καλησπερα και απο μενα.
δεν ξερω απο ρατσες ουτε με νιαζει ουτε πιστευω οτι το ειδος που παιζει ο καθενας ειναι κατακριτεο αλλα σαν ποιο νεος μετα απο 18 χρονια αναγκαστικης αποχης θα ηθελα να εκφρασω την γνωμη μου και την αποψη μου με ολο τον σεβασμο προς ολους σας.
καποτε θυσιασα τα παντα στην μουσικη για να βοηθισω την οικογενεια μου σπαζοντας τον κουμπαρα μου και δινοντας ολα τα χρηματα μου τα οποια τα μαζεψα μεσα σε διαστημα 6 χρονων οσο πηγαινα στα οδεια δηλαδη.
ειχα μαζεψη πολλα παρα πανω απο τον πρωταρχικο μου σκοπο για να αγορασω ενα roland D50
(κοστιζε σε δραχμες τοτε 550 χιλιαρικα περιπου αν δεν απατομε)μιας και δεν ειχα ενα synth να κανω την πρακτικη μου και συχνα εκανα την πρακτικη μου στο οδειο καποιες ωρες που ηταν free το yamaha που υπηρχε
(τον τελευταιο χρονο καταφερε ο πατερας μου να μου βρει τοτε ενα μεταχειρισμενο ξυλινο galandi clliper 61)
τοτε φτιαχναμε το σπιτι με δανειο και θυμαμαι βοηθουσα τον πατερα μου οσο μπορουσα ως παιδι εφοσον εβλεπα οτι εκανε 2 δουλειες για να τα φερει βολτα και δουλευε και η μανα μου.
τοτε ομως εγινε κατι που κανεις μας δεν το περιμενε,θα αποκτουσε η οικογενεια και τριτο μελος.
ηταν μεσημερι και ο δασκαλος μου με ειχε φωναξει για να μου πει οτι πλεον θα με αναλαμβανε ο πλικτρας του Λευτερη πανταζη γιατι ειχα φτασει σε επιπεδο που ηταν αρκετα καλο για την ηλικια μου μιας και ειχα και πολυ καλο αυτι.
θυμαμαι ποσο χαρουμενος εφυγα με το ποδηλατο μου να παω να πω τα νεα στους δικους μου.
το ιδιο μεσημερι ο πατερας μου μας ειπε τα χαρμοσυνα και ηθελε να αποφασισουμε απο κοινου
για το αν θα αποφασιζαμε να στριμωχτουμε και αλλο μιας και ειμασταν αρκετα πιεσμενοι η αν θα το ριχναμε.
φυσικα ολοι ειπαμε να το κρατισουμε και ολα καλα μεχρι που ηρθε η σειρα μου και παγωσε το αιμα μου.
με ρωτισε αν ηθελα να βοηθισω δινοντας τα χρηματα που με κοπο μαζευα για να συνεχισω στην μουσικη,φυσικα η απαντηση μου ηταν ναι και ετσι ποτε δεν τους ειπα τη ειχε προηγιθει στο οδειο και τα νεα που για μενα ηταν πολυ σημαντικα.
εσπασα τον κουμπαρα και μαζι με αυτον και τα ονειρα μου σε ηλικια 13 ετων και εμεινα με το στομα ανοιχτο οταν διαπιστωσα οτι στερηθηκα να αγορασω ολα αυτα τα χρονια παιχνιδια η οτιδηποτε αλλο για ενα roland D50 και ειχα μαζεψει πολλα περισοτερα.....
ηταν 950 χιλιαδες δραχμες με λιγα λογια εβγαλα σχεδον την γενα της μανας μου.
εφυγα με το ποδηλατο κλαμενος και δεν ηξερα που πηγαινα μεχρι που εφτασα μετα απο καμποσες ωρες εξω απο το οδειο μου.
(ξεχασα να αναφερω οτι επιδει μενω Σαλαμινα και τα οικμονομικα ηταν θεμα για μενα μου ειχε πει ο δασκαλος μου οτι θα εκανα 2 μαθηματα η 1 με τον καινουριο δασκαλο και ετσι θα ηταν ποιο υποφερτο οικμονομικα για μενα)
πιγα στον δασκαλο και του ειπα οτι σταματαω και εμεινε αναυδος,προσπαθησε να μου αλαξει την γνωμη μου και να με ηρεμισει αλλα εγω ειμουν σε κατασταση σοκ.
εφυγα και δεν τον ξανα ειδα απο τοτε καθως και το οδειο εκλεισε μετα απο καποια χρονια.
γυρισα στο σπιτι εκλεισα το καπακι του clliper και τελος.
ποτε δεν μετανιωσα για οτι εκανα και θα το ξανα εκανα ειδικα για την οικογενεια μου αλλα δεν θα σταματαγα τα μαθηματα του οδειου.
οταν πρωτο ξεκινισα ξανα η σελιδα αυτη εγινε η συχνη μου ασχολια και βρικα ανθρωπους να με κατανοησουν και να με βοηθισουν καθως μπλεχτικα και με την μουσικη τεχνολογια και στο σημειο αυτο θελω να ευχαριστισω προσωπικα τον πρωτο ανθρωπο που με βοηθισε πολυ και συνεργαστικε μαζι μου περισοτερο απο αψογα μπορω να πω,αγοραζοντας απο τον ιδιο ενα roland juno D LE και τον πρωτο εξοπλισμο home studio(καρτα ηχου,monitor,drum machine)
ο ανθρωπος αυτος ειναι ο γνωστος σε ολους μας ως korgious.
μου ειχε πει μια μεγαλη κουβεντα τοτε:βουτιξες στα βαθια χωρις σωσιβιο και ειχε δικιο.
υπαρχουν πολλοι που με εχουν βοηθισει και εκανα μια προκοπη αλλοι στα πλικτρα αλλοι με τα PC και τα MAC(marathon ;)) καθως και στα θεματα studio για αυτο δεν θα αρχισω να ονομαζω.
εγω προσωπικα χωρις να θελω να σας κουρασω θελω να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στους ανθρωπους αυτου του forum που επιασαν τον παλμο μου και με βοηθισαν να παω παρα περα και να κανω καποια ονειρα πραγματικοτητα.
ετσι οπως καταλαβαινετε για μενα δεν υπαρχουν ρατσες μουσικων υπαρχει αγαπη μονο προς την μουσικη ειναι σεβαστο στον καθενα μας να παιζει οτι του αρεσει και τον κανει ευτιχυσμενο οποιο μηχανημα και αν δουλευει.
τωρα το αν θελει να φτιαξει η να βρει ετιμους ηχους ο καθενας ειναι δικη του επιλογη.
οκ δεχομαι οτι πολλες φορες κολαμε με τα μηχανιματα μας καποιοι λιγοτερο καποιοι περισοτερο τι να κανουμε ;D
ζητω συγνωμη για οσους κουρασα αλλα μεσα απο αυτο το θεμα μου δοθηκε η ευκερια να πω 2 κουβεντες και να εκφρασω τις ευχαριστιες μου σε φιλους μουσικους χωρης ρατσες που με βοηθουν κοντα πικνα ακομα και σημερα καθως παντα προσπαθουμε για το καλιτερο.
8)