Προσπαθούμε να εξομοιώσουμε το γυναικείο γυμνό με το αντρικό, αλλά δεν είναι το ίδιο.
Πέρα από το ανατομικό , που δεν αναφέρομαι αυτό, είναι και το άλλο.
Από τον Ελβις , μέχρι και τους ποζερομεταλάδες ....μέχρι και τους ραπερς, οι άντρες καλλιτέχνες επιδίωκαν να είναι σύμβολα του σεξ και να προκαλούν ονειρώξεις.
Ήταν τίτλος τιμής για αυτούς, και ασφαλώς ΑΠΟΔΈΧΟΝΤΑΝ αυτόν τον ρόλο.
Ελάχιστες γυναίκες π.χ. Μαντόνα , το έκαναν επίσης και μπορούσαν να το υποστηρίξουν.
Πλέον βγαίνει η καθεμία, και ντυμένη σαν να παίζει σε Γερμανικό πορνό, προσπαθεί να αρθρώσει 3 νότες και ΑΝ κάποιος , κάλως η κακώς, στρέψει την προσοχή του ή το σχόλιό του στο μισοφόρι και όχι στην εκτελεστική της δεινότητα (ή ανικανότητα) , φταίει αυτός που είναι λιγούρι....και η πατριαρχική κοινωνία ?
Δηλαδή ό,τι να ναι.