wasted

Εγώ πάντως αυτή τη συζήτηση με τα ξύλα κλπ, γιατί μάλλον εκει πάει η αναφορά, την είχα πάρει πολύ πιο σοβαρά από ότι χρειάζόταν. Προφανώς λάθος, γιατί από ότι φαίνεται ούτε οι συμμετέχοντες σε αυτήν δεν το κάναν. Όσο για το τελευταίο περι σεξ και φιλίας, όχι ότι με ενδιαφέρει, αλλά, ενημερωτικά, δεν το κατάλαβα που κολάει.

Λάθος φίλε... Στη ζωή ποτέ δεν αποκτάς φράγκα, όσα κι αν βγάζεις το μήνα. Ο μόνος τρόπος να βγάλεις φράγκα είναι ή να σου πέσει το λαχείο, ή να κάνεις απατεωνιές. Για την ώρα τα χώνουμε στο Σκλαβενίτη και στα φροντιστήρια. Αλλά νισάφι πια με την κούφια ηθικολογία. Φόρουμ είναι αυτό ή παράρτημα του συλλόγου "Πνεύμα και Ηθική", του αείμνηστου Αυλωνίτη; Αν κάποιος πιστεύει ότι ζημιώνεται από το p2p downloading στον εισαγγελέα πάραυτα. Το κήρυγμα των υπόλοιπων τι νόημα έχει; Αν θέλαμε να ακούσουμε κήρυγμα θα πηγαίναμε στην εκκλησία. Καταντάει κουραστικό πια...

Εμένα πάντως, το χειρότερό μου είναι εγώ να ξεσκίζομαι να βγάζω οδηγούς και οι μπασσίστες να μη μελετάνε αλλά να έρχονται στην πρόβα με τη νοοτροπία "έλα μωρέ εύκολο είναι θα το παίξουμε" και στη χειρότερη να παίρνουν θέση απέναντι μου για να βλέπουν τα ακκόρντα. Και καλά αν παίζεις δωδεκάμετρα και Λα, Σολ, Φα. Αν έχει ένα δύσκολο τούτι γίνεται το έλα να δεις. Έτσι παράτησα του τελευταίους ένα χρόνο πριν και ηρέμησα ψυχολογικά. :lol: Τώρα βέβαια βάζω κι ακούω τα demos με κάποια νοσταλγία αλλά τι να κάνεις... :roll: Α! και μια συμβουλή για τους μαχόμενους εν ενεργεία λαϊβάδες. Ποτέ δε πίνουμε παραπάνω από ένα ποτό αν υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι θα βγούμε στη σκηνή και θα είμαστε γκολ. Και αν η ώρα έχει πάει εντεκάμισι κι είναι μόνο οι γκόμενές μας μέσα, εμείς σταρχιδιάζουμε και λέμε ανέκδοτα κι όταν πάει δώδεκα ξεκινάμε χωρίς να τρέχει μια. Δε μας παίρνει ποτέ απο κάτω!!! :twisted:

Xo xo, άψογο θέμα: Ξεκινάω χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Οτι μου ρχεται πρώτο πρώτο στο μυαλό: α) Κιθάρα 1) Hotel California - Eagles 2) Sultans of Swing - Dire Straits 3) Shock me - Kiss (Alive II) 4) Sixteenth Century Greensleeves - Rainbow 5) Moonlight Shadow - Mike Oldfield β) Πνευστά 1) Do You Think I'm Sexy - Rod Stewart 2) Logical Song - Supertramp 3) California Dreaming - Mamas and Papas γ) Κρουστά 1) The Mule - Deep Purple (Made in Japan) 2) Take Five - Dave Brubeck Ζητώ συγγνώμη αλλά μου είναι σχεδόν αδύνατο να θυμηθώ ή να γνωρίζω όλους τους παραπάνω δεξιοτέχνες. Αντ΄αυτών παραθέτω συγκροτήματα και τραγουδιστές για να υπάρχει αναφορά. Ελπίζω να μην είναι μεγάλο πρόβλημα...

Χάλια, χάλια κι αυτός και ο Bruce Springsteen ο άσχετος επίσης.

