Και τώρα, λίγη κατά Earendil ανθρωπολογία...
Το ανθρώπινο μάτι έχει κάποια όρια. Πολύ-πολύ απλά, στις πολύ γρήγορες εναλλαγές εικόνων, αντιδρά σαν να βλέπει κάτι ενιαίο. Βλ. σινεμά, cartoon κλπ. Ένα σύνολο μονάδων που λόγω αστραπιαίας ταχύτητας, ουσιαστικά γίνονται ένα σύνολο αξεδιάλυτο. Συμφωνούμε..;
Ε, αυτό ακριβώς παθαίνει το δικό μου αυτί με τους shredders: Ακούω όλο το σόλο σαν μία, φαρδιά νότα. Κάπου εκεί αρχίζει και η υπνηλία, οπότε βάζω B.B.King και κοιμάμαι γαλήνια.:mrgreen: