Για τo "support art workers"

[LK]

Το ότι "Ο Έλληνας δεν θέλει να δουλέψει" είναι λίγο μύθος. Από τα λεγόμενά σας φαίνεται πως δεν έχετε δουλέψει για 500 ευρώ το μήνα για οχτάωρο ή και παραπάνω

να ξερες ΠΟΣΕΣ δουλειές έκανα pro bono ή εβαλα και από την τζέπη μου.....

Επισης αν χρέωνα τους πελάτες με την ώρα, ΔΕΝ θα ειχε κανένας να με πληρώσει.

Δεν μπορει σε μια κατ΄αποκοπή εργασία να αμοιβεσαι με την ωρα.

Εσυ θελεις π.χ να σε αθωωσω.

ΘΑ με πληρώσεις με το αποτέλεσμα στη συμφωνημένη τιμή, και όχι με το πόσες ώρες ξόδεψα για να το πετύχω,

Μπορεί να έφαγα 3 μηνες ή μισο λεπτό.

Εσένα δεν σε ενδιαφέρει αυτό, αλλά το αποτέλεσμα.

Δεν μπορεί ο μπογατζης μια να δουλεύει με τα τετραγωνικά και μια να επικαλείται ωράριο.

 

[sultan of string]

δεν μου αρέσει αυτός ο διαχωρισμός.

Με τη λογική αυτή οι έλληνες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες. Και κατ επέκταση σε συνταξιούχους ή εργαζόμενους ή ...και άνεργους.

Προσωπικά πάντα δηλωνα μηχανικός (πιό σπάνια τοπογράφος) διότι τουλάχιστον στην εποχή που πήγα πολυτεχνείο έβγαζε μηχανικούς με την ευρύτερη έννοια, αυτό που με κάνει να μαλώνω με κάθε αυτοδίδακτο μάστορα. Χώρια βέβαια που όταν δήλωνα τοπογράφος η επόμενη ερώτηση ήταν με ενδιαφέρον "του δημοσίου" και όταν απαντούσα "ελεύθερος" έβλεπα στα μάτια των άλλων την απογοήτευση ή την...συμπόνοια....

 

[fusiongtr]

Βλέπεις που αντιμετωπίζεις την εργασία ως δουλειά;

Η εργασία παράγει έργο ενώ η δουλειά προέρχεται απο τη δουλεία που υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε τη μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία. 

Σήμερα θέλουμε να βλέπουμε διαφορετικά την εργασία. 

Ο λόγος σου αφορά αμοιβές, ενώ το αποτέλεσμα της εργασίας του επαγγελματία, δεν αναφέρεται αν και μερικοί συζητάμε αυτό. Φτιάχνω μπρίκια. Τα καλύτερα και σας τα προτείνω. Και θα ξανάρθετε να πάρετε κι άλλα. Εδω θα είμαι, δεν θα εξαφανιστώ γιατί είμαι περήφανος για τα μπρίκια μου. Για την εργασία μου.

Πόσους εργαζόμενους ξέρεις γύρω σου που το λένε αυτό;

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο στον διαχωρισμό της δουλειάς από την εργασία.

Όμως δυστυχώς η πραγματικότητα είναι υπέρ της δουλειάς και όχι υπέρ της εργασίας.

Ελάχιστη εργασία υπάρχει σήμερα, οι περισσότερες είναι δουλειές και μάλιστα της μορφής "product line".

Και αυτό γιατί ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της εργασίας είναι το να ξεκινάς κάτι και να μπορείς να το πας μέχρι το τέλος, να απολαύσεις το αποτέλεσμα της εργασίας σου, πράγμα που στις μέρες μας εκλείπει.

Τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας είναι συνήθως διαχωρισμένα και πλήρως διακριτά.

Εξαιρούνται φυσικά κάποιοι τύποι απασχόλησης (συνήθως αυτοαπασχόλησης) που μπορούν να δουν το τελικό αποτέλεσμα της εργασίας τους.

Τι να σου πει ένας υπάλληλος γραφείου?

Τι ωραία καταχωρώ τιμολόγια?

Ένας πωλητής?

Είμαι 5% πάνω από τους στόχους που μου έχει θέσει ο εργοδότης μου?

Ένας που δουλεύει σε συνεργείο?

Κάνω το καλύτερο σέρβις?

