argytar

Και εξηγούμαι. έφτιαξα το κάτωθι σωμα Και έπειτα πήρα το εξής hardware

Τόσο καιρό με το Κορίνα που είχα στην άκρη έφτιαξα ένα σώμα Jazzmaster. Περνούσα γομολάκα και ως σηλερ και ως pore filler και ειχα στην ακρη ένα σετακι p90s tou Nick Silver. Το 50s set Blue Moonlight. Σιγά- σιγά ένα πρότζεκτ άρχισε να ξετυλίγεται. λεω: Τζαζμαστερ με p90s a la Fano αλλά με τρέμολο GMI Halon ελληνικό...χμμμ και με binding και blocks και matching headstock.... Έλεγα για Mary Kaye, οπότε παρήγγειλα μια τορτούγα pickguard. έλα όμως που μια μερα στο μαγαζι με τα χρωματα συναντησα ενα... λιλά να το πω , burgundy mist non metallic να το πω , λίλα pause να το πω , milka , δεν ξερω. Αλλά μου έκανε κλικ ως έκφυλο πρότζεκτ. The pimp- caster. Ή μήπως pimp-master?? Είναι και τα καρναβάλια τώρα - μια χαρά.

Λίγο Νίτρο καθαρό ακόμα στο σωματακι και ειμαστε σχεδόν έτοιμοι...

https://menga.net/are-offset-guitars-nothing-but-hipster-junk Ψάχνοντας info για offsets έπεσα πάνω στο παραπάνω <<άρθρο>>.

Λόγω δουλειάς και οικογενειακώνε υποχρεώσεων προχωραμε αργά. αφού έτριψα το νιτρο στο μανίκι και ειναι έτοιμο για buffing, έβαλα lemon oil και έδειξε ωραία η ταστιέρα , τονίστηκε δε το binding, ώρα τώρα για λεβελιν στα τάστα.

Ωραίοι και καθαροί ήχοι από το κιθαρόνι ¨μου ¨ Αγαπημένο σημείο 1.52 και 2.56

Παίζει να δοκιμάσω και το pure nickel 10-38 της pyramid με την πρώτη ευκαιρία, πιστεύω θα είναι πιο ζεστό και θα πεθαινει γρηγορα μουχαχαχαχαχαχα. Σόρρυ. Ειναι μια μάρκα που λατρεύω αλλα , αν δε σκουπιζεις λιγο τις χορδες μετα (ιου αντι-ροκ εν ρολ αισκος) μουνταινει η μι σε ωρες... παρόλα ταυτα σλι κυ αζ χελλ και ηχαρα. Για τα βινταντζ γουστα μου οφ κωρς..

Eχω δυο τετοιους που γραφουν N και M και εχουν διαφορά στα χρώματα των καλωδίων. Μετράνε δε στα 4.5 κιλοωμ ο καθένας.... δεν τους εχω ακουσει ακομ και φαίνονται ακέρωτοι, παίζει να είναι και από Μεξικάνα στρατ? σορρυ για το χαητζακ

Πάντως γυρίζοντας στο σπίτι και βάζοντας τον ενισχυτη στο 6.5 -7 η κιθάρα ξεδιπλώθηκε πολύ καλύτερα. Νομίζω θα κάνω ένα ακόμα κλιπ. Συμφωνώ και με το Σπύρο σε κάποια από τα προτεινόμενα σετ για δεκαρες εντεκαρες. Γενικά πιστεύω ότι αν έχεις πάνω από δύο - τρεις κιθάρες καλό είναι να πειραματίζεσαι με το τι σετ ταιριάζει στην καθεμία ή να έχεις διάφορα σετ ανάλογα με το ποιόν ήχο θες να πετύχεις. Αλλιώς θα παίξει και θα ακουστεί μία στρατ με φιξ το τρεμολο και εντεκαρες και αλλιως μια τέλε με εννιάρες ή μια στρατ με φλόουτιν και 10-38.... Το συζητούσα τις προάλλες με τον Χάρη από GMI Halon guitars Του έλεγα ότι παίξαν άτομα με τη τζαζμαστερ ή τη Χεντριξ και ειπαν ¨καλή αλλά δεν κάνει για όλα¨... και καταλήξαμε στο ότι είναι προτιμότερο να έχεις όργανα με χαρακτήρα . Αν θες ελβετικό σουγιά , παίρνεις -αλλά κάπου θα χάσεις , κάπου θα κερδίσεις πχ με μια PRS ή με μια Ibanez...

