taq

Δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο κ. Yameth. Και εμένα τα ακουσματά μου είναι άλλα.. και μετά βίας ακούω τέτοια "ανάλαφρη" μουσική, όμως αυτό δεν με εμποδίζει να πώ ότι στο είδος του, έχει την δική του ξεχωριστή αισθητική που το δικαιώνει! Η φωνή δεν με προβληματίζει καθόλου μιάς και πιστεύω ότι είναι απόλυτα ταιριαστή και ας επιμένει ο Νίκος ότι δεν είναι τραγουδιστής. Απλά είναι γάντι στα κομμάτια αυτά. Επίσης καλή και προσεγμένη παραγωγή. Να ευχηθώ και γω τα καλύτερα, και από καρδιάς καλή επιτυχία παραπέρα με ότι συνεπάγεται αυτό.

Η στρατ που λέει για την ακρίβεια έχει 3 διπλούς απλά ο ένας είναι φούλ διπλός και οι 2 άλλοι σε μέγεθος μονού. Ή τέλος πάντων δεν είναι ακριβώς μονοί, και by the way δεν κάνουν Βζζζζζζζζζζ, γιατί απλά τους λένε αθόρυβους... (noiseless) ;D ;D ;D ;D Και ο ταύρος καλός είναι άλλα κάνει άλλα πράγματα καλά και όχι όλα τα πράγματα καλά δηλαδή από blues μέχρι μέταλ. Και η Jaguar καλή είναι για ροκάκια, αλλά είναι πιό Jazzy.... έκαστος στο είδος του... H Gibson LP κάνει π.χ για πάρα πολλά πράγματα από ροκ μέχρι μέταλ.... αλλά όμως π.χ δεν διαθέτει τρέμολο οπότε γίνε Sykes ή Slash ;D ;D .... (εδώ αστειεύομαι) ........... όμως το ταυράκι έχει άλλη φιλοσοφία.. Η στρατοκάστερ που του προτάθηκε είναι πραγματικά πιό ευέλικτη κιθάρα από Pink Floyd & Rainbow σε Maiden & Metalica.

