Φίλε μου το είχα αγοράσει με ενθουσιασμό μόλις βγήκε!Η αλήθεια είναι πως δεν με εντυπωσίασε, όχι τόσο απο πλευράς συνθέσεων και τεχνικής όσο το ελειπές συχνοτικό περιεχόμενο της παραγωγής! Η εικόνα που μου δημιούργησε ήταν μια εγωιστική προσπάθεια του να φανεί πως το μπάσο μπορεί να σταθεί και μόνο του σε μέταλ τραγούδια!Αρκετά ενδιαφέρον, αλλά αδύναμο!Αν εμείς οι μπασίστες γουστάρουμε να ακούσουμε που φτάνουν τα όρια των μπασιστικών συνθέσεων ας στραφούμε στα κλασσικά των miller,wooten,clark!Εσένα πως σου φάνηκε??