Mule, να πούμε για βύνη ή λές να πάει γρουσουζιά; 8) :lol: :D

Superfunk, με αυτά που γράφεις τελευταίως κινδυνεύεις να γίνεις το alter ego μου, αλλά αυτό τι τόθελες τώρα; Καντο edit, κάνε edit και αυτό το δικό μου, να ξεχαστεί τελείως. :lol:

Πρέπει να σαι λέρα... για να κυβερνάς γαλέρα! (Επίσης κυκλοφορεί και το άλλο, περί αλώπηκος και κρεμασταρίων)

Το καλό όργανο είναι καλό, το μέτριο, μέτριο και το κακό, κακό. Κατ΄αναλογίαν και η τιμή τους. Μόνο όταν κάποιος χρειάζεται, και έχει φτάσει σε σημείο, να καταλάβει τις διαφορές τους θα τις καταλάβει. Και φυσικά δε θαναι αυτός που παίζει για την καύλα του. Ούτε ο κουφός κιθαρίστας με τέρμα gain, fuzz και overdrive ταυτόχρονα, που θέλει ενάμισι λεπτο να παίξει Η7. Τόσο απλά...

Καλησπέρα φόρουμ!!! Γιάννης Παπαιωάννου, Γιώργος Μπάτης, Στράτος Παγιουμτζής, Στελλάκης Περπινιάδης, Δημήτρης Γκόγος ή Μπαγιαντέρας, Παναγιώτης Τούντας, Μιχάλης Γενίτσαρης, Σπύρος Περιστέρης, Βαγγέλης Παπάζογλου, Γιώργος Κάβουρας, Ρίτα Αμπατζή, Ρόζα Εσκενάζυ. Βούτα μέσα και άκου. Μόνο που θα διαφωνήσω ως προς το χαρακτηρισμό "JAZZ". Αν ήταν να κάνω ένα παραλληλισμό, πιο πολύ θάλεγα, το "blues" της Ελλάδας. Πόνο κι αδικία βγάζουν τα κομμάτια, όχι τεχνικό αυτοσχεδιασμό. Όσον αφορά στον Χιώτη, μάλλον θα το ξέρεις, αλλά ήταν πολύ καλός κιθαρίστας, και αυτός που έβαλε τέταρτη χορδή στο μπουζούκι, και κούρδισμα ανάλογο με της κιθάρας, με συνέπεια να γίνει πιο τεχνικό όργανο. Δυστυχώς όμως, δε θυμάμαι να τον έχω ακούσει ποτέ ηχογραφημένο να παίζει κιθάρα. BTW, για να μπεις ολοκληρωτικά στο κλίμα αγόρασε και το βιβλίο του Πετρόπουλου για το Ρεμπέτικο. Καλά Ταξίδια

Για δώσε κανα παράδειγμα να γελάσουμε κι εμείς :)

Από προσωπική εμπειρία συμφωνώ απολύτως. Αυτά ακριβώς.

Εγώ απλά θα ήθελα να αναφέρω τα ονόματα των Μπαρμπαγάλα και Σινογιάννη οι οποίοι έκαναν κάτι φοβερά session στη δεκαετία του 90. EDIT: Και φυσικά τον καταπληκτικό Τάκη Μπαρμπέρη:EDIT Επιτρέψτε μου και μερικά σχόλια σε όσα ακούστηκαν. Τεχνικό παίξιμο δε σημαίνει κατ΄ανάγκην γρήγορο παίξιμο. Τεχνικό παίξιμο είναι σίγουρα το ρυθμικό παίξιμο, και εδώ θα συμφωνήσω με SUPERFUNK. Αλλά ποιος κιθαρίστας έχει μάθει να παίζει background σήμερα; Και πόσα γκρούπ μπορούν να έχουν την πολυτέλεια ενός δεύτερου ρυθμικού κιθαρίστα; Ιδιαίτερα όταν μπαίνει θέμα μοιρασιάς των εσόδων. Κλείνοντας: ΣΠΑΘΑΣ: ΔΕ ΓΚΡΕΗΤΕΣΤ!!! Όχι μόνο τι έπαιζε (ακούστε PHOS και WAITING FOR SOMETHING) αλλά και πόσο πρωτοπόρος ήταν στον ήχο του. (Αλήθεια, σε ποιό έντεχνο σκυλάδικο παίζει τελευταία; ) ΥΓ. Μήπως κανείς ξέρει το όνομα του κιθαρίστα που έπαιζε φέτος με Νταλάρα - Ρέμο;