Αγαπητέ φίλε έχει πολλάκις, αναλυθεί εις βάθος το θέμα πρώτης κιθάρας (ειδικά αν είναι κάτι κλασσικό όπως Fender stratocaster) "το χουμε λιώσει" δηλαδή. Τέλος - Τέλος οι ίδιοι οι εργαζόμενοι των εργοστασίων Fender θα μας ρωτάνε τι παράγουν καλύτερα για να αγοράσουν και αυτοί . Καθαρά από προσωπικές εμπειρίες οι τιμές δεν είναι άσχετες από την ποιότητα τον ήχο και το range γενικότερα της κάθε κιθάρας που παράγει η Fender σε κάποιες χώρες. (με εξαίρεση κάποια ιδιαίτερα μοντέλα custom shop, όπου εκεί συντελούν και άλλοι παράμετροι όπως περισσότερη προσοχή στην παραγωγή, υλικά που δεν διατίθενται σε μοντέλα παραγωγής όπως μαγνήτες - γέφυρες με κάποιες καινοτομίες - μπράτσα - σώματα - κλπ). Εσύ ζητώντας να μάθεις περισσότερα για την deluxe H/S/S να ξέρεις πολύ απλά ότι πάς κατευθείαν στην πρώτη βαθμίδα ποιότητας όσο αφορά τα μοντέλα παραγωγής. Τι σημαίνει αυτό. εν ολίγοις ότι επικεντρώνεσαι σε μία μοντέρνα από άποψη χαρακτηριστικών κιθάρα, άψογης συναρμολόγησης, με λεπτομέρειες όπως Highly detailed fretwork, locking tuners, εργονομικότερο μπράτσο για ευκολότερη πρόσβαση στα τελευταία τάστα, επιλεγμένα lightweight ξύλα, καλύτερη γέφυρα, pop in arm tremolo, strap locks, οπωσδήποτε καλύτερο φινίρισμα, και πιό ιδιαίτερους μαγνήτες, noiseless τους ονομάζει η Fender από το χαρακτηριστικό τους να μην έχουν θόρυβο, τους οποίους η Fender λανσάρει σαν top μαγνήτες στα ακριβοτερά της μοντέλα. Επειδή ζήτησες γνώμη από όποιο μέλος μπορεί να την δώσει, στην λέω, και επειδή είχα το μοντέλο με τους 3 μονούς, αλλά πλέον και το μοντέλο με H/S/S, θα σου πώ κατ αρχήν ότι είναι προσωπική μου και μόνο άποψη, και επίσης ότι η μουσική και ο ήχος που μου αρέσει είναι πάνω κάτω classic rock / hard rock / blues. (εννοώ ότι πιό metal ή Jazz π.