Εγώ πήγα στην Κλαυθμώνος και είδα τους Μητέρα Φάλαινα Τυφλή' date=' Νικο Χαλβατζή, My Wet Calvin και Κόρε. Ύδρο... Έπρεπε να φύγω δυστυχώς και δεν είδα Marsheaux και Matisse...[/quote']
Κι εγώ ακριβώς αυτούς είδα (τους έβλεπα όλους για πρώτη φορά).
Οι my wet calvin μου άρεσαν πολύ, αν και δεν ψήνομαι από το στυλ του "είμαι-στον-κόσμο-μου-παίζω-για-πάρτη-μου" που είχε ο κιθαρίστας-σπίτι. Ωραίο γούστο στις κιθάρες, ο ήχος ήταν λίγο μάπα (δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά) και πολύ όμορφη η διασκευή στο τραγούδι των Roxette.
Την αυτή παρατήρηση έχω και για τους Κ.Υ.: Ίσως στα πιτσιρίκια, βέβαια, να πιάνει το στυλ "χαμένος-στο-διάστημα-κοιτάω-τ'αστρα-εκτοξεύω-ποιητικούς (?) στίχους". Εν πάση περιπτώσει. Περίμενα περισσότερα με βάση το ντόρο που έχει γίνει γύρω από αυτούς, αλλά δεν άκουσα τίποτα ιδιαίτερο (ο κόσμος πάντως γούσταρε τρελά, τραγουδούσε όλους τους στίχους κλπ).
Αν οι "Φάλαινα" στοχεύουν σε μια θέση δίπλα σε Δεληβοριά, Ζακ Στεφάνου κλπ (δηλαδή ανάλαφρη αλλά όχι βλακώδη ποπ), πιστεύω ότι θα το καταφέρουν με χαρακτηριστική άνεση. Καλά προβαρισμένοι, εκ των πραγμάτων ακούστηκαν διαφορετικά από τους άλλους χάριν στα 11 (!) άτομα -που παίζουν από τσέλο έως τρομπόνι.
Eπίσης πολύ συμπαθητικό το γκρουπ με τα άσπρα πουκάμισα που βγήκε πριν τους Μ.Φ.Τ (oi Polaroid ήταν αυτοί; ). Χαλαρά τραγουδάκια και συμπαθητικές φάτσες, όλοι τους.
Ο Χαλβατζής μού φάνηκε αδιάφορος, σαν μοντέρνος ΠασχαλιδοΜάλαμας (φταίει και το ότι έχω αλλεργία στο συγκεκριμένο είδος).
Ήθελα πολύ να ακούσω Μαρσώ, Ματίζ (ειδικά τους τελευταίους), αλλά δεν μπόρεσα.
Το ευτυχές πάντως είναι ότι δεν συμμετείχαν οι γνωστοί δεινόσαυροι του "ελληνικού πενταγράμμου". Και του χρόνου