Ενώ ένας που πραγματικά δημιουργεί κάτι με την απασχόλησή του, ναι, μπορεί να σου μιλήσει γι' αυτήν.

Αν βάλουμε στην εξίσωση το γεγονός της δύσκολης επιβίωσης από την απασχόληση (ωράρια, αποδοχές, συνθήκες, ελαστική απασχόληση, κλπ), τότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να ενδιαφερθεί κάποιος για εργασία.

Για δουλειά θα μιλήσει, το αντικείμενο αδιάφορο, και μάλιστα δουλειά που δεν είναι και εύκολο να ζήσει από αυτήν.

Δυστυχώς, κατά την γνώμη μου βέβαια.

 

[LK]

Φάσιον,

Εγώ μίλησα για πολύ συγκεκριμένα τεχνικά επαγγέλματα που θα έχουν ΠΑΝΤΑ ζήτηση και οι Έλληνες ΔΕΝ καταδέχονται να τα κάνουν.

Για real job.

Διότι υπάλληλος γραφείου σε δουλείες αεριτζίδικες (τέτοιες θέλουν να κάνουν κυρίως) δεν είναι real jobs. Π.χ. Υπάλληλος γραφείου σε εταιρία που εμπορεύεται υλικά για πυρινικιούς ξυλουργους (τρεχει μια επιδοτηση ΕΣΠΑ και το ανοιξε ο αεριτζης)  ?

Υδραυλικός, σοβατζής, χτίστης, πλακατζής , γκρεμιστης....

Ήρθα σε επαφή με πάνω από 20 ειδικότητες συνεργεία και όλοι , είτε Έλληνες ή αλλοδαποί τεχνίτες μου ελεγαν το ίδιο.

Είσαι αφεντικό-και δικηγόρος και κάνεις δουλείες μαζί μας και όλη την λαντσα; (μαζεμα μπαζων -κουβάλημα). ΔΕΝ το πίστευαν.Και τους έλεγα , γιατί ρε παιδιά, θα μου πέσει ο κώλος....να τελειώνουμε μια ώρα νωρίτερα.

Επίσης μου έλεγαν ότι ΔΕΝ βρίσκουν βοηθούς.

Μου το πάνε ξυλουργοί, πατωματζιδες, υδραυλικοί.

Ο Δε σοβατζής μου είπε, ΜΟΝΟ για εσένα θα σοβατίσω γιατί είσαι καλό παιδί, σε άλλους δεν πάω ...βρόμικη δουλειά. Ούτε μορφώσεις ρίχνω σε άλλους.......να τον κάνουμε εφοπλιστή λέω εγώ. ?

 

[Superfunk]

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο στον διαχωρισμό της δουλειάς από την εργασία.

Όμως δυστυχώς η πραγματικότητα είναι υπέρ της δουλειάς και όχι υπέρ της εργασίας.

Ελάχιστη εργασία υπάρχει σήμερα, οι περισσότερες είναι δουλειές και μάλιστα της μορφής "product line".

Και αυτό γιατί ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της εργασίας είναι το να ξεκινάς κάτι και να μπορείς να το πας μέχρι το τέλος, να απολαύσεις το αποτέλεσμα της εργασίας σου, πράγμα που στις μέρες μας εκλείπει.

Τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας είναι συνήθως διαχωρισμένα και πλήρως διακριτά.

Εξαιρούνται φυσικά κάποιοι τύποι απασχόλησης (συνήθως αυτοαπασχόλησης) που μπορούν να δουν το τελικό αποτέλεσμα της εργασίας τους.

Τι να σου πει ένας υπάλληλος γραφείου?

Τι ωραία καταχωρώ τιμολόγια?

Ένας πωλητής?

Είμαι 5% πάνω από τους στόχους που μου έχει θέσει ο εργοδότης μου?

Ένας που δουλεύει σε συνεργείο?

Κάνω το καλύτερο σέρβις?

Ενώ ένας που πραγματικά δημιουργεί κάτι με την απασχόλησή του, ναι, μπορεί να σου μιλήσει γι' αυτήν.

Αν βάλουμε στην εξίσωση το γεγονός της δύσκολης επιβίωσης από την απασχόληση (ωράρια, αποδοχές, συνθήκες, ελαστική απασχόληση, κλπ), τότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να ενδιαφερθεί κάποιος για εργασία.

