Τα μαύρα πλήκτρα δέν είναι ίσα αριθμητικά με τα άσπρα

[kosh]

...Η να είναι όλα τα πλήκτρα στην ίδια ευθεία, χρωματική κλίμακα, πολύ πιο λεπτά  (σαν τα τωρινά μαύρα)  και αφήνοντας ένα κενό μεταξύ τους για να μην πατάμε δύο μαζί. Επειδή το κενό θα είναι εκμεταλλεύσιμο και από τις δύο πλευρές, η οκτάβα θα μπορεί να έχει περίπου την ίδια απόσταση που έχει τώρα

όχι δεν τρελάθηκα, άλλα έχω νευριάζει  > > > και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.

Καταρχήν:

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

-Οι κλίμακες και οι αναστροφές των συγχορδιών θα έχουν το ΙΔΙΟ ΣΧΗΜΑ σε όλες τις τονικότητες. Στην περίπτωση ίσων μαύρων και άσπρων μόνο δύο παραλλαγές. Ασχολίαστο.

-Η γεωμετρική απόσταση στο κλαβιέ θα ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Το αυτί θα εκπαιδεύεται καλύτερα και θα μπορεί να παίζει κανείς ευκολότερα "με το αυτί". Ένας καλός φαύλος κύκλος δηλαδή ;D που θα επιταχύνει την εξέλιξη του μουσικού, αντί να παπαγαλλίζει δακτυλοθεσίες.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΚΛΑΒΙΕ:

-Ο αρχάριος μπορεί να κάτσει και να παίξει mary had a little lam ή τα κάλαντα απο το πρώτο μάθημα οπότε μεγαλύτερη πιθανότητα να συνεχίσει να τα ακουμπάει στο δάσκαλο (χ@στήκαμε)

-Ίσως ευνοείται η τεχνική στο γρήγορο παίξιμο κλιμάκων ( ξανά χ@στήκαμε)

Γιατί έχω νευριάσει:

Γιατί παίζοντας ήδη κάποιο άλλο όργανο (όσο τέλος πάντων) το αυτί και τα δάχτυλα έχουν ήδη κάποια προεργασία. Και αναρωτιέμαι γιατί το αυτί μένει σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλετο, ενώ τα δάχτυλα πρέπει να αποστηθίσουν δεκάδες διαφορετικές θέσεις για το ίδιο πράγμα!!!

Ξέρω ότι άν ξεπεράσει κανείς το πρώτο στάδιο, αυτά ίσως ξεπερνιούνται. Αλλα πόση φαιά ουσία θα έχει σπαταληθεί μέχρι τότε, και πόση θα συνεχίσει να σπαταλιέται στην εξάσκηση για να παραμείνει κανείς μάχημος;

Ερώτηση:

Έχει φτιαχτεί τέτοιο πράγμα ποτέ; (στο google δέν βρήκα κάτι)

Υπάρχει κανείς άλλος που θα το ήθελε:

Και ναι, όντως σοβαρά μιλάω

 

[bloody_sunday]

Ένα μικρό quote από τα πολλά που γράφεις και δεν καταλαβαίνω...

-Η γεωμετρική απόσταση στο κλαβιέ θα ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ.

Να σχολιάσω μερικά που είδα: είναι πολύ πιο πρακτικό να μην είναι στην ίδια ευθεία από πλευράς γεωμετρίας των δαχτύλων (και θα ήταν ακόμη χειρότερο αν είχαν... απόσταση μεταξύ τους όπως γράφεις). Κι αν ήταν τα λευκά πλήκτρα ίσα με τα μαύρα, πιθανολογώ πως θα ήταν εξαιρετικά πιο δυσχερής η τοποθέτηση του χεριού στο κατάλληλο σημείο γιατί απλούστατα δεν θα υπήρχε κανένα οπτικό σημείο αναφοράς που θα βοηθούσε το μάτι να τοποθετήσει το χέρι. Σύμφωνοι, από ένα σημείο κι έπειτα η τοποθέτηση αυτή γίνεται δεύτερη φύση, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε.

Η εκπαίδευση του αυτιού δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την θέση των πλήκτρων.

