Στιγμές Αμηχανίας..........

[epikouris]

Όλοι μας λίγο πολύ, έχουμε κάνει κάποιες λεκτικές γκάφες στη ζωή μας, έχουμε πει κάτι το οποίο στη συνέχεια εκλήφθηκε ως κάτι άλλο και μέχρι να δοθούν οι απαραίτητες διευκρινήσεις, νιώσαμε την ανάγκη να ανοίξει η γη να μας καταπιεί. Ας γελάσουμε λοιπόν λίγο, αφηγούμενοι ο καθένας ξεχωριστά, ένα τέτοιο γεγονός, μια τέτοια περιπέτεια. Ας ξεκινήσω λοιπόν με ένα τέτοιο συμβάν που αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια, ακόμα δεν μπορώ να το διώξω από το μυαλό μου.

Όπως ξέρουν πολύ από εδώ, είμαι ένας ταλαίπωρος δάσκαλος της Αγγλικής Γλώσσας με ένα μικρό συνοικιακό φροντιστήριο. Αυτό το λέω γιατί έχει σημασία σε σχέση με το συμβάν που θα περιγράψω.

Πριν κάποια χρόνια επισκεπτόμενος τον ωρυλά μου στην Αθήνα, αντίκρισα αρκετό κόσμο, κυρίως ηλικιωμένους να περιμένουν. Ανάμεσά τους και ένα ζευγάρι γύρω στα 45 που μου φάνηκε πως με κοιτούσε επίμονα. Τον κύριο δεν τον γνώριζα, η σύζυγος όμως φαινόταν φυσιογνωμικά οικεία. Υπέθεσα λοιπόν οτι ίσως να ήταν οι γονείς κάποιου μαθητή μου.

Βημάτισα προς το ζευγάρι χαμογελώντας και όταν τους  πλησίασα είπα στην κυρία:

"Συγνώμη, μήπως είσαστε η μητέρα κάποιου από τα παιδιά μου;"

Πριν πάρω χαμπάρι τι ακριβώς είχα πει, παρατήρησα πως όλος ο κόσμος στην αίθουσα αναμονής είχε σκάσει στα γέλια. Οι περισσότερο ευγενικοί μάλιστα έσπευσαν να βγουν έξω για να γελάσουν με μεγαλύτερη ελευθερία.

Όταν κατάλαβα τι ακριβώς είχα πει, επιχείρησα να διευκρινίσω τι ακριβώς εννοούσα. Μπέρδεψα όμως τα λόγια μου και έκανα τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Τελικά, ούτε μητέρα μαθητή μου ήταν η κυρία, ούτε και θυμάμαι αν την γνώριζα από κάποιο άλλο κοινωνικό γεγονός.

 

[Earendil]

Ημέρα της Γυναίκας.

2002 ή 2003.

Μπουζουξίδικο.

Earendil σερβιτόρος.

Μια παρέα 2-3 γυναικών έχει φτάσει νωρίς.

Με φωνάζουν και με ρωτούν με μια κάποια ανησυχία:

-"Να σααας πωωωω, απόψε η βραδιάαα είναι όντως μόνο για γυναίιικεεες;"

-"Θεωρητικά, ναι. Τουλάχιστον έτσι το είχαμε κάνει πέρσι. Τώρα βέβαια αν έρθουν άντρες και θέλουν να μπουν, δε θα τους πυροβολήσουμε. Και λογικά όλο και κάποιος θά'ρθει, πάντα βρίσκονται μερικοί μαλάκες"...

"Αα, ωραίιιια, γιατί περιμένουμε τ' αγόρια μαααας".

[move]TRUE EPICNESS [/move]

 

[bihlas87]

Πρίν χρόνια σε videoclub, είχα ξεχάσει τον κωδικό, λέω το όνομα και με ρωτάνε

-Είσαι εσύ ή είΣαι ο πατέρας σου? Φυσικά δεν κατάλαβε τι είπε και ο μόνος που

ένιωσε λίγη αμηχανία ήμουν εγώ... που σίγουρα δεν είμαι ο πατέρας μου ;D

Ακόμα παλιότερα, τηλεφώνησε κάποιος στο σπίτι μου και ζήτησε τον πατέρα μου

(τότε ήμουν ακόμα απόλυτα σίγουρος πως δεν ήμουν εγώ ;D), δεν ήταν εκεί και

μου είπε: -Πες του να πάρει τηλέφωνο, ή θα είμαι εγώ ή θα είΜαι η γυναίκα μου.