Το 7.25'' πίστεψέ με συνηθίζεται πολύ όμορφα!! Thanks για τα καλά σου λόγια!

Kι από μένα το relief σχεδοοοοοοοοον μηδενικό. Δε θελω ποτε 100% rigid - είναι το κόλλημά μου. Μιλάμε βέβαια για qs maple με qs maple cap fingerboard... και να θες με δυσκολία παίρνεις relief... Αντε να ειναι μισο χιλιοστό ή λιγότερο στη μέση της βέργας. πάντως το 7.25¨ ενώ στην αρχή μου φαινόταν πολύ περίεργο τώρα μου φαίνεται πολύ άνετο. Τελικά η συνήθεια είναι μεγάλο πράμα.

Tελικά έβαλα και τις 10-38 και ξεκούρδιξα ημιτόνιο. Ας το έχουμε και το βιντεάκι εδώ στο designated thread της κατασκευής.

Thanks! Εμενα μου φαίνεται πιο articulate στις μπάσες και ταυτόχρονα πιο σκαστή. χάνει λίγο girth αλλά το κερδίζει (ω ναι) με το ξεκούρδισμα γιατί μπασάρει λίγο η κιθάρα και γίνεται πιο χαλαρή σχεδόν γιβσονάτη στο feel. Γενικά είναι δύσκολο στην αρχή αλλά όπως είπε και ο Φάνης Πνοή και Νύξη πιο πάνω συνηθίζεται ευχάριστα αν βρει τα ίσια του με τα δάλτυλά σου. Το action δεν το μέτρησα, καλή ερώτηση, εδώ το ρύθμισα με το όπτιμαλ ύψος που ήθελα στο floating trem. Mε 5 ελατήρια και set trem είναι ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό το feel, το ειχα ετσι για χρόνια αλλά μετά τα Βιγσμπυζ και την Γρετς εμαθα να εκτιμω και να αγαπώ και τον floating ήχο, αν βγάζει νόημα αυτό. Γενικά έχει χαμηλό action με λίγο αέρα δεν είναι πνιγμένη αλλά ούτε και τρελό struggle να παίξεις το 7.25¨.

Εχει μακρύτερες ατσάλινεs βίδες ο Callaham και τα ελατήριά του ´λέει ´ ότι ειναι -και καλα- vintage correct γιατί τότενες τα κάμαν πιο μαλακά.... ξέρω και γω... παντως χαλαρώνοντας τις βίδες ήρθε εκεί που ήθελα και ,αν μπορεί να ακουστεί στο βίδεο , είναι πολύ σμουυυυυδ. Ίσως γιατί τα 5 ελατήρια δεν είναι τόσο τεντωμένα κάνουν λιγότερη δουλειά. πάντως με 5 ελατήρια έχω μια πιο σταθερή αίσθηση του τρέμολο δεν το νιώθω φτερό στον άνεμο. Ίσως και πιο γεμάτο ήχο σε μια ουτοπική χώρα χωρίς ντιστόρσια και ντραηβζ. f=kx αν θυμαμαι καλά. Αν το k είναι μικρότερο (σταθερά σκληρότητας του εκάστοτε ελατηρίου) και το χ δηλ η απολσταση μικρότερη , τότε ασκούν λιγότερη δυναμη (f). Correct me if I ‘m wrong..

