Μα, δε βλέπεις την αντίφαση;
Όταν λες,τραγουδάς,γράφεις μια άποψη, είναι λογικό να θέλεις να περάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.Όταν γίνει, όμως, αυτό, τότε και χρήματα θα βγάλεις και mainstream θα θεωρηθείς.
Αν ο αντίλογός σου έχει να κάνει με συγκροτήματα άξια, κατά τη γνώμη σου, που μείναν στην αφάνεια, θα σου απαντήσω πως τα πάντα είναι θέμα συγκυριών, ότι, στην τελική, ίσως δεν άξιζαν και τόσο πολυ, καθώς, επίσης και αν ρωτήσεις τα μέλη τους, αρκετά χρόνια μετά, για το αν ήταν επιλογή τους η αφάνεια, πολύ αμφιβάλλω για την απάντηση που θα πάρεις (εκτός από την εύκολη λύση, ότι τους πολεμούσε το σύστημα, γιατί ήθελαν να είναι ανεξάρτητοι και καλά).
Όπως σου έγραψα και παραπάνω, τα ίδια ευαγγελίζεται και ο Κέρουακ για τη bepop και είμαι σίγουρος, πως, αν πάμε και ακόμα πιο πίσω, κάθε νέο είδος μουσικής, που εμφανιζόταν, δημιουργούσε παρόμοια συναισθήματα.