Να ασχοληθώ και λίγο με τους φίλτατους συν-noiz-ίτες. Κατ΄αρχήν ο Γεράσιμος, ο οποίος, όταν βάζει μια οικονομική εσάνς στα ποστ του με ιντριγκάρει γλυκά... (long live gerasimos !!!) Λέει λοιπόν ο πάντα αγαπητός: "τους "καίμε" με σκοπό να εμφανίσουμε ζημιά και να αντισταθμίσουμε (λογιστικά) τα κέρδη" Δηλαδή, δυο τινά συμβαίνουν: Όι εταρείες είναι μαζόχες και λένε "προκειμένου να μου πάρεις κράτος το 35% του κέρδους μου, θα στη φέρω εγώ και θα χάσω το 100% της συγκεκριμένης επένδυσης, επενδύοντας σε αποτυχημένους", ή "οι αποτυχημένοι δεν είναι τέτοιοι, αλλά τους καίω εγώ παρά το ότι μπορούν να μου φέρουν κέρδος" το οποίο είναι διπλός μαζοχισμός. Νομίζω ότι φαίνεται το άτοπο. Η περίπτωση όντως τα πυροτεχνήματα να μην έχουν έμπνευση να δημιουργήσουν κάτι καινούριο, μετά την πρώτη τους δουλειά, δε μας περνάει από το μυαλό; Ή ακόμα πιο πιθανό, να μην είναι σε θέση να προσαρμοστούν στις επαγγελματικές απαιτήσεις της τέχνης με συνέπεια να εξαφανίζονται; ¶σε δε, που κατά τη γνώμη μου οι κομήτες είναι πολυπληθέστεροι στην άλλη όχθη. (Λεμπέσης, Famestorίτες και πολλοί άλλοι, που, συγχωρήστε με, δεν τους θυμάμαι.) Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Wow!: "Προτείνω σε κάθε μουσικό που θέλει να "ακουστεί" να κάνει τις εξής κινήσεις, ειδικά αν είναι και συνθέτης: α) να πάει να κλείσει ένα ωραίο domain στο ίντερνετ, β) να φτιάξει μία (αρκετή είναι) σελίδα με τα κομάτια του σε mp3, γ) να στέλνει σε αυτή τη σελίδα όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα να την προτείνει σαν μέσο σύστασής του σε αυτούς" Μα απόλυτα!!! Μόνο που πρέπει να φταχτούν τα ανάλογα κανάλια, ώστε να ζει κάποιος από αυτό, αλλοιώς... ΥΓ1 Wow! Το Cats το ειδες τελικά; Λέει τίποτις; ΥΓ2 Wow! Αμα δε βρίσκεις το JCS να στο γράψω εγώ ρε φίλε. Τόχω σε δυο εκτελέσεις.

