Jet72

Νεότερα: την ξαναείδα με προσοχή και... εκτίμησα αυτή που ήδη έχω - τουλάχιστον ως προς το μπράτσο! Μετά από 30 χρόνια η φτηνή Yamaha μου με τα όσα έχει περάσει εξακολουθεί και είναι "ίσια" όταν η Washburn είχε σχήμα... καρίνας ψαρότρατας... Έτσι εγκαταλήφθηκε η υπόθεση.

Αμάν! Πώς τον ξέχασα! Brian May, PhD

100 είναι πολλοί. Βάζω ορισμένους: EVH - γιατί έχει δικό του ήχο, άλλα πάνω από όλα γιατί έφτιαξε πολύ χαρντ ροκ πάνω στο ματζόρε (και αυτό βγάζει αμερικανίλα και μου αρέσει... ) R Sambora - γιατί παίζει αλήτικα R Blackmore - γιατί το SOTW κάνει και τους αδαείς να μπορούν να παίξουν κάτι στην κιθάρα J Satriani - γιατί... έτσι. Ε Johnson - γιατί... έτσι. Jimi Hendrix - γιατί το 99% του τι παίζει ο Satriani είναι Hendrix (ο ίδιος ο Σατριάνι το λέει...) D Gilmour - γιατί μικρός τον θεωρούσα εύκολο μέχρι που.... τον προσπάθησα. John Norum - γιατί έχει περισσότερο ενδιαφέρον από ό,τι αρχικά νόμιζα Γιάννης Σπάθας - γιατί είναι υποεκτιμημένος και εκτός από κιθαρίστας είναι πρώτα μουσικός Άκης Τουρκογιώργης - γιατί παίζει από όλα Γιάννης Αναστασάκης - γιατί είναι άρτιος και τέλος Γιάννης Παπαδόπουλος - γιατί έχει όλη τη μουσικότητα που δεν βρίσκω στον υπερήρωα Gus G.

Βρήκα πολλή μουσική κιθαριστική νοστιμιά σε διάφορα σημεία του κομματιού. Θα ήθελα ίσως κάποιο βασικό θέμα να διατρέχει το κομμάτι (δεν το άκουσα παρά μία φορά, ίσως και να υπάρχει και να μην το διέκρινα). Το κιθαριστικό μέρος μου λόκαρε το ενδιαφέρον οπότε το όποιο backing μου ήταν απλά αδιάφορο. Μπράβο για την πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά! Θα περιμένω για την επόμενη!!!

Ούρμπαν μετα-ιντάστριαλ τεκνο-οργκάνικ τριπ-ποπ με ολίγη και κρυμμένη δόση (όσο πρέπει) από 80s και 90s κάπου στη μέση του κομματιού ;D ΠΟΛΥ ενδιαφέρουσα παραγωγή! Αν το είχα ακούσει στο ράδιο κάποια μεταμεσονύκτια ώρα θα πάθαινα γερή πλάκα! Μπράβο!

Είναι αρκετά φτηνότερη. Λέω την πάρω και να προσπαθήσω να εφαρμόσω το φροντιστηριακό βοήθημα του SF περί σεταρίσματος κιθάρας....

Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά σε όλους! Σε συνοικιακό μαγαζί (όχι μουσικάδικο) δεσπόζει στη βίτρινα ένα στρατοκαστεροϊδές. Ρωτάω πως βρέθηκε εκεί, μπας και το σκοτώνουν για parts. Washburn με μία λεοντοκεφαλή στο headstock. Sunburst, τρεις μονοί, μπράτσο maple, πιο strat-like (εξαίρεση το headstock)... δεν παίρνει. Και στο δέσιμο μπράτσου-σκάφους η πλακέτα έχει S/N και τα σχετικά. Φαίνεται όχι ταλαιπωρημένο κομμάτι, πωλείται σε συμβολική τιμή λόγω του ότι απλά δεν χρησιμοποιείται. Έχετε άποψη; Σας λέει κάτι η συγκεκριμένη; Μπας και είναι τυχαία κινέζικη που απλά γράφει Washburn? Ευχαριστώ προκαταβολικά! ΥΓ κάτι σαν αυτή αλλά σε sunburst http://profile.ultimate-guitar.com/profile_mojo_data/1/1/4/8/1148439/pics/_c1038838_image_0.JPG

