Terry RoscoeBeck5

Υπέροχο. Βέβαια Θεόδωρε από εσένα δεν θα περιμέναμε κάτι λιγότερο ?

Πριν από καμιά 30αρα σελίδες;

Έχετε "μαγαρίσει" το νήμα με αφτά που βάζετε. Να πάτε στα άλλα νήματα (ξέρετε σε ποια). ? Εδώ είναι για σοβαρές μουσικές - κάθε είδους.

Χμμμ... ?

Παρότι το πουρουπουπού σε αυτό το νήμα πάει σύννεφο, έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον η επιλογή του καλλιτέχνη που θα μας εκπροσωπήσει του χρόνου... Μετά τα φετινά η ΕΡΤ θα "ρίξει τους τόνους" στέλνοντας κάτι συνταρακτικά αδιάφορο; Θα φορτωθεί κάνα "πουλέν" κάποιας δισκογραφικής -σαν αυτή την κ. Κατερίνα που αναφέρατε; Θα επιλέξει direct καλλιτέχνη, θα ζητήσει κομμάτια για να επιλέξει επιτροπή "σοφών μουσικών κεφαλών"; Θα βάλει και τον... "λαό" στο παιχνίδι της επιλογής; Ερωτήματα που θα αρχίσουν να απαντώνται από το ερχόμενο φθινόπωρο.

Ο Κωστάκης έπεσε θύμα της*... ? * Όχι της Σάττι... Της κρυφής γοητείας... ?

Κάτσε τώρα γιατί αφτό δημιουργεί κάποια ερωτήματα... Π.Ο.Π. (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης); Ένας... τράγος για σήμα; Τι μας κρύβουν; ?

Να σου πω... έχεις πρόχειρη εκείνη με τη Madonna; Από εκείνο το βράδυ που της εξηγούσες τις διαφορές tele - strat...

Βρε πλήκτροι, εσείς που τα κατέχετε... Αυτό είναι σε στυλ Juno/Jupiter;

Κάτσε τώρα γιατί σε έχασα... Ποιον τίτλο απ' όλους; Της "βασίλισσας της TV", της "βασίλισσας της πρωινής ζώνης", ΤΟΝ τίτλο (το Champions League); Μη μιλάς με γρίφους Κωστάκης... Αφτό είναι πιο παλιό και από τα... μπρόκολα όταν το ζήτημα έρχεται στην Eurovision. Είναι το μαγιάτικο "εθνικό σπορ". Όλα τα καλλιτεχνικά "ζόμπι" θα ξεμυτίσουν για λίγο, θα ρίξουν το παρολί τους και μετά θα αποσυρθούν στις τρύπες τους, μέχρι την επόμενη Euorvision. Και βέβαια, όσο πιο πολύ buzz γίνεται (όπως φέτος), τόσο πιο πολλά "ζόμπι" θα βγουν. Πέρσι που πέρασε και δεν ακούμπησε, ήταν όλοι άφαντοι...

Θεώρησε τον εαυτό σου τυχερό ? Παλιά (τον περασμένο αιώνα) που έπαιζα με τον Mark (Cross) το τι drum gear κουβαλούσαμε δε λέγεται... Έστηνε το διαβόητο "περίπτερο". ? ? Πολύ κουβάλημα... Ο @Superfunk ξέρει για τι λέω ?

Ε, τότε ρώτα να μάθεις... Ήδη ξέρουμε τον επόμενο εκπρόσωπο. Δοκιμασμένη λύση λαίμαι... Απλά να πέσει το τηλεφώνημα και πίσω και σας φάγαμε ?

Αφτά λατρεύω να διαβάζω... Μήπως ετοιμάζεται για καριέρα στη ηθοποιία και για την ομότιτλη τηλεοπτική σειρά; ?

Μην τα μπλέκεται... Ο άνθρωπος είναι πτυχιούχος γεωπόνος. Αναφέρεται σε πλατανόφυλλα, αμπελόφυλλα κλπ...

Συμφωνώ και επαυξάνω... Βάλε βέβαια μέσα και το Hold The Line - λες και οι Toto δεν έπαιξαν τίποτα άλλο ?

@Waterfall-K To like πάει στο owner..., όχι στο ότι το έκοψαν... ? ΥΓ: Άτιμο πράγμα η τέχνη... Να έχεις γράψει ένα Tales from topographic oceans και να σε παίζουν για το owner...?

