Συμφωνω απολυτα με τον SF..... τριαντα εξι συναπτα ετη σε σκυλαδικα, "σκυλαδικα" και γαυγαδικα 8)
Μεγαλο σχολειο, γινεσαι επεγγελματιας, αν εχεις ανοιχτο μυαλο και την ψαξεις μαθαινεις παρα πολλα.
Τα πρωτα χρονια ηταν ψιλοφρικη, ξεκινησα πολυ μικρος και πολυ χαρντροκας για να παιζω Καζαντζιδη....
Δεν το μετανιωσα ποτε, δημιουργησα και εζησα οικογενεια, γνωρισα θαυμασιους μουσικους και ανθρωπους και εχω κανει γερες και δοκιμασμενες φιλιες.
Τωρα βεβαια δεν μπορει να ζησει κανεις ΜΟΝΟ απο αυτη τη δουλεια, ας μη γελιομαστε, ωστοσο ενα δυο μεροκαματακια τη βδομαδα δεν εβλαψαν ποτε κανεναν, απεναντιας θα ελεγα ;D