Δαχτυλοθεσίες πρέπει για όλα ανεξαιρέτως τα όργανα να "παπαγαλιστούν", με τον ίδιο τρόπο που ο καθένας πρέπει να "παπαγαλίσει" (εντελώς ατυχής λεκτική επιλογή) την προφορά του κάθε φθόγγου έτσι ώστε να αρθρώσει λέξεις. Το πιάνο δεν αποτελεί εξαίρεση.

Τι εννοείς λέγοντας πως το αυτί μένει "ανεκμετάλλευτο" ενώ τα δάχτυλα είναι αναγκασμένα να "αποστηθίσουν" θέσεις? Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω καθόλου τι εννοείς και τι σχέση θα είχε το ένα με το άλλο, ακόμη και αν ίσχυαν.

Τέλος, τα νεύρα δεν είναι απαραίτητα...  ;D ;D

 

[kevin nowhow]

...Η να είναι όλα τα πλήκτρα στην ίδια ευθεία, χρωματική κλίμακα, πολύ πιο λεπτά  (σαν τα τωρινά μαύρα)  και αφήνοντας ένα κενό μεταξύ τους για να μην πατάμε δύο μαζί. Επειδή το κενό θα είναι εκμεταλλεύσιμο και από τις δύο πλευρές, η οκτάβα θα μπορεί να έχει περίπου την ίδια απόσταση που έχει τώρα

όχι δεν τρελάθηκα, άλλα έχω νευριάζει  > > > και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.

Καταρχήν:

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

-Οι κλίμακες και οι αναστροφές των συγχορδιών θα έχουν το ΙΔΙΟ ΣΧΗΜΑ σε όλες τις τονικότητες. Στην περίπτωση ίσων μαύρων και άσπρων μόνο δύο παραλλαγές. Ασχολίαστο.

-Η γεωμετρική απόσταση στο κλαβιέ θα ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Το αυτί θα εκπαιδεύεται καλύτερα και θα μπορεί να παίζει κανείς ευκολότερα "με το αυτί". Ένας καλός φαύλος κύκλος δηλαδή ;D που θα επιταχύνει την εξέλιξη του μουσικού, αντί να παπαγαλλίζει δακτυλοθεσίες.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΚΛΑΒΙΕ:

-Ο αρχάριος μπορεί να κάτσει και να παίξει mary had a little lam ή τα κάλαντα απο το πρώτο μάθημα οπότε μεγαλύτερη πιθανότητα να συνεχίσει να τα ακουμπάει στο δάσκαλο (χ@στήκαμε)

-Ίσως ευνοείται η τεχνική στο γρήγορο παίξιμο κλιμάκων ( ξανά χ@στήκαμε)

Γιατί έχω νευριάσει:

Γιατί παίζοντας ήδη κάποιο άλλο όργανο (όσο τέλος πάντων) το αυτί και τα δάχτυλα έχουν ήδη κάποια προεργασία. Και αναρωτιέμαι γιατί το αυτί μένει σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλετο, ενώ τα δάχτυλα πρέπει να αποστηθίσουν δεκάδες διαφορετικές θέσεις για το ίδιο πράγμα!!!

Ξέρω ότι άν ξεπεράσει κανείς το πρώτο στάδιο, αυτά ίσως ξεπερνιούνται. Αλλα πόση φαιά ουσία θα έχει σπαταληθεί μέχρι τότε, και πόση θα συνεχίσει να σπαταλιέται στην εξάσκηση για να παραμείνει κανείς μάχημος;

Ερώτηση:

Έχει φτιαχτεί τέτοιο πράγμα ποτέ; (στο google δέν βρήκα κάτι)

Υπάρχει κανείς άλλος που θα το ήθελε:

Και ναι, όντως σοβαρά μιλάω

Φιλε μου δεν εχω ιδεα γιατι δεν αξιοποιειται κατι τετοιο(ισως λογω κοστους μιας & η ασυμβατοτητα με ο,τιδηποτε πληκτροφορο εχει κυκλοφορησει ως τωρα θα ενοχλουσε πολυ κοσμο)αλλα μονο & μονο επειδη αναθεματιζεις κατι που θεωρειται δεδομενο αιωνες τωρα, απο μενα παιρνεις ψηφο εμπιστοσυνης...

Θα ειμαι stand-by για αντιπαραθεσεις αλλων...Cheerz!

 

[neeq]

οριστε, ίσες αποστασεις  ;D Haken Continuum λεγεται.

Και ναι, με ισου μηκους ασπρα και μαυρα πληκτρα είναι απειρως πιο δυσκολο να παίξεις κλιμακες.

Ενας αναλογος προβληματισμος θα ήταν γιατι οι κιθαριστες να μην εχουν μια μονο χορδη? Κι αυτοι δαχτυλοθεσιες παπαγαλιζουν (τουλαχιστον σε ίδιο ποσοστό με τους πιανιστες).

Μπορεις απλά να μελετήσεις πολυ τις κλιμακες και μετα θα σου περάσει ο προβληματισμος, οταν δηλαδη αυτες αφομοιωθουν καλα

Μαη 0,2£

 

[bloody_sunday]

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ να στέκει κάπως σαν απορία είναι το ερώτημα γιατί θα έπρεπε δυο διαδοχικά λευκά πλήκτρα να αποδίδουν ορισμένες φορές έναν τόνο και άλλες ένα ημιτόνιο (από μι σε φα και από σι σε ντο), χωρίς να δίνουν πάντα τόνους ή πάντα ημιτόνια. Ίσως είναι ενδιαφέρουσα σκέψη, αλλά τα υπόλοιπα περί ear training, δαχτυλισμών κλπ κλπ είναι... εχμ, εντελώς ακατανόητα για μένα.

 

[panpan111]

επισης υπαρχει αυτο εδω http://www.c-thru-music.com/cgi/?page=layout

που εκμεταλευεται ακριβως αυτες τις αποστασεις.

βεβαια ενας φιλος κοντραμπασιστας οταν το ειδε ειπε "α οπως οι αποστασεις στο κοντρα μπασο"

 

[Μανώλης Χναράκης]

Πολύ καλή η παρατήρησή σου.

Δηλαδή θες κάτι σαν τα παρακάτω αλλά αντί για κουμπιά, να έχουν πλήκτρα.

http://www.roland.com/products/en/FR-7Xb/index.html

http://www.ketron.it/prodotti/dettagli.asp?sezione=2&idProdotto=17

http://www.ketron.it/prodotti/dettagli.asp?sezione=2&idProdotto=3

http://www.orla.it/ita/products.asp?id=EC01AB2573A3824688F44E1985DCEB20

http://www.orla.it/ita/products.asp?id=E0CE50E44DDF9846B20537AFF2F9E7D2

Μήπως κατάλαβα λάθος;

Τα παραπάνω παίζονται με την τεχνική που ανέφερες, αλλά είναι μόνο με κουμπιά και άλλη τεχνική παιξίματος. Όχι με πλήκτρα.

Ίσως εάν κατασκεύαζες κάποιο custom κλαβιέ με πλήκτρα, έτσι όπως το φαντάζεσαι, θα είχαμε κάτι νεότερο στον τομέα των πληκτροφόρων μουσικών οργάνων. Θα έπρεπε όμως να βρεις και την ανάλογη τεχνική παιξίματος. Δεν μπορώ να φανταστώ πως για παράδειγμα θα έπαιζες ένα Cmaj7 (ντο ματζόρε 7). Οι θέσεις των ντο-μι-σολ-σι θα ήταν μάλλον αρκετά μακριά μεταξύ τους.

Εάν όμως α) είναι καθαρά θέμα τρανσπόρτου και β) σε χαλάει τόσο πολύ να μάθεις κάποιο κομμάτι και σε άλλο τόνο, τότε υπάρχει η άλλη λύση.

Να πατήσεις το κουμπάκι που λέει.....transpose. Μην σου γίνει όμως συνήθεια.

Εγώ θα σου έλεγα να διαβάσεις λιγάκι "κλίμακες". Ο καθένας ... στο όργανό του.

 

[bloody_sunday]

οριστε, ίσες αποστασεις  ;D Haken Continuum λεγεται.

Έχεις δίκιο (το ίδιο που κάνει κι ένα αρκετά φθηνότερο ribbon), αλλά και πάλι αν προσέξεις έχει χωρίσει την επιφάνειά του σε λευκά και μαύρα πλήκτρα, με την ακριβή διαρρύθμιση του πιάνου. Έτσι όπως το βλέπω μάλιστα στη φωτό πρέπει να ξεκινάει από το Μι στα αριστερά. Διορθώστε με αν κάνω λάθος - ποτέ δεν έχω παίξει με ένα.

