Jazzjoker

This is all you get until we hear your sample:

Εμένα; Η καλύτερή μου να τραγουδάει άλλος. Κι ενώ του τζιβούρ υπάρχουν φωνητικά δείγματα και εγκρίνονται με το παραπάνω, από εσένα δεν έχουμε υλικό. Οπότε περιμένω. ;D

Πω! Το παλιό 700 lives μου έκλεψε τη δόξα. Άμα ήξερα ότι θα είχε αυτό το εφέκτ, θα το έγραφα κατευθείαν το 2015. ;D Πέρα από την πλάκα, με βάλατε σε σκέψεις να κρατήσω και τις δύο εκδοχές, ως διαφορετικά κομμάτια, αλλάζοντας τους στίχους βέβαια και κάποιες λεπτομέρειες. Να ευχαριστήσω όλους τους αξιότιμους συναδέλφους που άκουσαν και σχολίασαν. Η φωνή, όπως παρατήρησαν ο Σάμυ και ο Νάσος, σηκώνει ένα ρετουσάρισμα. Μπορεί και να το επιχειρήσω. Έβαλα και τους στίχους που ζητήσατε. Με την μπάντα, δεν έχω προλάβει ακόμα. Είναι πολύ φρέσκο. Αλλά τι εννοείς Gvour και LK; Να τους ζητήσω να το τραγουδήσουν;

Κύριοι, για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ θερμά. Οι παρατηρήσεις σας εύστοχες, κάποιες από αυτές αντικατοπτρίζουν και δικές μου ανησυχίες. Για το Σπύρο και το Φώτη που ρώτησαν λεπτομέρειες για την κιθάρα: Είναι η "παλιά" μου american standard strat (η οποία του χρόνου κλείνει τα 20). Χορδές elixir 11 αλλά το κούρδισμα είναι πια ημιτόνιο κάτω. Οι μαγνήτες είναι Nick Silver Black Rose set, ακούσατε neck στο intro solo και middle/bridge στη συνέχεια. Πετάλι το υπεραγαπημένο Barber Direct Drive και ενισχυτής ο αειθαλής DRRI μου. Οι κιθάρες γράφτηκαν χρησιμοποιώντας 3 mics: Ένα δυναμικό, ένα ribbon κι ένα πυκνωτικό. Το τρίτο σε απόσταση για "χώρο" και αρκετά χαμηλά στο μιξ. Όσον αφορά τα βάθια, τα τύμπανα και τη φωνή που ανέφερε ο τζιβούρ, είναι γνωστή η μανία μου και το ότι το παρακάνω. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι παραγωγές που πάντα μου άρεσαν και ζήλευα, ήταν οι πειραγμένες, οι βρώμικες και οι ατημέλητες ας πούμε. Όχι ότι είμαι σε θέση να κάνω τέτοια (ή οποιαδήποτε άλλη) παραγωγή αλλά λέμε τώρα. Στίχοι, που ζήτησε ο Φώτης θα αναρτηθούν. Απλώς, όπως καταλαβαίνετε, από το χειρόγραφο μέχρι το typing μου παίρνει 2-3 μέρες. Α και για την ιστορία, έψαξα και βρήκα την ανάρτηση με την πρώιμη βερσιόν του κομματιού. Brings back memories: http://www.noiz.gr/index.php?topic=178958.0

Υπό τη σκιά των λυπηρών γεγονότων στο Παρίσι, τελείωσα σήμερα ένα κομμάτι που είχα αρχίσει να δουλεύω εδώ και μερικές μέρες. Η αρμονική του βάση και μέρος των στίχων του ανήκουν σε μια παλιότερη βερσιόν που είχα ξανανεβάσει στο forum πριν 4-5 χρόνια. Τότε δε μου άρεσε, κάτι του έλειπε, κάτι μου έλεγε ότι είναι ανολοκλήρωτο οπότε έμεινε στο συρτάρι μέχρι να υποστεί μεταμόρφωση τώρα. Ελπίζω να σας αρέσει:

Έμπλεξες τα strings με τα bars. ;D

Το είδαμε στο φουμπού και μας αρέσει πολύ. Θα το ακούσουμε και την Τετάρτη από κοντά.

Μια απ' τα ίδια κι από μένα. Θένκιου Γιάννης

Κύριοι συνάδελφοι Γιώργη και Περικλή σας ευχαριστούμε για το σχολιασμό και τις παρατηρήσεις. Λαμβάνουμε υπόψη τα πάντα και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε συνεχώς. Να 'στε καλά.