Χτες το βράδυ έκανα αυτό το βινδεάκι με τον Super Champ. Δεν ξέρω πόσο βγαίνει προς τα έξω αλλά ο ήχος είναι κλασσικότατος Strat. Τώρα για να είναι και Hendrix θέλει άλλα χέρια απ τα δικά μου. Ίσως και κανένα μαρσάλλι καλό. Γενικά το σετ μου άρεσε και θα παραμείνει σε αυτή τη συγκεκριμένη κιθάρα. Το τρέμολο είναι floating με 5 ελατήρια. Αρκετά μαλακό αν το ρυθμίσεις σωστα.

Ωχ , τώρα με άγχωσε ο Σπύρος!!!!

Σημερινό update και αφού οι χορδές περάστηκαν Παρασκευή και ´έκατσαν´ λίγο στο όργανο , έχω να πω ότι δε με χάλασαν καθόλου, ίσα - ίσα είναι και κάτι ωραίο και διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει. Υπόψιν παίζω συνήθως νταβραντισμένες δεκάρες 10.5 ή και εντεκάρες ανάλογα με την κιθάρα εδώ και χρόνια. Εννιάρες ούτε να τις δω γιατί έφαγα το παπατζιλίκι νωρίς εφηβικά λόγω SRV λατρείας και surfo παγανιάς και τις θεωρούσα ολίγον τι μεταλλάδικες. (Και ήταν άδικο). Ξεκούρδισα και ημιτόνιο έφτιαξα και το action έβαλα και το τρέμολο σε floating φαση εκεί που το θέλω να είναι μαλακό με 5 ελατήρια και ναι έχω να πω ότι είναι βούτυρο. Ευκολόπαικτη και σκαστή. Fender ήχος για μέρες! Θα ψάξω το πυκνωτικό μου να κάμω βινδεάκι να ακούσετε.

Βεβαια ναι θα ξεκουρδίσω και θα ξανασεταρω

Tis έβαλα και εγώ με το καλό. πρεπει βεβαια να τις συνηθισω λίγο. η πρωτη αισθηση ειναι οτι παιζω με εννιαρες και εβαλα μια δεκαρα χορδη για πιο ωραια μπεντζ στη μι καντινι. Δεν κακο. επειτα τα μπασα σκαγανε πολυ ωραια και τα τριλλζ θυμιζαν δίσκο. απο κει και περα οντως άλλο μπαλλανς στις συγχορδίες και γενικότερα λαχταρα για μαλακό touch. Θέλω να σεταρω το tension από το τρέμελο , να ρθει εκει που ηταν πριν και να ξεχορδισω ημιτονιο. μετα θα σας κανω ενα βιντεακι με τον ηχο! Ελπιζω μεχρι μεθαυριον! Τα λεμε!

Τελικά θέλησα ματσιν οπότε και άρχισα την εφαρμογη... Αργά και βασανιστικά προχωράει αυτή η κιθάρα... Πρώτα ασταρι και μετά το χρώμα για να ταιριάζει απόλυτα με το σώμα. Και... να παλιώσουν μαζί που λέει και ο αλδερμπόντυ.

Την μεταχειρίστηκα με αγάπη χτες. Άψογη κατασκευή από κοντά. Τρισδιάστατο το flame και το hand rubbed sunburst. Φοβερή η αίσθηση των τάστων, silky smooth. Δε με χάλασαν τα stainless steel τόσο άψογα που παίζαν απλά δεν μπορώ να φανταστώ να τα φοράω εγώ σε κιθάρα γιατί φαντάζομαι πόση δουλειά θέλει για να τα φέρω σε αυτή την κατάσταση. Ο ήχος παρα τα preamps ήταν strat through and through. Σκαστός γεμάτος πειστικός. Mε τα preamps απλά η παλέτα επεκτεινόταν με άπειρες δυνατότητες - όρεξη να χεις να παίζεις. Δε βρήκα άσχημο ήχο πουθενά. Προσωπικά θα προτιμούσα και ένα tone knob αλλά οι επιλογές είναι του κατόχου και δε με πίπτει λόγος. Ωραίο neck profile. Ωραίο βάρος. Ωραίο acoustic resonance. Τα Schaller κλειδιά έπος, νομίζω φτιάχτηκαν για τέτοιες κατασκευές. Το tremolo smooth αλλά steardy δεν έδινε την αίσθηση ¨φτερού στον άνεμο¨. Εδώ παρατήρησα κάτι σε σχέση με το scale. Παλιότερα είχα φτιάξει μια hybrid tele με buckers τρέμολο και 24.675” scale. Ήταν bolt-on με maple μανίκι. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι κρατάει το σκάσιμο στα καθαρά αλλά με drive αποκτά μια μαλακή gibsonila που δεν είναι καθόλου άσχημη. Just a thought. To είχε και η εν λόγω κιθάρα. Για μένα αυτό είναι best of both worlds και προσθέτει στο μοντέρνο όργανο. Αυτά, μεγειές στον κάτοχο και καλόπαιχτη!!

