Tthawth

Εγω δεν αγαπω τους Killers :P Και τα Live που βλέπω σε βιντεάκια πραγματικά με αφήνουν άφωνο για το πως ένα απλό τραγουδι μπορεί να αποδοθεί τοσο άσχημα ζωντανά. Ας είναι καλα η πλύση εγκεφάλου απο τους ραδιοσταθμούς. Αντε. Ακούστε και λίγο ονιδράμα τωρα...

Εχεις παρεξηγησει τα ibanez. Συνήθως ειναι απο τα πιό ευέλικτα όργανα. Για αυτό κανεις δε λέει:"Ακούγεται σαν Ibanez", διότι ο ήχος τους μπορει να είναι διαφορετικός στα χέρια του κάθε μπασίστα. Για το Epiphone παίζουν κατι βιντεακια στο youtube. Κρίνωντας απο αυτα τα βιντεάκια, δεν βλέπω τιποτα το συμπαθητικό στον ήχο. Σε τράηξε η εμφάνιση ή το χρήμα?

http://www.amazon.com/Beatles-Stereo-Box-Set/dp/B002BSHWUU/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=music&qid=1252529300&sr=8-1 17 δισκάκια+1DVD απο οτι καταλαβα. Αυτο δεν ειναι?

Έχω την ελαφρια εντύπωση οτι και ο James Jamerson έγινε ευρύτερα γνωστός όταν η τεχνολογία επέτρεψε να ακούγονται καθαρα οι μπασογραμμές σε κάθε ηχοσύστημα.

Ναι. Στο προηγουμενο Post μου αυτο ειπα. Το Turbotuner ξεπερνα τις νορμαλ απαιτησεις.

Και το pitchblack ειναι ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα στους μπασίστες. To turbotuner ομως εχει πολυ μεγαλύτερη ακρίβεια. Υποθέτω οτι η ακρίβεια αυτή είναι ιδιαίτερα πρακτική σε όποιον θελει να σεταρει μονος του ενα 5χορδο. Φυσικά μπορει να ειναι αρεστό και στους κιθαρίστες αλλα δεν μας απασχολει στο thread κατι τετοιο ε? Ωραίο ειναι να προσέχεις τον ήχο σου φίλε μου. Αλλα σε ενα Live δεν θα αλλάξει ο ήχος του μπάσου τόσο ωστε να γίνει αντιληπτό απο κανεναν. Εκτός και εαν παίξεις στο μέγαρο μουσικής. Σε γενικές γραμμές ο ήχος σου θα επηρεαστεί έτσι κι αλλιώς απο τον χώρο που θα παίξεις οπότε πιστεύω οτι ειναι περισσότερο ψυχολογικο το ζήτημα της ακρίβειας στην λεπτομέρεια. Έτσι κι αλλιώς το pitchblack ειναι εξαιρετικό, απλώς λίγο πιό αργό απο ενα turbotuner...

Το turbotuner που το αγόρασες? Όταν το έψαχνα, μονο στο site του μπορούσα να το παραγγείλω. Πάντως ίσως να είναι λίγο υπερβολικό μηχάνημα και ενω η τιμή του ειναι καλή για την υπεραποδοτικότητα του, με λιγότερα χρήματα και κόπο, βρίσκεις ικανοποιητικότατα tuners. Το turbotuner πάντως παραμένει #1 για τους (για κάποιο λόγο) υπεραπαιτητικούς στο tuning του μπάσου. Όσο αφορα το tbp, θα έλεγα οτι δεν εχει σημασία στο tuner. Το tuner το έχεις για ευκολία τα gigs και στα gigs κανεις δε θα καταλάβει τίποτα. Εκτός κι αν έχεις απαίτηση απο το ακροατήριο να κάθεται ακινητο-αμίλητο για να προσέχει τις λεπτομέρειες στο ηχόχρωμα σου. Και εαν επιμένεις, δεν εχεις παρα να βάλεις το tuner σου έξω απο τον ήχο σου, σε κάποιο Line out, FX send, Tuner line Κλπ κλπ ωστε να τελειώνει η ιστορία.