Για δουλειά θα μιλήσει, το αντικείμενο αδιάφορο, και μάλιστα δουλειά που δεν είναι και εύκολο να ζήσει από αυτήν.

Δυστυχώς, κατά την γνώμη μου βέβαια.

"Do what you love, and you’ll never work another day in your life" λενε οι Αγγλοσαξωνες και εχουν δικιο.

Το προβλημα ειναι οτι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ανθρωποι κανουν κατι τετοιο .

Ειδικα στην Ελλαδα οπου η οικονομια ειναι ΜΙΚΡΗ (και η διαφοροποιηση σχεδον μηδενικη) το προβλημα ειναι ακομα μεγαλύτερο.

Φυσικα το να κανεις πάση θυσια  αυτο που αγαπας απαιτει ΤΕΡΑΣΤΙΑ κοχονες και ΡΙΣΚΟ..δυστυχως ομως ειναι ο ΜΟΝΟΣ τροπος για να εχεις μια παθιασμενη,παραγωγικη,ευτυχισμενη και ουσιαστικη ζωη.... 

Για αυτο αλλωστε ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ανθρωποι ειναι ..παθιασμενοι,παραγωγικοι,ευτυχισμενοι και ζουν μια ζωη με ουσιαστικο νοημα....

Στο τελος της ημερας παντα παιρνεις αυτο που σου αξιζει οσο σκληρο και να ακουγεται αυτο.

 

[fusiongtr]

Επίσης μου έλεγαν ότι ΔΕΝ βρίσκουν βοηθούς.

Μου το πάνε ξυλουργοί, πατωματζιδες, υδραυλικοί.

Λοιπόν άκουσε και την δική μου εμπειρία.

Ζω σε μια περιοχή, στην οποία αυτού του είδους οι δουλειές, είναι περιζήτητες, γιατί πάντα υπάρχει ανάγκη για επιδιορθώσεις, ανακαινίσεις, βαψίματα, περιποίηση κήπων, μερεμέτια μικρά ή μεγάλα.

Για να κλείσεις κάποιον που ξέρεις τι δουλειά κάνει (συστημένος από φίλο/γνωστό), πρέπει να περιμένεις μήνες (στην καλύτερη εβδομάδες).

Έρχεται, 8:00 με 15:00, να πιεί καφεδάκι, να φάει μεσημεριανό (άγραφος κανόνας να του το προσφέρεις), να κουτσομπολέψει, κλπ, και στις 14:30 να αρχίσει να μαζεύει, είτε έχει τελειώσει είτε όχι.

Άλλη περίπτωση.

Φίλος της μάνας μου μπογιατζής, παίρνει καλές δουλειές, δουλεύει κάθε μέρα (και Σ-Κ) όπου τον φωνάξουν, και έχει πολύ καλό όνομα γενικά για την δουλειά του.

Τον παίρνουν τηλέφωνο και είμαι μπροστά.

Και γίνεται πράσινος από τα νεύρα.

"Και ήθελες να σου κολλάω και ένσημα?

Τι θα πει έτσι είχαμε πει, εγώ σου δίνω καλύτερο μεροκάματο από ότι θα μπορούσα.

Καλά ρε, 10 χρόνια σε ξέρω και σου δίνω δουλειά, τι είναι αυτά που μου λες?"

Αυτό ήταν το νόημα της κουβέντας με συνεργάτη/βοηθό του.

Αυτές είναι οι συνθήκες βάσει των οποίων ψάχνουν να βρουν βοηθούς ("ότι προαιρείται το αφεντικό, ότι θέλει ας μου δώσει").

"Do what you love, and you’ll never work another day in your life" λενε οι Αγγλοσαξωνες και εχουν δικιο.

Το προβλημα ειναι οτι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ανθρωποι κανουν κατι τετοιο .

Ειδικα στην Ελλαδα οπου η οικονομια ειναι ΜΙΚΡΗ (και η διαφοροποιηση σχεδον μηδενικη) το προβλημα ειναι ακομα μεγαλύτερο.

Φυσικα το να κανεις πάση θυσια  αυτο που αγαπας απαιτει ΤΕΡΑΣΤΙΑ κοχονες και ΡΙΣΚΟ..δυστυχως ομως ειναι ο ΜΟΝΟΣ τροπος για να εχεις μια παραγωγικη,ευτυχισμενη και ουσιαστικη ζωη.... 

