The Flaming Lips - Embryonic

[kostri]

To Embryonic είναι η τελευταία δουλειά (αν παραλείψει κανείς το, πιο πρόσφατο, track-for-track remake που έκαναν στο dark side of the moon) αυτής της ιστορικής μπάντας.

Αν και μετράει ήδη αρκετούς μήνες κυκλοφορίας, δεν λέω να το “χωνέψω”. Κάθε ακρόαση αναδεικνύει νέες πτυχές και δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση οικειότητας με αυτόν τον “παλαβό” ήχο. Κάποια πράγματα για το πώς δημιουργήθηκε/ηχογραφήθηκε και με ποιες μορφές διατίθεται μας λέει αυτή η τρομερή μούρη ο Wayne Coyne εδώ:

2009 Flaming Lips - Embryonic Packages

Είναι από τους δίσκους που χρειάζονται χρόνο και πολλές κατ' ιδίαν ακροάσεις. Καθώς νομίζω πως δεν ενδείκνυται το youtube, σας παραπέμπω στο myspace της μπάντας όπου μπορείτε να ακούσετε κάποια δείγματα(τα τρία πρώτα κομμάτια είναι από το Embryonic):

http://www.myspace.com/flaminglips

Πρόσθετες πληροφορίες:

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Flaming_Lips

http://www.flaminglips.com/ (τσεκάρετε τα ωραιότατα βιντεάκια)

Ελπίζω να μην σας κούρασα παίδες.

 

[indie-anos laternative]

Περίμενα να δω αν θα υπάρξει κάποιο σχόλιο αλλά φαίνεται ότι οι Flaming Lips δεν έχουν κοινό εδώ. Να πω κι εγώ τη γνώμη μου.

Μέχρι το 2002 οι Flaming Lips ανήκαν στην κατηγορία εκείνη των συγκροτημάτων που όταν έβγαζαν καινούρια δουλειά την άκουγα, όπως ακούω τις καινούριες δουλειές 200 ή 300 συγκροτημάτων στο χώρο αυτό κάθε χρόνο. Συμπαθητική μπάντα, αλλά μέχρι εκεί. Ποτέ δεν μου είχαν προκαλέσει ανατριχίλες.

Το 2002 κυκλοφόρησαν το Yoshimi Battles Τhe Pink Robots. Ένα από τα ξένα περιοδικά που τακτικά διαβάζω (το Uncut), είχε πάθει παράκρουση τότε με εκείνη τη δουλειά τους. Στο τέλος της χρονιάς μάλιστα (αν δεν κάνω λάθος) το είχε ανακηρύξει άλμπουμ της χρονιάς. Άρχισα να προβληματίζομαι. Μήπως τελικά είναι σπουδαία μπάντα κι εγώ δεν την πήρα χαμπάρι; Με έπιασαν τα υπαρξιακά μου! ;D

Άρχισα να ακούω ξανά το cd. Πιο επίμονα. Πολλές φορές. Καλό ήταν, δε λέω, όχι όμως και αριστούργημα. Δεν με έπειθε.

Το 2006 και μετά από μεγάλη "αναμονή" 4 ετών κυκλοφόρησαν το At War With The Mystics. Προσπάθησα να το ακούσω κι αυτό πολύ. Του έδωσα πολύ περισσότερες "ευκαιρίες" από αυτές που ο χρόνος και η διάθεσή μου επιτρέπει. Δεν τραβούσε. Με τίποτα! Αυτό κι αν δεν με έπειθε καθόλου.

Τότε άρχισα να παρακολουθώ κάποια πράγματα. Όπως την περίφημη "τρέλα" του Wayne Coyne: δεν με πείθει κανένας ότι δεν είναι προγραμματισμένη από την πρώτη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Όπως τις παραγωγές των άλμπουμς τους: λουστραρισμένες και φτιαγμένες από τελειομανείς - δεν ξεφεύγει τίποτε!

Οι Flaming Lips είναι μια μπάντα που δεν αφήνει τίποτε στη τύχη. Όλα είναι οργανωμένα και προκαθορισμένα με βάση ολοκληρωμένο σχέδιο και ούτε στην τουαλέτα δεν πάνε αν δεν είναι στο πρόγραμμα. Και είναι κακό αυτό; Όχι φυσικά. Κακό είναι που το παίζουν αλλιώς. Αυτό δε μπορώ να χωνέψω: το όλο επιτηδευμένο περιτύλιγμα.

Έτσι μοιραία το περσινό Embryonic και οι Flaming Lips ξαναμπήκαν στην κατηγορία των 200-300 καινούριων δουλειών που ακούω κάθε χρόνο και μετά από 3-4 ακροάσεις μπαίνουν στο ράφι και πιθανά δεν θα ξαναβγούν ποτέ από εκεί.

Συγνώμη kostri που δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό σου. :-\

 

[kostri]

Μόλις πήρα χαμπάρι ότι υπήρξε σχόλιο για το thread.

Ενδιαφέρον το post σου, κυρίως διότι φαίνεται πως τους έχεις παρακολουθήσει.

Εγώ αντιθέτως, δεν έχω την μακρά σχέση που έχεις εσύ με την μπάντα και αναφέρθηκα μόνο στον συγκεκριμένο δίσκο.

Ήταν απλώς ένα αισθητικό σοκ για μένα και το γεγονός αυτό ήθελα να μοιραστώ.

Όσο για τους δίσκους στους οποίους αναφέρεσαι θα τους ακούσω ελπίζοντας να μην μοιραστώ την..απογοήτευσή σου 

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση.

 

[indie-anos laternative]

Όσο για τους δίσκους στους οποίους αναφέρεσαι θα τους ακούσω ελπίζοντας να μην μοιραστώ την..απογοήτευσή σου 

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση.

Όπως και να έχει αξίζει να ασχολούμαστε με μπάντες που δεν είναι δημοφιλείς. Συχνά ανακαλύπτουμε πραγματικά διαμάντια εκεί μέσα.

 

[kostri]

Συμφωνώ απολύτως και θα χαρώ να δω ακόμα περισσότερα θέματα για τέτοιου είδους μουσικούς.