Πρόσφατα, είδα μια κοπέλα σε ένα μπαρ και ήμουν σίγουρος πως ήταν συμμαθήτρια

μου από το γυμνάσιο, μου έκανε εντύπωση που ομόρφυνε τόσο, την κοίταξα με ένα

κάπως περίεργο μειδίαμα και μου χαμογέλασε. Την πλησίασα, την χαιρέτησα, την

φίλησα στο μάγουλο, ήταν πολύ πρόσχαρη, μιλήσαμε για ένα λεπτό ώσπου να καταλάβω

πως δεν ήταν αυτή :-X Ήταν καλή ευκαιρία για γνωριμία αλλά ο μ@λ@κ@ς ντράπηκα

και έφυγα...

 

[pkole]

Ήταν καλή ευκαιρία για γνωριμία αλλά ο μ@λ@κ@ς ντράπηκα

και έφυγα...

Απαράδεκτον ;D ;D ;D

 

[audiokostas]

Πρόσφατα, είδα μια κοπέλα σε ένα μπαρ και ήμουν σίγουρος πως ήταν συμμαθήτρια

μου από το γυμνάσιο, μου έκανε εντύπωση που ομόρφυνε τόσο, την κοίταξα με ένα

κάπως περίεργο μειδίαμα και μου χαμογέλασε. Την πλησίασα, την χαιρέτησα, την

φίλησα στο μάγουλο, ήταν πολύ πρόσχαρη, μιλήσαμε για ένα λεπτό ώσπου να καταλάβω

πως δεν ήταν αυτή :-X Ήταν καλή ευκαιρία για γνωριμία αλλά ο μ@λ@κ@ς ντράπηκα

και έφυγα...

Μου έχει συμβεί ακριβώς το αντίθετο............ :-[ ;D

Εκτός από το μ@λ@κ@ς.

Αυτό παρέμεινε το ίδιο.

 

[Costas Siachamis]

Απαράδεκτον ;D ;D ;D

+.......μην βάλω καν νουμερο.
Σχολάω από το φροντιστήριο, και με το που βγαίνω έρχεται από πίσω μου ένα αγγελουδοπιπίνι της εποχής, με παίρνει αγκαλια και με φιλάει με πάθος στο στόμα. Φιλάω κι εγώ με την σειρά μου και το κάθε δευτερόλεπτο όλο και καλύτερο ήταν το φιλί. Ξεκολλάμε και μου λέει: ''τι κάνεις ο Δημήτρης μου;''......εκεί μένω λίγο μλκς....για κάμποσα δευτερόλεπτα.

Της απαντώ ότι έχει κάνει λάθος...και μένει εκείνη μετα στήλη άλατος. Περνάν τα δευτερόλεπτα προσπαθώντας να της εξηγήσω ότι δεν είμαι ο Δημήτρης της.

Αφου την βάζω να καθίσει στο παγκάκι του φροντιστηρίου της συστήνομαι για 3η -4η φορά...και μου ζητάει ταυτότητα. Εκεί έγινε το '' έλα να δεις'' μόλις είδε την ταυτότητα. Γυρίζει πίσω στην ημερομηνία και μένω μλκας εγώ για 2η φορά.

Ο Δημήτρης έχει γεννηθεί την ίδια ημερομηνία και έτος με μένα μου δηλώνει.

Παγώνουμε για λίγο...και μετά από 2 ώρες κανονίζουμε καφέ να τα πούμε και οι 3 μαζί. ο Δημήτρης ήρθε, μιλήσαμε,χάρηκα που τον γνώρισα. Έχει γεννηθεί την ίδια μέρα με μένα. Σε άλλο μαιευτήριο, είναι ίδιος εγώ αν αφαιρέσει κανείς τις ελίτσες στο μάγουλό μου. Έχω να τον δω καμμιά 10ετία.

