star πιστεύω δεν θα είναι το ίδιο στην Μέξικο, θα έχει βέβαια και 21 τάστα αντί 22 κλασσικά που είχε η Αμερικάνικη. Το καλό είναι ότι την βγάζουν στην deluxe έκδοση με midi Jumbo frets, κάτι που τουλάχιστον ανεβάζει τις μετοχές της...

Είχα την τύχη να παίξω λίγες φορές με Lone star. Είναι από τις πιό "ζεστές" fat stratocaster EVER!!! Ο Pearly Gates plus, στη γέφυρα ήταν όλα τα λεφτά!!!! Χωρίς φυσικά οι Τέξας σπέσιαλ να σε απογοητεύουν. Είχα δοκιμάσει τον Pearly Gates σε Μεξικάνα με Floyd πριν 3 χρόνια. Από τους πιό "γεμάτους" και "στρογγυλούς" με όγκο ever μαγνήτες! O Duncan έχει φτιάξει απίστευτο μαγνήτη. Τώρα όσο αφορά τις καινούργιες, δείχνουν να είναι καλές. Απλά είναι Μέξικο.... και αν και το Μέξικο έχει πάρει τα πάνω του τελευταία, αυτό δεν σημαίνει ότι όταν θα κυκλοφορήσει θα είναι σαν την Αμερικάνικη.... λογικό....απλά την πραγματικά ΚΑΛΗ φήμη εκμεταλλέυεται η Fender, και χρησιμοποιεί φυσικά το Μεξικό σαν "Οδηγό" για να δει την "απόκριση" στον κόσμο μιάς κίνησης επανεκδοσης της σειράς στο Αμέρικα.

Ναι το πιστεύω, αλλά με το "μαμά" στην SSS που είχα ανάλογα τη χρήση, σε κάποια στιγμή έχανε.. μόρια. Αντίθετα σε μία του 84 στάνταρντ, της έβαλα ένα roller, και lock κλειδιά και από τότε τέρμα το κούρδισμα Έτσι προτίμησα την HSS deluxe me roller nut. Βέβαια στο ηχητικό "κολλάω" fruno, γιατί το roller μου φαίνεται αρκετά καλό, (χωρίς εννοώ να έχω δοκιμάσει να αλλάξω και να βάλω ένα καλύτερο από το μαμά) αλλά κάποια στιγμή θα το ... επιχειρήσω να το αλλάξω με ένα καλύτερο...

Τι singlesized humbuckers είναι?

Σε delux συμφωνώ και εγώ... Απλά υπάρχει μιά λεπτομέρεια. Η delux με τους 3 μονούς έχει καθαρά Vintage προσανατολισμό, οι μαγνήτες είναι πιό low output από το μεντέλο HSS. Στην Hss η neck & middle θέση είναι πίο "hot" για καλύτερεη ισσοροπία σε έξοδο και χρώμα με τον Diamond back διπλό στη γέφυρα. Μαγνήτες θα αργήσεις πολύ να αλλάξεις σε αυτή την κιθάρα. Είναι καλοφτιαγμένη, υπάρχει μεγάλη λεπτομέρια στα τάστα τόσο στην τοποθέτηση όσο και στο finish, που παικτικά αν μη τι άλλο ΚΑΘΑΡΙΣΕΣ! Επίσης εκτός την λεπτομέρια στα τάστα και στους μαγνήτες σε σχέση με την strd, HSS or SSS, το μπράτσο εφαρμόζει διαφορετικά στο σώμα, για ακόμα ευκολότερη πρόσβαση στα τελευταία τάστα. Ακόμα το τρεμολο στην deluxe είναι "κουμπωτό" και όχι βιδωτό, και αυτό εξυπηρετεί στο να στέκεται κοντά στο χέρι και να το χρησιμοποιείς όποτε θέλεις, χωρίς να το "ψάχνεις" κάτω από τα ποντεσιόμετρα. Τέλος να προτιμήσεις μοντέλο με roller nut, μιας και με αυτό τον τρόπο οι χορδές δεν "κολλάνε" όταν κάνεις βιμπράτο, με το tremolo arm, δεν ξεκουρδίζονται και επανέρχονται ακριβώς στην θέση τους χωρίς να χάσει ούτε όριο από το κουρδισμά της η κάθε χορδή, σε συνδιασμό με τα locking tuners Shaller που είναι εξοπλισμένη. Τώρα για τα μπλιμπλίκια όπως δερμάτινη ζώνη, strap locks, pearl dot inlays, απλά προσθέτουν λίγο στο mojo. Προσωπικά για μένα είναι μία καθαρά modern stratocaster που διατηρεί 1000/100 τον κλασσικό χαρακτήρα της σειράς, με κάποιες τομές που πραγματικά ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ πόντους για την τελική απόφαση.

