Πολλές οι παράμετροι. Μου φαίνεται ότι όλα ξεκινούν από το πόσο μονοδιάστατα (ή όχι), σκοπεύει να γράψει το x group. Εξηγούμαι:
Ι) Ο drummer θα έχει λογικά ένα extra ταμπούρο και κάποια extra πιάτα. Δε θα βρουν χώρο σε ένα σύνολο 8 - 10 κομματιών; Δε θα προσαρμόσει, έστω και λίγο, το κούρδισμα στα drums από κομμάτι σε κομμάτι;
ΙΙ) Στις κιθάρες μπορεί να έχεις διαφοροποιήσεις σε μικρόφωνα, στο στήσιμό τους στο χώρο, σε κιθάρες, εφέ, ενισχυτές κ.ο.κ. Πάλι πιστεύω ότι ο μέσος κιθαρίστας θα δοκιμάσει κάποιες επιπλέον γεύσεις.
ΙΙΙ) Τα πλήκτρα εκ των πραγμάτων είναι χαμαιλέοντας
IV) Στο μπάσο αν έχεις τη δυνατότητα δε θα επιδιώξεις να γράψεις και direct και με ενισχυτή; Πάλι έχεις τουλάχιστον δύο εκδοχές που μπορείς να ανακατέψεις στο καζάνι.
V) Υπάρχει και η παράμετρος μίξη - mastering. Αχαρτογράφητος χώρος για μένα, αλλά έχω την εντύπωση ότι σε αυτό το στάδιο μπορούν να γίνουν κινήσεις προς δύο κατευθύνσεις...είτε για να "ομογενοποιήσεις" ανόμοια setup, είτε για να διαφοροποιήσεις 50 takes με την ίδια κιθάρα, τον ίδιο ενισχυτή και (mon dieu) τις ίδιες, σάπιες χορδές. :D
Ωραίο thread, χρειαζόμαστε γνώμες και από κάποιον που να κοιτάζει από την κονσόλα προς το δωμάτιο. :)