Παρ΄ότι έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι σε θέματα γούστου δε θα παρεμβαίνω, γιατί 99% είναι αδιέξοδα και καταλήγουν σε παρεξηγήσεις, θα υποκύψω και θα πω και εγώ δυο πράματα για τα βραβεία ΑΡΙΩΝ. Κατ΄αρχήν είναι προφανές ότι μιλάμε για ένα τρόπο έκφρασης της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας και του εγχώριου mainstream. Τρόπος έκφρασης μάλιστα που έχει κοπιάρει απελπιστικά, ανάλογα shows του εξωτερικού. Πιστεύω όμως ότι, στο βαθμό που δε μπορούμε να τα καταργήσουμε από αύριο, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά. Αυτό βέβαια προυποθέτει, ότι εμείς σα δημιουργοί, ή σαν απλοί δέκτες, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο προσανατολισμό, και γνώση της σημερινής μουσικής πραγματικότητας. Επίσης καλό θα είναι να αναλύουμε τα καλά και τα κακά στοιχεία των βραβεiων και γενικότερα του mainstream. Βεβαίως τα κακά είναι προφανή, αλλά θα μου πείτε, που τα είδες εσύ τα καλά στοιχεία; Καλό στοιχείο είναι ο Χατζηγιάννης, η αρτιότερη, τεχνικά, νέα φωνή σήμερα. Καλό στοιχείο είναι ο Τερζής. Η εκφραστικότερη λαική φωνή σήμερα. Καλό στοιχείο είναι οι παραγωγές του Φοίβου, από τεχνική άποψη πάντα. Και πολλά άλλα, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη. Γιατί νομίζω ότι δεν είναι σωστό στο πνέυμα της γενικότερης ιδεολογικής ενοχοποίησης, να χάνουμε σημεία που πράγματι αξίζουν. Αυτό το λέω και από προσωπική εμπειρία. Πρίν κλείσω τα είκοσι δεν επαιζα τίποτα άλλο από 4/4. Γνωρίστηκα με ένα μπασίστα συνομίληκο που έπαιζε παπάδες, και ήξερε να φτιάχνει και τον ήχο του τέλεια. Γιατί; Η εμπειρία του από ξενοδοχεία, ταβέρνες, μπουζούκια. Ε, μαζί κόλλησα και εγώ, και κάνοντας χαβαλέ, και κοροιδεύοντας τον εαυτό μου -τι πράματα είναι αυτά που παίζω τώρα,- έμαθα πράματα και τεχνικές εκεί μέσα. Α! Επίσης γνωρίζω και έναν Έλληνα κιθαρίστα, νομίζω είναι και μέλος του noiz, που πριν από χρόνια είχε κατεβάσει τραγούδι για τη Eurovision. Τι θα τον στήσω στον τοίχο; Καλά έκανε! Θέλησε να δοκιμαστεί και μπράβο του! Για να επανέλθουμε στα ΑΡΙΩΝ, το κυριότερο όμως, αν και σχήμα οξύμωρο, είναι ότι είναι mainstream. Δηλαδή, ναι, μας δείχνουν τι ακούει ο κόσμος σήμερα. Βέβαια και δεν πάμε με το κοπάδι, βέβαια και δε θα γίνουμε λαϊκιστές, αλλά δε θα σνομπάρουμε δα και τόσο κόσμο που ακούει αυτά. (Και μη μου πείτε, αυτά του δίνουν - αυτά ακούει, γιατί το βρίσκω πολύ επιφανειακό. Είναι λίγο πιο βαθύ κατά τη γνώμη μου.)

ΑΠΑΙΧΤΟ!!! W.A.S.T.E.D. S.U.N.S.E.T.S. : Wolfram Azbestos Suicidal Transport Elusive Defender/ Semiautomatic Unique Nerd for Slaying, Elimination, Termination and Sabotage Και όλα αυτά από ένα αγαπημένο μου τραγούδι των Deep Purple...

