Το shred βλαπτει την υγεια?

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Ακουγα απο περιεργια shred βιντεος απο τυπους οπως Cooley, Loomis κτλ. και το καθαροαιμο αυτο shred, φουλ ταχυτητα και επιθετικος ηχος, με εκανε να αισθανθω αρρωστος.

Προσφατα διαβασα το αθλιο βιβλιο του Wooten, Τhe music lesson οπου ενα απ'τα λιγα πετυχημενα σημεια ηταν η παρομοιωση του γρηγορου παιξιματος με το κρατημα της ανασας απ'την πλευρα του ακροατη.

Οποτε με το υπερβολικο σε διαρκεια shred αν του δωσεις προσοχη θα ανεβει η πιεση πραγμα που συμφωνει με την εμπειρια μου.

Εχετε ποτε καθισει να ακουσετε shred για πανω απο μερικα λεπτα και αισθανθει αβολα?

 

[oselifer]

και μένα με ταράζει..Αλλά δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την πίεση ή απλά η μουσική αυτή(αν μπορεί να χαρακτηριστεί μουσική) προκαλεί αναστάτωση.

 

[Kanimothrios]

Όλοι οι θόρυβοι βλάπτουν την υγεία. :-X :-X :-X

Υ.Γ.Νομίζω ότι έδωσα την απαραίτητη ώθηση στο θέμα.

Καληνυχτώ. ;D

 

[panorios]

Μήπως είχες δει ειδήσεις πριν;  ;D

 

[samy paraga]

Ως νέος υπουργός δικαιοσύνης στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τη καταπολέμηση της εγκληματικότητας, δήλωσα πως οι σρεντεράδες θα εκτελούντε δι' απαγχονισμού, μετα παλουκώματος .

  Ευχαριστώ  ;D

 

[Superfunk]

Ως νέος υπουργός δικαιοσύνης στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τη καταπολέμηση της εγκληματικότητας, δήλωσα πως οι σρεντεράδες θα εκτελούντε δι' απαγχονισμού, μετα παλουκώματος .

  Ευχαριστώ  ;D

εχει και τα καλα του λοιπον ο κομμουνισμος... ;D

 

[cigaret13]

Εμένα πάλι με "αρρωσταίνουν" τα ουίιι-ουίιιι :-X 8) του floyd rose.....δεν μπορώ με τίποτα να ακούσω ολόκληρο κομμάτι του Vai ας πούμε (με πολύ λίγες εξαιρέσεις). Τα shredαρίσματα δεν είναι του γούστου μου (δεν με αρρωσταίνουν όμως κιόλας), αλλά από την άλλη όσα δεν φτάνει η αλεπού......... :

 

[geodimitri]

Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές...περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

 

[TakisMasterKey]

Αυτό που μου κάνει εντύπωση πάντα στις συζητήσεις περί shred είναι ότι η πλειοψηφία αναφέρεται σε Vai κλπ. γνωστούς, παραβλέποντας ότι μεγάλο κομμάτι των jazz/fusion κιθαριστών είναι πιο σκληροπυρηνικοί shredders  ??? από τους αντίστοιχους του ευρύτερου rock.

Κατά έναν τρόπο δεν "αγγίζονται" τεράστιοι μουσικοί όπως ο Allan Holdsworth, ο Al di Meola κλπ. λες και αυτοί είναι του less is more  ;D

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με το shredding ούτε με jazz/fusion, απλά υπερθεματίζω την μη αναφορά των κιθαριστών του δεύτερου είδους σε αντίστοιχες συζητήσεις.

 

[gvour]

Αυτό που μου κάνει εντύπωση πάντα στις συζητήσεις περί shred είναι ότι η πλειοψηφία αναφέρεται σε Vai κλπ. γνωστούς, παραβλέποντας ότι μεγάλο κομμάτι των jazz/fusion κιθαριστών είναι πιο σκληροπυρηνικοί shredders  ??? από τους αντίστοιχους του ευρύτερου rock.