Βλέπω ότι το Ζάρι σας έχει "σημαδέψει". Δεν μπορείτε να το αποχωριστείτε. Τελικά είχε απόλυτο δίκιο ο @Jazzjoker... Μέχρι το 2026 θα πάει αυτή η δουλειά. Βλέποντας μάλιστα ότι έχετε πάθει εθισμό με την κ. Σάττι, ελπίζω ο @cos_dr που είναι "κοντινός" της, να την πείσει να κατέβει και του χρόνου, έτσι ώστε η συζήτηση να παραταθεί ως το 2027 (και λίγο λέω). ΥΓ: Ήμαρτον, δεν έχει βγάλει η Fender καμιά νέα... telecaster να ασχοληθούμε;

Νομίζω πώς ναι. Το οποίο βέβαια ανοίγει μια άλλη τεράστια κουβέντα. Και είναι η θέση του Χ καλλιτέχνη στην εποχή του και η θέση του ίδιου καλλιτέχνη στο μέλλον. Ουκ ολίγα τα παραδείγματα καλλιτεχνών που οι σύγχρονοι τους δεν τους πήραν χαμπάρι ή ακόμα και τους χλεύασαν, για να έρθει το πέρασμα του χρόνου και αυτοί να αποθεωθούν από μεταγενέστερους. Δεν ξέρω τι μουσική, τι τέχνες θα είναι το "σημείο αναφοράς" μελλοντικά, αλλά μάλλον και αυτοί θα έχουν την εποχή τους ως το σημείο αναφορά τους. Είναι μια κατάσταση που όπως την αντιλαμβάνομαι είναι διαγενεακή.

Το οποίο βέβαια είναι "σταθερά" ανά τους τελευταίους αιώνες... Δεν αποτελούμε εξαίρεση σε αυτή τη διαπίστωση και σίγουρα θα είναι και μελλοντική "σταθερά".

Ουάοοο... δεν παύει να με εξιτάρει η ηχογράφηση των τυμπάνων. Τρελή τέχνη/επιστήμη.

Άσχετο, αυτή η Masha Ultrafunk είναι καμιά... ξαδέρφη σου; ? ΥΓ: Α, είναι ο τίτλος του κομματιού. Άκυρο...

Εδώ τώρα ανοίγεις ένα ζήτημα... μεγαδιαστάσεων. Μιλούσα χτες με τον @Nestoras και επανέλαβα την άποψη μου ότι εμείς πλέον θεωρούμαστε relics. Ασχολούμαστε με μουσικές και μουσικά όργανα που οι τεχνολογικές τους αφετηρίες ξεκίνησαν πριν από ίσως και περισσότερα από 70 χρόνια. Προφανώς η digital εποχή έφερε πολλές "διαφοροποιήσεις" στα μέσα, πολλές ευκολίες, διαφορετικά περιβάλλοντα στον τρόπο που δουλεύουμε, αλλά ουσιαστικά και στον πυρήνα της διαδικασίας έχουμε πολλές αναπαραγωγές του αναλογικού τότε, στο ψηφιακό σήμερα. Αυτό όμως που δεν μπορεί να "αναπαραχθεί" σε καμία περίπτωση είναι το πολιτιστικό/ πολιτισμικό consensus. Αυτή η γενεσιουργός δύναμη που ωθεί την τέχνη, που ώθησε να γραφτούν τα για εμάς "αριστουργήματα". Και αυτή η δύναμη ήταν αποτέλεσμα των κοινωνικοπολιτικών ζυμώσεων, των αλλαγών, των νεωτερισμών (φυσικά και στην τεχνολογία, πέραν την κοινωνίας). Βέβαια, εύλογα εδώ κάποιος θα πει ότι και ο σημερινός κόσμος αλλάζει και μάλιστα ραγδαία, τα τεχνολογικά break through είναι καταιγιστικά, παρόλα αυτά το "προϊόν" (μιλώντας πάντα για το αντικείμενο μας) είναι "ρηχό", αδιάφορο, επιφανειακό, ανάξιο λόγου κλπ... Ο παράγοντας λοιπόν που διαφοροποιείται είναι ο ανθρώπινος. Προφανέστατα υπάρχει άλλος βαθμός αντίληψης των καταστάσεων και σαφέστατα έχει αλλάξει ή "εξαφανιστεί" η ικανότητα (καλλιτεχνικής) έκφρασης στο επίπεδο που θα μπορούσε να συνεπάρει, να δημιουργήσει food for thought, να δημιουργήσει (ή να "καβαλήσει") ένα κοινωνικό ρεύμα- όπως συνέβη στα '60s & '70s. Ίσως να υπάρχει η αίσθηση ότι έχουν παιχτεί "τα πάντα". Ίσως, όπως ανέφερε ο @MGs να χάθηκε η φαντασία και το γούστο. Ή πολύ απλά (και ίσως να είναι και το πιθανότερο), να είμαστε relics μιας άλλης εποχής, είδη προς εξαφάνιση (που είμαστε δηλαδή). Ούτως ή άλλως IMHO η μουσική νωρίτερα ή αργότερα -ως έναν βαθμό τουλάχιστον- θα γίνει παραγόμενη από ΑΙ και εμείς οι... «δεινόσαυροι" θα έχουμε χαθεί στο ηλιοβασίλεμα.

Είναι εξαιρετικές. Πολύ σωστή παρατήρηση. Θα πρόσθετα και την ικανότητα να σου προκαλούν ένα αίσθημα "οικειότητας" με κάτι. Εμένα για παράδειγμα η γέφυρα με πήγε "καρφί" σε κάποιο (οποιοδήποτε) soundtrack ταινίας James Bond και ήταν ένα στοιχείο που μου "χάιδεψε" τα αυτιά.