Αγαπητοί φίλοι, το ότι οι εταιρείες αυτές οι μικρές εξαγοράζονται από μεγαλύτερες, εγώ δεν το θεωρώ οπωσδήποτε κακό για αυτές. Και οπωσδήποτε δε θεωρώ ότι φταίει η πειρατεία για αυτό. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Οι εξαγορές γίνονται για διάφορους λόγους όπως: 1)Κατοχύρωση μονοπωλίου από την εξαγοράζουσα και εξαναγκασμός της μικρότερης σε πώληση με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. (Επιθετική εξαγορά) Δε νομίζω όμως ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο στην περίπτωσή μας. 2) Συνένωση δύο μεγάλων εταιρειών με σκοπό την οικονομία στις κοινές δαπάνες. (Συνεργία) Βλέπε περίπτωση Hewlett Packard - Quest 3)Μη επάρκεια πόρων στην προς εξαγορά, η οποία μη επάρκεια έχει ως συνέπεια την αδυναμία της στη συνέχιση των δραστηριοτήτων της, και μεγέθυνση του όγκου της, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική. Πόροι θεωρούνται τα κεφάλαια, η εργασία, και το management. Μπορεί δηλαδή μια εταιρεία να έχει εξαντλήσει τις δεδομένες δυνατότητες της αλλά να μη μπορεί να περάσει σε μεγαλύτερο στάδιο επειδή δεν έχει τα χρήματα ώστε να κάνει τις επενδύσεις που χρειάζονται για να ανταγωνιστεί τους μεγαλύτερους με συνέπεια να προδιαγράφεται το κλείσιμό της. Μπορεί το ανθρώπινο δυναμικό που έχει να μην είναι τόσο qualified ώστε να οδηγήσει την εταιρεία μπροστά, και ακόμα μπορεί και οι διευθυντές της έως ένα σημείο να είναι καλοί και άξιοι, αλλά όταν είναι να παίξουν σε μεγάλο γήπεδο να χάνουν τη μπάλα. (Πολλοί δε, όπως ο Χατζηϊωάννου, επίτηδες φτιάχνουν μικρές ευέλικτες και κερδοφόρες επιχειρήσεις, ώστε να τις πουλήσουν κάποια στιγμή και να τσεπώσουν τα φράγκα) Κατά τη γνώμη μου η μη επάρκεια πόρων έχει να κάνει με την περίπτωσή μας.. ¶ρα λοιπόν πρέπει να εξετάσουμε αν η πειρατεία οδηγεί σε αυτήν την κατάσταση. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως όχι. Κι αυτό γιατί θεωρώ πως πολύ μικρό ποσοστό όσων χρησιμοποιούν clopyright, αν υποθέσουμε πως η πλήρης καταστολή του δια μαγείας ήταν άμεσα δυνατή, θα αγόραζαν αυτό που τώρα χρησιμοποιούν σπασμένο. Αυτό δυστυχώς δεν είναι δυνατό να το επιβεβαιώσω γιατί στην οικονομία ότι συμβαίνει, συμβαίνει μια φορά και στη στιγμή του. Δεν είναι δυνατόν να τα βάλουμε σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα και να προσθαφαιρούμε παραμέτρους. Μόνο η Ιστορία ίσως το επιβεβαιώσει στο μέλλον. Πιστεύω εν τέλει πως η προσπάθεια πάταξης του clopyright είναι μια προσπάθεια ώστε οι εταιρείες παραγωγής άυλων προϊόντων να προστατέψουν σε κάποιο ποσοστό διαφυγόντα κέρδη (εξήγησα πιο πάνω γιατί κατά τη γνώμη μου δε μπορεί να θεωρηθεί το μεγαλύτερο ποσοστό του πλασματικού τζίρου της παράνομης διακίνησης ως διαφυγόν κέρδος), μη θέλοντας όμως να μεταβάλουν τα ευρύτερα πλαίσια της αγοράς γιατί στην ουσία τους εξυπηρετούν. Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθώ να υποκινήσω κάποιον να προβεί σε τέτοιου είδους παράνομες ενέργειες. Ας μην ξεχνάμε όμως τι είναι οι νόμοι και πως δημιουργούνται. Στην ουσία τους αντανακλώνται σε κοινωνικές καταστάσεις, και συμφέροντα όσων έχουν καρπούζι και μαχαίρι. Μπορεί επίσης αν υπάρχει η ανάλογη κοινωνική πίεση να αποδειχθούν ξεπερασμένοι και να καταργηθούν. Και τέλος κάτι για τον Wow!. Συμφωνώ σε κάποια από τα σημεία που αναφέρεις. Όχι σε όλα αλλά δεν πειράζει. Γι αυτό και εγώ μαζί σου. Αν θέλετε να έχετε και αυτά τα πλεονεκτήματα αγοράστε νόμιμα. Εξήγησέ μου όμως: Ποιοί είναι αυτοί που σκοπίμως τα αποκρύπτουν; Ελπίζω όχι από τις σελίδες αυτού του φόρουμ, ε; Φιλικά Δημήτρης

Όχι. Το μόνο που πρέπει να κοιτάξεις είναι το καταστατικό της πολυκατοικίας, άν επιτρέπει τέτοια χρήση, και να είσαι έτοιμος για αντιδικίες και πιθανά εξώδικα από τους ενοίκους.

