Δείγμα:
Η Κόκκινη Θάλασσα
Κόκκινη θάλασσα στου ήλιου τα παιγνίδια
Κοιτάζω τα σύννεφα μήπως περνάς κι αν με θυμάσαι
Το πρώτο αστέρι έπεσε του Αυγούστου
Μα δεν μου άφησες καμιά ευχή να σε προδώσω
Κι όμως στα μάτια μου έχω την άμμο από τα ταξίδια
Γυρίζω πίσω στο ποτάμι για να πάρω
Λίγο νερό για τις πληγές μου στη ψυχή
Και να πληγώσω με τα μάτια μου το χάρο
Πριν ταξιδέψω στης πατρίδας τη σιωπή
Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς
Είναι μια φυλακή μέσα στους τοίχους
Να λες σε όλα ναι να μη μιλάς
Να μουτζουρώνεις τη φωνή σου μες τους ήχους
Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς
Είναι μια καρδιά χωρίς τους χτύπους
Μες τη σιωπή να ζεις και να γερνάς
Να κολυμπάς μέσα στα κύματα τους μίσους
Κοιτάζω τα σύννεφα να μουτζουρώνουν το φεγγάρι
Το λεωφορείο για το μέλλον στο γκρεμό
Άμα πονάς και αν με θυμάσαι
Το πρώτο αστέρι έπεσε και είμαι εδώ
Τα Πρώτα Δικά μας Ταξίδια
Βάλε στο όνειρο φως
Ξανά ένα δρόμο να φτιάξω
Να μην αμφιβάλεις μπορώ
Το χρώμα στο βλέμμα να αλλάξω
Θα γίνω εγώ η φωνή
Το κύμα στα μεγάλα ταξίδια
Κι εσύ αν το θέλεις πρωί
Ο Mάης που μοιράζει στολίδια
Γίνε αν θέλεις εσύ
Να βγάλω φτερά να πετάξω
Ψηλά στα βουνά να με βρεις
Τον κόσμο να θέλω να αλλάξω
Γίνε αν θέλεις η γη
Να βρω μια φωλιά για να φτιάξω
Να ξέρεις μισώ τη σιωπή
Την αγάπη δεν θέλω να κάψω
Βάλε στα μάτια φως
Απλά να μπορώ να πετάξω
Το ξέρεις μονάχα εσύ
Μια άνοιξη αν θες θα σου φτιάξω
Μη μένεις για πάντα στο χθες
Οι μέρες σπασμένα στολίδια
Κοίτα ψυχή μου κι εσύ
Τα πρώτα τα δικά μας ταξίδια
Για περισσότερο υλικό και βιογραφικό: http://athanasiadissakis.blogspot.gr/
Η Κόκκινη Θάλασσα
Κόκκινη θάλασσα στου ήλιου τα παιγνίδια
Κοιτάζω τα σύννεφα μήπως περνάς κι αν με θυμάσαι
Το πρώτο αστέρι έπεσε του Αυγούστου
Μα δεν μου άφησες καμιά ευχή να σε προδώσω
Κι όμως στα μάτια μου έχω την άμμο από τα ταξίδια
Γυρίζω πίσω στο ποτάμι για να πάρω
Λίγο νερό για τις πληγές μου στη ψυχή
Και να πληγώσω με τα μάτια μου το χάρο
Πριν ταξιδέψω στης πατρίδας τη σιωπή
Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς
Είναι μια φυλακή μέσα στους τοίχους
Να λες σε όλα ναι να μη μιλάς
Να μουτζουρώνεις τη φωνή σου μες τους ήχους
Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς
Είναι μια καρδιά χωρίς τους χτύπους
Μες τη σιωπή να ζεις και να γερνάς
Να κολυμπάς μέσα στα κύματα τους μίσους
Κοιτάζω τα σύννεφα να μουτζουρώνουν το φεγγάρι
Το λεωφορείο για το μέλλον στο γκρεμό
Άμα πονάς και αν με θυμάσαι
Το πρώτο αστέρι έπεσε και είμαι εδώ
Τα Πρώτα Δικά μας Ταξίδια
Βάλε στο όνειρο φως
Ξανά ένα δρόμο να φτιάξω
Να μην αμφιβάλεις μπορώ
Το χρώμα στο βλέμμα να αλλάξω
Θα γίνω εγώ η φωνή
Το κύμα στα μεγάλα ταξίδια
Κι εσύ αν το θέλεις πρωί
Ο Mάης που μοιράζει στολίδια
Γίνε αν θέλεις εσύ
Να βγάλω φτερά να πετάξω
Ψηλά στα βουνά να με βρεις
Τον κόσμο να θέλω να αλλάξω
Γίνε αν θέλεις η γη
Να βρω μια φωλιά για να φτιάξω
Να ξέρεις μισώ τη σιωπή
Την αγάπη δεν θέλω να κάψω
Βάλε στα μάτια φως
Απλά να μπορώ να πετάξω
Το ξέρεις μονάχα εσύ
Μια άνοιξη αν θες θα σου φτιάξω
Μη μένεις για πάντα στο χθες
Οι μέρες σπασμένα στολίδια
Κοίτα ψυχή μου κι εσύ
Τα πρώτα τα δικά μας ταξίδια
Για περισσότερο υλικό και βιογραφικό: http://athanasiadissakis.blogspot.gr/