Thank you Ray. Και για μένα ήταν θέμα η προφορά. Είμαστε όμως ήδη σε τροχιά ταχείας βελτίωσης από τότε που έγινε η συγκεκριμένη ηχογράφηση.

Τι λες τώρα; Έκατσες κι έβαλες πραγματικά τύμπανα πάνω στο παίξιμο του μικρού; Σούπερ.

Αυτή είναι κατ' εμέ η πεμπτουσία της διασκευής: παίρνεις κάτι γνωστό και το κάνεις δικό σου. Έξοχος

Σας υπερευχαριστούμε αγαπητότατοι συνάδελφοι. Το εφέ μου το βγάλατε απ' τη μύτη αλλά καλά κάνατε. Αν έχετε όρεξη ν' ακούσετε κι άλλα πολλά + δικά μας originals, εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=208451.msg858129;boardseen#new Υ.Γ. θα παίξω χωρίς vibe/rotary ;D

Εδώ για μένα τελειώνει η συμμετοχή. Χαίρετε.

Άρα είσαι εναντίον της υιοθεσίας και της τεχνητής γονιμοποίησης από ζευγάρια, ανεξαρτήτως συνδυασμού φύλων, που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Σωστά;

Εγώ δεν ψηφίζω γιατί δεν είμαι σίγουρος, ακόμη τουλάχιστον. Αλλά ιδού μερικές σκέψεις μου πάνω στο θέμα: - Η ομοφυλοφιλία είναι γεγονός. Και όταν λέω γεγονός εννοώ ότι δεν είναι ούτε αρρώστια που θεραπεύεται, ούτε αμαρτία ούτε μια παροδική φάση που μπορεί να περνάει κάποιος μέχρι να ξαναμπεί στο "σωστό" δρόμο. Υπάρχουν λοιπόν (πολλοί) άνθρωποι που έλκονται από άτομα του ιδίου φύλου και μοιραία συνάπτουν ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους. Οι κοινωνίες οφείλουν να δεχτούν αυτή την πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουν τους ομοφυλόφιλους ως ισότιμα μέλη τους. - Η ερωτική έλξη και η σεξουαλικότητα υφίστανται για συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος αυτός, εκ φύσεως, είναι η τεκνοποίηση. Από τη φυσιολογία των γεννητικών συστημάτων των δύο φύλων μέχρι τη βιοχημεία των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής έλξης και επαφής, τα πάντα είναι "μελετημένα" έτσι ώστε να οδηγούν στη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο. Η σεξουαλική έλξη μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, δεν μπορεί να οδηγήσει σε τεκνοποίηση. Υπό αυτή την έννοια, η ομοφυλοφιλία είναι "παρά φύση". Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα "λάθος" της φύσης. - Αντίλογος στο παραπάνω: Ναι αλλά υιοθετώντας αυτή τη λογική, οποιαδήποτε πρακτική εμποδίζει την τεκνοποίηση είναι επίσης παρά φύση και λάθος. Η χρήση αντισύλληψης π.χ. ή ο αυνανισμός. Και ποιος είπε ότι οι άνθρωποι κάνουν σεξ αποκλειστικά για να τεκνοποιήσουν; Το σεξ είναι πρωτίστως μια λειτουργία που επιτελείται για ευχαρίστηση. Οπότε σύσσωμο το πιο προοδευτικό κομμάτι της ανθρωπότητας, έχει επιλεκτικά αφαιρέσει το "φυσικό" αποτέλεσμα από τη διαδικασία. Με άλλα λόγια, η μισή υφήλιος το κάμει τακτικά και ανελλιπώς χρησιμοποιώντας προφυλακτικά, αντισυλληπτικά ή ό,τι άλλο, ακριβώς για να μην υπάρξει τεκνοποίηση. Αυτό δεν είναι μη ομαλό - ανώμαλο; - Προσωπικά οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι η φύση έδωσε τα βιολογικά εφόδια προκειμένου το ανθρώπινο είδος να πολλαπλασιαστεί και να επιβιώσει στις απαρχές της ύπαρξής του. Από εκεί και μετά, το τι χρήση θα έχουν αυτά τα "εφόδια" εναπόκειται στον άνθρωπο. Το μοντέλο αυτό ισχύει και για άλλες λειτουργίες και δραστηριότητες. - Το επόμενο και κυρίως θέμα είναι κοινωνικό. Μέχρι πολύ πρόσφατα