Νομίζω ότι παίζει ρόλο και ο τρόπος με τον οποίο κρατάμε την κιθάρα. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως μπορούν και παίζουν κάτι τύποι που λασκάρουν όλο το λουρί και η κιθάρα φτάνει ξέρετε πού. Μπορεί και να κάνω λάθος όμως. Θα ήθελα να μάθω οι φίλοι που τους παρουσιάστηκε αυτό το πρόβλημα σε τι ύψος κρατάνε την κιθάρα.

Γιατί δεν είναι σοβαρό επιχείρημα; Και το ότι, ενώ θα έχεις κλέψει την κιθάρα του not_quilty, αυτός θα εξακολουθεί να έχει την ίδια κιθάρα και να παίζει, δε σημαίνει κάτι; Το πρόβλημα είναι πολύ πιο σύνθετο. Δεν έχει να κάνει με την κλοπή φυσικού υλικού, αλλά με την κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Και μόνο το παράδειγμα με την κιθάρα, που μου την κλέβουν αλλά εγώ συνεχίζω να την έχω, δείχνει ότι μιλάμε για κάτι διαφορετικό όσον αφορά τον ορισμό της έννοιας "κλοπή", ορισμό λίγο προβληματικό κατά τη γνώμη μου. Ίσως θα βοηθούσε να θυμόμασταν πως εξελίχθηκαν τα πράγματα, με πρωτοπόρα βέβαια τη Microsoft, να κατοχυρώνει πνευματικές ιδιοκτησίες τέτοιου είδους, σε επίπεδο ΗΠΑ, αλλά και παγκόσμιο, τη στιγμή που σχεδόν όλες οι οι υπόλοιπες εταιρείες λογισμικού έδιναν και δίνουν shareware, limited, freeware. Η κίνηση λοιπόν αυτή, βασισμένη στη εξουσία που έχει στην αγορά η εν λόγω εταιρεία, δημιουργησε νεες καταστάσεις, με αποτέλεσμα να εδραιωθεί η έννοια του "παράνομου αντίγραφου λογισμικού" Παρόμοιες καταστάσεις είχαμε όμως και από πιο παλιά στη δισκογραφία στις εκδόσεις βιβλίων κλπ. Δεν μιλάμε δηλαδή για κάτι εντελώς καινούριο όσον αφορά στην έννοια της καταχώρησης πνευματικής ιδιοκτησίας. Αυτό που έχει συμβεί όμως τελικά είναι να βλέπουμε την όλη υπόθεση από την πλευρά των εταιρειών που θέλουν να κατοχυρώσουν όσο το δυνατό περισσότερα δικαιώματα πάνω σε αυτό που που πουλάνε. Γιατί ο σκοπός τους είναι να βγάλουν όσο το δυνατό περισσότερα φράγκα, και γι αυτό προσπαθούν να οδηγήσουν τις καταστάσεις όπως τις εξυπηρετούν. Με τον καταναλωτή όμως τι γίνεται; Αυτόν τον σκέφτεται κανείς; Πως μπορεί να συμμετέχει με τις δεδομένες οικονομικές του δυνατότητες στην εξέλιξη η οποία συντελείται ραγδαία; Ειναι προφανές ότι ένα μεγάλο μέρος μέρος όσων έχουν πειρατικό λογισμικό αν δεν είχαν πειρατικό δε θα είχαν καθόλου λογισμικό. Και γιατί αυτό; Γιατί οι εταιρείες έχουν αποφασίσει να περιφρουρήσουν κατ΄αυτόν τον τρόπο αυτό που παράγουν. Μα έτσι δε θα υπάρξει ένα μεγάλο χάσμα ανάμεσα σε αυτούς που θα έχουν πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες και σε αυτούς που θα μείνουν απέξω γιατί δε θα μπορούν να το αντέξουν οικονομικά; Και ας μη μιλήσω μόνο για software. Ας πάμε στα mp3. Επειδή και κάποιος φίλος είπε για σεβασμό στην πνευματική εργασία των άλλων. Σας πληροφορώ ότι σέβομαι το