Έκανα μαθήματα για, περίπου, δέκα χρόνια. Το βρίσκω ευκολότερο (ειδικά στα σολιστικά μέρη) από κιθάρα και πιάνο μπάσο (edit) και όταν δυσκολεύομαι να βγάλω κάτι, στο μυαλό μου, κάνω αναγωγή σε κλαβιέ πιάνου.
Με συγχωρείς, αλλά υπερβολή είναι η αναφορά σε αφρικανικά μονόχορδα.
Φυσικά και υπάρχουν αντικειμενικές διαφορές στα όργανα, δεν αντιλεγει κάποιος.
Τώρα, αν για το αφρικανικό μονοχορδο γραφτούν, κάποια στιγμή, κλασικά έργα, θεωρώ οτι θα είναι εξίσου δύσκολο να αποδοθούν όσο και με το εκκλησιαστικό όργανο.
Ή αλλιώς, αν επιλέξω να παίζω στο πιάνο πχ Πυξ Λαξ είναι πολύ πιο εύκολο από το να βγάλω σε άταστο μπάσο ένα jazz standard.
Πιστεύω ότι είναι θέμα ρεπερτορίου. Για να υπάρχει μια δίκαιη "σύγκριση", χρειάζεται να έχουμε έναν σπουδαγμένο (jazz, ίσως;) μπασίστα (και όχι τον μέσο μπασίστα, που συναντάμε στις αγγελίες και ξέρει να διαβάζει μόνο - ή ούτε καν - tabs) και έναν σπουδαγμένο κλασικό βιολιστή/πιανίστα κτλ. Σε αυτήν την περίπτωση, θεωρώ ότι είναι στο ίδιο επίπεδο.
έχεις δίκιο, με συγχωρείς :)
λοιπόν, προτείνω και εγώ, με τη σειρά μου, τον Σοφοκλή, στην Τριανδρία, που συνεργάζεται με τον Ζάχο (και κάνα 2 ακόμα μουσικά καταστήματα, εδώ).
Μα το ερώτημα του ΟΡ δεν είναι, αν ένας πχ μεταλλάς ντράμερ μπορεί να παίξει funk, αλλά αν ένας μεταλλάς ντράμερ μπορεί να ακούει funk ή πρέπει, υποχρεωτικά, να ακούει τη μουσική, που παίζει.
(ή τουλάχιστον, έτσι κατάλαβα εγώ το ερώτημα και απάντησα αναλόγως :P :) )
Κάπως έτσι. ;) :)
Το "κόλπο", για μένα, είναι να μπορεί ο μουσικός να αφομοιώνει/προσαρμόζει τα διαφορετικά του ακούσματα στο είδος μουσικής, που παίζει.
Αυτό που, πολύ πιθανό, να εννοεί ο Ray είναι ότι ένας μπασιστας, που παίζει, τεχνικά, καλά, αλλά παίζει πολλά, δεν είναι απαραίτητο οτι εξυπηρετεί τις ανάγκες μιας μπάντας και ένας άλλος, με πιο basic παίξιμο, να δένει καλύτερα.
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να κατεβάσει, δωρεάν, την τετράωρη συλλογή του Moby με μουσική για yoga και διαλογισμό.
Moby Has Just Released Four Hours Worth Of Free Music Designed For Yoga And Meditation
:)
Ακριβώς!
Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικό πετάλι με μεγάλο εύρος gain.
Έχω το ht-drive και είμαι ικανοποιημένος από αυτό, σε ό,τι ενισχυτή το εχω χρησιμοποιήσει και ο μόνος λόγος, που σκέφτομαι να το δώσω, είναι η οικονομία χώρου και η χρήση επιπλέον τροφοδοτικου.
Το "γνωμικό" έχει να κάνει με τη σύγκριση του μπάσου με τα αγγλικά και όχι με την εκμάθηση του μπάσου καθεαυτού. Όπως, λοιπόν, σχεδόν, ο καθένας μπορεί να μάθει κουτσοαγγλικά και να βγάλει, μέσες-άκρες, μια συνεννόηση, έτσι και στο μπάσο, μπορείς να παίζεις τις root και να ακολουθείς το κομμάτι.
Ωραία ambience, μεσιέ.. Το ασημένιο είναι σίγουρα δικό σας..Ποιος Μποτσέλης και κλαϊνμάιν..
(μια ψιλοάσχετη ερώτηση: η φωτογραφία του άζματος είναι φτιαγμένη με το glitch! ; )