Instead

Δε θελω να λεω συνεχεια τα ιδια αλλα τι στην ευχη,ειναι παρα πολυ ωραιο και ομορφο.

Ετοιμος για stage diving.

Ήχος και εικόνα (γιατί υπάρχει και εικόνα εδώ, κι ας μην είναι άμεσα ορατή) γίνονται ένα.

Πολύ συναισθηματικό.

Πολύ εσωτερικό.

Πολύ όμορφο.

 

Από τα ποιοτικά εμπορικά κομμάτια, θέλει ένα καλό βιντεοκλιπ για να γίνει παγκάσμια επιτυχία.

Γράφεις κάποιο θεατρικό έργο?

Νομίζω ότι θα ταίριαζε και cello κάπου στην ενορχήστρωση.

Επεξεργασμένο 27 Απριλίου 2019 από fusiongtr

Φανταστικη δουλεια! Εχει το "κλικ" που χρειαζεται για να ξεχωρισει.

 

Μπραβο σας!

Ευχαριστούμε, φίλοι μου.

 

 Στράτο, τα κομμάτια αυτά στήνονται με μια εκνευριστική προσοχή στην λεπτομέρεια προκειμένου ακριβώς να αποτελούν ενιαία εργάκια , όπου λόγος και μουσική από κοινού επικοινωνούν ό,τι τέλος πάντων είναι αυτό που πρέπει να επικοινωνηθεί. Οκ, και από βίτσιο-σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά, δεν φτάνω στο 100% αυτού που είχα εξαρχής στο μυαλό μου, εν μέρει λόγω  συνθηκών-η Roxann ηχογραφεί στον Καναδά, η δυνατότητα διάδρασης σε πραγματικό χρόνο είναι πρακτικά ανύπαρκτη και άρα τα διαφορετικά takes πηγαινοέρχονται ετεροχρονισμένα και πως να περιγράψεις σε κάποιον που δεν είναι μουσικός πως στο...challenge worth taking...το worth πρέπει να πέσει στην αρχή του κύκλου , όπου το τελευταίο μέτρο είναι 5/4 κλπ κλπ-και εν μέρει γιατί έχω πλέον βάλει ένα όριο στο μέχρι πιο σημείο θα ενδίδω στις εμμονές μου.

 

 Θεατρικό έργο? Όχι. Αλλά ήδη έχω στο μυαλό μου κάποια ακόμα που συνδυάζουν κείμενα με μουσική, οπότε μιλάμε για κάτι σαν ενότητα. Δεν θα γλιτώσετε εύκολα, κύριοι. 

 

 

16 minutes ago, pipityri said:

 Θεατρικό έργο? Όχι. Αλλά ήδη έχω στο μυαλό μου κάποια ακόμα που συνδυάζουν κείμενα με μουσική, οπότε μιλάμε για κάτι σαν ενότητα.

 

 

Κείμενο με μουσική ε?

Χμμμμ, διακρίνω επιρροές από cigaret13 και τις απαγγελίες του.

Ακόμα κι εδώ ρε Φώτη?

 

Επεξεργασμένο 27 Απριλίου 2019 από fusiongtr

16 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Κείμενο με μουσική ε?

Χμμμμ, διακρίνω επιρροές από cigaret13 και τις απαγγελίες του.

Ακόμα κι εδώ ρε Φώτη?

 

Αυτό δεν είναι  άστοχο. Ο Νερούδα του Φώτη είναι από τα αγαπημένα που έχω ακούσει στο noiz. Όπως του είπα και πρόσφατα σε προσωπική επικοινωνία, αν/όποτε έχω κείμενο στα ελληνικά, θα ήθελα πολύ να το πει αυτός.

5 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Πολύ εσωτερικό.

Πολύ όμορφο.

 

Για εμένα, τα παραπάνω περιγράφουν απόλυτα αυτό που σκέφτομαι όταν ακούω μουσική σου. Άλλο ένα λοιπόν master.

50/50...

μου άρεσε πάρα πολύ έως το 1.26 όπου μου θύμησε όμορφα Ryuichi Sakamoto.

όταν μπήκε και σταθεροποιήθηκε τέμπο με αποξένωσε λίγο...

Κρατώ το μπάσο και την όμορφα ηχογραφημένη κιθάρα. Και τα άλλα όργανα καλά είναι, απλώς μου ξεχώρισαν

1 ώρα πριν, yameth είπε

 

Για εμένα, τα παραπάνω περιγράφουν απόλυτα αυτό που σκέφτομαι όταν ακούω μουσική σου. Άλλο ένα λοιπόν master.

Ευχαριστώ, boss. 

 

37 λεπτά πριν, dimsonic είπε

50/50...

μου άρεσε πάρα πολύ έως το 1.26 όπου μου θύμησε όμορφα Ryuichi Sakamoto.

όταν μπήκε και σταθεροποιήθηκε τέμπο με αποξένωσε λίγο...

Κρατώ το μπάσο και την όμορφα ηχογραφημένη κιθάρα. Και τα άλλα όργανα καλά είναι, απλώς μου ξεχώρισαν

Εσύ είσαι τζαζίστας, μην ακούσεις στρωτή αρμονία, ξυνίζεις... Όμως, πρόσεξε, έχω σχέδιο....με την απόλυτη επιτυχία προ των πυλών είναι θέμα χρόνου πριν βρεθώ εγώ στη θέση της μπάντας από το άλλο thread και με τα συστημικά μέσα-που λέει κι ο φίλος-στο πλευρό μου, θα κάνω 10λεπτα σόλο σε prime time, και τότε αγαπητέ θα πάρουμε το αίμα μας πίσω...

 

 Πέραν της πλάκας-και όπως προανέφερα- κάθε κάθε στοιχείο του κομματιού είναι προσεκτικά δουλεμένο. Το κείμενο χωρίζεται σε δύο απολύτως διακριτά μέρη και αυτό αντανακλάται και στη μουσική. Εντούτοις, στοιχεία αστάθειας έχουν παρεισφρήσει και στο δεύτερο, φαινομενικά, στρωτό μέρος...το έξτρα beat στο τέλος κάθε κύκλου, οι αναστροφές που αποδυναμώνουν κάποια ακόρντα....Θεωρώ πως προσεχτική ακρόαση φανερώνει μια κάποια κρυφή ένταση, σαν απόηχο του πρώτου μέρους όπου αυτή είναι πιο in your face λόγω της αρμονίας και της ρυθμικής ρευστότητας.

9 minutes ago, pipityri said:

Θεωρώ πως προσεχτική ακρόαση φανερώνει μια κάποια κρυφή ένταση, σαν απόηχο του πρώτου μέρους

 

Σιγά την προσεχτική ακρόαση και την κρυφή ένταση ναούμε.

Κάτι ενδιάμεσες φωνές (και όχι μόνο) τα πετάνε όλα απόξω ασούμε, ειδικά για μας τους λαϊκούς που χθες ακούγαμε Πίτσα και πίναμε κρασά.

Υπάρχει κάτι εκεί που δεν λύνεται σχεδόν ποτέ, και αν θέλεις να ξέρεις εμένα πιο πολύ μου αρέσει αυτό που δεν ξέρεις γιατί "τεντώνεσαι".

Ούφ, τα είπα και ξεθύμανα.

 

Για να μιλήσω και λίγο σοβαρά πάντως, ο δρόμος που οδηγεί σε δόξα, χρήμα και γυναίκες, είναι πια ορθάνοιχτος μπροστά σου.