ξέραμε ότι η οικογένεια είναι πατέρας - μητέρα - παιδιά. Όμως, με την έκρηξη της ομοφυλοφιλικής απελευθέρωσης που ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα και συνεχίζεται με ένταση, τέθηκαν θέματα ισότητας. Δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι διεκδικούν ίσα δικαιώματα μεταξύ των οποίων είναι ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας. Το κόλλημα των κοινωνιών, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, αφορά δύο παράγοντες: - Ο ένας είναι ο παράγοντας της "φυσικής ομαλότητας" τουτέστιν "τα παιδιά γεννιούνται από τη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο, αυτό είναι το φυσιολογικό και έτσι δημιουργούνται οι οικογένειες. Οτιδήποτε άλλο είναι ανώμαλο". Ναι αλλά και εδώ, η φυσική ροπή του πράγματος έχει δεχθεί παρεμβάσεις. Τεχνητή γονιμοποίηση, υιοθεσία, παρένθετες μητέρες κλπ. Δηλαδή ένα ετερόφυλο ζευγάρι που αποκτά παιδί από ξένο σπέρμα, δεν είναι "μη φυσιολογικό"; Δύο άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια αλλά για βιολογικούς λόγους δεν μπορούν. Η φύση τους "αρνείται" την ένωση. Το ότι καταφεύγουν σε τεχνητές μεθόδους δεν είναι κι εδώ παρά φύση; - Ο άλλος παράγοντας είναι ο ψυχολογικός. Αυτός κατ' εμέ, αποτελεί την αιχμή του δόρατος ας πούμε, όσον αφορά την αρνητική οπτική απέναντι στο θέμα της δημιουργίας οικογένειας ομόφυλων ζευγαριών. Το βασικό επιχείρημα εδώ είναι ότι τα παιδιά αναπτύσσουν τα ενδογενή τους χαρακτηριστικά (χαρακτήρα, σεξουαλικό προσανατολισμό, συνείδηση φύλου κλπ.) επωφελούμενα από την ύπαρξη και του αρσενικού και του θηλυκού "παραδείγματος". Ειδικά στα πρώτα στάδια της ζωής όπου οι διεργασίες είναι ασυνείδητες, ίσως είναι επωφελέστερο για το παιδί να έχει γονείς διαφορετικού φύλου. Επίσης, σε έναν κόσμο όπου τα ομόφυλα ζευγάρια είναι σπάνια, εκτός από τις ασυνείδητες προκλήσεις που περιγράφω παραπάνω, το παιδί θα έχει να αντιμετωπίσει και καθαρά κοινωνικές προκλήσεις. Απλουστευτικά: "γιατί όλα τα παιδάκια στο σχολείο έχουν μαμά και μπαμπά κι εγώ έχω μόνο μαμάδες;". - Απ' όσο ξέρω, το παραπάνω είναι υπό συνεχή έρευνα. Όσο περνούν τα χρόνια, θα έχουμε όλο και περισσότερα ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τις όποιες διαφορές ανάμεσα στα παιδιά που μεγάλωσαν με ετερόφυλους γονείς και αυτά που μεγάλωσαν με ομόφυλους. Προσωπικά, θα περιμένω αυτές τις απαντήσεις πριν αποφασίσω.

Σούπερ. Αν έχει κι άλλο, το θέλουμε.

Χαρά μας που σας άρεσε κύριοι συνάδελφοι Φώτη και Δημήτρη. Ναι αλλά όπως άκουσες ο Σωτήρης πλήρωσε τον ηχολήπτη για να με χαμηλώσει. ;D Δεν είναι flanger αλλά ένα μείγμα vibe με rotary. Αλλά ναι έχεις δίκιο, η ρύθμιση ήταν του ματς. Κατά τη διάρκεια του κομματιού μετά, το ελάττωσα. ετς! ;D

Καλημέρα σας αγαπητοί συναγωνιστές και καλό μας ΟΧΙ. ;D Πριν μερικές μέρες βρεθήκαμε με την μπάντα μου σε στούντιο για πρόβα αλλά στήσαμε και μερικά μικρόφωνα για να γράψουμε μερικά κομμάτια. Σας παραθέτω λοιπόν το Tightrope του SRV. Goes without saying αλλά όπως καταλαβαίνετε η ηχογράφηση είναι live με τα λαθάκια και τις αστοχίες της. Το ηχητικό αποτέλεσμα όμως είναι αξιοπρεπές για αυτό που είναι οπότε είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Enjoy if you will:

Εγώ αυτό το νήμα δεν το ξανανοίγω γιατί μου κολλάει η σύνδεση. Βάλτε και καμιά φωτό κάτω των 100 MB. ;D

Ναι έχετε δίκιο, το παράκανα. Λέγοντας "σαχλαμαρίτσες" τις ταινίες του Έντουαρντς, δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι είναι για τα σκουπίδια. Για την ακρίβεια, το Πάρτυ π.χ. είναι μακράν η πιο αστεία ταινία που έχω δει ποτέ. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της επιτυχίας τους, εμπορικής και καλλιτεχνικής, οφείλεται στον Σέλερς. Χωρίς αυτόν πιστεύω, θα ήταν απλά κάποιες ακόμα διασκεδαστικές κωμωδίες στο ίδιο σκαλί με τις δεκάδες άλλες της συγκεκριμένης εποχής και αισθητικής.

++ Το "12 Angry Men" είναι ταινία σταθμός. Μνημείο σκηνοθεσίας Λιούμετ και ερμηνείας από τον Χένρι Φόντα αλλά και όχι μόνο. Ο Λιούμετ δίνει μαθήματα για το πώς στήνεται ένα ψυχολογικό θρίλερ (ο ορισμός του ψυχολογικού θρίλερ βασικά) με όλη τη δράση να εκτυλίσσεται σε ένα δωμάτιο. Είμαι σίγουρος ότι την ταινία, αν την είδε ο Χίτσκοκ, θα την ζήλεψε. Και μια που σχολίασα, να παραθέσω κι εγώ την πρότασή μου: http://www.imdb.com/title/tt0078841/?ref_=nm_knf_i2 Being There με τον Πήτερ Σέλερς. Ένας κολοσσιαίος ηθοποιός που έγινε σταρ από τις σαχλαμαρίτσες του Μπλέικ Έντουαρντς (διόρθωσις), οι οποίες αν δεν τον είχαν πρωταγωνιστή θα πήγαιναν άπατες. Κατά την ταπεινή μου άποψη ένας από τους σπουδαιότερους κινηματογραφικούς ερμηνευτές όλων των εποχών.

Αγαπητέ ΚΛ, δε θα ήθελα να μπω σε μακροσκελείς αρμονικές αναλύσεις γιατί κουράζουν τον πολύ κόσμο και καταλήγουμε ουσιαστικά σε διάλογο μεταξύ μας ενώ το νήμα είναι δημόσιο. Θα αρκεστώ να πω με κάθε καλή πρόθεση, πίστεψέ με, ότι νομίζω πως τα έχεις μπερδέψει τα πράγματα. Δεν ξέρω ποιες είναι οι πηγές σου αλλά ανακατεύεις αρμονικούς νοτών (αντικείμενο πολύ περισσότερο της φυσικής παρά της αρμονίας) με το μινόρε και το ματζόρε, διαστήματα (δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι έχεις καταλάβει καλά τι είναι τα ελαττωμένα διαστήματα και οι αντίστοιχες συγχορδίες π.χ.) και τρόπους και φτιάχνεις έναν ωραιότατο αχταρμά. Απαντώ ευθέως μόνο εδώ γιατί δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω (οκ όχι πολύ ;D): Το ότι ο δωρικός "παντρεύεται όλη την ώρα" όπως λες με το μινόρε μπλουζ από πού προκύπτει; Ναι υπάρχουν παίχτες που τον χρησιμοποιούν. Ε και; Υπάρχουν κι άλλοι τόσοι και περισσότεροι που δεν τον έχουν παίξει πότε πάνω σε μινόρε μπλουζ. Κι άλλοι τόσοι που παίζουν άλλα πράγματα. Γιατί πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους εγγενής σύνδεση; Και αν θες να το πάμε αμιγώς αρμονικά: Η συντριπτική πλειοψηφία των μινόρε μπλουζ είναι I-IV-V όλα μινόρε ή I-IV μινόρε και το V dominant. Στην πρώτη περίπτωση είμαστε σε φουλ περιβάλλον φυσικής μινόρε και στη δεύτερη έχουμε και μια συγχορδία από την αρμονική μινόρε. Dorian πουθενά. Άλλο που ένας πρώτος μάγκας κατάφερε και την "κόλλησε" και μετά ακολούθησαν κι άλλοι. Όσον αφορά τις dominant συγχορδίες, ο μιξολύδιος είναι μια εκ των πηγών επιλογής νοτών. Υπάρχουν κι ένα σωρό άλλες κλίμακες αλλά και τρόποι (τρόποι της jazz melodic minor, τρόποι της harmonic minor, συμμετρικές κλπ.) απ' όπου μπορεί κανείς να επιλέξει νότες για να εμπλουτίσει αυτές τις συγχορδίες. Οι τρόποι της ματζόρε κλίμακας σε καμία περίπτωση δεν είναι μονόδρομος. Για την ακρίβεια, ο μιξολύδιος, στην τζαζ π.χ είναι μάλλον παρωχημένο χρώμα όταν ακούγεται πάνω από μια dominant πια. Λες ότι αυτά είναι γνωστά αλλά φαίνεται να μην τα γνωρίζεις και πολύ καλά. Μα έλα τώρα, σοβαρά; Anyway, εύχομαι ειλικρινά καλή συνέχεια στις αναζητήσεις σου.

