Earendil

Αν δεν έχεις μυρωδιά από τη διαδρομή του και τον έχεις δει μόνο σε πέντε - δέκα φωτογραφίες, σε ξεγελά εύκολα για ανίδεο καγκούρι. ;D ;D Όταν το ανοίγει όμως...έχει να πει. Α, βρήκα και πού πρωτοδιάβασα συνέντευξή του. Guitarist, Αύγουστος 2007 (είχε review των Lionheart κι είχα λυσσάξει). ;D ;D ;D Από πού να τον πιάσουμε...δισκογραφικώς; Για πείτε...

Πολύ ωραία πράγματα ακούω! Όχι ότι αυτή η δήλωση έχει κάποιο ειδικό βάρος βέβαια (καθότι είμαι υπεράμπαλος από jazz), αλλά σίγουρα δεν έχω βαρεθεί στιγμή. 8) Μη ξεχάσω: το "All blues/Ένας αετός καθότανε" είναι φανταστικό.

Διαμάχη δεν έγινε και δε θα γίνει. 8) Αν κάπου νομίζετε ότι η ροή του thread "κολλάει", προσπεράστε. Ας πέσει και τίποτα κάτω. Σε ο,ποιοδήποτε thread...

ΟΚ, δεν είπαμε να σβήνει πριν ακουστεί, αλλά χρειάζεστε τέτοιο sustain ρε παιδιά; Τέλοσπάντων...μη μου δίνετε σημασία, αυτοί οι δύο του βιντέου με νευριάσανε για κάποιο λόγο. :P Κατά τη γνώμη σας ποιοί μπορεί να είναι οι παράγοντες που προκαλούν αυτή το "παράδοξο";

Αν φωνάζετε έτσι δια ζώσης...και δέκα βλάκες mods να είχατε εδώ πάλι δε θα σας προλάβαιναν. ;D Ως συνήθως έπαιξα κυρίως από τα πλάγια και με βαθιές μπαλιές, οπότε αδίκησα το κέντρο του τραπεζιού. Την άλλη φορά. Την οποία άλλη φορά, για όνομα του Θεού, ας μαζευτούμε κάπου πιο κοντά στον Audio. Ντροπή. Όχι όλα για την πάρτη μας. :P :P

Νοοτροπία περασμένων δεκαετιών. Η νέα τάση θέλει χιλιοπλυμένο t-shirt με τρούπα στις μασχάλες.

Ανήκω σε εναλλακτική σχολή: Νομίζω ότι το ρέψιμο βάζει κάπως απότομα όρια σε ό,τι όμορφο πάει να δημιουργηθεί. Μια γερή μπουργάνα που δε ξεμυρίζει με κανένα Θεό είναι προτιμητέα, ιδανικά αν έχει μόλις ολοκληρωθεί τη στιγμή που χτυπά το κουδούνι.

Ωραίοι ήχοι. Λατρεύω τους mini humbuckers, είναι κρίμα που είναι τόσο στην απ'έξω. Ααα να και το slide. Σοροπάκι. Μπράβο! 8)

Ζάχαρη.- Προδικάζω: Το καλό που σας θέλω να μπορέσουμε. ;D ;D

Εδώ το άρθρο στο οποίο αναφέρεται ο ychris. ;)

Δες εδώ ποιά είναι στην περιοχή που θες και μετά ψάξ'το σύμφωνα με αυτά που θες να σου παρέχουν. ;)

Την έχω ξανααναφέρει τη σελίδα, δεν έχω δοκιμάσει ο ίδιος αλλά δεν ξέρω αν έχετε μυριστεί ότι ο τύπος χαρίζει πρακτικά τους μαγνήτες του...(140 $ το ζευγάρι οι humbuckers ή 99$ το σετ για Strat. Handmade, USA. Όχι κι άσχημα...) http://www.bgpickups.com/hb.html Βάζω απευθείας το link για τους humbuckers γιατί έχει δύο επιλογές στα χαμηλά της σελίδας που απ' ότι φαίνεται τα κάνουν όλα και συμφέρουν. My 2 cents. 8)

