- Μηνύματα
- 12,531
- Λύσεις
- 2
- Πόντοι
- 1,003
"Ούτε για αστείο."
- Waterfall-K - Mahavishnu Orchestra's fan
Τελικά δεν βγήκες εσύ για ποτό...; Άμα το ήξερα θα είχα κάτσει λίγο περισσότερο...
Τέλος πάντων, δεν ήξερα ότι και οι πέντε που ακούνε MO στην Ελλάδα, έχετε συνδικαλιστεί και ότι βγάλατε και πρόεδρα (εσένα δηλαδή).... που να τολμήσω εγώ τώρα να ζητήσω να γίνω μέλος του σωματείου... ίσως να βοηθήσει ότι ξέρω τι σημαίνει Mahavishnu από τα Σανσκριτικά που έχω διδαχθεί... ναι, αυτό ίσως βοηθήσει, απ΄την άλλη έγραψα καλά λόγια για το "Ζάρι" οπότε ίσως με κάνετε δόκιμο μέλος για πέντε χρόνια και μετά - άμα ζω - βλέπουμε....
-
To 1981 ο Vic Garbarini έκατσε στο ίδιο τραπέζι τον Joe Strummer (των Clash, άλλοι αυτοί που δεν θα τους άκουγαν οι οπαδοί τζαζ-ροκ της Ελλάδος, από εδώ και πέρα ΟΤΡΕ) και τον Robert Fripp, τον ισόθεο των King Crimson που πάλι δεν πολυ-ακούνε οι ΟΤΡΕ, παρ'ότι δεν τολμούν να πουν κάτι κακό εναντίον του βέβαια.
Πως το σκέφτηκε ο Garbarini; Επειδή ήθελε να μιλήσει με δύο πρόσωπα που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πεποίθηση ότι η μουσική μπορεί να έχει σημαίνοντα ρόλο στην προσπάθεια για προσωπική και κοινωνική αλλαγή. Θαρραλέο παιδί ο Vic, αλλά η μεγάλη έκπληξη ήταν ότι δέχθηκαν, μάλιστα ο Strummer (που θεωρείτο και πιο δύσκολος στο να δεχθεί) είπε "Ας το δοκιμάσουμε, σε τελευταία ανάλυση ο Φριπ είναι πιο κοντά σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, από οποιονδήποτε άλλον μπορώ να σκεφτώ".
Τέτοιο είναι το μεγαλείο των... μεγάλων - αντιλαμβάνονται ότι η μουσική είναι ένα διαρκές ρεύμα και βρίσκουν κοινό τόπο ακόμη και σε υλικό που απλώς δεν σχετίζεται καθόλου, δηλαδή κάποιος θα έλεγε τότε (και θα υπέγραφε) ότι ως λάτρης των King Crimson σας διαβεβαιώνω ότι κανείς μας δεν θα άκουγε ποτέ Clash και άλλα τέτοια και μουσικές των δύο ακκόρντων.
Σε εκείνο το τραπέζι θα ήθελα να είμαι οποιοσδήποτε από τους τρεις, όχι ο τύπος στο διπλανό τραπέζι που ίσως / μάλλον δεν θα καταλάβαινε τι κάνουν αυτοί οι τρεις μαζί.
(https://www.elephant-talk.com/wiki/Interview_with_Robert_Fripp_and_Joe_Strummer_in_Musician)
Υ.Γ. Πριν κάποιος σκεφτεί να το γράψει, δεν λέω πουθενά ότι η Σάττι ή οποιοσδήποτε άλλος είναι παρόμοιο φαινόμενο με τους Clash. Αν αυτό που κάνουν οι σημερινοί, θα έχει διάρκεια, επιρροή κλπ, είναι κάτι που θα μάθουν οι μελοντικοί ακροατές. Οι ΟΤΡΕ και παρόμοιοι όχι, αυτοί θα συνεχίσουν να ψάχνουν όρια και στεγανά ανάμεσα στις δεκαετίες, θα γκρινιάζουν για το ότι η μουσική πάει από το κακό στο χειρότερο, θα αποκαθηλώνουν, και γενικώς θα κρίνουν.