Δύσκολα τα εικοσιεννιάμισι τεσσαρακοστα εβδομα, τα πήγατε όμως περίφημα! Μπράβο για τη μουσική πειθαρχεία!

Με τσάκωσες! ;) BTW πανέμορφο η κιθάρα, έπιπλο σκέτο!

Μου θυμίζει Onirama λόγω φωνητικών, ενέργειας και ... ματζόρε. Και αυτό είναι ιδιαιτέρως τιμητικό για τους... Onirama!!! Μπράβο παιδιά!!

Με δυο λέξεις, απολαυστικό performance!

Βάλε το pickguard σε μία σακούλα, ψέκασε πάνω του πολύ Fornet (καθαριστικό φούρνων), δέσε καλά τη σακούλα και άστο για μία μέρα κλειστό (στο μπαλκόνι! ) Την επομένη ανοίγεις και με παλιά οδοντόβουρτσα βγάζεις τη μπογιά....

Δεν λέω ότι μοιάζει κατ' ανάγκη ( αν και... λίγο του φέρνει...) αλλά μου θύμισε Jarre, The Emigrant από το Revolutions.

Αυτό με τα βαμμένα λακαριστά μανίκια ποτέ δεν το κατάλαβα. Στηρίζω τη γενναία απόφασή σου!

Late 80s, κάπου στο Λύκειο, με τον καλλιτεχνικό εγωισμό του "εγώ που θα μπορούσα να παίζω keyboards στο 98% των όσων ακούω στην pop και rock μουσική". Και κάπου εκεί άκουσα το Karn Evil 9 και τότε κατάλαβα τι σημαίνει prog rock / Hammond κλπ κλπ... και... ξαναμπήκα στη θέση μου. Τελικά μπορεί κάποιος να είναι ΠΟΛΥ rock χωρίς να έχει κρεμασμένη μία κιθάρα. Νομίζω αυτό είναι ένα από τα πράγματα που άφησε ο K.E. στη μουσική.

Καταγγελίες: https://www.youtube.com/watch?v=XKJbfTCMlas https://www.youtube.com/watch?v=qRDlbZXPoO4&spf (αναφέρεται και ο Κιάμος... ;D ) Τι να πρωτοπούμε... Οτι η Θώδη είναι μεγαλύτερη φωνή από τον Μάλαμα; Αλλά έτσι είναι, όποιος δεν μπορεί να τραγουδήσει απλά... ερμηνεύει ::) Πέρα από τα αστεία, η μουσική εξυπηρετεί (αναλόγως της περίστασης) κάποιον σκοπό. Αν αναζητήσουμε αυτόν τον σκοπό τότε μάλλον θα δούμε γιατί κάτι αρέσει ή δεν αρέσει, ακούγεται ή δεν ακούγεται κλπ κλπ. Ναι, ο Νίκος Κηπουργός και Σαββίνα Γιαννάτου καλλιτεχνικά είναι... πως να το πω... αξιότεροι από τον Μάλαμα! Αλλά μάλλον δεν εξυπηρετούν στην παρούσα φάση κάποιον ιδιαίτερο "σκοπό"...

Ξέρεις, power strat, Richie Sambora κι έτσι... http://thetopguitars.com/image/cache/stratocaster-tremolo-electric-guitar-vintage-color-1-700x700.jpg Το παίρνω πίσω πάντως, εδώ μιλάμε για κάτι πολύ ιδιαίτερο!