πνευματικό έργο πολλών ανθρώπων των οποίων τα τραγούδια τους τα έχω κατεβάσει σε mp3. Σας δηλώνω όμως ότι κι αν δεν τα είχα κατεβάσει, δε θα τα είχα ούτε αγοράσει, και πολύ απλά δε θα τα άκουγα, δεδομένου του μηνιαίου προυπολογισμού μου. Τι είναι καλύτeρο λοιπόν. Να μην τα έχω καθόλου ή να τα κατεβάζω από το internet; Μιλάμε λοιπόν για το δικαίωμα στην πληροφόρηση στις εξελίξεις, είτε καλλιτεχνικές είναι αυτές είτε τεχνολογικές, το οποίο κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι απόλυτο. ¶ρα που είναι το λάθος; Μήπως το λάθος είναι στον τρόπο που τιμολογούν το προιόν τους οι εταιρείες; Στη μικροικονομία υπάρχει ένας νόμος που μας λέει ότι, όταν η τιμή του προιόντος υπερβαίνει το σημείο ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, τότε μπορεί να έχουμε φαινόμενα πλαστών υποκατάστατων τα οποία πιέζουν την τιμή προς τα κάτω. Μήπως τα κέρδη που προσδοκούν να βγάλουν είναι δυσανάλογα με αυτό που εν τέλει προσφέρουν; Μήπως θά πρεπε να δώσουν βάση στο συνολικό marketing του προιόντος, δηλαδή να κερδίζουν περισσότερα από τη στήριξη του καταναλωτή, το aftersales, παράπλευρες υπηρεσίες, συμβόλαια κλπ. παρά να προσπαθούν με τη μία να βρούν το μήνα που θρέφει τους έντεκα; Μήπως θά πρεπε να χρεώνουν περισσότερο την επαγγελματική χρησιμοποίηση του προιόντος, παρά την ερασιτεχνική; Κατά την ταπεινή μου άποψη κάπου εκεί βρίσκονται οι σωστές διέξοδοι και όχι στο μαζικό κυνήγι των "παρανόμων" χρηστών, Αλλοιώς πολύ φοβάμαι ότι θα πήξουμε στους "Γιάννηδες - Αγιάννηδες" και θα μας χώνουν μέσα για μια φρατζόλα λογισμικού. Ανάλογες απαντήσεις υπάρχουν βέβαια και για τη δισκογραφία, αλλά ας μην επεκταθώ. Το τελευταίο που έχω να πω κλείνοντας είναι ότι, αντί να υπερασπιζόμαστε τα κέρδη των εταιρειών, θα πρέπει να τους κλείνουμε το δρόμο και σε νέα φρούτα που πάνε να περάσουν (βλέπε "πατέντες"). Για να μη ζήσουμε μια νέα βερσιόν των Αθλίων του Βίκτορα Ουγκό, τους "τεχνολογικά άθλιους".

¶ξιος, άξιος!!! :D

Μάλλον κάτι με direct x πρέπει να παίζει, αλλά μαντεψιά κάνω, ok; Πολυ πιθανό πριν το format να υπήρχε Win Med Player, άρα και τα σωστά D/X, και τώρα να μην έχουν μπει. Επίσης το format μήπως έγινε από W98 σε XP; Τότε σίγουρα πρέπει να τσεκαριστούν drivers. Τελευταίο, το format έγινε σίγουρα σωστά; Μήπως τα XP δε στήθηκαν σωστα; (Μήπως έχει πρόβλημα ο δίσκος; Μήπως η μητρική δε βλέπει καλά τη ram; Μήπως υπάρχουν conflicts στη Διαχείριση Συσκευών; Μήπως..μήπως...μήπως...)

Προσωπικά δεν ξέρω αν η εταιρεία που δουλεύω θα υπάρχει σε πέντε χρόνια ή θα χει κλείσει. Σπάω το κεφάλι μου που έχω ξανακούσει αυτές τις εκφράσεις. Θα το θυμηθώ, που θα μου πάει....

Έχουμε συναντηθεί και δε το θυμάμαι; :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: