Σταματάω ή συνεχίζω μαθήματα; Μπέρδεμα

[helekin]

Καλησπέρα. Νέος στο φόρουμ και εύχομαι καλή χρονιά σε όλους.

Έχω ένα με-γα-λο ερώτημα εδώ και κάτι χρόνια στο κεφάλι μου. Από φοιτητής ήθελα να μάθω ντράμς. Έπαιρνα βιβλία και cd και μάθαινα χωρίς ντραμ σετ κοπανώντας κούτες, κατσαρόλες και κουβάδες. Μετά τα φοιτητικά μου χρόνια, η ζωή με απομάκρυνε τελείως από αυτό το σκάλωμα, το ξέχασα, συνέχισα. Μεγαλώνοντας όμως έφαγα κάποια στιγμή μια κρίση και αποφάσισα να ασχοληθώ και πάλι, σοβαρά αυτήν την φορά. Πήρα ένα φθηνό ηλεκτρονικό alesis ντραμ σετ (μένω σε πολυκατοικία) και γράφτηκα και σε ένα τοπικό ωδείο. Για 2 χρόνια έκανα ασκήσεις για στικ κοντρολ, παραντίντλ και γενικά paterns που σίγουρα είναι βασικά για να μάθεις να παίζεις, αλλά είναι λίγο 'εργολαβία'. Η βασική μου αγάπη για τα ντραμς ήταν η μουσική. Το ροκ. Το μέταλ. Πήγα στο ωδείο με την ελπίδα να βρω άλλους ψαρωμένους μαθητες και να ζήσω την μαγεία του 'παλεύουμε όλοι μαζί ένα κομμάτι σε πρόβα'. Δεν το έζησα καμιά στιγμή εκεί. Πρώτη μέρα που γνώρισα τον δάσκαλό μου μιλήσαμε και του είπα ότι αγαπώ ροκ. Μάλιστα τον ρώτησα αν κάνει μαθήματα και για διπλό πετάλι (τόσα ήξερα) και μου είπε ότι θα κάνουμε και διπλό πετάλι. Ούτε διπλό πετάλι κάναμε ποτέ. Γενικά δεν ακουμπήσαμε ροκ ρυθμούς. Πολλές φορές σκεφτόμουν 'μάθε ντραμς πρώτα και μετά ψάξε για άλλους συμπαίκτες. Δάσκαλος είναι, ξέρει ότι έτσι μαθαίνεις. Μην βιάζεσαι και θα έρθει η ομορφιά'. Δύο χρόνια πέρασαν. Δούλευα όλη μέρα και δεν μπορώ να πω ότι έκανα και καμιά σοβαρή εξάσκηση σπίτι και επειδή ξέρω ότι ο δάσκαλος χωρίς εξάσκηση δεν πρόκειται να σου μάθει, δικαιολογούσα την έλλειψη κάψας μου έτσι. Σταμάτησα το ωδείο και πήγα σε ένα άλλο. Με την ελπίδα να βρω εκεί αυτό που ψάχνω. Θυμάμαι το πρώτο μάθημα με τον νέο μου δάσκαλο όταν με ρώτησε 'θες να μάθεις και διπλό πετάλι;' και μου γυάλισε το μάτι. Ε φυσικά και θέλω! Δεν ήταν το ότι περίμενα από έναν δάσκαλο να μου μάθει διπλό πετάλι. Ξέρω ότι αυτό μόνος σου το παλεύεις. Απλά ενθουσιαστικά γιατί θεώρησα ότι βρήκα κάποιον που θα μιλάμε την ίδια γλώσσα. Το άλλο που άκουσα ήταν ότι πιστεύει ότι 'ντραμς μαθαίνεις με την τριβή με άλλους κι όχι μόνος σου'. Δεν μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο σε εκείνη την φάση! Όταν όλη η μέρα μου ρουφάει την ενέργεια και η καθημερινή εξάσκηση κάνει φτερά, ο μόνος τρόπος να βάλω κάτω το κεφάλι να δουλέψω κάτι ήταν να έχω ένα κίνητρο! Μια ομάδα που θα παλεύαμε μαζί να διεκπεραιώσουμε κάτι! Μετά από δύο χρόνια κάνω συνέχεια funk ρυθμούς και patterns και δεν έχω βρει ακόμα κανένα γκρουπάκι από παιδιά που να θέλουν να το παλέψουν. Έχω πιέσει τον εαυτό μου να κάνει στικ κοντρολ ασκήσεις κάθε μέρα και να μάθει κάποιους δύσκολους funk ρυθμούς λέγοντας στον εαυτό μου συνέχεια 'Ο Τζον Ντένσμορ των doors ήταν jazz drummer. Ακόμα και ο κιθαρίστας τους ήταν τελείως άσχετος με το ροκ. Δεν μαθαίνεις ροκ στα ντραμς! Μαθαίνεις ντραμς. Και μετά βάζεις τα ντραμς στην ροκ!'. Ναι αλλά εγώ, θέλω ένα τυράκι. Θέλω να διασκεδάσω τα ντραμς όχι να πάρω μάστερ σε αυτά! Αλήθεια σκέφτομαι να τα παρατήσω επειδή μπορεί να μην θέλω απλά να το δεχτώ ότι δεν-θέλω-να-μαθω τελικά.Αλλά τόσα χρόνια το παλεύω! Όποτε τα ακούω σε τραγούδια παίζω συνέχεια με τα χέρια μου και το πόδι κοπανάει ασταμάτητα το πάτωμα. Τα αγαπάω! Αλλά δεν θέλω να παίζω μόνος μου. Τι να το κάνω να παίζω μόνος μου;

Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής. Ο δάσκαλος ντραμς οφείλει να σου μάθει τα απολύτως ουσιαστικά άσχετα με τα γούστα σου προκειμένου να μάθεις όσο γίνεται πιο σωστά και ολοκληρωμένα το όργανο; Ή πρέπει να πατάει λίγο και στα γούστα σου; Μιλάω πάντα για μαθητή που δεν θα δώσει ούτε εξεταστικές ούτε θα πάει για καριέρα.

 

[gkourmoul1]

Ο δάσκαλος οφειλει να σου δείξει τον σωστό τρόπο και την σωστή τεχνική. Να ξεκινήσει από τα βασικά, και σταδιακά να εστιάσετε σε αυτό που εσύ έχεις στόχο να μάθεις.

Το να παίζεις με αλλους, είναι εμπειρία που δεν διδάσκεται, είτε παίζεις τύμπανα, είτε κιθάρα. Καλό είναι να γίνεται παραλληλα με τα μαθηματα.

Συνέχισε να το ψάχνεις, και προς θεού, μην το παρατήσεις. Μάθε τέχνη και ασ' την, αλλά στην περίπτωσή σου μάθε τη πρώτα. Ολοκλήρωσε αυτό που ξεκινησες.

 

[Alex Raptakis]

Καλησπέρα, καλή χρονιά και καλώς ήλθες στο φόρουμ!
Πριν πάρεις τοις μετρητοίς όλα τα παρακάτω που θα σου πω, έχε υπ όψιν σου ότι είμαι αυτοδίδακτος ντράμερ, και το μόνο που μου έχουν διδάξει ήταν μπουζούκι και μουσική θεωρία στο (μουσικό) σχολείο.

Προσωπικά, εγώ δεν έκανα ποτέ ασκήσεις paradiddles ή κάτι άλλο. Όταν δυσκολευόμουν σε ένα σημείο, το έκανα slow-down, το έπαιζα σιγά σιγά 1000 φορές και εν τέλει το κατάφερνα. Δεν ήμουν τέλειος, αλλά με αυτό τον τρόπο έπαιζα "τα πάντα" χωρίς να έχω την απορία "εεε πώς μαθαίνεις μέταλ ντραμς?". Στο κάτω κάτω, τύμπανα είναι, τα βαράς και βγάζουν ήχο (που λέει ο λόγος). Όχι ότι είναι εύκολο, αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο στο να λέει κανείς ότι δε μαθαίνει να παίζει ροκ ή μέταλ. Είναι σαν να μου λες, θέλω να μάθω να μαγειρεύω μπριτζόλες, αλλά ο καθηγητής μου μιλάει για θερμοκρασίες και κοπές. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι καθένας μαθαίνει διαφορετικά, και ο καλός καθηγητής θα σε "διαβάσει" για να δει το πώς εσύ μαθαίνεις καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Ο καθηγητής όμως σίγουρα δε μπορεί να σε κάνει να μάθεις. Αυτό που κάνει είναι να σε καθοδηγεί σωστά, να σε διορθώνει, και να σου δίνει και τροφή που πολύ σωστά ανέφερες - γιατί πάνω απ'όλα πρέπει να μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Όσο περισσότερο μας αρέσει, τόσο το περισσότερη όρεξη και κίνητρα έχουμε. Επειδή λοιπόν ο καθηγητής δεν μπορεί να σου περάσει πρακτικά το muscle-memory που χρειάζεται, εκεί έρχεται η προσωπική δουλειά που βάζει ο καθένας. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι ξεκάθαρα δική σου ευθύνη, και του κάθε μαθητή, να ψαχτεί, να μάθει, και να λιώσει στο παίξιμο. Στο κάτω κάτω, ο καθηγητής σου κάνει μάθημα 2-3 ώρες τη βδομάδα το πολύ, που από μόνο του δε θα οδηγήσει πουθενά.

