Έχεις έναν point (ιδιαίτερα για τους συλλέκτες) και σίγουρα δεν είναι η πρωταρχική σκέψη σε μια αγορά ενός μέσου χρήστη. Όμως για κάποιους - όχι για όλους- από ένα σημείο μπαίνει και αυτό στην εξίσωση.
Μιλώντας από ιδίαν πείρα, όταν προ δεκαετίας έσκασα 4Χ και πήρα το JB του '71, προφανέστατα ήθελα να ικανοποιήσω τον ζαβλαμά μου, αλλά ήξερα ότι έκανα μια αγορά που είχε να πάει μόνο προς τα επάνω. Κοιτώντας λοιπόν για αντίστοιχα όργανα σε μαγαζιά του εξωτερικού που εμπορεύονται αντίστοιχα κούτσουρα (και εγώ απ' έξω το πήρα), πλέον βλέπω ως παγιωμένη τιμή τα 5Χ.
Δεν σκέφτηκα: Α, να πάρω πχ ένα ΑΜ standard JB και με τα λοιπά να χτυπήσω και ένα Ibanez και ένα δεν ξέρω και εγώ τι... Μιλάμε για την απόλυτη χασούρα.
Όσο πιο πάνω πας, IMHO τόσο και υπολογίζεις την αξία μεταπώλησης.