Κι εγώ το Pitchblack έχω και ειναι οκ για μπάσο. Ακομα και για 5χορδο. Εαν βρίσκεσαι Αθήνα, μπορεις να πετύχεις τιμή καλύτερη απο thomann. Εαν όχι, ρίξε μερικές μουτζες στου καταστηματάρχες.

Σε λίγο βρε παιδάκι μου θα αρχίσεις να σκάβεις το σκάφος να το κάνεις ακουστικό το μπάσο... Κι επειδή τα πολλά λόγια ειναι πτώχια: Σορυ αν εχεις αναφέρει το αντίθετο, αλλα εαν μένεις Αθήνα, πήγαινε το σε εναν μάστορα να σου πεί τι μπορεις να κάνεις. Έκαστος στο είδος του

Διάολε!! Ε τοτε κι εγω θα πλασαρω την πρώτη ταστιέρα αφής!!! Τέρμα οι χορδές! Τέρμα η σκουριά. Τέρμα οι κόμποι στα τρυφερα μας δάχτυλα!!!

Πρόκληση: θύρα μπαταρίας σε στυλ push to lock/unlock. Τύπου memory stick, sim card κλπκλπ. Ούτε καπάκια, ούτε βίδες. Ξενοιάζεις μια για πάντα! Και άσχετο: Πρόκληση #2: Θύρα usb στο πλαι, ενσωματωμένη μίνι LCD κορνίζα κατω απο τις χορδες. Παίζεις και το κοινό βλέπει στη κιθάρα σου τις αγαπημένες σου εικόνες απο το usb stick σου... Μή σου πω οτι περνάς λογισμικό visualization και στην κορνίζα μεταδίδεται φωτορυθμική αποτύπωση απο ότι παίζεις. Hitech πράγματα.

Και τελικά πως καταλαβαίνεις με ποιό τρόπο θα βάλεις μια μπαταρία???

Το ίδιο αποτέλεσμα δλδ. Η μπαταρία ειναι ανενεργή μέχρι να συνδέσεις ενα καρφί στο μπάσο σου. Δεν ειμαι σιγουρος εαν μας περιέγραψες πως κατάφερες να βάλεις αντίστροφα τους πόλους εφόσον ΔΕΝ ταιριάζει το κούμπωμα?

Στοιχείο #1: Μας είπε οτι το μπάσο ηταν συνδεδεμένο καρφί σε ενισχυτή όταν αλλαξε μπαταρία. Στοιχείο #2: Μύρισε καμμένο! Ελπίζω τα Cort να έχουν ασφάλεια και να μην καηκε ολοσχερώς η προενίσχυση σου...

Σ...α!!! Υπαρχει περίπτωση να μάθουμε τι κάηκε τελικά πριν αρχίσουν τα σχολεία????? Τι Thread κι αυτο... Υ.Γ. Πάρτε G&L L2000. Παίζει και χωρίς μπαταρία-προενίσχυση :-Ρ

Νη σημειωθεί οτι παίζει σε ολη την ταστιερα. Σαν σωστός μπασίστας δηλαδή. (ασχετο)

Μπλιαξ!