Ωστόσο πιστεύω ότι καλά στα χουν πει. Μαθαίνεις να χρησιμοποιείς ένα εργαλείο, και μετά κάνεις ότι χρήση θες εσύ, όπου θες, και με όποιο τρόπο θες. Μπορείς να ακολουθήσεις τους κανόνες, να τους σπάσεις, ή να δημιουργίσεις δικούς σου. Αυτό υπάρχει παντού, και είναι πιστεύω ο πιο σωστός και πιο αποτελεσματικός τρόπος. Είναι αυτό που λέμε, fundamentals. Ο καθηγητής δε θα σου μάθει πώς να παίζεις ένα συγκεκριμένο κομμάτι. Θα σου μάθει τρόπους να ξεκλειδώσεις το σώμα σου έτσι ώστε να γυρίσεις σπίτι, να βάλεις τα ακουστικά και να ξεκινάς να χτυπιέσαι όσο πιο "σωστά" γίνεται, όπου θες εσύ.

Η ντραμς είναι 2 πράγματα, χρόνος & τεχνική, και αυτά είναι που πρέπει να σου μάθει ο κάθε καθηγητής. Η δουλειά του είναι να δει τι κάνεις σωστά και τι λάθος "live" έτσι ώστε να σου δώσει ότι feedback έχει μέσα σε αυτές τις λίγες ώρες που τον βλέπεις.

Χρόνος είναι το τέμπο, να είσαι σωστός και να μη ξεφεύγεις. Αυτό έρχεται σιγά σιγά έρχεται σιγά σιγά, και όσο χτίζεις τεχνική, τόσο πιο αυθόρμητα βγαίνει. Ακούς, παίζεις, ελέγχεις με μετρονόμο, και κάνεις ότι χρειάζεται για να είσαι σωστός. Ο καθηγητής πρέπει να επισημάνει το αν ξεφεύγεις, και να σου υπενθυμίζει να χρησιμοποιείς μετρονόμο.

Τεχνική είναι το πώς χρησιμοποιείς το σώμα σου για να παίξεις, και υπάρχουν οι δύο βασικοί πυλώνες, η ανεξαρτησία της κίνησης, και ο τρόπος.

- Η ελευθερία της κίνησης δε χρειάζεται καν drum-kit για να αποκτηθεί. Υπάρχουν και αυτά τα χαζά, τύπου τρίψε το κεφάλι με το ένα χέρι κυκλικά ενώ χτυπάς με το άλλο το στήθος σου. Ο καθηγητής σου δίνει ασκήσεις, πχ paradiddle, έτσι ώστε να ξεκλειδώσεις το σώμα σου όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά γίνεται.

- Ο τρόπος είναι το πώς χτυπάς τα ρημάδια τα τύμπανα, και δεν υπάρχουν και πολλοί. Στα χέρια είναι το χέρι και η τεχνική με δάχτυλα, και στο πόδι είναι η σωστή θέση και το heel-toe. Χονδρικά πάντα. Αυτή έιναι και η κύρια δουλειά του καθηγητή, να σου δείξει πώς ακριβώς είναι ο τρόπος, με μεγάλη λεπτομέρια και άμεση διόρθωση.

Θα ήθελα να σε ακούσω να παίζεις κάτι, να δούμε αν αυτά που σου έχουν μάθει είχαν μέχρι τώρα αποτέλεσμα - και το τι θες εσύ να μαθεις. Η ερώτησή μου είναι, εσύ προσπαθείς να παίξεις μόνος σου? Από τα συμφραζόμενα, καταλαβαίνω ότι δεν είσαι 15 χρονών, και ότι έχεις τη δυνατότητα να παίξεις μόνος σου ότι θες. Σου αρέσει η rock και η metal. Έβαλες το αγαπημένο σου κομμάτι σαν backing track και να προσπαθήσεις να το παίξεις? Αν ναι, τι πήγε καλά, και τι όχι? Πού δυσκολεύτηκες? Είπες του καθηγητή σου, α, δυσκολεύτηκα σε αυτό το σημείο - τι να κάνω?

Εγώ σου προτείνω μέσα στη βδομάδα να ηχογραφήσεις 2 αγαπημένα σου κομμάτια, ένα που θεωρείς πανεύκολο, και ένα πολύ δύσκολο που δε σου βγαίνει και θα ήθελες να μάθεις. Πόσταρέ τα μαζί και κάνε με tag!

 

[stavros_d80]

Προσπάθησε να φτιάξεις ενα γκρουπακι ολιγομελές (3-5 άτομα) να έχετε κοινά μουσικά ενδιαφέροντα και βρείτε ένα χώρο για πρόβες, μπορείς να δοκιμάσεις στις αγγελίες αν δεν βρίσκεις άτομα.

έχοντας ένα playlist με διασκευές πχ για αρχή σε δικό σας ύφος, σε Αθήνα-Θεσ/νικη είναι σχετικά εύκολο να κάνετε κάποια λαιβάκια, στην επαρχία είναι πιο δύσκολο... θα πρεπει να εχεις να παρουσιασεις κατι οταν πας να μιλησεις με μια μουσικη σκηνη/μαγαζι κτλ δεν μπορεις να πας να τους πεις "γεια σας εμαθα να παιζω καλα ντραμς στο ωδειο και εχω καλη τεχνικη" θα σου ζητησουν δειγμα δουλειας και playlist.... social media, youtube βοηθάνε πολύ να δώσεις ένα δείγμα του τι παιζετε.

εγώ πχ που μένω Γιάννενα ξέρω 3-4 τοπικά σχήματα που παίζουν όλο το χρόνο σε μαγαζία, μουσικές σκηνές κτλ δεν είναι και τόσο δύσκολο, Αθήνα είναι πολύ πιο εύκολο ειναι πιο πολλές οι επιλογές...

βέβαια δεν είναι και εύκολο πολλά σχήματα δεν κρατάνε....

Δεν ειναι και η καλυτερη εποχη αυτη για ντραμερ/μπασιστες/κιθαριστες ειναι η αληθεια.... αυτοι οι διαολοι οι παλιοπληκτραδες με τα ντραμασινια παιρνουν ολες τις δουλειες... τα κολ#@%παιδα...???

 

[Rebel_Of_South]

Δεν θα σταματήσεις αυτό που σε παθιάζει εννοείται....

Έχω κι εγώ τις ίδιες ανησυχίες με σένα όσον αφορά την κιθάρα και σε καταλαβαίνω απόλυτα

Μπορείς είτε να βρεις κάποιους στο ίδιο επίπεδο σου , να γνωριστείτε και αν ταιριάζουν τα χνωτα σας να παίζετε , είτε να πας σε ένα πιο μοντέρνο ωδείο από αυτά που ωθούν τους μαθητές στις συνεργασίες ως μέσο μάθησης 

Αν σε ενδιαφέρει στείλε inbox , γνωρίζω ένα τέτοιο αν σε βολεύει η περιοχή

 

[stamkosk]

Κοιτάζοντας τις αγγελίες στο noiz θα δεις πολύ μεγάλη ζήτηση για drummers, με σχεδόν καθημερινή ανανέωση, αλλά και πολλά groups να δραστηριοποιούνται ακριβώς στο ύφος που αγαπάς.

Μπορείς είτε να απαντήσεις σε κάποιες από αυτες, είτε -ακόμα καλύτερα- να βάλεις μιά δική σου όπου να γράφεις το επίπεδο στο οποίο βρίσκεσαι, το ύφος που θέλεις να παίξεις, καθώς και το τι ψάχνεις μουσικά.

Καλύτερο ωδείο από μιά μπάντα, είτε είναι καλή καλή είτε όχι και τόσο, δεν υπάρχει... 

 

[helekin]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά. Στην ηλικία των 47 που είμαι δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις γκρουπάκι για πρόβα, κυρίως γιατί τα πιο νέα γκρουπάκια ψάχνουν πιο 'φρεσκους' ντράμερ, τα δε πιο 'ώριμα' έχουν πατήσει κάποιο άλφα μουσικό επίπεδο για το οποίο σίγουρα δεν είμαι έτοιμος. Προσωπικά νιώθω ότι δεν έχω καν επίπεδο για να παίξω σε μπάντα καν, για αυτό και ψάχνω πρωτάρηδες Το ωδείο που πάω έχει δυνατότητες ένταξης μαθητών σε γκρουπς απλά δεν έχει γίνει στην περίπτωσή μου όσο κι αν ρώτησα  κι ο λόγος υποθέτω είναι ο παραπάνω μιας και δεν έχει βρεθεί ακόμα διαθέσιμο γκρουπ (δεν βρωμάω το υπόσχομαι). Τι να πω; Άργησε να με πιάσει η φαγούρα να μάθω ντραμς μάλλον και τώρα λούζομαι τις συνέπειες. Δεν θέλω να εγκαταλείψω με τίποτα το ωδείο (οποιοδήποτε ωδείο). Νιώθω ότι είναι το μόνο που με βγάζει απο την ρουτινιάρικη ζωή μου στην δουλειά και με ταρακουνάει να ασχοληθώ λίγο με τα ντραμς όσο κουρασμένος κι αν είμαι. Αλλά από την άλλη, αν εθελοτυφλώ για το αν το 'χω καν, το να σκάω ένα σεβαστό ποσό κάθε μήνα από το μηνιάτικο μου μόνο και μόνο για την 'επαφή' με το αντικείμενο, δεν ξέρω πόσο αξίζει... (Για να μην παρεξηγηθώ, δεν με νοιάζουν τα λεφτα σε σχέση με το χόμπυ. Με νοιάζει το να τα ξοδεύω χωρίς να βλέπω κάποια σοβαρή εξέλιξη/όφελος). Θα κάνω υπομονή. Θα κοιτάξω τις προτάσεις σας. Θα αναβάλω την απόφασή μου. Θα βάλω κάτω το κεφάλι να μάθω κι άλλους φανκ ρυθμούς... Θα δούμε.

 

[helekin]

Εγώ σου προτείνω μέσα στη βδομάδα να ηχογραφήσεις 2 αγαπημένα σου κομμάτια, ένα που θεωρείς πανεύκολο, και ένα πολύ δύσκολο που δε σου βγαίνει και θα ήθελες να μάθεις. Πόσταρέ τα μαζί και κάνε με tag!

Καλά τα δύσκολο δεν παίζει να το ηχογραφήσω γιατί είναι αδύνατο να το παίξω με την φτωχιά μου τεχνική στο διπέταλο. Ούτε θα με χαλάσει να μην μπορέσω να το παίξω ποτέ να σου πω την αλήθεια γιατί το θεωρώ 'κομμάτι πρωταθλητισμού' και προσωπικό end of the line (αν υπάρχει κάτι τέτοιο σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο). Οτιδήποτε από Messugah βασικά αλλά ας πούμε το Bleed. Εύκολα, θεωρώ οτιδήποτε σχεδόν από ACDC αλλά ας πούμε ´Hell´s Bells. Αν το καταφέρω, θα στο στείλω ηχογραφημένο.

 

[Terry RoscoeBeck5]

 Οτιδήποτε από Messugah βασικά αλλά ας πούμε το Bleed.

Αρχικά welcome στο noiz.

Διαβάζω τα posts σου και διακρίνω μια (εύλογη) φούρια, την οποία έχεις επισημάνει και εσύ. Με τους Messugah με ψιλο-σόκαρες καθότι είναι μια μπάντα υψηλότατων παικτικών απαιτήσεων. Οπότε η φιλική μου συμβουλή είναι αρχικά να χαμηλώσεις τον πήχη. Πριν "κατακτήσεις" το διπέταλο, γίνε master του απλού και... ταπεινού πεταλιού ? και μάλιστα σε ρυθμούς όπως τα 4/4.

Όσο 'κατακτάς" ανέβαζε bpm's, πειραματίσου με ρυθμούς και φυσικά (εάν και εφόσον μπορείς) συνέχισε τη μελέτη. 

Όπως έθιξαν και άλλοι, το να μπει μια μπάντα στη ζωή σου, μουσικά, θα αλλάξει τη ζωή σου. Ωραία η μελέτη, αλλά αν δεν παίξεις μαζί με μπασίστα (και σου μιλάω ως μπασίστας) δεν θα έχεις μπει στα "παπούτσια" του ντράμερ. 

Πέρα από το να ακούς εσένα, είναι πολύ βασικό να μάθεις να ακούς και τους άλλους που παίζουν δίπλα σου. Και αυτό θα συμβεί μόνο με μια μπάντα.

Η ταπεινή μου άποψη είναι η εξής: Συνεχίζεις τη μελέτη, τα μαθήματα, αλλά βρες μια μπάντα- "χαλαρού" μουσικού περιεχομένου, χωρίς υπερ-απαιτήσεις. Μπορεί με βάση τα μουσικά γούστα σου να μην πετάξεις τη σκούφια σου, αλλά θα σε βάλει στο mood. Και που ξέρεις, μπορεί στο τέλος να σου κάνει κέφι.

Το 47 ετών ίσως να είναι ένα handicap- υπό την αίρεση ότι αν ψάξεις ανάλογους "γέροντες" το πιθανότερο είναι να είναι σε πιο advance μουσικό επίπεδο.

Αλλά όπως λέει και ρητό "ρωτώντας πας στη πόλη", οπότε να είναι καλά οι αγγελίες του noiz...

Καλή επιτυχία, πάρε το χαλαρά και θα σε πάει μόνο του...  

 

[fusiongtr]

Παλικάρι μου, για να σε βοηθήσω ως προς το θέμα της μπάντας, θα σου πω το εξής.

Γράψε μια αγγελία ως ντράμμερ που ψάχνει ανθρώπους για να παίζουν μαζί με σκοπό την μελέτη.

Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το "ψάχνω μπάντα να παίξω", και επίσης δεν θα απομακρύνει υποψήφιους συμπαίκτες λόγω ηλικίας.

Δεν είναι ανάγκη να είναι δηλαδή πλήρης μπάντα.

Μπορεί να βρεις πχ έναν μπασίστα κι έναν κιθαρίστα, ή έναν πληκτρά, ή και μόνο έναν κιθαρίστα.

Δεν θα αποδίδετε πιστά τα κομμάτια με αυτή την σύνθεση, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που σε ενδιαφέρει.

Ως κιθαρίστας έχω κάνει άπειρα τέτοια, σκέψου ντουέτο μπάσο - κιθάρα, τύμπανα - κιθάρα, και sax - κιθάρα.

Δεν βγήκαμε να παίξουμε κάπου, αλλά όταν βάζαμε κάποιο κομμάτι για μελέτη (ή και ελεύθερο αυτοσχεδιασμό) προσπαθούσαμε να το φέρουμε στα δικά μας μέτρα.

Για την ώρα κάτι τέτοιο θα είναι πολύ σημαντικό για την πρόοδό σου, από όπου και να το πιάσεις.

Από την τεχνική πρόοδο, την αίσθηση της επικοινωνίας, αλλά και την δυνατότητα επεξεργασίας υλικού με τέτοιον τρόπο, που να μπορείς να σταθείς αξιοπρεπώς ακόμα και σε δύσκολα πράγματα (σε δεύτερο επίπεδο), να το φέρεις δηλαδή στα μέτρα σου, και στις μέχρι τώρα δυνατότητές σου.

 

[Alex Raptakis]

Ok έπαθα και εγώ ένα κοκομπλόκο με το Bleed, γιατί εκεί ούτε φτασμένοι ντράμμερς δε το χουν, όχι μόνο από θέμα ταχύτητας, αλλά και από αντιχρονισμών και την επιτυχία στο να είσαι ακριβώς πάνω σε ότι παίζουν οι κιθάρες. Η Djent χρειάζεται τρομακτική ελευθερία κίνησης, ξεφεύγει αρκετά.

Δεν καταλαβαίνω όμως το γιατί να παίξεις funk ρυθμούς που λες. Ναι οκ, σου έβαλε ένα δυο κομμάτια ο καθηγητής γιατί μπορεί να πιστεύει ότι από τη funk ξεκινάνε όλα, αλλά εσύ πρέπει να κάνεις και το γούστο σου. Μην πιέσεις τον εαυτό σου να παίζεις πράγματα που δε σου αρέσουν. Έστω AC/DC ναι. Αλλά μην πας από το Highway to Hell στο Bleed, γιατί μόνο με τη σκέψη με πιάνει κράμπα.

Θα κάνω τη διαφορά και θα διαφωνίσω με την ιδέα της μπάντας. Don't get me wrong, ΝΑΙ, να μπεις σε μπάντα, στο εύχομαι, και αύριο μάλιστα. Αλλά θα πρέπει να παίξεις και μόνος σου, ΠΟΛΥ. Γιατί και η μπάντα μια δυο φορές τη βδομάδα θα ναι το πολύ. Η πραγματική βελτίωση έρχεται από το personal effort. Η μπάντα θα σου δώσει άλλα πράγματα φυσικά, ανεκτίμητα, και που δε μπορείς να τα πάρεις μόνος σου, αλλά δε θα σου μάθει να παίζεις, όχι.

Επιμένω, κάτσε ηχογράφησε δυο κομματάκια, ένα εύκολο και ένα που βγαίνει αλλά σε ζορίζει - πχ το παίζεις αργά αλλά όχι εκεί που πρέπει.

 

[Rebel_Of_South]

Νομίζω η πρόταση του @fusiongtr είναι πολύ ωραία και θα προσπαθήσω να την εφαρμόσω εγώ .... 

σχήματα με σκοπό βελτίωση και μελέτη όπου το αποτέλεσμα θα είναι η ευχαρίστηση και η ανταμοιβή

 

[gkourmoul1]

Εγώ υπήρξα παρά πολύ τυχερός διότι στα 35 μου που ξεκίνησα να μαθαίνω ηλεκτρική, βρήκα κατευθείαν γκρουπ στο επίπεδο μου και ξεκινήσαμε να βγάζουμε κομμάτια και να προετοιμαζόμαστε και για λάιβ. Τεράστιο σχολείο το γκρουπ. Προχωράς με άλματα. Σιγουρα, δεν θα είχα την ίδια εξέλιξη και την ίδια ωριμότητα, χωρίς αυτό. Και γνωρίζω ότι είμαι ακόμη στα πρώτα μου βήματα, αρα προσμένω με ενθουσιασμό τα επόμενα.

