Waltz For Vee

Σπύρος Χατζηαντωνίου

Jazzjoker

Ενωμοτάρχης
Μηνύματα
5,446
Πόντοι
1,058
Χαίρετε κύριοι συνάδελφοι και καλό καλοκαίρι (αφού ακόμα καλοκαίρι είναι).

Εβρισκόμενος σε καλοκαιρινή ραστώνη και ενώ έχω να πιάσω κιθάρα πάνω από μήνα, θυμήθηκα το παρακάτω τεμάχιον το οποίο ηχογράφησα τέλη Ιουνίου.

Είναι λίγο άτσαλο από παιχτικής απόψεως αλλά το έγραψα τότε αρκετά πρόχειρα για να τεστάρω το ezdrummer 2 που πρόλαβα και αγόρασα εκείνη την εποχή που μπορούσαμε ακόμα να αγοράζουμε πράματα online  ;D.

Σας το παραθέτω και πάω για μπάνιο


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
ωραιο!!!

 
Κλασσικο JJ και παρα πολυ ομορφο,ο δε ηχος για αυτο που παιζεις σκοτωνει οπως παντα.

Αν και καποιες φορες οι κιθαριστικοι"μονολογοι" με κουραζουν,παιζεις τοσο μεστα και εχεις τοση μουσικοτητα που παρα το "αρκετά πρόχειρα για να τεστάρω",ακομα κι ετσι το κανεις να ακουγεται ωραια.

Ωραια επισης τα τυμπανα,πιο "μαλακα"(ο τονος στο α το τελευταιο ;D) απο παλαιοτερα

κομματια.

Μπραβο ρε φιλε,μας εφτιασες!

 
Πολυ ομορφη συνθεση!!!

Θα μπορουσες να μας πεις τι οργανα ακούμε? κατι σε πληκτρα,μπάσο κλπ ..

ποσα καναλια εχεις βάλει για να το ενορχηστρώσεις?

Για εκπαιδευτικούς λόγους....

 
gvour είπε:
1. Κλασσικο JJ και παρα πολυ ομορφο"

2. εχεις τοση μουσικοτητα που παρα το "αρκετά πρόχειρα για να τεστάρω",ακομα κι ετσι το κανεις να ακουγεται ωραια.

3. Ωραια επισης τα τυμπανα,πιο "μαλακα"(ο τονος στο α το τελευταιο ;D) απο παλαιοτερα

κομματια.
1. Ναι

2. ΝΑι

3. ΝΑΙ

Θα ξεχώριζα αυτό τον ήχο μέσα από χίλιους.

Πολύ μ' αρέσει η αλλαγή (το μινοράκι).

Πολύ όμορφο. :)

 
πραγματικά πολύ πολύ όμορφο...

τι έγινε ρε φίλοι... ή εγώ παλιότερα δεν επισκεπτόμουν συχνά τα clips, ή η καλοκαιρινή ραστώνη σε συνδυασμό με τα capital controls σας έχουν "τριγκάρει" την έμπνευσή... ;D ;D ;D

μου άρεσε πολύ το βασικό θέμα αλλά και η αφαιρετική αισθητική της απέριττης ενορχήστρωσης και αναμένω μια λίγο καλύτερη παραγωγή (μην την παραμελείτε btw, γιατί είναι έναν σημαντικό στάδιο ειδικά για τέτοια είδη μουσικής), για να μπει μόνιμα στην δισκοθήκη μου (που προς μεγάλη μου χαρά τελευταία αποκτά επάξια και αφιερωμένο noiz "ράφι")...

 
Σπύρο ωραίο το κομμάτι ιδιαίτερα στο σημείο της γέφυρας με τις αλλαγες που το ξεχωριζουν απο τη καθιερωμενη ενναλαγή ακόρντων

Μπράβο!

 
Ομολογώ ότι δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση. Χαίρομαι που σας άρεσε παίδες κι ευχαριστώ πολύ για τον σχολιασμό.

Στα επί μέρους:

gvour είπε:
Ωραια επισης τα τυμπανα,πιο "μαλακα"(ο τονος στο α το τελευταιο ;D) απο παλαιοτερα

κομματια.
Χαίρομαι που τα βρήκες πιο soft απ' το σύνηθες Γιώργο. Κι εγώ κάτι τέτοιο έψαχνα και νομίζω ότι το καινούριο ezd παίζει ωραία σ' αυτόν τον τομέα.