Τωρα μου θύμισες τον "Δ." . Ψάχνωντας για G&L μπασάκι, τον ρώτησα πόσο κοστίζει και έκανε την απίστευτη κίνηση να μου πασάρει ενα φυλλάδιο του "Λ." (εισαγωγεά των G&L). Ωραία του κάνω, το ξέρω οτι ο "Λ." φέρνει τα G&L και σε ποιά τιμή. Εσυ ως "Δ." πόσο τα χρεώνεις? "-Γράφει το φυλλάδιο" ήταν η απάντηση του. Ίδια τιμή με τον εισαγωγέα δηλαδή. Ο εισαγωγέας βρίσκεται λίγα οικοδομικά τετραγωνάκια παραδίπλα. Και περιμένει ο "Δ." να τον προτιμήσουν? Με ανάλογο ψάξιμο όμως μου έτυχε να βρω DR χορδούλες 20% φθηνότερες απο τον εισαγωγέα. Και η πλάκα ειναι οτι επειδή δεν είχε στόκ ο έμπορος, τηλεφώνησε και του έφερε το πακέτο ο υπάλληλος του εισαγωγέα με τα πόδια(μια γειτονιά). Τον οποιό υπάλληλο, ελάχιστα λεπτά νωρίτερα είχα ρωτήσει το κόστος του συγκεκριμένου πακέτου που τώρα είχε στα χέρια του και μου το είχε προσφέρει 20% ακριβότερα... Και τον πελάτη έχασε, και έβαλε και τον υπάλληλο να κάνει ποδαρόδρομο.

Απέχεις αρκετά απο το σωστό budget. Κοίτα για μεταχειρισμένο. Προσωπικά πάντως δε με χάλασε που στο ξεκίνημα μου είχα δώσει περι τα 70.000δρχ (πες 200e) για να ξεκινήσω με κάτι. Έτσι έμαθα τι ακριβώς θα ήθελα να έχει ένα μπάσο στα χέρια μου δίχως να έχω ξοδέψει πολύτιμα χρήματα σε κάτι που θα έπρεπε να το 'σκοτώσω'. Κάποια στιγμή αργότερα λοιπόν είχα μαζέψει και το χρηματικό ποσό και την εμπειρία για να αγοράσω αυτο που ήξερα οτι εμενα προσωπικά θα με κάλυπτε. Επίσης αμφιβάλω εαν ενας πρωτάρης στο όργανο, θα καταλάβει πολλά απο μια πρώτη επαφή σε ένα κατάστημα. Ειδικά ως προς το feeling. Εσύ πάντως να πας και να κανεις οτι εξετάζεις το 'κομματι' σχολαστικά.

Ασε την φαντασία σου να οργιάσει. Κυκλφορουν και σε μπλε και σε ροζ και σε κοκκινο και σε κιτρινο και σε ασημί.... Ε λοιπόν πάρε ενα σετ απο το καθε χρώμα και κανε διαφορετικούς συνδιασμους!

Μου άρεσε που βρήκα στο TalkBass Μια αναφορα στον Demis... Προσέχτε περιγραφή...