χ ήχους δεν έχω ασχοληθεί να διμηουργήσω για να δώ και την "ανταπόκριση" της κιθάρας.) Ο ήχος λοιπόν που φτιάχνω με αυτή την κιθάρα για αυτά που παίζω με καλύπτει. Είναι effects friendly οι μαγνήτες χωρίς να σε προβληματίζουν ακόμα και όταν απενεργοποιήσεις τα εφέ και παίξεις "καρφί" στον ενισχυτή, αν και λόγω κατασκευής τους ακούγονται σχετικά "μουντοί", αλλά αυτό πραγματικά δεν με προβληματίζει ιδιαίτερα. Εκεί που είναι τέλειοι είναι όταν τους περάσεις σε μία αλυσίδα από εφέ παρατηρείς εύκολα ότι τότε δείχνουν πιό "άνετα" τον χαρακτήρα τους χωρίς να σε προβληματίζουν συνεχώς με ρυθμίσεις. Κάτι επιπλέον. Η H/S/S deluxe έχει λίγο πιό hot single coils, σε αντιπαράθεση με την S/S/S και αυτό για να κάνει καλύτερο pairing με τον διπλό μαγνήτη της γέφυρας. Παίζοντας, το μπράτσο δεν θα σε κουράσει καθόλου, εύκολα θα πάρεις τον "αέρα" του, και πολύ δύσκολα θα ξεκουρδιστεί η κιθάρα ακόμα και με καταπόνηση του τρέμολο, χάρη στα lock κλειδιά που διαθέτει. Επίσης πάρα πολύ καλή επιλογή του ενισχυτή. Είναι μία τέλεια "πλατφόρμα" ανάπτυξης και εξέλιξης των περισσότερων γνωστών ήχων. ;)

Ακριβώς!! Ένα απλό καθαριστικό σπρέυ (έστω αυτό που είναι για guitar bodies, π.χ Ernie Ball gutiar polish) και ένα βαμβακερό πανί και "καθάρισες".

I know!

Σε Fender 4 μία Carvin μία Peavy custom select

Με συγχωρείς, αλλά δε θεωρώ λύση να πουλάμε τα κακά όργανα σε άλλους. Θα ήθελες να αγόραζες αύριο το ελαττωματικό αυτοκίνητο ενός άλλου; Γιατί??? Αυτός που την πήρε τον υποχρέωσα να την αγοράσει? Τον έδειρα? Αν δεν του άρεσε ας μην την αγόραζε! Τι να έκανα να την ΕΘΑΒΑ στην αυλή???? Μνισθητί μου Κύριε!! Μήπως την έδωσα ακριβά? και στις 2 ΕΧΑΣΑ 30-35% της αξίας!!! και ήταν και του ΚΟΥΤΙΟΥ!! Στο κάτω κάτω ΕΓΩ την άκουγα κακή (τώρα γιατί, πές ότι έχω αυτί ξυράφι ξέρω γω?) του άλλου όμως πραγματικά του άρεσε. Εντάξει !! Εγώ φταίω δηλαδή που είχα ακούσει 100 στρατ στη ζωή μου και εκείνος 5? Εγώ φταίω που διέκρινα κάποια πράγματα (ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ) που με έκαναν να απογοητευτώ, και εκείνος δεν άκουγε τίποτα? τι να κάνω φροντηστήριο πως ΕΓΩ ακούω και πως ΕΓΩ παίζω στον άλλον? Και με πιό κριτήριο δηλαδή ΕΓΩ αγοράζω κιθάρα?? Θα ήταν το λιγότερο ΓΕΛΟΙΟ ρε συ! Αγγελία έβαλα, όχι θεμέλια για Ίδρυμα!!!!