Θα μπορουσες να μας πεις τι οργανα ακούμε? κατι σε πληκτρα,μπάσο κλπ ..

ποσα καναλια εχεις βάλει για να το ενορχηστρώσεις?
Ακούτε τύμπανα, μπάσο, πλήκτρα και μία κιθάρα. Εγώ έχω παίξει μπάσο και κιθάρα και έχω γράψει τα voicings των πλήκτρων (τα οποία voicings τώρα που το ξανακούω δε μου πολυαρέσουν, θα τα άλλαζα) και έχω κάνει μοντάζ στις λούπες των τυμπάνων.

Κανάλια, αν θυμάμαι καλά μια και δεν είμαι στο PC του σπιτιού, είναι ένα για κάθε όργανο πλην της κιθάρας που καταλαμβάνει δύο, καθώς γράφτηκε με δύο μικρόφωνα. Σύνολο πέντε κανάλια δηλαδή.

αναμένω μια λίγο καλύτερη παραγωγή (μην την παραμελείτε btw, γιατί είναι έναν σημαντικό στάδιο ειδικά για τέτοια είδη μουσικής)
Έχεις δίκιο φυσικά αλλά μέχρι εκεί περίπου φτάνουν οι εξαιρετικά περιορισμένες γνώσεις μου στην παραγωγή. Πάντως, αν δε σου κάνει κόπο, πες τι θα έκανες για να βελτιωθεί. Έτσι όπως το ακούς δηλαδή καθαρά, πού υστερεί και τι μπορεί να προστεθεί - αλλάξει;

Στράτο, Νάσο χαίρομαι που σας άρεσε η αρμονική αλλαγή αλλά προσωπικά τη θεωρώ λίγο ετοιματζίδικη  ;D. Ένα V του V είναι που οδηγεί σε ένα II-V-I μια μεγάλη τρίτη κάτω και καταλήγει χρωματικά στο V της αρχικής τονικότητας. Πολύ πέντε με άλλα λόγια.  ;D

 
έχετε μήνυμα...:)

 
Φανταστικός ήχος, υπέροχο παίξιμο, τα μπράβο μου.

 
Ray και Terry σας ευχαριστώ και χαίρομαι που το βρήκατε του γούστου σας.

 
Παρέλειψες να μας πεις ποια είναι η V που σε εμπνέει να γράφεις τέτοια διαμάντια...

 
Haris είπε:
Παρέλειψες να μας πεις ποια είναι η V που σε εμπνέει να γράφεις τέτοια διαμάντια...
Ένας είναι ο V που εμπνέει.

Σπύρο όμορφο αλλά δεν με συγίνησε όπως άλλα σου αλλά μην το καταχωρείς αυτό που λέω (σιγά μην το κανες) καθότι είμαι γνωστός πουροκάγκουρας με μακροχόνιο σύνδρομο απορριψοκατάθλιψης.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
audiokostas είπε:
Ένας είναι ο V που εμπνέει.
Ο Van Halen?

To κομμάτι έχει πολλά από το Lenny αλλά και να μην είχε, πάλι θα μ' άρεσε. Μπράβο Σπύρο.

 
Σπύρο είναι το πρώτο κομμάτι που ακούω από τη στιγμή που γύρισα από τις καλοκαιρινές διακοπές και με αποζημίωσε πλήρως...

Υπέροχο, συγχαρητήρια! :)

 
Σας ευχαριστώ άλλη μια φορά κύριοι Χάρη, Κώστα, Νέστορα και Δημήτρη.

Haris είπε:
Παρέλειψες να μας πεις ποια είναι η V
Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη αλλά αν επιμένεις, ήμουν ερωτευμένος με μια Βίβιαν όταν πήγαινα δευτέρα γυμνασίου. Μετά από καιρό έμαθα ότι κι εκείνη με ήθελε. Πάνω από 25 χρόνια μετά, δεν έχω σταματήσει να μετανιώνω που δεν τόλμησα.