Στοίχημα ότι ήταν από αυτούς που τον λένε "Βόγκαν". ;D ;D ;D

Παιδιά, δεν τρέχει και τίποτα θα έλεγα. Για το 20% των τακτικών Noizάδων που δεν έχουμε facebook και εφόσον δεν υπάρχει σπίτι σας κάποιος εύκαιρος να κάνει login ( ;D) να πω ότι πρόκειται για ένα group με τίτλο "Aγόρασε το επόμενο μουσικό σου εξοπλισμό από την Ελλάδα!" ("το επόμενο". Το εξοπλισμό δηλαδή. Τέλοσπάντων) Έχει τη στιγμή που μιλάμε 270 μέλη. Μακάρι τα πράγματα να είναι τόσο καλά όσο λένε και να τα χιλιάσουν τα μέλη, και να φανεί αυτή η αύξηση και στους τζίρους των μαγαζιών που μας αντιμετωπίζουν με σεβασμό. Αν όμως όλο αυτό στερείται βάσης, ο αντίκτυπος του group θα είναι ανάλογος με αυτόν που θα έχει ένα group με τίτλο "Παγκόσμια Ειρήνη Τώρα" ή "Μάθε τα πάντα για τον τραχανά" ή "Πάλι τρέχατε προχτές στο Κουκάκι". Τζίφος δηλαδή. Προσωπικά (και αν ενδιαφέρει κανέναν) έχω σχετικά λίγες παρτίδες με την εγχώρια αγορά και οι εντυπώσεις μου είναι από πολύ θετικές μέχρι...ποτέ ξανά. Δεν ξέρω αν αυτού του είδους η "σταυροφορία" που επιχειρείται (ή...επιχειρείτε) θα φέρει ξανά χρήμα στα μαγαζιά της Ελλάδας - όπως δεν υπήρξε καμία γερμανική ή άλλη "σταυροφορία" δέκα χρόνια πίσω για να πάει το χρήμα εκεί. Εννοώ ότι το word of mouth θα ξαναφέρει τον Έλληνα πελάτη στο μαγαζί που ψώνιζε παλιά με την ίδια ευκολία που το συμφέρον του υπαγόρευσε την αντίστροφη διαδρομή κάποτε. Αρκεί το μαγαζί να καταλάβει ότι πλέον συναγωνίζεται όλη την ΕΕ (τουλάχιστον)...και να μας το δείχνει. Παραδείγματα υπάρχουν. Κατά τ' άλλα, ο έχων το ρευστό στην τσέπη ρυθμίζει και το παιχνίδι. Αγοράστε από όπου σας σέβονται περισσότερο ή σας χρεώνουν λιγότερο ή είναι κοντά σας στις στραβές ή ό,ποιον συνδυασμό των παραπάνω θέλετε. Αλλά δε θα δείρουμε και κανέναν. Ψυχραιμία. 8)

Α μπράβο. Το να μη μου αρέσει ούτε το μαρτύριο της σταγόνας αλλά ούτε το σπανακόρυζο δεν τα καθιστά ισοδύναμα. Τώρα αν το πρόβλημα (?) έχει προκύψει επειδή ο nd είπε "σκατά"...τί να πω, αντικαταστήστε με σπανακόρυζο. ;D ;D

Αααχ, το φχαριστήθηκα. ;D ;D

Ρε λες να μας φτιάξει ο παλιάνθρωπος μετά από τόσα χρόνια; Ακόμα δεν έχει τελειώσει το Luminol καλά καλά και δηλώνω ψαρώσας. Ωραία πράγματα. Για να δούμε...

Ο Κιάμος ετοιμάζει ρελάνς όμως. Πάει για ολόκληρο το Selling England By The Pound μαθαίνω.

Συμφωνώ με αυτή τη προτροπή, μολονότι είμαι Καζαντζιδικός μέχρι ψόφο. Θα ήθελα επίσης να μας πει ο meet-sos πώς αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας αυτή την απόπειρα.

Βρε σεις για δυο λεπτά. Πού τις βρήκατε τις γυναίκες; Με το στανιό; ;D Το πράγμα φωνάζει ότι θέλει πολλές, κοφτές σκηνές του πρωταγωνιστή που λαχανιάζει στις σκάλες, τον σπρώχνουν στην ουρά, του γρατζουνάνε τον προφυλακτήρα, τον κουτσουλάνε τα περιστέρια και το σούρουπου κοιτάει τα παιδιά που κυνηγιούνται στη θάλασσα (πάντα με την κουτσουλημένη καμπαρντίνα). Μετά, που θα σαπουνίσει τη θηλιά (ή θα ξεθάψει το 45άρι) θα βάλουμε Lamb Of God. 8) Μυοχαλαρωτικό το ασμάτιό σας Marathon. Να ακούσουμε κι άλλα όταν ο χρόνος το επιτρέψει παρακαλώ. Και μη ντρέπεστε για την πουπουλένια σας πλευρά, όλοι έχουμε. :D