Για να κάνω τον δικηγόρο του Διαβόλου, αν και δεν είναι στο αίμα μου, όμως ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ που έζησα. Πρίν 1,5 χρόνο αγόρασα από γνωστό κατάστημα των Αθηνών, μία κιθάρα για να κάνω δώρο σε έναν φίλο. Επειδή η ΜΙΜ Fender Fat strat ήταν χωρίς μαλακή θήκη στην συσκευασία (κάποιες δεν διατίθενται από την Fender με gigbag) κάπου χτύπησε, και είχε φθαρεί λίγο το χρώμα κάτω από το γαντζο για την ζώνη στο πλάι. Με το που το βλέπω, το αναφέρω και το κατάστημα ΠΟΛΥ ΠΡΟΘΥΜΑ και ΠΟΛΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ μου είπε : "κανένα πρόβλημα, η κιθάρα επιστρέφεται στον ΣΤΟΛΛΑ και αντικαθίσταται πολύ απλά, και ΄θα κατεβάσουμε μία άλλη που έχουμε σε στόκ" Επειδή με αυτά (ειδικά σε τέτοιο επίπεδο οργάνων) δεν είμαι τόσο ψείρας και επειδή η κιθάρα έπαιζε πραγματικά πολύ καλά, για την κατηγορία της, τους είπα ότι προς Θεού δεν με πειράζει ούτως η άλλως (γελώντας) ΄θα την δώσω relic στον κολλητό. (γέλια) Αποτέλεσμα μου έκαναν μια ΓΕΝΝΑΙΑ έκπτωση και όλα καλά. Το 99% των αγορών μου είναι από Εγχώρια αγορά το έχω ξαναπεί πάμπολεσ φορές και νομίζω οι πάνω από 24 κιθάρες που έχω αγοράσει - πουλήσει δεν έχω συναντήσει πρόβλημα. Και δεν είναι αποκλειστικά από ένα μαγαζί... κατά καιρούς ψώνιζα από 3-4. Σε όλες τισ περιπτώσεις από την πρώτη ώς την τελευταία, όλοι ήταν με μέτρο εξυπηρετικοί, υπομονετικοί σε κάθε απορία μου ή απαιτησή μου. Είχα την ευκαιρία να δοκιμάζω ό, τι έπαιρνα πάντα από Custom shop μέχρι απλά μοντέλα, και γι αυτό το λόγο χαίρομαι που αυτές που πήρα ως τώρα ήταν "διαλεγμένες" και με ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΑΝ και όχι γουρούνι στο σακί. Φυσικά δεν είναι όλα τα μαγαζιά ίδια.... υπάρχουν και τα ευτράπελα.... αλλά αυτό συμβαίνει και στα βενζινάδικα. Από έναν έβαζα στην γειτονιά μου για 1 χρόνο και το τουτού πήγε για καθαρισμό πεταλούδας, και ρεζερβουάρ, και μένα ο κούκοσ αηδόνι!!! Φυσικά πήγα και τον έβρισα, γιατί λόγω δουλειάς δεν προλαβαίνω καταγγελίες ;D και φυσικά δεν ξανάβαλα από εκέί κάυσιμα. Από το εξωτερικό αγόρασα και γω πρίν 4 χρόνια μία highway1 fat strat. Ήρθε με το συμπάθειο μπουρούχα! Πουλήθηκε άρων - άρων!!!! (πιό "πλαστικό" ήχο από στράτ δεν είχα ξανακούσει) Δοκίμασα με μιά Fender strd fat strat! Αυτή πουλήθηκε όπως ήρθε! Δεν ακούγονταν ΚΑΝ! Το μανίκι της από τα χειρότερα που είχα ακουμπήσει, και ακόμα και ο διπλός ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΖΕ!!!!!!!!!! (κακές κολλήσεις!) Μη μου πεις ότι ρε μεγάλε τι λές όλες από έξω είναι σκάρτες δηλαδή????? ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ!!!!!! Απλά εμένα μου έτυχε και είπα ΔΕΝ θα μου ξανατύχει, ΠΟΤΕΣ ΜΑ ΠΟΤΕΣ!!! (που λέει και ο Ζήκος) Όσο αφορά το θέμα τα προηγούμενα πόστ πιστεύω ότι σε κάλυψαν. Ή δεν το έθεσες σωστά το θέμα, ή κάτι άλλο συμβαίνει. Προς Θεού μετοχές ΔΕΝ έχω σε κανέναν ΣΤΟΛΛΑ και σε κανένα μαγαζί. Απλά είναι αυτονόητο να σου αλλάξουν κατ ευθείαν ένα ελλατωματικό προιόν. Εμένα δηλαδή γιατί μου το πρότειναν? Άρα σίγουρα το κάνουν! Το γιατί δεν έγινε ως τώρα, δεν γνωρίζω, σίγουρα σε ΚΑΤΑΝΟΩ! και λυπάμαι όμως επέτρεψέ μου να κρατήσω και μιά ΠΙΣΙΝΗ! Άλλο παράδειγμα ο Ηλίας κάτι έψαχνε για κάτι μαγνήτες έστειλε κάτι mail, και έλαβε πλήρεις απαντήσεις σε λίγες μέρες!!!!! Και από Fender, και από ΣΤΟΛΛΑ, και από Thomann. To serial number απέστειλε και του είπαν τα πάντα που ήθελε να μάθει!! Και επειδή και ο ΣΤΟΛΛΑΣ αλλά και ο κάθε ΣΤΟΛΛΑΣ, ΓΝΩΡΙΖΕΙ τον ανταγωνισμό, σαφώς ΔΕΝ διακυνδινεύει την όποια φήμη του για ένα μπάσσο ...... Γι αυτό σου γράφω παραπάνω ότι κάτι ΔΕΝ καταλαβαίνω. Δεν το λέω με καχύποπτη, μη με παρεξηγείς, διάθεση!! Απλά η αντικατάσταση είναι αυτονόητη, και νομίζω ότι την κάνουν. Μήπως δεν την απαίτησες ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ?