Πριν κάποιες ώρες επισκέφτηκα το εργαστήριο του Φάνη “Πνοή και Νύξη” με τον Πέτρο Λαγόντζο και Αλέξη Βεργή και είχαμε ένα χορταστικό σεσσιον δοκιμασίας δύο στρατ, της δικιάς μου Hendrix tribute και της πολύ υψηλού επιπέδου Superstrat του Φάνη. Ευελπιστώ να καταφέρουμε σύντομα να βρεθούμε για τη Jazzmaster και παραθέτω μινι φωτορεπορταζ, νομίζω ο Φάνης έχει και κάποια videoz.

Εννοείται ! φρέσκια κονσερβούλα και πάντα low fat γιατί ξέρουμε από ψάρι στο show F what. Hmizbiz Hmm εμένα δε με σριλαρει και προσπαθώ να το εξηγήσω ως εξής 1.Είναι reversed άρα πιο σκαστά μπάσα πιο μέλλοου πριμα. 2. Το σώμα ειναι ελαφρύ Κορίνα για όσους είναι κσυλολάτρες κι όχι κσυλοκλάστες κσυλομάχοι. 3.Άλλαξα τον πυκνωτη από .022μF Mallory σε .047μF Roederstein.(παλι slight διαφορές) αλδερμποντυ μπακ μι απ 4.Οι χορδές ειναι πχιουρ νικελ πυραμιντ kai oxi nickel πλεητεντ στηλ που χα πριν 5.εχω στον μπριντζ συνδεδεμένο το κάτω τόουν ενώ ο μεσαίος δεν έχει 6.Ο προηγούμενος διαβαζε 6.3κωμ ενώ αυτός 5.7... Ισως τα παραπανω βαλαν ενα λιθαρακι στο να μου φαίνεται πιο γλυκος ο bridge (τηρουμένων των στρατ αναλογιών πάντα) σε σχέση με τον επίσης ωραιότατο αλλά πιο rude custom 54.... Γενικα φαινεται η κιθαρα να βρήκε μια ωραιότατη ισορροπία ενώ πριν κάτι με ψιλοχαλούσε - λίγο -κάπως - σε δουλειά να βρισκόμαστε #κιθαρίστεσρετιναπεισδενικανοποιούνταιμετίποτακαιτρώγονταιόλητηνώραμεταρούχατους

Ντάξει δεν υπάρχουν οι Custom 69 έπαθα πλάκα με το σετάκι. Στη συγκεκριμένη στρατ ταίριαξαν γάντι. Γιατί άραγε! Χαχαχα Διαφορές που παρατήρησα. Πιο punchy ήχος πιο γλυκός στα πρίμα, λιγότερα ενοχλητικά μεσαία. Ο bridge μου έκανε εντύπωση , καθόλου harsh!! O neck είναι η επιτομή του στρατ ήχου και ο middle χρησιμότατος. 2-4 θέσεις σκαστές με αρκετή γλύκα Σύντομα video μόλις όμως περάσει το honeymoon δηλαδή σε καμιά βδομάδα - δέκα μέρες.

Αύριο μεσημεροαπόγευμα!!! Ή καποια στιγμη μες τις εορτες