 

[kosh]

αλλά και πάλι αν προσέξεις έχει χωρίσει την επιφάνειά του σε λευκά και μαύρα πλήκτρα, με την ακριβή διαρρύθμιση του πιάνου.

Τα λευκά και μαύρα είναι απλά για προσανατολισμό όσων έχουν συνιθίσει στο πιάνο, όπως τα dot markers στην κιθάρα. Δέν υπάρχει άλλη διαφοροποίηση, και πάει ημιτόνιο, ημιτόνιο στην ίδια ευθεία, όπως η μία απο τις δύο προτάσεις μου μόνο που δέν είναι με πλήκτρα.

Θα επανέλθω σε λίγο με διευκρεινήσεις.

θα προσπαθήσω να κάνω και καποια εικονίτσα για να εξηγήσω καλύτερα. Πάντως οι προτάσεις που έγιναν, όλες κοντά και σχετικές είναι 

 

[Μανώλης Χναράκης]

Πάντως οι προτάσεις που έγιναν, όλες κοντά και σχετικές είναι 

Ωραία. Είμαστε σε καλό δρόμο

 

[kosh]

Επειδή μια εικόνα = 1000 λέξεις παρακάτω έχω την πρώτη πρόταση με τον ίσο αριθμό μ/α πλήκτρων, και τις συγχορδίες cmaj7 και dmaj7.

-Οι αποστάσεις που πρέπει να τεντωθεί το χέρι μειώνονται λίγο

-Το ίδιο σχήμα μπορεί να μετατοπιστεί πάνω κάτω

Με τις κλίμακες τι προβλέπετε οι πληκτράδες; Θα μπορούσε να υπάρξει τεχνική να αντιμετωπίσει επιτυχώς τη διάταξη;

(παράλληλα βλέπω αναλυτικότερα τις άλλες προτάσεις...)

 

[kosh]

Και η άλλη περίπτωση. Εδώ συγκρίνω με το κανονικό και επισημαίνω οτι το κενό ανάμεσα στα πλήκτρα είναι αυτό που τα επιτρέπει να τοποθετηθούν κοντά. Αντίθετα στο κανονικό πιάνο και να κάναμε τα άσπρα λεπτά όπως τα μαύρα, η απόσταση και πάλι οριοθετείται απο το γεγονός ότι τα δάχτυλα πρέπει να περνάνε μεταξύ των μαύρων.

 

[Μανώλης Χναράκης]

Βάση της πρώτης εικόνας, νομίζω ότι πλησιάζεις την τεχνική αυτών που ανέφερα πιό πάνω. Δλδ των buttons.

Παρ'όλα αυτά, υπάρχει και άλλη λύση για τα κανονικά πλήκτρα. Το κάναμε πολύ παλιά τον καιρό της... και του ψαξίματος όταν θέλαμε στα D-50 να παίξουμε Αραβική κλίμακα και δεν υπήρχαν τότε τα ανάλογα controllers.

Παίζοντας αναγκαστικά σε λάθος σειρά τις νότες στα πλήκτρα. Το αποτέλεσμα όμως ήταν τονικά - ηχητικά σωστότατο. Αλλάζαμε το Keyboard Keyfollow. Δηλαδή από 12 σε 24.

Αυτό που κάναμε δηλαδή ήταν να χωρίσουμε την οκτάβα των πλήκτρων από 12 μέρη σε 24 μέρη.

Οπότε:

Π.χ. από Ντο κλίμακα,

το πλήκτρο 4ο Ντο ηχούσε 4ο Ντο, το πλήκτρο Ντο# ηχούσε Ντο +1/4 ημιτόνιο, το πλήκτρο Ρε ηχούσε Ντο# (Ντο +1/2) κ.ο.κ. Το επόμενο Ντο (5ο Ντο μία οκτάβα πάνω) ήταν το 24ο πλήκτρο. Δλδ δύο οκτάβες μετά (πλήκτρο 6ο Ντο) όπου ηχούσε 5ο Ντο.

Ελπίζω να σου τα έγραψα σωστά και να μην έκανα κανένα λάθος.

Εάν έκανα λάθος συγχώραμε. Πάνε πολλά χρόνια από τότε. Μιλάμε για δεκαετία 80 !!!

Δοκίμασέ το και βλέπουμε.

Καλά πειράματα.

♪♫♪

Υ.Γ. Αρκεί το συνθ σου να υποστηρίζει τέτοια λειτουργία (Keyboard Keyfollow).