Για αυτο αλλωστε ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ανθρωποι ειναι ..παραγωγικοι,ευτυχισμενοι και ζουν μια ζωη με ουσιαστικο νοημα....

Φυσικά συμφωνώ Νίκο.

Το θέμα είναι να μπορείς να ζήσεις από αυτό σήμερα.

 

[LK]

Αυτές είναι οι συνθήκες βάσει των οποίων ψάχνουν να βρουν βοηθούς ("ότι προαιρείται το αφεντικό, ότι θέλει ας μου δώσει").

Φασιον, τι να κάνουμε, μέχρι να μαθει τη δουλειά.

Εγω άρχισα να βγαζω λεφτα σαν δικηγόρος μετα την 7 ετια....

 

[fusiongtr]

Φασιον, τι να κάνουμε, μέχρι να μαθει τη δουλειά.

Και μόλις την μάθει ψάχνω άλλον γιατί μου έρχεται φθηνότερα?

Άσε που δεν μιλάω για κάποιον που δεν ξέρει την δουλειά.

Μιλάω για κάποιον που πάει βοηθός επειδή ο μάστορας έχει καλές δουλειές.

Αυτός που έγραψα είχε 10 χρόνια αυτόν για βοηθό (προφανώς όχι σε κάθε δουλειά).

Ακόμα δεν την έμαθε την ρουφιάνα?

Τι είναι, αστροφυσική?

Εγω άρχισα να βγαζω λεφτα σαν δικηγόρος μετα την 7 ετια....

Άλλο χάλι αυτό με τους δικηγόρους, συμβολαιογράφους, ηχολήπτες, κλπ, που για καμιά 10αριά χρόνια απλά κουβαλάνε χαρτιά, καλώδια, και φτιάχνουν καφέδες με ένα χαρτζιλίκι.

 

[Yameth]

Δεν έχει νόημα να μπαίνει στην κουβέντα η παραβατικότητα. Θεωρώ πως είναι ένας φαύλος κύκλος στην ελληνική κοινωνία, όπου ο ψάρακας θα κάνει ότι του έκαναν, ενω το κράτος κάνει άλλες δουλειές απο αυτές που πρέπει. Προσφέρει εργασία σαν εργοδότης αντι να ελέγχει τους παραβάτες του νόμου ωστε να λειτουργεί σωστά η αγορά και τα δικαιώματα όλων.

Είναι μια άρρωστη κατάσταση που απ' όπου και να την πιάσεις βρωμάει και είναι αποτέλεσμα της δυσλειτουργικής κοινωνίας μας.

 

[fusiongtr]

Δεν έχει νόημα να μπαίνει στην κουβέντα ο παραβατισμός.

Έχεις δίκιο Γιάννη, απλά το έγραψα ως απάντηση στο γιατί δεν βρίσκουν κάποιοι τεχνίτες βοηθούς.

 

[cos_dr]

Βλέπεις που αντιμετωπίζεις την εργασία ως δουλειά

 Η εργασία είναι κυρίως απασχόληση.

 Όποιος απασχολείται έστω και 3 μέρες το χρόνο θεωρείται εργαζόμενος από τις κυβερνήσεις.

 Θα ξεσηκωθούμε όμως μια μέρα για αυτά που μας κάνουν και τότε θα μετανοιώσουν. 

 Τότε, την ύστατη στιγμή θα το σκεφτούν..................έπρεπε να σεβόμασταν τον δόλιο τον  εργάτη, 

  να νομοθετούμε και να εκτελούμε στο όνομα της ευημερίας και της προοπτικής  του και όχι να νομοθετούμε και να εκτελούμε υπέρ της εκμετάλλευσης και της καταστροφής του.

  Αυτή! Αυτή θα είναι η τελευταία τους η σκέψη, λίγο πριν ο λαός χωρίσει το σώμα απ' το κεφάλι τους...................................

 ?χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα??‍?

 

[Guest]

Βλέπεις που αντιμετωπίζεις την εργασία ως δουλειά;

Η εργασία παράγει έργο ενώ η δουλειά προέρχεται απο τη δουλεία που υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε τη μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία. 

Σήμερα θέλουμε να βλέπουμε διαφορετικά την εργασία. 

