Το κράτος και οι τράπεζες είναι σαν τους μπόλεκ και λόλεκ. Καθένας Ξεχωριστά δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα σημαντικό αλλά συνδιαστικά έχουν πάει τουλάχιστον στο φεγγάρι.
Είναι μια συνεργία, μια όμορφη συμβίωση, ένας ίσος καταμερισμός ανευθυνότητας.
Η ισπανία έχει να επιδείξει πια φοβερές δημοσιονομικές προσαρμογές. Πέρισυ χτυπούσε 100 εξώσεις την ημέρα.
Για τους απλούς επιχειρηματίες ισχύει ότι διακινδυνεύουν και ανάλογα την τύχη και τις ικανότητες βεβαίως-βεβαίως κερδίζουν ή χάνουν. Οι τράπεζες δεν χάνουν ποτέ ή ακόμα κι όταν χάνουν κερδίζουν. Ένα περίεργο πράγμα.