 

[fotmos]

O Bach έκανε τον συγκερασμό, και ο Beethoven ήταν και δοκιμαστής οργάνων. Δοκίμαζε δηλαδή τις πατέντες των κατασκευαστών και έλεγε την άποψη του ως οργανοπαίχτης. Χαρακτηριστικό είναι ένα πιάνο στο μουσείο της Αυστρίας με 5 ή 6 (δεν θυμάμαι τον αριθμό) πενταλς!! Επίσης πρέπει να αναφέρω (για να το μάθουν και όσοι δεν το ξέρουν) ότι ο Beethoven δεν επεζε σε πιάνο αλλά σε PianoForte (κύρια διαφορά σε δυναμική αλλά όχι στα πλήκτρα). Αν λοιπόν υπήρχε πρόβλημα στην δομή των πλήκτρων θα είχε διορθωθεί από τότε.

Ως κλασσικός πιανίστας έχω να πω 2 πράγματα:

1)Είδα τις φωτογραφίες με τις προτάσεις, και προσπάθησα να παίξω κάτι σε αυτές. Δεν τα κατάφερα.

2)Αν το πρόβλημα είναι τα τρανσπόρτα, τότε μάθε καλύτερα τις κλίμακες και ξαναπροσπάθησε. Το πιάνο δεν είναι σαν τα πνευστά που έχουν "εύκολες" και "δύσκολες" κλίμακες. Παίζει τα πάντα και αμέσως! Στο κάτω κάτω, όπως πολύ σωστά ανέφερε και ο Μανώλης, το transpose είναι για τέτοιου είδους προβλήματα. (ως πιανίστας πάντως το απεχθάνομαι. Ποτέ δεν το έχω χρησιμοποιήσει).

Α! Και μην ξεχάσω!! Παίξε όλες τις συγχορδίες (μειζ. + ελλ.) σε όλες τις κλίμακες. Θα παρατηρήσεις ότι είναι ΜΟΝΟ 7-8 θέσεις!!!!

Φιλικά, Φώτης

 

[G.K.]

Εμενα μου φαινοταν παντα λογικη η ''διαρυθμιση'' του πιανου αφου τα μαυρα πληκτρα ειναι οι διεσεις...

Ειμαι σιγουρος οτι κανεις σας δεν το ειχε προσεξει... :

 

[kosh]

ήθελε γερό σκάψιμο αλλα τελικά κάτι βρήκα:

Arthur Rubinstein said of the Jankó piano, "If I were to begin my career anew it would be on this keyboard."

Franz Liszt said "This invention will have replaced the present piano keyboard in fifty years' time!"

ή έτσι νόμιζαν...

http://en.wikipedia.org/wiki/Janko_keyboard

και πίσω στα δικά μας...

http://www.spectralmusic.com/sotorriokeyboard/bilinearchromatickeyboard.htm

http://www.myspace.com/sotorriokeyboard

 

[ggeorge]

να πω τη γνωμη μου οσον αφορα την πανω εικονα (του kosh) παρόλο που εχω να παιξω πιανο κλπ τουλάχιστον 10 χρόνια (το γυρισα στο μπουζουκι)

Αν εχουμε ενα οργανο με 5-6 οκτάβες (αληθεια ποσες εχουν δε θυμαμαι) και δεν υπάρχουν γραμμενες οι νοτες πανω στα πληκτρα που θα ξερεις ποια νοτα είναι ποια; ολα τα πληκτρα ιδια είναι.

Με το παραδοσιακο συστημα το ματι καταλαβαίνει κατευθειαν τις νοτες.  

 

[kosh]

ggeorge για αυτό που ρωτάς, οι (περιθωριακές προφανώς) υλοποιήσεις που υπάρχουν το αντομετωπίζουν με εναλλαγές στα χρώματα όπου οι διέσεις είναι μαύρες. Δές εδώ πχ:

http://www.balanced-keyboard.com/Layout.aspx

έχει και οδηγίες πώς να γίνει η μετατροπή απο κανονικό..

 

[ggeorge]

αυτο είναι μια καλη λύση...

Βεβαια εμενα μια χαρα με βολευε το κανονικο. Αλλα αν δε δοκιμασεις δε μπορεις να ξερεις...