Από τους αγαπημένους μου! Ειδικά σε ένα jam με τον Salas, τα σπάει για τα καλά... εναλλάσονται και οι 2 τους κιθάρα μπάσσο... το αποκορύφωμα του live jam!!

..

I know too Elavd, Με τόσες κιθάρες και καμιά φορα περνάει και 1-2 μέρες μέχρι να βρώ κάνα 2-3 ωρίτσες... ειδικά εδώ και 10 μέρες.... άστααααααα βράστααααα!

800- 900 το πολύ, αν και δε μου αρέσει να κοστολογώ τα πράγματα άλλων... απλά επειδή θα κοιτάξεις επιπλέον και ένα πραγμα... δεν είναι τα μοντέλα τα studio, εκείναι τα Gibson LP με την τρελή ζήτηση ή φήμη από την άλλη είναι όπως και να το κάνεισ μία Gibson LP... οπότε.... αν και ποτέ δεν ξέρεις.... Πάντως ειλικρινά πάνω από 1100 είναι κλοπή....

I know........... I know mate.... ;D ;D Ξέρω πως είναι να ακουμπάς και να παίζεις μία κορυφαία κιθάρα 8).... Fender τώρα κάτω από κει θα σου φαίνεται οδοντόκρεμα! ;) Μεγειές! :) :) :) :) :) :) :)

Wooooooohooo!!! Πω πωωωω ομορφιές!!!!! Μεγειές! Ειλικρινά πες μας, πέρα από το θέμα ψυχολογίας, πως σου φαίνεται και αν συγκρίνεται με άλλα σκαφάκια "κόπιες" ES 335.

Χαχαχαχαχχαχα!!! Ακούς καμπάνες παντελόνια κλπ! Perfect!!!! Φαβορίτα αλλά Blackmore και μαλί αλλά Hendrix! end you re ready for Woodstock! Καλή επιλογή, όχι το χρώμα που τρελαίνει εμένα φυσικά, αλλά περί χρώματος (πιάσε μιά μερίδα κολοκυθόπιτα!) Anyway, το maple neck είναι βαμμένο νίτρο τέτοιο, και δεν είναι αυτό το κάπως σατινο τέτοιο. Θα πάθεις πλάκα! Αντε μεγειές και αναμένουμε! Το πρώτο πράγμα που θα κάνεις είναι να ισιώσεις αν χρειάζεται το μπράτσο, και να κατεβάσεις λίγο τις χορδές, ή να βιδώσεις το τρέμολο τέρμα κάτω στο σώμα χωρίς να έχεις floating vibrato. (εγώ προτιμώ να έχω floating, και μάλιστα με σωστή τοποθέτηση χορδών στα vintage tuners, μόνο η G πάει λίγα μόρια μπροστά στο κουρδισμα και αυτό μετά από καταπόνηση του βιμπράτο.) Αυτές είναι οι ΠΡΩΤΕΣ βοήθειες στις Μέξικο Fender. Μετά ξεκίνα να παίζεις, και φυσικά αναμένουμε εντυπώσεις. Πρόσεξε αυτό που σου είπα για τους μαγνήτες , ειδικά τον neck ;) AAA!!! και μεγειές!!!

Νομίζω πως ο Στόλλας έχει τηλέφωνο. Πολύ απλά ένα τηλεφώνημα, πριν ξεκινήσεις, και δεν νομίζω να μην εξυπηρετηθεί. Φαντάζομαι δεν είναι και το άβατο του Άβαλον!

Και εμένα αυτό με ξένισε στην αρχή, αλλά τελικά όλες οι κιθάρες (ειδικά οι στράτ) μιά συνήθεια είναι. Δεν είναι και τόσο παχύ τελικά. Η CS μου στρατ '62 έχει πολύ παχύτερο, και δεν με προβληματίζει ιδιαίτερα. Η EJ είναι απλά απίστευτη για κιθάρα παραγωγής. Οι μαγνήτες της δε είναι τόσο ιδιαίτεροι που ξεχωρίζεις αμέσως με ωραίο τόνο, είτε στα γκαζια, είτε στα απίστευτα καθαρά που δίνουν. Το radius επίσης είναι ένα ατού που βολεύει στο playability, δίχως άλλο

Όντως η EJ είναι η απάντηση που ψάχνεις, αποκλείεται να μην σου κάνει, αποκλείεται να την μισήσεις, Δεν υπάρχει περίπτωση μετα από 20 λεπτά "συνεύρεσης" μαζί της να αλλάξεις γνώμη. Αν αλλάξεις στο βάθος ποτέ δεν ήθελες stratocaster. ;D

Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Η δική μου classic 70s (natural & maple) είναι από τις αγαπημένες μου! Το "στησιμό" της σαν κιθάρα είναι πολύ προσεγμένο, και είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κοντά στην Αμερικάνικη Vintage reissue. Έχω την τύχη να τις έχω και τις 2 οπότε η σύγκριση είναι η εξής. Παίζοντας με την Μέξικο 70ς για αρκετή ώρα, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι κρατάς μια εκπληκτική κιθάρα (με προσανατολισμό τον χαρακτήρα της, πάντα δηλαδή Fender 70s) με φοβερό τόνο. Αν καπάκι αλλάξεις κιθάρα και βάλεις την Αμέρικαν Vintage 70s reissue, τότε κατευθείαν πας 5 σκαλιά επάνω στον ήχο και στο feel. Δυστυχώς κάποια πράγματα δύσκολα γράφονται και περιγράφονται. Παρ όλο που και οι δύο διαθέτουν Vintage alnico 5 pickups, η διαφορά είναι τεράστια με τους αμερικάνικους. Η πλάκα όμως είναι ότι οι Μεξικανικοί ΔΕΝ είναι καθόλου ΜΑ καθόλου για πέταμα ή ψόφιοι. Έχουν το ίδιο πάνω κάτω χρώμα στον ήχο με τους Αμέρικάνικους vintage κάτι διαρκώς τους λείπει αλλά σου αρέσει τόσο που ΔΕΝ τους αλλάζεις. Είναι αρκετά bright, όσο και μέτριου σχετικά output, όμως το ΠΕΡΙΕΡΓΟ είναι ότι ΔΕΝ θα τους μισήσεις (κάτι το οποίο συμβαίνει με τους Μεξικάνικους μονούς από τα στάνταρντ μοντέλα. Εκεί μία που τους άκουσες και μία που σιγά να μην τους ξανακούσεις.... ψάχνεις να δεις τι καλό έχει ο Duncan ;D ;D με την μία) Πάντως σε γενικά πλαίσια επειδή ο ήχος είναι κάτι υποκειμενικό, αλλά ο χαρακτήρας της 50ς - 60ς - 70ς και modern 80s - 90s εποχής είναι σαφώς διακριτός ανάλογα την περίοδο. Θέλω να πω πως αν άκουσες την Μέξικο 70ς δεν θα πάς να πάρεις την CP 50s και να περιμένεις ΄΄οτι απέκτησες πάνω κάτω το ίδιο που άκουσες από την 70ς. Τέλος από την classic σειρά της Fender Mexico δεν έχω ακούσει καμία κακή κιθάρα αλλά έχω παίξει όμως με ασετάριστες (από εργοστάσιο) πανάλαφρες, πολύ βαριές, κτλ. Την δική μου π.χ την επέλεξα για το λόγο ότι ήταν πιό ελαφριά από μία μάυρη με maple, που ήταν ασήκωτη, και επειδή μου φάνηκε ότι ήταν λίγο πιό "γεμάτη" ως κιθάρα η natural. Προσοχή όμως, ΚΑΙ οι δύο "τό χαν" που λέμε. έχω παίξει και με 60ς - 50ς. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και εκεί. Άλλωστε τιμολογιακά και μόνο, οι σειρές classic είναι κατά πολύ πιό πάνω από τις απλές στάνταρντ και ακριβότερες καμιά φορά από την σειρά deluxe Mexico. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιό προσεγμένες σαφέστατα. Τώρα αν είσαι λάτρης των 50ς ή 60ς εκεί έχεις και τις 2 καινούργιες επιλογές της σειράς classic player, και χωρίς να αποχωρίζεσαι το "ηχόχρωμα" και τον τόνο των 2 δεκαετιών αυτών, αγοράζεις μία κιθάρα με πιό μοπντέρνα χαρακτηριστικά, τα οποία βολεύουν συν τοις άλλοις και στο παίξιμο (playability) αλλά και ακουστικά αφού προσφέρονται με κορυφαίους μαγνήτες.