Αυτά...τα ολίγα..

 

[pkole]

+.......μην βάλω καν νουμερο.

Σχολάω από το φροντιστήριο, και με το που βγαίνω έρχεται από πίσω μου ένα αγγελουδοπιπίνι της εποχής, με παίρνει αγκαλια και με φιλάει με πάθος στο στόμα. Φιλάω κι εγώ με την σειρά μου και το κάθε δευτερόλεπτο όλο και καλύτερο ήταν το φιλί. Ξεκολλάμε και μου λέει: ''τι κάνεις ο Δημήτρης μου;''......εκεί μένω λίγο μλκς....για κάμποσα δευτερόλεπτα.

Της απαντώ ότι έχει κάνει λάθος...και μένει εκείνη μετα στήλη άλατος. Περνάν τα δευτερόλεπτα προσπαθώντας να της εξηγήσω ότι δεν είμαι ο Δημήτρης της.

Αφου την βάζω να καθίσει στο παγκάκι του φροντιστηρίου της συστήνομαι για 3η -4η φορά...και μου ζητάει ταυτότητα. Εκεί έγινε το '' έλα να δεις'' μόλις είδε την ταυτότητα. Γυρίζει πίσω στην ημερομηνία και μένω μλκας εγώ για 2η φορά.

Ο Δημήτρης έχει γεννηθεί την ίδια ημερομηνία και έτος με μένα μου δηλώνει.

Παγώνουμε για λίγο...και μετά από 2 ώρες κανονίζουμε καφέ να τα πούμε και οι 3 μαζί. ο Δημήτρης ήρθε, μιλήσαμε,χάρηκα που τον γνώρισα. Έχει γεννηθεί την ίδια μέρα με μένα. Σε άλλο μαιευτήριο, είναι ίδιος εγώ αν αφαιρέσει κανείς τις ελίτσες στο μάγουλό μου. Έχω να τον δω καμμιά 10ετία.

Αυτά...τα ολίγα..

Τι είπες τώρα;

Γιατί δεν το κάνεις σίριαλ να κονομίσεις; ;D ;D ;D

 

[Costas Siachamis]

Τι είπες τώρα;

Γιατί δεν το κάνεις σίριαλ να κονομίσεις; ;D ;D ;D

Ππκλτς δεν είμαι αγαπητε.... ;D

 

[pkole]

Ππκλτς δεν είμαι αγαπητε.... ;D

Κακό δικό σου ;D

 

[Nestoras]

Τελικά, ούτε μητέρα μαθητή μου ήταν η κυρία, ούτε και θυμάμαι αν την γνώριζα από κάποιο άλλο κοινωνικό γεγονός.

Ήταν καλή ευκαιρία για γνωριμία

Ήταν καλή ευκαιρία για γνωριμία αλλά ο μ@λ@κ@ς ντράπηκα

Τέρμα το "κύριος". ;D

 

[audiokostas]

Ρε πάτε καλά;

Αμα είναι να με ζουλήξουν κοριτσάκια στην αγκαλιά τους δε πα να με μπερδέψουν και με τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη. Για να χαλάμε χατήρια είμαστε;

Ρε που μπλέξαμε.....

 

[marathon]

Μας έχουν κάνει δώρο μία κρουαζιέρα που πάει και Τουρκία. Πηγαίνοντας στο λιμάνι, ανακαλύπτουμε ότι το διαβατήριο της γυναίκας μου έχει λήξει...Παίρνω την απόφαση να το ρισκάρω και μπαίνουμε στη σειρά για σφράγισμα...Έχω βάλει το δικό μου (το νόμιμο) από πάνω και της γυναίκας μου από κάτω...ίσα-ίσα εξέχει το μέρος που θα σφραγιστεί. Φτάνω μπροστά στον τελωνειακό...σφραγίζει το δικό μου, υψώνει το χέρι για τη δεύτερη σφραγίδα και...ακούγεται μία φωνούλα από πίσω..."ξέρετε, το δικό μου έχει λήξει"...

Η στιγμή αμηχανίας μου κρατάει 2-3 λεπτά στο στυλ, στήλη αλατος. Διάφορες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου...

Σήμερα, η γυναίκα μου, ζεί ακόμα...αλλά έχω καταλάβει τους φονιάδες!!

 

[audiokostas]

Στιγμές Αμηχανίας.........

Δήμαρχος: "Δέχεσαι για σύζυγό σου την ..........;"

Κώστας:"Δικαίωμα....."

 

[Earendil]

Στιγμή μη αμηχανίας:

-Σε πόση ώρα μπορείς να είσαι ******** 78 στον Κορυδαλλό;

-Σε μισή. Ελπίζω να μένεις μόνη σου.

-Φυσικά.

Γιατί αυτά να συμβαίνουν μόνο μία φορά; ;D ;D ;D ;D

 

[December]

χτυπαει το κινητο μου :

εγώ: "Παρακαλώ"

η φωνή: "Κοιμάαααααααασαι?"

:-X

υποκαταστημα μουσικων ειδων στην Αγ Παρασκευη:

εγω: "Εχετε σκαμπώ με πλατη για ντραμμερς?"

ο πωλητης: " Τι ηλικια εχει το παιδι?"

???

 

[Jazzjoker]

Με απογοητεύετε κύριοι. Πλην ολίγων που περιέγραψαν πραγματικές στιγμές αμηχανίας, οι υπόλοιποι βρήκατε ευκαιρία να μας πείτε τα γκομενικά σας ;D.

Καλοκαίρι '97. Μύκονος με έναν τότε κολλητό. Τα πίνουμε σε ένα μπαρ και γνωρίζουμε δυο κοπέλες εξαιρετικά πρόθυμες.... Αποφασίζουμε να παραγγείλουμε σφηνάκια drambuie. Έρχονται τα σφηνάκια και τα ανάβουμε. Για τους γνώστες, το αναμμένο σφηνάκι πίνεται με δύο τρόπους. Ή το αφήνουμε να κάψει, το σβήνουμε και το αφήνουμε να κρυώσει, πριν πιούμε. Ή με το που ανάψει, το καπακώνουμε, κολλάει στην παλάμη, το κοπανάμε στο τραπέζι, ξεκολλάει και το πίνουμε.

Αποφασίζω να τα συνδυάσω. Αφήνω το σφηνάκι να κάψει και μετά το καπακώνω. Νιώθω τη σάρκα της παλάμης μου να καίγεται. Φριχτοί πόνοι. Προσπαθώ να το ξεκολλήσω με το άλλο χέρι. Καίγεται και αυτό. Αρχίζω να κοπανάω το σφηνάκι στο τραπέζι σα μανιακός. Δε με νοιάζει και να σπάσει. Με το πολύ κοπάνημα, ξεκολλάει και ένα σύννεφο ατμού αναδύεται από την παλάμη μου. Χαμογελάω με φοβερή σιγουριά στα κορίτσια και λέω "ε, πάω τουαλέτα ένα λεπτό". Ο κολλητός είναι ημιθανής από τα γέλια. Στο μπάνιο ανακαλύπτω ότι έχω μια ολοστρόγγυλη ουλή στην παλάμη μου.

Το σημάδι το έχω ακόμη.

 

[audiokostas]

Το σημάδι το έχω ακόμη.

"Το ποτό έχει αφήσει βαθιά σημάδια στο παίξιμό μου."


Lord have mercy .......... ;D

 

[Jazzjoker]

"Το ποτό έχει αφήσει βαθιά σημάδια στο παίξιμό μου."


Lord have mercy .......... ;D

Damn right! Εκείνο το βράδυ έμαθα τα μπλουζ ;D

 

[December]

Καλοκαίρι '97. Μύκονος με έναν τότε κολλητό.

Το σημάδι το έχω ακόμη.

χαχαχαχαχα!!

Καποτε ειχα υπογραψει μια αιτηση του Κινηματος Υπερ της Συνταξιοδοτησης και Ιατροφαρμακευτικής Περιθαλψης των Ελλήνων Καμακίων !

Αλλά δεν ! Το υπουργειο Πολιτισμου + Τουρισμού δεν θεωρεί τους Ελληνες Κάμακες ως ισχυρο "χαρτί" προώθησης του τουρισμού μας ... πλέον!