Ο λόγος, που άνοιξα το παρόν θέμα, είναι ότι θα ήθελα να φτιάξω ένα συγκρότημα, που να κινείται (περίπου) στο χώρο της noise/no wave με dissonant (ή και atonal) περάσματα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω, παρά ελάχιστα, για όλα αυτά, αλλά μου έχουν κινήσει το ενδιαφέρον και θα ήθελα να πειραματιστώ.
http://smart.noiz.gr/details.php?id=216670
Επειδή θεωρώ ότι οι καλλιτέχνες, που αναφέρθηκαν, μέχρι στιγμής, δεν κάνουν στο κουτουρού ό,τι κάνουν, θα ήθελα να "εμβαθύνω" στο σκεπτικό/φιλοσοφία τους και τους τρόπους, που προσεγγίζουν ηχητικά το θόρυθο.
Αρκεί δηλαδή η "δημιουργική" χρήση των εφέ, σε συνδυασμό με πολύ feedback, με το σκεπτικό ότι όσο πιο "χαλασμένος" είναι ο ήχος τόσο καλύτερα ή είναι και κάτι περισσότερο (alternative tunings, "exotic" scales, chords voicings κτλ);
Να αναφέρω εδώ, ότι, εκτός από τους προαναφερθέντες, στο είδος αυτό μου αρέσουν πολύ κάποιες δουλειές του Marc Ribot, καθώς και η γενικότερη αισθητική των A Place To Bury Strangers.
Όποτε, ψάχνω και συνεντεύξεις όλων αυτών, σχετικά με το παρόν θέμα.
:)