Πρώτα από όλα γιατί είναι κλασσικότατο το sunburst, (κρίμα η πρώτη καλή σου Fender να είναι πράσινη ;D) Έπειτα γιατί "στο δικό μου" sunburst φαίνονται καλύτερα τα νερά του ξύλου από των άλλων, παίζουν καλύτερα ;D γιατί η Fender λέει add 50$ for sunburst, (και προφανώς είναι καλύτερες ;D :o ;D :o :o)

Πάντως άσχετα με τα κιλά και τα γραμμάρια, την οκά και το pound, η deluxe είναι πολύ "αλλού" στρατοκάστερ! Δεν έχεις παρά να πάρεις μία και να το ανακαλύψεις σε λίγες στιγμές! Σε καμία περίπτωση δεν θα απογοητευτείς αν έχεις ακουμπήσει μεξικάνικες και strd αμερικάνικες σειρές. Κατευθείαν θα καταλάβεις πως και γιατί είναι τόσο Μέξικάνα η μία και φαίνεται ;D ;D, γιατί η US strd έχει αυτή την τιμή ;), και είναι ακριβότερη από την Μεξικάνικη, και σαφώς γιατί η deluxe πολύ απλά (παικτικά αν μη τι άλλο 8) 8)) βάζει τις υπόλοιπες από "κάτω" ;D

Ναι... δεν ειν κακό.... άλλωστε η "πλατφόρμα" της στρατοκάστερ σε "κεντρίζει" για κάθε τέτοιου είδους σκέψεις! Άλλωστε είναι τόσο κλασσική ηλεκτρική κιθάρα ;) που ακόμα και αν της αλλάξεις τα φώτα πάλι θα γουστάρεις!!

οκο! c' est la vie! Επίσης συμβαίνει τα τελευταία χρόνια η Fender στην σειρά deluxe στρατ να κάνει μια διαλογή ξύλων και να τοποθετεί lightweight alder or ash οπότε οι αποκλίσεις εκμηδενίζονται. Επίσης το ίδιο κάνει και σε όλες τις σειρές vintage. Δεν έχω πιάσει θεόβαρη deluxe strat or vintage με ash body τα τελευταία χρόνια (μετά το 2002).

ΣΩΣΤΟΣ Μακροίσκιωτε! Απλά δεν θυμόμουν την εταιρεία, ότι λεγόταν Maxon και γι αυτό δεν το έγραψα!

Τα γκάζια του είναι ΠΟΛΥ πρίμα! Πάρα πολύ όμως, επίσης "ξύνουν" χωρίς να δίνουν όγκο (και στα 2 κανάλια crunch / lead, μα καθόλου ΟΓΚΟ λέμε!!). Όμως είναι γενικότερη φιλοσοφία της hughes & ketner από ότι έχω καταλάβει. Όπως και να έχει πάντως, μόλις το ακούσεις (και κάνε όσες ρυθμίσεις θές) πάνω σε Fender amp, θα απογοητευτείς οικτρά! Το δοκίμασα σε κιθάρα και humbuckers, σε κιθάρα με μονούς, έβαζα - έβγαζα μπάσα - πρίμα - μεσαία, πείραζα τον ενισχυτή, δεν έδωσε σε ΚΑΜΙΑ ρύθμιση ένα ΚΑΛΟ γκάζι! Όλα ακούγονταν πολύ "λεπτά" πολύ "στενά" όπως σού πα. Κοινώς "άδεια" βρώμα ... και στον twin μου του 1982 τότε αλλά και σε twin silverface του 1974, που το δοκιμάζαμε εκτενώς. Τώρα θα μου πεις τι είναι καλό και κακό γκάζι... και θα έχεις δίκιο. Εγώ καλό θεωρώ το παχύ γκάζι με όγκο (όχι απαραίτητα καφρίλα) το γκάζι που ακούς σε Maiden, Whitesnake, AC/DC κλάσσικά πράγματα δηλαδή.