Ποτέ δεν είναι αργά....

 

[Miltos23]

Τα υπόλοιπα λίγο ως πολύ τα έγραψαν οι προηγούμενοι.

Θα σου πρότεινα να ψάξεις στο youtube drumless songs, drumless backing track κλπ και να δοκιμάσεις να παίξεις από πάνω, έτσι θα κερδίσεις διάφορα πράγματα:

1. Θα καταλάβεις το επίπεδο σου

2. Θα νιώσεις έστω και λίγο πως είναι να παίζεις με άλλους

3. Θα ξεδώσεις

 

[gkourmoul1]

Το αμέσως επόμενο καλύτερο από μια μπάντα, είναι τα backing tracks...

 

[helekin]

πω πω, δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση! Ευχαριστώ! Με βοηθάει μόνο και μόνο που διαβάζω κάποια πράγματα από εσάς. Κάποια τα έχω παλέψει και δεν μου βγήκαν και πολύ αλλά άλλη μια προσπάθεια δεν βλάπτει. Το γουτουμπ με τα drumless trucks το έχω δοκιμάσει πολλές φορές ή να παίξω και πάνω από κομμάτια αλλά πάντα κάνω το λάθος να είμαι κάποια στιγμή εκτός ρυθμού. Λίγο πιο γρήγορα, ή λίγο πιο αργά. Το θέμα είναι ότι εκείνη την ώρα δεν έχω κάποιον ζωντανό άνθρωπο δίπλα μου για να το καταλάβω. Απλά το πιάνω μόνος μου και τρέχω να το διορθώσω. Για αυτό θέλω να παίξω με κάποιον κυρίως. Και ήταν λάθος που έλεγα για μπάντα ναι. Μπάντα, ιδανικά, αλλά και με ένα άλλο όργανο καθόλου δεν με χαλάει. Υποτίθεται τα ντραμς είναι η ραχοκοκαλιά του κομματιού και παίζονται για να υποστηρίξουν τα υπόλοιπα όργανα. Το να τα παίζεις μόνος σου με έναν μετρονόμο με βοηθάει να βελτιωθώ στους χρόνους αλλά χάνω το ζουμί που παρέχει η πραγματική ομαδική εμπειρία. Δέχομαι επίσης ότι πάνω από όλα θέλουν πολλή δουλειά σόλο. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν θα μάθω ντραμς σε μια ή δύο πρόβες με κάποιον/ους. Αλλά το να παλέψω κάτι ομαδικά θα με ιντριγκάρει να κάτσω να το παιδέψω μόνος μου για να το βγάλω όσο γίνεται καλύτερο! Όπως πιστεύω θα ιντριγκάρει και τον άλλο/άλλους να κάνουν το ίδιο. Για το Bleed: Το ανέφερα ως ένα κομμάτι που το έχω εκεί ψηλά και έχω επίγνωση της ικανότητας που απαιτεί απλά ε! Θα το ήθελα να μπορώ να το παίξω κάποια στιγμή! Και ποιος δεν θα θελε; Αλλά ακόμα και το ´Hell´s Bells´ που ανέφερα, δεν σημαίνει ότι το έχω μάθει όλο πια. Απλά όποτε το προσπαθώ μου βγαίνει αρκετά εύκολα. Τουλάχιστον ρυθμικά. Ένα έμπειρο αυτί μπορεί να με ακούει και να είναι σαν να βαράω κατσαρόλες στον ρυθμό του τραγουδιού. Κάποια στιγμή θα ρίξω μια αγγελία. Για να δούμε. Κάτι τελευταίο. Δεν υποτιμάω σε καμιά περίπτωση την φάνκ ή την σουινγκ κλπ. Έχει πολύ ζόρικα paterns που είναι πρόκληση να τα μάθω. Απλά... δεν έχουν καμία επαφή με την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν θα βάλω ποτέ να ακούσω φανκ και μετράει αυτό όταν μαθαίνεις ένα όργανο.

 

[gkourmoul1]

Δεν υποτιμάω σε καμιά περίπτωση την φάνκ ή την σουινγκ κλπ. Έχει πολύ ζόρικα paterns που είναι πρόκληση να τα μάθω. Απλά... δεν έχουν καμία επαφή με την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν θα βάλω ποτέ να ακούσω φανκ και μετράει αυτό όταν μαθαίνεις ένα όργανο.

Δεν έχω ποτέ ακούσει φανκ μουσική. Ούτε καν ένα κομμάτι ολόκληρο. Ούτε θα ακούσω διότι δεν μου αρέσουν.