Eχεις δικιο φιλε Τακη,νομιζω αυτο προηλθε-καπου εκει πιστευω αρχισε να χρησιμοποιειται ευρεως ο ορος-απο τα 80ς που αρχισε να προβαλλεται περισσοτερο ενα ρευμα κιθαριστων/σταρς(χαρντροκομεταλ κυριως) κι οποιος εβγαινε του κολλουσαν την ταμπελα.Κι εχει μεινει να λεγεται κυριως για τους πιο "αγριους" ;D στο παιξιμο.

Γι'αυτο χαρακτηριζαν σρεντερ τον Malmsteen και οχι λ.χ τον Gambale.

Το κακο ειναι οτι απο τοτε μεχρι και σημερα πολλοι τους εβαζαν ολους στο ιδιο τσουβαλι κι αυτους που ειχαν κατι να πουν και τους "κενους".

Διοτι υπαρχουν και μουσικοι που σρενταρουν και ακουγονται ωραια και υπαρχουν και σρενταδες που δεν ειναι καν μουσικοι,η γνωμη μου παντα.

Εκει ειναι και η μαστορια.

Μενει να οριστει βεβαιως απο τα ποσα χλμ το δευτερολεπτο και πανω θεωρειται σρεντας καποιος. ;D ;D ;D

Και μια και μας ακουει ο υπουργος Σαμ,ψηφιζω ΜΑΒ(ενας ειναι ο ΜΑΒ). ;D ;D ;D

 

[panorios]

To γρήγορο παίξιμο δεν με ενοχλεί όταν έχει ευρήματα και χαρακτήρα .

Δεν αντέχω την γρήγορη εκτέλεση ασκήσεων .

 

[Johnny.T]

  Εμενα μου αρεσει το σρεντ οταν γινεται πχ απο παιχτες σαν τον Danny Gatton(ο οποιος και αυτος ειναι υπερβολικος για μενα σε φασεις).Αυτο που με χαλαει περισσοτερο ειναι ο ηχος της μουσικης μετα απο καποια φαση.Εκει στα 80'ς το ποζεριλικι τα γλυκαιρα κορους τα πλαστικα ντιστορσιον και το ολο στυλ.Βασικα δεν μου αρεσει το ΡΟΟΥΚ τελικα οπως το λεω ,παντα ακουγα και μου αρεσε το ροκ εν ρολλ με ολη τη γκαμα του βεβαια.

  Εχω αλλο ηχο στο μυαλο μου για την ηλεκτρικη κιθαρα και μου ειναι δυσκολο να συσχετιστω με τον ηχο των σρεντερς ,δεν παν να παιζουν απο μια νοτα μεχρι ενα εκατομμυριο.Στο μυαλο μου πρωτα ειναι ο ηχος το ολο στυλ κτλ και μετα η πενια.Η αληθεια ειναι βεβαια οτι πολλες φορες χανουν το νοημα της μουσικης τα ατομα και το βλεπουν καθαρα αθλητικα το οργανο.Ε ενταξει αλλο αθλητισμος ομως και αλλο τεχνη.

 

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Στο μυαλο μου πρωτα ειναι ο ηχος το ολο στυλ κτλ και μετα η πενια.

Συμφωνω απολυτα. Συνηθως ειναι εμφανες πως οι σρεντερς διαλεγουν ηχο με πολυ γκαζι απλα και μονο γιατι βοηθαει στην ταχυτητα, αλλα στην πορεια αυτο λειτουργει αρνητικα γιατι δημιουργειται πολυ βαβουρα στον ηχο. Ειναι πολυ ποιο ευηχο οταν καποιος παιζει με το μισο gain γιατι οι νοτες αναπνεουν παραπανω.

 

[JohnGam]

To γρήγορο παίξιμο δεν με ενοχλεί όταν έχει ευρήματα και χαρακτήρα .

Δεν αντέχω την γρήγορη εκτέλεση ασκήσεων .