Σημαίνει ότι είσαι κάτοχος μιάς Highway 1 made in US stratocaster!! cheers!!! ;D

Κώστα μου έχεις δίκιο και γω λυπάμαι την στράτο, να παίξει pantera!! ;D ;D ;D ;D Λοιπόν η λύση είναι μία, βάλε τους μαγνήτες σύμφωνα με το παραπάνω διάγραμμα. ... απλά δεν θα έχεις τα καλύτερα καθαρά, με αυτούς τους μαγνήτες στην bc rich.... αλλά θα έχεις καθαρά...

Που σαι!!! Ακάκιεεεε και με στρατοκάστερ (3 μονούς) επίσης κάνεισ την δουλειά σου ;D ;D ;D

Οοοοοοχιιιιιιι ΔΕΝ εφτιαχναν οι Μεξικάνοι ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ!!! ΟΙ ΕΛ έφτιαχναν πυραμίδες στο Μεξικό, Ο ΣΙΝΤΑΛΚΑ ΑΠΟΛΛΩΝ!!! Υπάρχουν ακόμα τα χωροταξικά σχέδια από τότε, και σήμερα τα έχουν εξαφανίσει και τα κρατάνε για λογαριασμό τους οι ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΙ!!! Είναι ΒΕΒΑΙΟ!!! Το ξέρει ο Λιακόπουλος και θα το βγάλει στην ΧVII έκδοση βιβλίων με θέμα : Οι ΕΛ πρώτοι εφεύραν τις στρατοκάστερ και πως οι Απανταχού εχθροί έκλεψαν το Μυστικό και το έδωσαν στον Leo!!!

Πολύ σωστά. Οι vintage type, που παράγονται στο Μεξικό δεν έχουν καμιά σχέση με την σειρά στανταρντ στρατο - τέλε ... Είναι πολύ κοντά στο ορίτζιναλ... είναι όπως λέμε "τό' χουν" και μάλιστα πολύ καλά! Σαν κιθάρεσ είναι καλοκατασκευασμένες, και ακόμα και οι μαγνήτες δεν είναι για "πέταμα". Σε μία 70ς στρατ classic MIM π.χ δεν θα άλλαζα τίποτε.

Ναι όντως... η κάθε μία έχει την ιστορία της. Άλλο Gibson ES335, άλλο γιαλατζί ES 335.. Σίγουρα πολλοί αντέγραψαν το σχήμα της, τον ήχο της (σχετικά), άλλοι πιό επιτυχημένα, αλλοι πιό αποτυχημένα... Αλλά τελικά όσες και να παίζουν καλά και καλύτερα, είναι και η Gibson ES335... καλή είναι και αυτή (που είναι και η ιστορία!) ;D Μεγειές Ηλία ξανά. Επίσης zelur, σε αυτή την περίπτωση ειδικά για τα σκάφη, τι άθλια γραμμή παραγωγής λές? Πιστεύω καμία τόσο ακριβή και ΚΑΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΗ κιθάρα της Gibson όπως ES335 έχουν τεράστιες αποκλίσεις μεταξύ τους! Τι είναι Fender standard Mexico?

Ακριβώς, δεν ξέρω πως τους πέτυχε η συνταγή, αλλά όλες οι νέες στάνταρντ LP, πραγματικά έχουν 100% Gibson LP tone! Και ας είναι Ελβετικά όπως λένε τυριά. Φυσικά άμα παίξεις με μία vintage 57 ή 59 reissue, υπάρχει διαφορά ποιότητας ηχοχρώματος αλλά έχεις δώσει και από την πορτοφόλα τα διπλά σχεδόν... και που δεν θα υπήρχε αντίστοιχη διαφορά.... στο κάτω κάτω πλέον όταν αγοράζεις strd παίρνεις αυτό που υπόσχεται η εταιρεία Gibson. Αυτό που έχεις ακούσει σε χιλιάδες δίσκους. Πάντως και η Fender & η Gibson έχουν κάνει πραγματικά στροφή στην ποιότητα την τελευταία 5ετία. Όπως και να το έχουν πετύχει αυτό, με οποιοδήποτε τρόπο, σε μαζικής παραγωγής όργανα, σπανίως θα πέσεις πάνω στην εξαίρεση.. :wink:

Η κτασκευή της Gibson (συν το είδος ξύλων και τεχνικής συναρμογής τους set neck) σε σύνδιασμό με τους κεραμικούς μαγνήτες που λογικά διαθέτεις (ceramic T500 open coils), κάνουν την κιθάρα αεροπλάνο.... στα γκάζια. Μπορείς να κάνεις το εξής απλό αφού ο χαρακτήρας της Gibson ουσιαστικά (η κυρίως τονική της χροιά) θα μείνει παραπλήσιος, όμως θα καθαρίζουν τα γκάζια πιό καλά με το volume, και δεν θα είναι τόοοσο γκαζωμένοι σαν μαγνήτες σου προτείνω τους paf 57. Κλασσική αισθητική, pure Gibson tone, παχύς ήχος, χαρακτηριστικό γκάζι, γλυκά καθαρά.