Ο λόγος σου αφορά αμοιβές, ενώ το αποτέλεσμα της εργασίας του επαγγελματία, δεν αναφέρεται αν και μερικοί συζητάμε αυτό. Φτιάχνω μπρίκια. Τα καλύτερα και σας τα προτείνω. Και θα ξανάρθετε να πάρετε κι άλλα. Εδω θα είμαι, δεν θα εξαφανιστώ γιατί είμαι περήφανος για τα μπρίκια μου. Για την εργασία μου.

Πόσους εργαζόμενους ξέρεις γύρω σου που το λένε αυτό;

Δεν διαφωνώ με το σκεπτικό, σε έναν ιδεατό κόσμο έτσι θα έπρεπε να είναι.

Στην πραγματικότητα όμως, ο υπάλληλος δε μπορεί να αμείβεται με το παραγόμενο έργο. Κι αυτό, διότι ο εργοδότης πάντα θα θεωρεί πως το παραγόμενο έργο πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερο, και θα αναγκάζει τον υπάλληλο να κάνει δουλειά 2 ατόμων αντί ενός δουλεύοντας χωρίς ωράριο, και η εργασία θα γίνει δουλειά.

Γι αυτό το λόγο, στις ανεπτυγμένες χώρες ισχύει για τους εργαζόμενους η αμοιβή με την ώρα. Ο εργαζόμενος προσφέρει δηλαδή το χρόνο του, και ο εργοδότης οφείλει να του "γεμίσει" το ωράριο, επιβλέποντάς τον. Και εάν τα ξύνει ή θεωρεί πως μπορεί να βρει κάποιον πιο παραγωγικό υπάλληλο είναι ελεύθερος να το πράξει.

Στους αυτοαπασχολούμενους προφανώς δεν ισχύουν τα ίδια.

Στο τελος της ημερας παντα παιρνεις αυτο που σου αξιζει οσο σκληρο και να ακουγεται αυτο.

Ξέρεις πως συμφωνώ σε πολλά μαζί σου. Αυτό όμως αν το λες γενικά, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.

Θα ίσχυε, αν ξεκινούσαμε όλοι τη ζωή από τις ίδιες αφετηρίες και υπό τις ίδιες συνθήκες.

να ξερες ΠΟΣΕΣ δουλειές έκανα pro bono ή εβαλα και από την τζέπη μου.....

Το 80,90 ή 00, υπήρχαν λεφτά και αυτό μπορούσε να είναι ανεκτό ως ένα βαθμό.

Σήμερα είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες, και αυτό είναι απλώς μεγάλη αλητεία (απο τον εργοδότη).

 

[cos_dr]

Και εδώ νομικά ισχύει πως ο εργοδότης πρέπει να σε απασχολεί στο ωράριο της σύμβασης και να σε επιβλέπει. Αν δεν το κάνει, έχεις κάθε δικαίωμα να τα ξύνεις, να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Αν δε σε απασχολεί για παραπάνω πράγματα από ότι σε προσέλαβε δικαιολογώντας π.χ. δυο θέσεις, αν το αποδείξεις, μπορείς να διεκδικήσεις δεύτερο μισθό για το διάστημα της..... διπλοθεσίας.

 

[LK]

@JimmyPap

Εγώ λέγω το απλό.

Ψάχνω "γυναίκα" να καθαρίζει , στην τιμή που μου ζητάει, και δεν βρίσκω.

Ψάχνω μπογαιζτιδες, στις τιμές που ζητάν και δεν βρίκσω.

.....και πολλά άλλα.

Δεν νομίζω να φταίει ότι δεν τους πληρώνω......στις τιμές που ζητάν ?

 

[Guest]

@JimmyPap

Εγώ λέγω το απλό.

Ψάχνω "γυναίκα" να καθαρίζει , στην τιμή που μου ζητάει, και δεν βρίσκω.

Ψάχνω μπογαιζτιδες, στις τιμές που ζητάν και δεν βρίκσω.

.....και πολλά άλλα.

Δεν νομίζω να φταίει ότι δεν τους πληρώνω......στις τιμές που ζητάν ?

Το καταλαβαίνω ?, και σου απάντησα ποιοί πιστεύω πως είναι οι λόγοι. Κάποια επαγγέλματα λόγω ευτελισμού των αμοιβών στην αγορά (όχι των αμοιβών που δίνεις εσύ συγκεκριμένα μην παρεξηγηθώ), έχουν χάσει την προσφορά τους.