Μπορω να μπω on topic? Μεχρι την 8η σελίδα δεν εχει αναφέρει κανεις τα πολυαγαπημένα σκαθάρια και την θεματολογία των στίχων τους. Έχω διαβάσει πως η αγαπημένη τους στιχουργική μεθοδος, ήταν να βρίσκουν μια-δυο όμορφες λέξεις που θα ήθελαν να περιλαμβάνει το επόμενο τραγούδι τους. Απο κει και πέρα όλα εβγαιναν απο την φαντασία τους προσπαθώντας να συμπεριλάβουν με επιτυχία τις συγκεκριμένες λεξούλες και να περιγράψουν πανέμορφα ότι πιο ενδιαφέρον μπορούσαν γύρω απο αυτές. Ταυτόχρονα ερχόταν και η έμπνευση για την μελωδία του τραγουδιού. Δεν ξέρω αν εχει γίνει αναφορα και στον Neil Young. Προσωπικά μου έχει προσφέρει απίστευτες εικόνες με τους στίχους του και μόνο, αλλα και η μελωδίες που ντύνει τα συναισθήματα του ειναι μοναδικές. Απο τις μοναχικές γυναίκες της δύσης που κοιτάζουν με ανησυχία απο το παράθυρο μήπως δουν την μορφή του αγαπημένου τους να έρχεται απο το λόφο, μέχρι το φτωχό ανθρωπάκι που αποφευγεις να κοιτάξεις στα μάτια καθώς σου καθαρίζει το πανάκριβο παρμπρίζ σου, ο Young παραμένει ακρως αυθεντικός και πιστός στην ψυχή του. Και συνήθως ο neil young μου θυμίζει τον Σιδηρόπουλο με το Γέρο-Μαθιό του. Μια ιστορία απο το πουθενά για ενα ακροατήριο που δεκάρα δεν δίνει για οποιονδήποτε μαθουσάλα γεροαγρότη. Κι όμως η ερμηνεια και η επιλογή των στίχων, τραβάει το ενδιαφέρον πιστεύω. Θα ήταν ο Σιδηρόπουλος αυτο που μας άφησε κληρονομιά, εαν απλώς τραγουδούσε για φθηνά, μαύρα πρόστυχα εσώρουχα απο την Καλιθέα? Τώρα απο την αντιπερα όχθη (σχεδον κυριολεκτικά), έχουμε και τύπους σαν τον Lou Reed που τι θα μας ήταν δίχως της επικές ιστορίες του? Θα τον ήξερε η New York City του αν μίλαγε απλώς για κορίτσαρους και έρωτες? Το βάθος της ειρωνίας και της καυστικής κριτικής του είναι το βασικό ταλέντο του. ΑΛλα δεν βρίσκουμε ούτε ίχνος μελωδίας. Ουσιαστικά έχουμε το απόλυτως καθαρό σταθερό ροκ, με την απόλυτη απαγγελία μιας ιστορίας που σε βάζει σε σκέψεις. Σε κάθε περίπτωση, μην ξεχνάμε οτι το Ροκ, προερχόμενο απο το μπλουζ, φτιάχτηκε μέσα απο τον καημό των νέγρων σκλάβων. Ακόμα και δίχως μουσικό όργανο, μια παρέα μαύρων, έβρισκαν εικονικά λίγη ελπίδα, μέσα απο τα χρώματα της φωνής τους. Απλώς έλεγαν την ιστορία τους, τον καημό τους. Η μελωδία που έβγαινε απο μέσα τους βαθιά, τους κάλμαρε τον πόνο. Ίσως μέχρι σήμερα ο κύριος ρόλος του ροκ, παραμένει η εμψύχωση του ακροατή? Ίσως μας καλμάρει συγκεκριμένες ορμές που δεν ξέρουμε πως αλλιώς να τις σβήσουμε?

Βεβαιως ο καθενας μπορει να κανει την επιλογή του. Βεβαίως το ελληνικό κράτος υποστηρίζει την ελευθερη αγορα. Αυτό όμως δε σημαίνει ο κρατικός οργανισμός μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία τον διεθνή εμπορικό ανταγωνισμό και να λέμε οτι εφόσον ακολουθούμε νόμιμες διαδικασίες, όλα θα πανε τέλεια. Και το να χτίσω σε ένα καμένο δασος είναι κάτι που μπορεί να νομιμοποιηθεί. Θα κοκορεύομαι οτι έχω σπιταρόνα και οτι το περιβάλον δεν θα πάθει τίποτα εφόσον μου έδωσε άδεια το κράτος?

Ωχ μανα μ'. Ειμαι ακομα στην 8η σελιδα. Αναρωτιέμαι όμως εαν ειναι δυνατόν ποτέ να γραφεί ελληνικό ροκ άσμα που να μιλάει για έναν μιγά, έναν αλμπίνο, την λίμπιντο καθώς και για ενα κουνούπι, όλα μεσα στο ίδιο τετράστιχο, και να ειναι ικανό να αναταράξει την μουσική βιομηχανία για πάντα.

Yap! Εξαιρετική σχεση τιμης αποδοσης. Αν σκοπευεις να κανεις μαθηματα με δάσκαλο, ίσως να ήταν καλό να περιμένεις να σου πει κι αυτός ενα δυο πραγματάκια. Να σε προσανατολίσει λίγο ειδικά ως προς την ταστιέρα-μπράτσο ίσως?