Εδώ ο αδερφός μου είπε ότι του ζήτησαν για λάστιχα στο megane, 750 ευρώ :lol: :lol: :lol: :lol: αμα προσθέσεις 2 προβόλια μιά εξάτμηση και ένα navigator (δηλαδή παλιά πως βρίσκαμε δρόμους?? χανόμασταν?? :lol: :lol: ) είναι ίσον μια Αμερικάνα στρατ και ένας ενισχυτής λάμπα (που θα σου μείνουν) ενώ λάστιχα καινούργιο navigator και άλλα προβόλια θα ξαναπάρεις!!! Αλλά και από την άλλη άμα μιλήσω και γω για gear μάματα...... τουλάχιστον το βλέπω ότι πιάνουν τόπο και δεν είναι στο δρόμο.... στη θάλασσα κλπ κλπ κλπ.... Και σαφώς αλλιώς είναι τζαμαρισματάκια σπίτι - στούντιο με τους κολλητούς παρά 500 ευρώ συμμετοχής για ράφτινγκ ή ιστιοπλοία για ένα Σ.Κ :lol: :lol: :lol: Από την άλλη έχει και τα καλά του το gear μπορείς να το μεταπωλείς να αγοράζεις κάτι άλλο... το ράφτινγ όμως με τι θα το ανταλλάξεις?? :lol: :lol: :lol: :lol:

Χαχαχαχαχαχ agreeeeeedddd!!!!! :wink: εδώ εγώ με 2χ12 και την παλεύω τσίμα τσίμα..... ακόμα και για club είναι υπερβολικά δυνατός!!! Έχω παίξει με τον Peavy windsor, και έχω εκπλαγεί!!! Όντως δεν έχει high gain, αλλά τα γκάζια του είναι καλά με κάπα κεφαλαίο! Φαίνεται καλή κατασκευή και ψιλοφλερτάρει το vintage 70s tone style με όμορφο τρόπο. Η τιμή του είναι δελεαστική κάπου 500 νομίζω ευρώπουλα κοστίζει, και σε συνδιασμό αν επιμένεις με καμπίνα καλύτερα να κοιτάξεις κάτι σε 2χ12'' .

Το playability , δεν είναι μόνο σετάπ. Το χέρι σε όλες τις περιπτώσεις "γλυστράει" σαν πούπουλο πάνω σε Gibson LP strd ή Strd faded. Δυστηχώς με όσες στούντιο έχω παίξει λόγω του μισού finish σε στρώσεις χρώματος να το πω απλά πάνω στο μπράτσο το χέρι ΚΟΛΛΑΕΙ!!! Όποιος έχει Gibson LP Studio, ας βγει να με διαψέυσει λέγοντας όταν παίζει και ιδρώνει το χέρι του δεν "κολλάει" και δεν τον ενοχλεί. (αυτό είναι μέσα στο playability) Επίσης η ξεκάθαρη αίσθηση της μη ύπαρξης binding, είναι κάτι το οποίο σε ενοχλεί στο Playability, όταν έχεις παίξει με πολλές strd LP. To setup, είναι ένας λόγος playability, αλλά δεν κοστίζει τυχαία πιό ακριβά η strd. Προφανώς πέρα από τον ήχο, έχει και το κατιτίς της παραπάνω στο παίξιμο. Αυτά τα δύο φαίνονται ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ, μόλις τις βάλεις πλάι πλάι! Αλλά όλα είναι υποκειμένικα....

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: μου θυμίζει τη φάση με τον M.J.Fox στο back to the future I, όταν έπαιξε κιθάρα για να "σμίξουν"¨οι δικοί του που έπαιζε RnR στην εποχή της πόλκας!!! και μόλις έκανε τα τάπινγκ του και τα λεγκάτα, έπιασαν οι άλλοι της μπάντας τo Gibson σκάφος και το κοίταγαν σαν διαστημόπλοιο!!! :lol: :lol: :lol: Όντως και τενεκέ να του έδινες, του Hendrix, πύραυλο θα τον έκανε....

Σίγουρα έχει! ¶λλο πράγμα η μία, άλλο η άλλη. Το δίλημα για μένα είναι όταν διαθέτεις αρκετά γκαφρά, τι κάνεις..... όταν μιλάμε για πιό λίγα χρήματα, σαφώς και θα είναι καλύτερα! Οι BB είναι πολύ καλοί μαγνήτες ακόμα και μια studio LP την απογειώνουν. Στο βιντεάκι με το τέστ του Jethro, (αρκετά πετυχημένο) η standard είναι το faded μοντέλο. (τυγχάνει να είναι όπως η δική μου ακόμα και στο χρώμα!!!!). Όπως έχω ξαναγράψει, είναι απίστευτη LP και η διαφορά της από την studio τεράστια!!! Κρίμα που από το video, δεν μπορείς να αντιληφθείς το playability που είναι τραγικά ψηλό ποσοστό σαν παράγοντας να σε κάνει να αποφασίσεις! Η studio σε πολλά σημεία αν και έχει το χαρακτήρα του "Gibson" tone, τενεκεδίζει απροκάλυπτα :oops: σε σχέση με την strd faded... η στάνταρντ τελικά είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΟ πράγμα......