Ένας είναι ο V που εμπνέει.
Van Morisson, ναι;

 
Jazzjoker είπε:
Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη αλλά αν επιμένεις, ήμουν ερωτευμένος με μια Βίβιαν όταν πήγαινα δευτέρα γυμνασίου. Μετά από καιρό έμαθα ότι κι εκείνη με ήθελε. Πάνω από 25 χρόνια μετά, δεν έχω σταματήσει να μετανιώνω που δεν τόλμησα.
-Επιμένεις να το παρουσιάζεις σαν το πιο απλό πράγμα στο κόσμο Σπύρο. Αφού δεν έγινε τότε γιατί να γίνει τώρα; Έχεις συνειδητοποιήσει ότι σαρανταρίζουμε;

Ξανά τα χρόνια. Τα αναθεματισμένα τα χρόνια. Τότε ήταν λίγα, σήμερα είναι πολλά, το διάστημα ανάμεσά τους μια άβυσσος χωρίς ελπίδα να γεφυρωθεί. Εκείνη, η μετρημένη συμβολαιογράφος με το διαζύγιο και την άρρωστη μάνα στη πλάτη. Εκείνος, ο ανήσυχος εξερευνητής των ψυχών με το ανέμελο χαμόγελο και με μια κιθάρα μονίμως κοντά του. Γιατί να είσαι τόσο αναθεματισμένα γοητευτικός σκέφτηκε η Βίβιαν και τινάχτηκε σάμπως να το είχε φωνάξει μπροστά στο γεμάτο μαγαζί.

Να διάβασε τη σκέψη της; Να την πρόδωσαν τα μάτια της; Ένιωσε το χέρι της να τρέμει καθώς άγγιζε το ποτήρι με το νερό για να κρύψει την ταραχή της. Ο Σπύρος άναψε αργά το τσιγάρο που κρατούσε από ώρα στο χέρι του, έγειρε πιο πίσω στην καρέκλα του και ξεφύσηξε τον καπνό κοιτάζοντάς στα μάτια. Δεν ήταν πια ο άβουλος έφηβος των Γυμνασιακών της χρόνων: ήταν πιο σίγουρος, πολύ πιο όμορφος, ασύγκριτα πιο τριχωτός, ένας βαθύς γνώστης της γυναικείας ψυχολογίας και του 8 finger tapping.

Χαμογέλασε ελαφρά και τη ρώτησε:

Διάβολε.... πιστεύεις ότι μπορούμε να κρυβόμαστε ακόμα;*

*παλιό catchphrase του Harilatron, all rights reserved κλπ. 8)

 
Earendil είπε:
ασύγκριτα πιο τριχωτός
Έτσι είναι. Η θεωρία μου είναι ότι, μεγαλώνοντας, οι τρίχες φεύγουν απ' τη σκέψη και την έκφραση και μεταφέρονται σε μύτη, αυτιά, πλάτη (κυρίως). Συνεπώς, γίνομαι σοφότερος κάθε μέρα μεν, πιο κοντά στον πίθηκα δε.

Το διήγημα είναι υπέροχο. Κάτσι, χωρίς να γίνεται πολύ εμπορικό.

 
Jazzjoker είπε:
αλλά αν επιμένεις
Δεν επέμεινα αλλά φαίνεται ότι ήθελες να το βγάλεις από μέσα σου. Αυτά τα γαμημένα προεφηβικά απωθημένα... Τα μετεφηβικά να δεις. Τα χειρότερα δε, είναι τα μεσηλικιακά.

Τραστ μι, είμαι (βδομάδα των) παθών.

τρίχες...  πλάτη (κυρίως)
Παρότι θεωρώ άτοπο να μιλάμε για τρίχες σε αυτό το θρεντ, μια και το ανέφερες:

VEET-CWS-BIKINI-SENSITIVE.png


Μόνο μην το δοκιμάσεις στο κεφάλι. Δεν ξαναβγαίνουν.

Τραστ μι, είμαι (1/4 του αιώνα των) παθών.

Ένας είναι ο V που εμπνέει.
Πολιτικά σχόλια, και μάλιστα εν τω μέσω μη χέσω προεκλογικής περιόδου; Είσαι και μοντουλο-τέτοιος... Ντροπή και αίσχος!

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top