Σε σχέση με το αρχικό ερώτημα του OP, η απάντηση στην κρίση των καπνιστών του κοινωνικού μου περίγυρου ήταν κάποιοι από αυτούς να το γυρίζουν στο στριφτό και κάποιοι (λιγότεροι) να αρχίσουν το ηλεκτρονικό τσιγάρο.
Οι περισσότεροι συνεχίζουν να καπνίζουν τις μάρκες και τις ποσότητες, που κάπνιζαν, κόβοντας έξοδα από αλλού.
Σε σχέση με το πως εξελίχτηκε η συζήτηση, η αιτία για το όλο μπάχαλο δόθηκε από τον Samy τον Paraga, αρκετές σελίδες πριν, όπου αναφέρθηκε στα παράθυρα, που αφήνει ο νόμος για καζίνο, μπουζούκια και λοιπούς μεγάλους χώρους, καθώς και με την επιλεκτική εφαρμογή του μέτρου στα μπαράκια, καφετέριες κτλ (όπου, μετά τη διάλυση της δημοτικής αστυνομίας υπεύθυνος είναι ο Αστυνομικός Διευθυντής κάθε νομού και το θέμα επαφίεται στην αυστηρότητά του, πχ σε ταξίδι μου στα Ιωάννινα προ διμήνου κάπνιζαν ΠΑΝΤΟΥ, ενώ στη Βέροια, όπως τόνισε και ο JohnnyT το τσιγάρο απαγορεύεται ΠΑΝΤΟΥ.Εδώ, στη Θεσσαλονίκη, επιτρέπεται, συνήθως, μετά το πέρας της δωδεκάτης νυχτερινής).
Η προσωπική μου άποψη (ως μη καπνιστής) για όσο αυτή έχει αξία είναι ότι είμαι εναντίον της απαγόρευσης.
Αυτό που θα ήθελα είναι να δηλώσουν τα μαγαζιά τον χαρακτήρα, που επιθυμούν ("καπνιστών" ή "μη καπνιστών") και από εκεί και πέρα, ενδεικτικά, αναφέρω:
-στα "μη καπνιστών" να υπάρχουν σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις,
-οι υπάλληλοι στα καπνίζονται μαγαζιά να λαμβάνουν βαρέα ένσημα,
-το σύστημα εξαερισμού αυτών των χώρων να είναι κάποιου επιπέδου.
--------------------------------------------------------------------------------------
Όταν το '90κάτι είχε ανοίξει στη Θεσσαλονίκη το πρώτο καφέ μη καπνιστών (η "Ζώγια") στη Λ.Νίκης, το μαγαζί πήγε άπατο.
Το γκροτέσκ της υπόθεσης ήταν η σερβιτόρα, που κάπνιζε στο πεζοδρόμιο υπό βροχή, ενώ το καφέ ήταν ΑΔΕΙΟ (και όλοι αυτοί οι φανατικοί αντικαπνιστές του τώρα, τότε, δε στήριξαν την προσπάθεια).