Μπορει αυτο που προτείνεται να είναι κλασεις ανωτερο.... ποιος ξερει... (εμενα δε με πολυαπασχολεί πλεον. Εχω βρει την υγεια μου με το μπουζουκι μου)  ;D

 

[fotmos]

Ίσως παρεξηγηθώ με αυτό που θα πω, αλλά με τις "διαφωνίες" προχωράνε οι συζητήσεις. Το να μετατρέψουμε τα πλήκτρα σε συνεχόμενα, όπως προτείνει ο kosh, είναι σαν να μετατρέπουμε το κλαβιέ σε μπράτσο κιθάρας, που εκεί είναι όλα ημιτόνια! Στις κιθάρες εξυπηρετεί έναν σκοπό. Αντίστοιχοι σκοποί εξυπηρετούνται και στο πιάνο.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

-Οι κλίμακες και οι αναστροφές των συγχορδιών θα έχουν το ΙΔΙΟ ΣΧΗΜΑ σε όλες τις τονικότητες. Στην περίπτωση ίσων μαύρων και άσπρων μόνο δύο παραλλαγές. Ασχολίαστο.

-Η γεωμετρική απόσταση στο κλαβιέ θα ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Το αυτί θα εκπαιδεύεται καλύτερα και θα μπορεί να παίζει κανείς ευκολότερα "με το αυτί". Ένας καλός φαύλος κύκλος δηλαδή Grin που θα επιταχύνει την εξέλιξη του μουσικού, αντί να παπαγαλλίζει δακτυλοθεσίες.

1) Και γιατί να γίνει έτσι? Σε κανένα όργανο δεν ισχύει αυτό. Άσε δε, που τώρα το χέρι πηγαίνοντας μηχανικά, και ξέροντας και την θέση, εντοπίζεις αμέσως την κλίμακα. Και εντάξεις σε κομμάτια τύπου I IV V. Για παίξτε την απασιονάτα του Beethoven στο προτεινόμενο κλαβιέ... Το δεύτερο και τρίτο μέρος ξεχάστε τα.... Στο κάτω κάτω, αν όλες οι κλίμακες παίζονταν με τον ίδιο τρόπο, τότε γιατί να υπάρχουν τόσες πολλές κλίμακες, και να μην κρατήσουμε μόνο μια Ντο και με το transpose να παίζαμε τα πάντα?

2) Για το αυτί, μάλλον το αντίθετο θα συμβαίνει γιατί ΔΕΝ θα "βλέπει" οπτική διαφορά ανάμεσα στις κλίμακες (θα τις βλέπει όλες ίδιες) και τα παιδιά δεν θα καταλαβαίνουν τη βασική δομή της κλίμακας. Τ-Τ-Η-Τ-Τ-Τ-Η.

Ουσιαστικά, ένα τέτοιο κλαβιέ, καταργεί κατά την γνώμη μου όχι την μουσική, αλλά τις ίδιες τις κλίμακες, ισοπεδώνοντας τες όλες σε μια (προσωπικά, δεν το θεωρώ πλεονέκτημα).

Επίσης, τέτοιου είδους κλαβιέ (ή μάλλον με τέτοια λογική) έχει προταθεί και από άλλους όπως είδαμε και από τις προηγούμενες επισυναπτόμενες φωτογραφίες και links. ΑΝ είναι όντως κάτι καλύτερο, και έχει αυτά τα πλεονεκτήματα, γιατί δεν έχει αρχίσει να διαδίδεται και είναι περιορισμένο ΜΟΝΟ σε αριστερά χέρια ακορντεόν?

Δεν είμαι κολλημένος στην τωρινή κατάσταση, αλλά είμαι σίγουρος ότι επελέγη για κάποιο σκοπό και χρησιμότητα.

"Despite Liszt's prediction and Rubinstein's endorsement, the Jankó keyboard never caught on, mainly because few were prepared to relearn their repertoire on a new unestablished keyboard with totally new fingering."  

Τα συμπεράσματα δικά σας....

ΥΓ: Είμαι κλασικός πιανίστας και το ρεπερτόριο μου περιορίζεται και σταματάει σε κάποια χρονική περίοδο και ύφος. Μπορεί σε άλλα είδη μουσικής όπως η ατοναλ να είναι όντως το κλειδί για την εξέλιξή της! Αν έχει κάποιος γνώμη - άποψη περί αυτού, παρακαλώ να την πει! 

Φιλικά, Φώτης