Ααααμάν! Και ότι πήγα να γράψω πως θα προτιμούσα κανονικό humbucker αρκεί να είχε δίπλα του ένα... Floyd Rose! Ευτυχώς που δεν το έγραψα γιατί (εικάζω ότι) θα έτρωγα παραδειγματικό bannάρισμα! ;D Πέραν του αστείου, το όργανο είναι πραγματικά ζηλευτό!

... Λέοναρντ Μπερνστάιν κλπ. Επί της αρχής όμως θα συμφωνήσω, ολοκληρωμένος μουσικός είναι αυτός που μπορεί και να γράψει, όχι μόνο να εκτελέσει. Απλά ορισμένοι φτάνουν το θέμα της εκτέλεσης τόσο μακριά που αυτό και μόνο τους καλύπτει καλλιτεχνικά. Εξ άλλου δεν γίνεται να είναι όλοι καλοί σε όλα!

Αν και είμαι Σατριανικός, πρώην Βαναλενικός, πάντα Ζαμπορικός και εσχάτος... Γκιλμουρικός... ... θα πρέπει να πω ότι ως ορισμό του εμπνευσμένου rock solo θα έλεγα το S.O.T.Water, στην κλασσική στουντιακή ηχογράφηση. Δεν είναι το δυσκολότερο που μπορείς να συναντήσεις προφανώς αλλά προσωπικά με εντυπωσιάζει η δομή του, η φρασεολογία του (ειδικά στις φράσεις με τα δέκατα έκτα) και το γεγονός ότι καμία νότα του δεν περισσεύει. Μου φαίνεται πλήρες, μουσικότατο και άκρως... ροκ, για σαλόνια αλλά και για μεγάλες αρένες. Και βέβαια έχει την τύχη να βρίσκεται δίπλα στο τοπ ριφφ... (οκ, άλλο thread αυτό).

Elka E9 Γλυκός και γεμάτος ήχος.

Σε ένα τόσο κοινότυπο θέμα - πρακτικά τα μισά φόρα του κόσμου με τέτοια ασχολούνται χωρίς αυτό να είναι κακό! - νομίζω χωράει και μία κοινότυπη απάντηση. Πως να ορίσεις τον Τοπ όταν δεν υπάρχει το μετρούμενο; Ποιος είναι ο εμπορικότερος; Ο πιο αγαπητός; Ο πιο γνωστός; Ο πιο τεχνικός; Ο πιο μελωδικός; Κάποτε είδα σε μία λίστα ως πρώτο τον J.Hendrix. Ναι, αυτόν θα έβαζα και εγώ. Και ας μην είναι για μένα "ο Τοπ". Για μένα ο Τοπ είναι ο J.S. ... o οποίος έχει πεί ότι "το 99% που παίζω είναι πρακτικά Hendrix". Και έτσι τελικά ο Hendrix είναι πρώτος. Όχι ως ο καλύτερος αλλά ως αυτός που (μάλλον) έχει ασκήσει την περισσότερη επιρροή σε αυτό που λέμε Ροκ (ροκ κιθάρα). Και έτσι μεταθέσαμε το πρόβλημα: τι είναι ροκ κιθαρίστας; Μήπως τελικά ο Gilmour είναι Blues κιθαρίστας σε ένα ροκ (περίπου) γκρουπ? Να χουμε να λέμε. Και αυτό είναι καλό, γιατί εμφανίζονται διάφορες ενδιαφέρουσες απόψεις στις απαντήσεις που διάβασα (και οι οποίες θα με βάλουν να ψάχνω στο YouTube! )

- Τι έχεις; - Μια strat. Και δείχνεις την εν λόγω... Οκ, φαίνεται "κάπως" ! Ας την πω "ιδιαίτερη", αν και τέτοιο look μου κάνει περισσότερο σε μπάσο!

Ενδιαφέρον για ρινγκτοουν. Σαν να το έφτιαξαν οι Tangerine Dream...

Πολύ ενδιαφέρον. Prog Bach! Καλή επιτυχία!!