+1

Αυτό είναι, δεν έχει να κάνει με την ταχύτητα. Τα παραδείγματα άπειρα ανά τους αιώνες (γιατί πολύ γρήγορα έπαιζαν και πρίν τα 80ς).

Τώρα αν είναι πιο διαδεδομένο στην ηλεκτρική κιθάρα να παίζουν ασκήσεις με κόντρα το χρονόμετρο και γιατί συμβαίνει αυτό, είναι άλλο θέμα για συζήτηση.

 

[JohnyX]

Νομίζω πως το shred είναι ανίατη "πάθηση",αν κρίνω από τον εαυτό μου.Άπαξ και αρχίσεις να ασχολείσαι με τέτοιου τύπου παιξίματα και τα αφομοιώσεις στο παίξιμο σου ,δύσκολα τα διαγράφεις από την μνήμη σου. Πάντα κάπου θα σου βγαίνει ασυναίσθητα.Ακόμη και σε μέρη που το shred είναι προς αποφυγή.

Παρόλο που πλέον το "απεχθάνομαι",ιδίως σε διάφορους μεταλοκιθαρίστες που όταν τους ακούω κλείνω τα αυτιά μου,και που πλέον ασχολούμαι με πιο αργά παιξίματα .... πάλι κάπου θα βγει ασυναίσθηκα το shred.

Έχετε κάποια ιδέα πως αντιμετωπίζεται ?  ??? ( ίσως το να ξεκινήσω μαθήματα με κάποιον τρελό μπλουζίστα με βάλει στον ίσιο δρόμο !!  ;D ;D).

 

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Τα μπλουζ ειναι για την κιθαρα οπως τα λευκα πληκτρα για το πιανο. Απλα δινουν μαθημα λεπτεπιλεκτου παιξιματος.

Τωρα για το shred το προβλημα ειναι πως πολυ μεγαλη ταχυτητα και μελωδια δεν μπορουν να συνυπαρξουν. Ειναι πιο πολυ σαν σπεσιαλ εφφε, ενω η μελωδια ειναι η πλοκη. 

 

[n4Sha]

Νομίζω πως το shred είναι ανίατη "πάθηση"

το εχω και εγω.... χμμμ νταξει μερικες φορες με χαλαει  .. θα πρεπει να μαθαινουμε συνεχεια, καινουργια , πιο αργα "πραγματα"....  αυτη τη λυση σκεφτομαι τωρα.. για να δουμε...

το θρεντ σου OP μου θυμισε χθες που γρατσουναγα....  επαιζα διαφορες ασκησεις- σολα , (γρηγορα συνηθως) και σε καποια φαση πιανω σολο απο Pink Floyd - money , στο ασχετο ετσι χαχαχαχαχαχα ! ε λεω .... Pink floyd, respect ! (ανατριχιασα παλι )  8)

 

[NoIzY]

δεν μου αρεσει το ΡΟΟΥΚ τελικα οπως το λεω ,παντα ακουγα και μου αρεσε το ροκ εν ρολλ με ολη τη γκαμα του βεβαια.

  Εχω αλλο ηχο στο μυαλο μου για την ηλεκτρικη κιθαρα και μου ειναι δυσκολο να συσχετιστω με τον ηχο των σρεντερς ,δεν παν να παιζουν απο μια νοτα μεχρι ενα εκατομμυριο.Στο μυαλο μου πρωτα ειναι ο ηχος το ολο στυλ κτλ και μετα η πενια.Η αληθεια ειναι βεβαια οτι πολλες φορες χανουν το νοημα της μουσικης τα ατομα και το βλεπουν καθαρα αθλητικα το οργανο.Ε ενταξει αλλο αθλητισμος ομως και αλλο τεχνη.

Πολύ ωραίος Johnny! (ένιωσα σαν fanboy που διαβάζει συνέντευξη του αγαπημένου του καλλιτέχνη και ταυτίζεται).. ;D