Ευχαριστώ για την αναφορά, Νίκο. Χαίρομαι που αυτά που συζητάμε είναι χρήσιμα σε κάποιον.
Το κομμάτι είναι πάρα πολύ ωραίο, πραγματικά. Προσωπικά, μου είναι εντελώς ξένο σαν νοοτροπία αυτό το...να ό,τι έχω μέχρι τώρα, πείτε μου τι κάνω παρακάτω...και επιπλέον μου αδύνατον να πιστέψω πως κάποιος που έχει φανταστεί και στη συνέχεια δημιουργήσει κάτι τόσο όμορφο, δεν μπορεί να βρει πειστικές λύσεις εντός του κεφαλιού του. Επίσης, καλό είναι να θυμόμαστε πως οι συμβουλές-με ή χωρίς " " - συνήθως λένε πιο πολλά για αυτούς που τις δίνουν παρά για το αντικείμενο της κουβέντας-κάτι που όταν συμβαίνει σε στάδια πριν το τελικό, συνήθως είναι ιδιαίτερα αποπροσανατολιστικό.
Follow your heart, φίλε μου. To παρόν τεμάχιο δείχνει πως υπάρχει πράμα εκεί, μην στερήσεις στον εαυτό σου την απόλαυση του να το βρει και να του δώσει σχήμα και μορφή. Κι αν πάρει και κανα δυο μέρες παραπάνω-ή τρεις- δεν τρέχει. Εδώ είμαστε.
Δυο λόγια και από μένα, με αναφορές στο πολύ ωραίο ποστ του pipityri.
Κατ' αρχήν έπαθα σοκ μόλις το άκουσα, θετικό σοκ.
Τον έχω για κάτι τέτοιο τον Νίκο, αλλά όχι τόσο απότομα και ξαφνιάστηκα.
Ναι, είναι πολύ ωραίο, πάρα πολύ ωραίο.
Τα τύμπανα θέλουν πολλά ακόμα για να είναι πειστικά.
Οι συνηθέστερες επιλογές είναι δυο.
Είτε πάει για σόλο πιάνο με άλλα όργανα στο background (πχ τσέλο) ή και χωρίς άλλα όργανα, είτε πάει για jazz trio, στο οποίο λείπει το μπάσο (μικρό το "κακό" αν είναι κακό).
Αν όμως προστεθεί μπάσο, θα πρέπει ο Νίκος να παίξει διαφορετικά το πιάνο.
Πολλές οι παράμετροι λοιπόν, βάλτε μέσα και την μηδαμινή σχέση του Νίκου με το είδος αυτό, και καταλήγουμε στην φυσιολογική του ανασφάλεια για το πώς μπορεί να ρολάρει το κομμάτι.
Γι' αυτό νομίζω ότι ζητάει γνώμες.
Ξαφνικά στην θάλασσα χωρίς μπρατσάκια ρομαντικής μπαλάντας μετά το 1:15 ....
Τι κάνει μετά?
Περισσότερο τεχνικής υφής πράγματα ψάχνει κι ας μην το ξέρει κατά την γνώμη μου.
Λοιπόν η άποψή μου, είναι ότι δεν λύνονται όλα σε μια μέρα.
Δεν θα προγραμματίσεις jazz τύμπανα, ούτε jazz μπάσο τόσο γρήγορα (για να ακουστεί ένα ολοκληρωμένο trio).
Για την ώρα, εγώ κρατάω το ΚΙΝΗΤΡΟ, την ΑΠΟΨΗ, το ΠΡΑΜΑ (που είπε εύστοχα ο Σπύρος) μέσα του, τον ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ.
Δεν θέλω παραπάνω για την ώρα.
Αν προσπαθήσει να ακούει και λίγο πίσω από την κουρτίνα του απλού ακροατή κάποια πράγματα, να τα δει και από άλλη οπτική γωνία .... δεν θέλει πολύ.
Νίκο, έκανες τεράστιο άλμα εδώ κατά την γνώμη μου.
Μπράβο σου, είσαι πολύ κοντά στο να βρεις κι άλλους δρόμους έκφρασης.