Έλα όμως, που στην κιθάρα παίζω πολυ φανκ, και διασκευαζω γνωστά κομμάτια σε φανκ ρυθμό. Διασκεδάζω πολύ οταν παίζω, αλλά όχι όταν ακούω.

Όταν είσαι με μπάντα, πολλές φορές κάνεις πράγματα που δεν τα έχεις στο πρόγραμμα.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Για να μην χάνεσαι στη μελέτη σου βάλε και ένα click με τα bpm του κομματιού για να έχεις κάπου να πατάς (αν σε βοηθάει). Βέβαια αυτού τους είδους η μελέτη είναι υπό ιδανικές συνθήκες ήχου: Ανεβάζεις, κατεβάζεις εντάσεις, βρίσκεις το balance, έπαιξες... 

Με τη μπάντα η κατάσταση είναι "μάχιμη": Πρέπει να ισορροπήσεις τις δικές σου εντάσεις με τις εντάσεις των άλλων, οι άλλοι μαζί σου και όλοι μαζί με τον τραγουδιστή (αν υπάρχει).

Για το θέμα του ρυθμού- καθώς όλοι θα "πατάνε" επάνω σου- και εδώ μπορείς να χρησιμοποιήσεις click/μετρονόμο με ακουστικό στο αυτί, ώστε να νιώθεις πιο σίγουρος και να μην πιάσει κάνας... κυματισμός τη μπάντα ?

Και ένα μικρό σχόλιο αναφορικά με αυτό που λες περί φανκ (παρένθεση, είμαι περίπου μια πενταετία μεγαλύτερος από εσένα): Όταν που λες ήμουν στις αρχές του μπάσου, όταν με ρωτούσαν "τι παίζεις;" απαντούσα heavy metal και αργότερα ροκ.

Όταν μεγάλωσα και (ευτυχώς) το είδα το θέμα αλλιώς ή καλύτερα στη διάσταση του, η απάντηση έγινε "παίζω μπάσο".

Και εγώ τότε δεν άκουγα φανκ, καθώς και πολλά άλλα είδη. Όταν από το metal πέρασα στο... μπάσο, άνοιξε μπροστά μου ένας φανταστικός μουσικός κόσμος. Έκτοτε έπαιξα από... μέχρι. Πράγματα που δεν τα είχα φανταστεί, με τρομερό μουσικό ενδιαφέρον και εντελώς ετερόκλητα. 

Bottom line: Προσπάθησε να γίνεις ντράμερ και όχι extreme μεταλλάς "τομαροκρούστης" ?. Μπορεί τώρα να μην έχεις επαφή με κάποια μουσικά ιδιώματα, αλλά δώσε τους χώρο- δεν θα χάσεις.

ΥΓ: Έχω την χαρά και κυρίως την τιμή να παίζω με έναν ΙMHO από τους καλύτερους Έλληνες ντράμερ. Πιθανώς να τον γνωρίζεις, είναι ο Γιώργος Μεταλληνός. Γιατί στο λέω αυτό... Ο Γιώργος δεν είναι καν... ντράμερ, είναι στο επόμενο (και ανώτερο) level. Είναι μουσικός- εκεί που προσπαθούμε όλοι να καταλήξουμε ? 

 

[helekin]

Δεν με χαλάει να παίζω τομαροκρουσιές (γέλασα με την λέξη) αν έτσι μερακλώνω. Κι ας με κάνει ντραμερ δεύτερης ή τρίτης (ή και τέταρτης) διαλογής. Να ευχαριστηθώ το όργανο θέλω (χωρίς να κάνω τους γύρω μου να υποφέρουν). Αλλά όχι, δεν είμαι τόσο εξτρίμ. Νομίζω θα με κούραζε να παίζω συνέχεια τόσο δυνατά

 

[Terry RoscoeBeck5]

Το "τομαροκρούστης" είναι ένας όρος με τον οποίο αναφερόμαστε στην συμπαθέστατη συνομοταξία των ντράμερ. Κάτι σαν το "ζητιανόξυλο" για τους μπουζουξήδες ?.

Δεν υπάρχει δεύτερης και τρίτης διαλογής- αν φτάσεις να παίζεις σαν τον... Lombardo, ασχέτως του αν το ιδίωμα θέλει να ρίχνεις "ξύλο" στα ντραμς, θα είσαι σε ένα υψηλότατο επίπεδο.

Εδώ όμως μιλάμε για τα ενδιάμεσα στάδια. Εξάλλου, όπως λέει και το τραγούδι, it's a long way to the top if you want to rock and roll.

Οπότε για να ευχαριστηθείς το όργανο, βρες μπάντα και στρώσου. Στην αρχή θα σε ζορίσει, αλλά όσο θα "τρίβεσαι" θα δεις ότι θα αρχίσει να αποδίδει.