 

[cos_dr]

@JimmyPap

Εγώ λέγω το απλό.

Ψάχνω "γυναίκα" να καθαρίζει , στην τιμή που μου ζητάει, και δεν βρίσκω.

Ψάχνω μπογαιζτιδες, στις τιμές που ζητάν και δεν βρίκσω.

.....και πολλά άλλα.

Δεν νομίζω να φταίει ότι δεν τους πληρώνω......στις τιμές που ζητάν ?

 άντρα να καθαρίζει και γυναίκα να μπογιατίζει έψαξες?

 Μήπως σταθείς πιο τυχερός?

 

[cos_dr]

πολλοί λένε πάντως για το ΔΗΜΟΣΙΟ, ποιοι δουλεύουν ή κοροϊδεύουν, αν αμείβονται όσο πρέπει, ποιος τους ελέγχει, ποιος τους αξιολογεί, ποιος λογοδοτεί...............................................

 Είναι απλά τα πράγματα.

 ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ είναι σαν τις ΑΓΟΡΕΣ. Δεν υπάρχει διαφορά.

 ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ

 χαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαα?

 

[fusiongtr]

Ψάχνω "γυναίκα" να καθαρίζει , στην τιμή που μου ζητάει, και δεν βρίσκω.

Ένα άλλο "φαινόμενο" της εποχής, είναι αυτές οι εταιρίες που προσφέρουν υπηρεσίες καθαρισμού, security, "εσωτερικών" γυναικών για υπερήλικες, όλα σε ένα.

Οι γνωστοί δουλέμποροι.

 

[LK]

Ένα άλλο "φαινόμενο" της εποχής, είναι αυτές οι εταιρίες που προσφέρουν υπηρεσίες καθαρισμού, security, "εσωτερικών" γυναικών για υπερήλικες, όλα σε ένα.

Οι γνωστοί δουλέμποροι.

Δεν ξέρω το θέμα.

Εγω freelancers έψαχνα, και ξερεις πως , από στόμα σε στόμα, απο γνωστους, δεν βαζω την άλλη σπιτι χωρις credentials/

 

[Yameth]

Δεν διαφωνώ με το σκεπτικό, σε έναν ιδεατό κόσμο έτσι θα έπρεπε να είναι.

Επέτρεψε μου, είμαι 63 και ανήκω σε 3 ταμεία ασφάλισης.

Φαντάσου τι σημαίνει αυτό για να συνταξιοδοτηθώ. ?

Δουλεύω 45 χρόνια, έχω κάνει απ' όλα (υπάλληλος, εργοδότης, ελ. επαγγελματίας και 5 διαφορετικές καριέρες), έχω γνωρίσει κακούς και καλούς εργοδότες, υπαλλήλους και συνεργάτες επίσης.

Συνεχίζω να εργάζομαι.

Και είμαι και ευτυχής καθώς έχω δημιουργήσει τις συνθήκες εργασίας που μου κάνουν, γνωρίζοντας επίσης πως θα μπορούσα να βγάζω πολλαπλάσια εναλλακτικά υπο άλλες συνθήκες.

Τίποτα δεν είναι ιδεατό σε αυτά.

Το τι κάνει ο καθένας στο σπίτι του, είναι στο χέρι του.

Και μη μου πεις για οικογενειακά βάρη κλπ γιατί κι εγώ έχω όλο το πακέτο. Ο καθενας έχει ένα σταυρό να κουβαλάει. Αλλά όπως στρώνει κοιμάται.

Και ναι μεν παίζει ρόλο και η τύχη αλλά και η χώρα αλλά η επιλογές μου με καθορίζουν.

Ιδιαίτερα σε μια ανοιχτή αγορά όπως αυτή που ζούμε, 20 χρόνια τώρα.

Αυτη είναι η εμπειρία μου απο τη ζωή και δεν είναι υποθέσεις.

Το ότι θεωρείς πάντως πως ο αναπτυγμένος κόσμος μετράει ωράριο (αλα βιομηχανική εποχή), καταλαβαίνω πως μάλλον μιλάμε για διαφορετικούς κόσμους σε άλλα πλάτη της γης απο αυτά που εγώ έχω εργαστεί.

Δεν θέλω να είμαι απόλυτος αλλά είμαι εμπειρικός παρατηρητής και μαθαίνω γερνώντας.