Και τέτοια βλέπει ο Άρης και επιμένει στα video. :D

Νωρίς είναι ακόμα, αλλά θα μιλήσω. Και ξεκινώ από τα πολύ γενικά και τα ifs, ands and buts. Το γεγονός ότι ο Σπύρος εκτελεί ο ίδιος στη συντριπτική τους πλειοψηφία όλα όσα ακούμε ανεβάζει αυτόματα το επίπεδο στο οποίο οφείλει ο σοβαρός ακροατής να σχολιάσει. Δικαίως. Ταυτόχρονα όμως μια πραγματική μπάντα (εύκολο να το λες Γιαννάκη) ίσως να επέτρεπε σε αυτό που ακούμε να ακουστεί αλλιώς. Στο studio αφενός, γιατί μια δουλειά αυτού του επιπέδου δε θά'χε να φοβηθεί μικροατέλειες στα takes και θα κέρδιζε από τα σημεία όπου ο x συμπαίκτης θα "έφευγε" από την απόλαυση της στιγμής, στο live αφετέρου που ως έχουν τα πράγματα απλά δε γίνεται. Αυτά όμως είναι τα ψιλά γράμματα, και για κατανάλωση μόνο από όσους από εμάς αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με το status του bedroom player. :D Στο ζουμί τώρα: Όπως δήλωσα προχτές σε ένα νεοσουβλατζίδικο των Πετραλώνων (από αυτά στα οποία κάνει κουμάντο το crew μου), αρχικά μου έλειψε το ξάφνιασμα που μου έδωσε το Just Another Story σε αρκετά σημεία. Το γνωστό "ώπα ώπα ώπα. Τί έκανε τώρα ο τύπος; Rewind". Αυτό κατά πάσα πιθανότητα είναι προσωπική παραξενιά και απόρροια του ότι στο Just Another Story βρήκα και "ηχητικές συγγένειες" επί προσωπικού. Επέμεινα πάντως στο Wound και έκανα διαπιστώσεις. Εδώ είναι φανερό ότι οι φιλοδοξίες του concept είναι αυξημένες και γι' αυτό η επιμέλεια στο κάθετί μοιάζει ευλαβική. Δεν είναι τυχαίο που το χέρι δεν πλησιάζει το forward ούτε κατά διάνοια. Η μουσική κυλάει χωρίς πόζα ή προσθήκες με το στανιό. Όσο για το booklet: Αδικεί το πακέτο. Ενώ αυτό που βγαίνει απ'τα ηχεία σου σε "υποχρεώνει" να το τραβήξεις, είναι δυστυχώς δυσανάγνωστο και είναι κρίμα. Ο Κώστας το είπε πιο πετυχημένα: Πιστεύω ωστόσο πως θα με υποχρεώσει η γαματοσύνη της μουσικής να στραβωθώ μια μέρα των ημερών. 8) Παρά τις επιπέδου Διφώνου γκρίνιες μου όμως ο πήχης παρέμεινε σε ύψη Μπούμπκα και μαζί με μας, ελπίζω πως κι ο Σπύρος είναι ευτυχής με το αποτέλεσμα. Το ισοζύγιο είναι θετικότατο, το Wound εξηγεί γιατί το Just Another Story δεν ήταν σύμπτωση (και το να κάνεις το "δύο στα δύο" σημαίνει πολλά) και χαίρομαι που το έχωσα κι αυτό στη δισκοθήκη. Υγεία και θέληση να υπάρχει, εύχομαι από καρδιάς να τριτώσει...και ούτω καθεξής. Ένα πολύ βασικό υστερόγραφο και το βουλώνω: Ας ακουστεί όπως θέλει: Εμείς, ως ακροατές, δε χάνουμε κάτι επειδή θάβονται. Έχουμε πέντε δέκα ονόματα μαζί με το Σπύρο που το προσπαθούν από εδώ και μας γλυκαίνουν τα αυτιά από εδώ. Ναι. Κάποιοι, όσο εμείς ανεβάζουμε video του Pastorius π.χ. στο Noiz, γράφουν και πάιζουν μουσική υψηλού επιπέδου. Δεν είναι λίγο: απεναντίας, είναι πάρα πολύ. Εμείς οι υπόλοιποι μπορεί να μη θέλουμε, να μη μπορούμε ή να μην τολμάμε. Σε κάθε περίπτωση όμως μπορούμε να συνεχίσουμε να ανεβάζουμε video του Pastorius. Ή του οποιουδήποτε άλλου. Εμείς είμαστε οι θαμμένοι. ;)

IMHO, αξίζει εφόσον Ι) έχεις παίξει εκτενώς με άλλες τύπου LP κιθάρες του ίδιου κατασκευαστή και πιστεύεις ότι η κιθάρα που θα προκύψει θα είναι συμβατή με εσένα και εσύ με εκείνη, ΙΙ) έχεις παίξει εκτενώς με τις LP που βρίσκονται στην τιμή που σε ενδιαφέρει (για Gibson μιλώντας είναι οι Traditional απ' ότι βλέπω αλλά δε βγάζει μόνο η Gibson τύπου LP κιθάρες) και εκτιμάς ότι θες κάτι παραπάνω, ΙΙΙ) έχεις κάποια πολύ ιδιαίτερη απαίτηση που δεν καλύπτεται αλλιώς (π.χ. 25.5 κλίμακα, μουρλό χρώμα, τελείως "δικά σου" contours). Όλα τα παραπάνω θεωρώ ότι είναι αλληλένδετα με δύο ακόμα σημεία: Πρώτον, να έχεις πολλά χρόνια στην πλάτη με μια τύπου LP ως βασική σου κιθάρα, οπότε και την εξοικείωση να έχεις και να καταλαβαίνεις αυτό που αναφέρθηκε και παραπάνω: ότι θα την παντρευτείς. Δεύτερον, θέματα όπως μαγνήτες, hardware, kit ηλεκτρικών νομίζω πως πρέπει να είναι λυμένα εξαρχής με επιλογές συνειδητές και φυσικά...απ' το πάνω ράφι.

Άγκυρα; ;D