Έχω μερικές παρατηρήσεις και ερωτήσεις: Η αλήθεια είναι ότι το bend 3η μικρή προς 3η μεγάλη είναι πολύ συχνό αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει κάποιος νόμος που να το επιτάσσει ή να απαγορεύει το αντίθετο. Γενικώς η κατάσταση είναι μάλλον "απαγορεύονται οι νόμοι" όπως άλλωστε απεδείκνυαν ανελλιπώς με το lifestyle τους πολλοί κολοσσοί του ιδιώματος. ;D Γιατί αυτό γίνεται πασιφανές σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον όπως λες; Δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Θες να επεκταθείς λιγάκι στο παραπάνω; Δεν κατάλαβα τίποτα. Ειδικά εκείνο το 4-5-6-7 Αν κατάλαβα καλά τι είναι το picardy και τι εννοείς με το "περίληψη", το παραπάνω δεν ισχύει. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα μινόρε κλείνουν ως μινόρε. Μεγάλη τρίτη δεν ακούγεται στην αρμονία πουθενά. Εννοείς ότι η μπλουζ μελωδία σχηματίζει ελαττωμένα διαστήματα σε σχέση με την αρμονία; Ή ότι η μελωδία σχηματίζει ελαττωμένα διαστήματα κινούμενη από τη μία νότα στην επόμενη; Από ποιον "λέγεται" το παραπάνω; Θα διαφωνήσω. Αυτό είναι αυθαίρετο δικό σου συμπέρασμα. Καμία κλίμακα δεν "ανήκει" στα μπλουζ. Οι Μιξολύδιος και Δωρικός τρόποι (δεν είναι κλίμακες) είναι προϊόντα προσπάθειας αρμονικής απόδοσης του ιδιώματος που έγινε μετέπειτα. Για του λόγου το αληθές, σε country blues, αλλά και όχι μόνο, θα ακούσεις και ιωνικό και αιολικό στις μελωδίες. Αλλά οκ, όντως φρύγιο ακούμε μόνο στα ελληνικά μπλουζ. ;D Μα πώς μπορεί ο ρυθμός να "ματζορίζει" ή "μινορίζει" κάτι; Μήπως θέλεις να πεις ότι η ματζόρε ή μινόρε ποιότητα ενός κομματιού δεν ορίζει απαραίτητα τη διάθεσή του; Αυτό όντως ισχύει αλλά για όλα τα είδη μουσικής. Γενικώς, αυτό που λες και ξαναλές με άλλα λόγια, ότι δηλαδή τα μπλουζ τείνουν τελικά στο ματζόρε, δεν υφίσταται. Επίσης, αφού μιλάς και τόσο στοχευμένα θεωρητικά, καλό θα ήταν χάριν διευκόλυνσης, να παρέθετες και μερικά γιουτιουμπικά παραδείγματα. Εν κατακλείδι η προσωπική μου άποψη για τις ενδιαφέρουσες σκέψεις σου: Η εντύπωσή μου είναι ότι η διαλεκτική σου λειτουργεί ανάποδα. Δηλαδή ξεκίνησες από ένα συμπέρασμα και μετά "έκαμψες" τα επιχειρήματα προκειμένου να το δικαιολογήσεις. Τα μπλουζ, όπως έγραψε και ο Σπύρος, είναι όλα τα συναισθήματα και βάλε. Και οδύνη και αγαλλίαση και ελπίδα και απελπισία και χαρά και θάνατος και ζωή και σεξ και ποτό και ναρκωτικά και τα πάντα όλα γενικώς.